Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Έξι μέρες στο Βερολίνο και τις γύρω περιοχές!

Στην Κ. Ευρώπη πάνω σε 4 ρόδες-Μέρος 1ο-Γερμανία, Βερολίνο και γύρω περιοχές!!
(2ο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη)


Β΄ Έξι μέρες στο Βερολίνο και τις γύρω περιοχές


Ημέρα 5η
Οδηγώντας σε ένα από τους κεντρικότερους αυτοκινητόδρομους της Γερμανίας, τον Α9 με σχετική κίνηση και κάνοντας κάτι παραπάνω από 400χμ., φτάσαμε στον επόμενό μας προορισμό. Η περιοχή της πρωτεύουσας της χώρας. Είχαμε κλείσει να μείνουμε σε ένα κάμπινγκ μεταξύ Βερολίνου και Potsdam, στην περιοχή Kleinmachnow, πάνω στο κανάλι Teltow που πηγαίνει προς την Πολωνία. Οι φίλοι μας τακτοποιήσανε το τροχόσπιτό τους και εμείς τακτοποιηθήκαμε στο συμπαθητικό δωμάτιο που είχαμε κλείσει μέσω internet. Κουρασμένοι από το ταξίδι δεν βγήκαμε. Αράξαμε στο εστιατόριο δίπλα στο κανάλι για να περάσουμε το βράδυ μας. Λουκάνικα, χοιρινές μπριζόλες, πατατοσαλάτες και μπύρες. Και απόλυτη ηρεμία που έσπαγε μόνο από τη μηχανή κάποιου μικρού σκάφους που περνούσε πότε-πότε. Ή μιας μεγάλης πολωνικής μαούνας, φορτωμένης που τράβαγε αργά-αργά προς τα ανατολικά. Στην απέναντι όχθη και μέσα στο πολύ πυκνό πράσινο φτερούγιζε ένα ζευγάρι ερωδιών. Την άλλη μέρα είδαμε ότι είχαν και μικρά. Γαλήνεψε κορμί και νους. Νωρίς στο κρεβάτι για ξεκούραση. Η επόμενη είχε πολλά να κάνουμε και να δούμε.

Ημέρα 6η

ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Το πρωί φεύγοντας περάσαμε από ένα εξουσιοδοτημένο συνεργείο για να προμηθευτούμε το αυτοκόλλητο που χρειάζονται όλα τα οχήματα για να μπουν στην πόλη. Είναι κάτι σαν έλεγχος για την φιλικότητα του οχήματος προς το περιβάλλον.
(http://www.toytowngermany.com/lofi/index.php/t110313.html) Στη συνέχεια μπήκαμε στην ατέλειωτη ουρά των αυτοκινήτων για να μπούμε στην πόλη. Απίστευτη κίνηση. Μπήκαμε λοιπόν από τα νοτιοδυτικά και διασχίζοντας ένα μεγάλο μέρος της πόλης φτάσαμε στην περιοχή που βρίσκεται ο Καθεδρικός (Dom) αλλά και το νησί των Μουσείων. Παρκάραμε εκεί κοντά και πήγαμε να δούμε το Μουσείο της Περγάμου (http://www.smb.museum/smb/standorte/index.php?lang=en&p=2&objID=27&n=2&r=1). Τι να πει κανείς γι αυτό το μουσείο. Πρώτα απ’ όλα ότι τελικά όλοι όσοι σε κάποια φάση έχουν δύναμη την ασκούν πάνω σε ασθενέστερους πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο. Φωνάζουμε, και σωστά, για την κλοπή των Μαρμάρων του Παρθενώνα από τον Έλγιν. Από την άλλη Γάλλοι ή Γερμανοί έχουν γεμίσει τεράστια μουσεία είτε με κλοπιμαία, είτε με ευρήματα τα οποία αφού ανακάλυψαν οι επιστημονικές-αρχαιολογικές τους αποστολές οικειοποιήθηκαν χωρίς κανένα ενδοιασμό. Τι θα ήταν το Λούβρο χωρίς τα «κλοπιμαία» από Αίγυπτο, Περσία, Μεσοποταμία, Ελλάδα; Τι θα ήταν το Βρετανικό; Τι θα ήταν λοιπόν το Μουσείο της Περγάμου χωρίς τα τρία διαμάντια του; Τον βωμό από την Πέργαμο, την πύλη της αγοράς της Μιλήτου και την πύλη της Αστάρτης από τη Βαβυλώνα;
Μέχρι εδώ όμως με την πικρία που βγαίνει όταν βλέπεις τα κλοπιμαία άλλων πολιτισμών να δίνουν αίγλη σε αυτούς που άνομα τα οικειοποιήθηκαν.
Εμείς αυτή τη μέρα θαυμάζαμε τα αριστουργήματα προγόνων από πατρίδες που τις έσβησε η ιστορία, κρατώντας την αίγλη τους ζωντανή μέσα από τα έργα άξιων ανθρώπων.

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Τέσσερις μέρες σε πόλεις της Βαυαρίας!

