6 Ιουλίου 2025
Πρώτη Κυριακή του Ιουλίου, στο υπαίθριο θέατρο, της Καρύστου, δίπλα στη θάλασσα, πήγαμε να παρακολουθήσουμε
6 Ιουλίου 2025
Πρώτη Κυριακή του Ιουλίου, στο υπαίθριο θέατρο, της Καρύστου, δίπλα στη θάλασσα, πήγαμε να παρακολουθήσουμε
«Από το Λαύριο στην Τιμισοάρα, μια απόφαση δρόμος»
2022-Ταξίδι στη Βόρεια Ελλάδα και τα
Βαλκάνια, μέρος 7ο
(συνέχεια από Κρασί απ’ το Μελένικο!)
18-19 Οκτωβρίου 2022
Η
διαδικασία στον συνοριακό σταθμό ήταν σύντομη και οδηγούσαμε πια (αφού πήραμε
βινιέτες) σε Ρουμάνικους δρόμους προς τα βόρεια. Ο δρόμος πάει παράλληλα με τον
Δούναβη, αλλά λίγο μακρύτερα και έτσι για κάμποσα χιλιόμετρα δεν τον βλέπαμε.
83χμ μετά τα σύνορα, στο χωριό Hinova τον ξαναβρήκαμε και πια θα κινούμασταν συνεχώς δίπλα του. Περάσαμε
χωρίς να σταματήσουμε από τις πόλεις Drobeta Turnu Severin και Orsova. Ήταν αρκετά αργά το απόγευμα και θέλαμε να
φτάσουμε και να βρούμε τα δωμάτια μας πριν νυχτώσει. Έτσι δεν σταματήσαμε ούτε
εκεί που είναι το γλυπτό του Δεκέβαλου. Φτάσαμε στο χωριό Dubovo, που είναι πάνω στο ποτάμι. Εκεί είχαμε κλείσει.
Βρήκαμε τα δωμάτια, τα οποία αποδείχτηκαν και τα δύο πως είχαν κάποιο πρόβλημα
πρόσβασης αν και σαν δωμάτια ήταν εξαιρετικά. Επειδή όμως δεν είχαμε
εναλλακτική είπαμε να μείνουμε εκείνο το βράδυ και το άλλο πρωί να φύγουμε
ακυρώνοντας το 2ο βράδυ που είχαμε κλείσει, αλλά και όλες τις επισκέψεις
που είχαμε προγραμματίσει στην περιοχή. Πήραμε τηλέφωνο στο Βελιγράδι, επόμενό μας
προορισμό και αφού βεβαιωθήκαμε πως τα δωμάτια ήταν διαθέσιμα και για άλλο ένα
βράδυ, πριν από την κράτηση που είχαμε, κάτσαμε να ξεκουραστούμε.
Έκθεση Αναλογικών Κολάζ
30 Ιουνίου 2025
Παραμονή της αναχώρησής μας για καλοκαίρι στην Κάρυστο πήγαμε στην αγαπημένη μας Zivasart Gallery, που έμεινε κλειστή για πάνω από ενάμιση χρόνο, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας του ιδιοκτήτη της και αγαπημένου εικαστικού Νίκου Ζήβα.
«Από το Λαύριο στην Τιμισοάρα, μια απόφαση δρόμος»
2022-Ταξίδι στη Βόρεια Ελλάδα και τα
Βαλκάνια, μέρος 6ο
(συνέχεια από Εκεί που φτιάχνουν τους ακανέδες!)
16-18 Οκτωβρίου 2022
Μετά το πρωινό φορτώσαμε και ξεκινήσαμε προς τα βόρεια και μετά από 38χμ φτάσαμε στο συνοριακό σταθμό του Προμαχώνα (Κούλατα). Η Βουλγαρία δεν είχε μπει ακόμα στη Σένγκεν και έτσι υπήρχε συνοριακός έλεγχος, που ευτυχώς δεν διήρκεσε παρά μόνο μισή ώρα.
Αφού μπήκαμε στη Βουλγαρία, αναζητήσαμε το πρώτο βενζινάδικο για να
πάρουμε βινιέτες. Περίπου 16χμ μετά τα σύνορα, μια πινακίδα μας είπε να
στρίψουμε δεξιά και σε περίπου 12χμ προς τα ανατολικά φτάσαμε στον πρώτο
προορισμό μας στη γειτονική χώρα.