Στο Πόρτο Χέλι, στην Κοιλάδα και…..στο Αυγό!

Ύδρα, το νησί των καραβοκύρηδων της επανάστασης! 3

(συνέχεια από Η Ύδρα των καραβοκύρηδων, ηΎδρα των καλλιτεχνών!)

 

22 Μαρτίου 2023

 

Ξημέρωσε η μέρα των γενεθλίων και της επιστροφής. Μέρα ηλιόλουστη, καμμιά σχέση με την προηγούμενη.

Η Ύδρα των καραβοκύρηδων, η Ύδρα των καλλιτεχνών!

Ύδρα, το νησί των καραβοκύρηδων της επανάστασης! 2

(συνέχεια από Προς την Ύδρα….οδικά!)

21 Μαρτίου 2023

  

Νωρίς το επόμενο πρωί και αφού τσιμπήσαμε κάτι πήγαμε με το αυτοκίνητο μέχρι τη θέση Μετόχι, 5χμ ανατολικά, όπου το αφήσαμε, ανάμεσα σε δεκάδες άλλα και επιβιβαστήκαμε στο καραβάκι που θα μας πήγαινε απέναντι στην Ύδρα. Ένα ταξίδι σύντομο, που διαρκεί λιγότερο από μισή ώρα.

Προς την Ύδρα….οδικά!

Ύδρα, το νησί των καραβοκυραίων της επανάστασης! 1

20 Μαρτίου 2023

 

 

Ήταν τέλη της άνοιξης του 2021, τις μέρες που η αναθεματισμένη η καραντίνα τελείωνε, όταν μάθαμε τα ευχάριστα νέα. Η Σ. και ο Ε. θα παντρεύονταν τον Αύγουστο, με κουμπάρα (μάρτυρας μιας και ο γάμος θα ήταν πολιτικός) την κόρη μας. Και το καλύτερο, ο γάμος θα γινόταν στην Ύδρα. Χαρήκαμε λοιπόν τριπλά. Για τον γάμο των δικών μας παιδιών, για την κουμπαριά και γιατί επιτέλους θα πηγαίναμε στην Ύδρα. Ναι, έχουμε πάει τόσα και τόσα μακρινά ταξίδια και στην Ύδρα, που είναι στη γειτονιά μας (εντός Αττικής) δεν είχαμε αξιωθεί.

Όπως, όμως είναι γνωστό «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός βάζει τα γέλια» Περίπου 10 μέρες πριν από το γάμο η Σοφία χτύπησε στο πόδι και το έβαλε στο γύψο. Γκαντεμιά!! Χάσαμε το γάμο, χάσαμε την ευκαιρία να καμαρώσουμε την κόρη μας κουμπάρα και βέβαια και πάλι δεν πήγαμε στην Ύδρα. Καινούριο απωθημένο!

Ο καιρός πέρναγε και η Ύδρα εκεί, με τριβέλιζε. Έψαχνα ευκαιρία για ένα ταξιδάκι εκεί. Και αυτή ήρθε περίπου ενάμιση χρόνο μετά.

Στην Ύδρα, όπως είναι γνωστό, δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα και πας με δύο τρόπους. Με το πλοίο από τον Πειραιά ή με μικρό καραβάκι σε μισή ώρα, από τη νοτιοανατολική Αργολίδα, από το Μετόχι Πηγαδίων. Στη δεύτερη περίπτωση μπορείς να το συνδυάσεις με κάποια ακόμα να δεις πηγαίνοντας ή επιστρέφοντας.

Διαλέξαμε το δεύτερο τρόπο και αποφασίσαμε να μείνουμε δύο νύχτες στα Πηγάδια και έτσι να δούμε κάποια πράγματα πριν και μετά και να πάμε και στην Ύδρα.

Η Αργολίδα είναι κοντινός και αγαπημένος προορισμός και έχουμε πάει αρκετές φορές. Όμως, όσες φορές και αν έχουμε πάει, πάντα υπάρχει κάτι που δεν έχουμε δει ή που θέλουμε να ξαναδούμε. Έτσι την πρώτη μέρα του ταξιδιού την αφιερώσαμε σε μνημεία και αξιοθέατα, που εγώ τουλάχιστον, τα είχα επισκεφτεί στο παρελθόν (Στο Πόρτο Χέλι, στην Ερμιόνη!).

Από τα πολύ ψηλά στο….σπίτι μας!

Τριήμερο στις ομορφιές της Β.Δ. Αρκαδίας, μέρος Γ΄΄

(συνέχεια από Γύρω από τη Λίμνη του Λάδωνα!)

 

31 Μαρτίου 2022

Την τελευταία μέρα του Μάρτη, φάγαμε πρωινό, πληρώσαμε και φορτώσαμε, έχοντας ξεχάσει μια συσκευή στο δωμάτιο (μας τη στείλανε λίγες μέρες μετά).

Γύρω από τη Λίμνη του Λάδωνα!

Τριήμερο στις ομορφιές της Β.Δ. Αρκαδίας, μέρος Β΄

(συνέχεια από Στο δρόμο για τα Λαγκάδια!)

 30 Μαρτίου 2022

 

 

Η μέρα που ξημέρωσε θα ήταν αφιερωμένη στην περιοχή βόρεια και δυτικά των Λαγκαδίων, στην Τεχνητή Λίμνη του ποταμού Λάδωνα και τα χωριά γύρω της.

Στο δρόμο για τα Λαγκάδια!

Τριήμερο στις ομορφιές της Β.Δ. Αρκαδίας, μέρος Α΄

29 Μαρτίου 2022

 

Ήταν το 2002, που αποφασίσαμε με τους φίλους μας από την Πάτρα να πάμε για το τριήμερο του Αγ. Πνεύματος στην ορεινή Αρκαδία. Διαλέξαμε να μείνουμε στα δωμάτια που διέθετε το τότε κάμπινγκ Δ. Μητρόπουλος έξω από τη Βυτίνα. Ήταν ένα υπέροχο τριήμερο γεμάτο εικόνες από τα βουνά και τα χωριά της Αρκαδίας και των γειτονικών νομών. Μεταξύ των εκδρομών που κάναμε ήταν και μια επίσκεψη στο Ναό του Επικούριου Απόλλωνα και την Ανδρίτσαινα. Εκείνο το απόγευμα γυρνώντας είχαμε αποφασίσει να σταματήσουμε για καφέ στα Λαγκάδια. Η Μαριάννα τότε μόλις έμπαινε στην εφηβεία και δεν ήταν και πολύ ευχαριστημένη που ήταν μαζί μας και όχι με τις φίλες της. Την ενοχλούσαν και οι μεγάλες και γεμάτες στροφές ορεινές διαδρομές και μας είχε «πρήξει» με το πότε φτάνουμε και το πότε φτάνουμε. Οι απαντήσεις μας οι κλασσικές. Σε λίγο, στην επόμενη στροφή κλπ. Τελικά φτάσαμε στα Λαγκάδια και κάτσαμε για καφέ, θαυμάζοντας το όμορφο πέτρινο χωριό που κατρακυλά στην πλαγιά.

Το βράδυ έχουμε μόλις ξαπλώσει στο δωμάτιο, που ήταν πολύ κοντά στην είσοδο του κάμπινγκ και λόγω ζέστης είχαμε ανοικτά παράθυρα. Ακούσαμε λοιπόν ένα αυτοκίνητο να σταματά και κάποιον να ρωτά τον ιδιοκτήτη: «Για Λαγκάδια καλά πάμε;» «Ναι» του απάντησε αυτός. Και τότε ακούμε τη Μαριάννα: «Και αν τα βρεις να με χ….ς». Περιττό να πω πως βρέθηκα κάτω από το κρεβάτι από τα γέλια. Από τότε τα Λαγκάδια στο μυαλό μου είχαν συνδεθεί με εκείνο το περιστατικό.

Τα χρόνια πέρασαν και μιας και η περιοχή της Β.Δ. Αρκαδίας μας ήταν σχετικά άγνωστη αποφασίσαμε να κάνουμε ένα τριήμερο με βάση τα Λαγκάδια για να δούμε τα χωριά της περιοχής, αλλά και τη λίμνη του Λάδωνα, που δεν είχαμε επισκεφτεί ποτέ.

Ένας Βούδας στο Μαύρο Όρος της Κορινθίας!

 26 Μαρτίου 2025

 

Κάτι άκουσα, κάτι μου είπανε, κάτι διάβασα, κάτι είδα και δεν το πίστευα. Βουδιστική Στούπα στην Ελλάδα; Και μάλιστα στην Πελοπόννησο; Στην Κορινθία; Δίπλα μας δηλαδή! Και όμως.