Στην Κ. Ευρώπη πάνω σε 4 ρόδες-Μέρος 1ο-Γερμανία, Βαυαρία
(2ο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη)



Το πλοίο φτάνει στο λιμάνι

-Τα σέβη μου Υψηλοτάτη!!
Κι αυτή φιλάρεσκα και με ένα χαμόγελο ανωτερότητας άφησε να φανούν κάποια από τα πολλά της κάλλη, κρατώντας τα υπόλοιπα γι αυτούς που είναι πρόθυμοι για πιο στενές προσεγγίσεις. Και όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί με ανοικτό στόμα, τα κλείστρα των φωτογραφικών μας μηχανών να έχουν πάρει φωτιά και οι κασέτες, οι κάρτες μνήμης και τα DVD των βιντεοκαμερών μας να γεμίζουν αποτίνουμε φόρο τιμής στην πεντάμορφη!

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Γ.Ε.Φ.Υ.Ρ.Α.

Γάλλο Ελληνικός Φορέας Υπερυψηλής Ζεύξης Ρίου – Αντιρρίου

Δύο επισκέψεις στη φάση της κατασκευής της Γέφυρας!!

(Τον Ιούλιο του 2003, με το έργο να κατασκευάζεται πυρετωδώς ανέβηκα σε ένα της πυλώνα. Μια εμπειρία που προφανώς λόγω αποπεράτωσης του έργου δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Ξαναπήγα 11 μήνες μετά, λίγες μέρες πριν τελειώσει οριστικά και επιτραπεί στο κοινό η άνοδος σε αυτήν. Και αυτή η εμπειρία μοναδική).

Επίσκεψη 1η
17 Ιουλίου 2003

Γ.Ε.Φ.Υ.Ρ.Α. λοιπόν η εταιρεία που έχει αναλάβει την κατασκευή ενός από τα μεγαλύτερα έργα που έγιναν ποτέ στη χώρα μας. Την γέφυρα που θα συνδέσει το Ρίο με το Αντίρριο και έτσι την δυτική Πελοπόννησο με τη δυτική Ελλάδα και την Ήπειρο. Ένα έργο που η ιδέα της κατασκευής του ξεκίνησε δεκαετίες πριν. Σε ένα περίπου χρόνο θα είναι πραγματικότητα.

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Στη γη των Θεών!

17-24 Αυγούστου 2005

Το τριήμερο της Παναγίας πέρασε και οι ορδές γύρισαν στη βάση τους! Εμείς τότε αποφασίσαμε να πάμε προς τα βόρεια. Εκείνο το καλοκαίρι του 2005 ήταν δύσκολο μιας και ήταν το τελευταίο πριν τις Πανελλήνιες εξετάσεις της κόρης μας και όλος ο Ιούλιος πέρασε με τα φροντιστηριακά της μαθήματα.

Ήταν το πάρα πολύ μακρινό 1977, όταν φοιτητής ταξίδεψα για πρώτη φορά στα βόρεια πηγαίνοντας στον συγκάτοικό μου στη Θεσσαλονίκη. Ανεβαίνοντας με το λεωφορείο και αφού είχαμε περάσει τα Τέμπη αρκετή ώρα σε μια στροφή κόντεψε να μου φύγει το σαγόνι από την έκπληξη.
Πάνω στο δρόμο το πιο ωραίο μεσαιωνικό κάστρο που είχα δει!! Φυσικά μιλάω για το Κάστρο στον Πλαταμώνα.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Πορτογαλία


25 Απριλίου- 2 Μαΐου 1995
Αφορμή γι αυτό το ταξίδι στάθηκε η παρακολούθηση ενός 3ωρου εξοντωτικού σεμιναρίου-διάλεξης για τη χρονομεριστική μίσθωση (Time Sharing). Δεν αγοράσαμε αλλά πήραμε δωρεάν διανυχτερεύσεις στη Νότια Πορτογαλία. Έτσι συνδυάσαμε και μια μικρή επίσκεψη στη Λισσαβόνα

α. Λισσαβόνα

Τρίτη 25 Απριλίου 1995. Στις 5.30 απογειωθήκαμε από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ για τη Λισσαβόνα με την TAP Airways. Μετά την Πάτρα και μέχρι την Ιβηρική ο ουρανός συννεφιασμένος, περιορίζοντας το ενδιαφέρον στα σχήματα που παίρνουν τα σύννεφα, πράγμα όχι και τόσο ασήμαντο.

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Ημερήσιες Εξορμήσεις στο Χελμό (Λίμνη Τσιβλού-Φαράγγι Βουραϊκού)!


1.   Στη Λίμνη Τσιβλού και στη Ζαρούχλα
3 Ιανουαρίου 1997

Τρίτη μέρα του νέου χρόνου και ξεκινάμε από την Πάτρα για τη Λίμνη του Τσιβλού. Είμαστε 3 αυτοκίνητα, φίλοι όλοι από παλιά. Στην Ακράτα, πήραμε το δρόμο που ανεβαίνει στη Ζαρούχλα. Είχε λίγο χιόνι στο δρόμο αλλά τα βουνά γύρω είναι κάτασπρα. Κάναμε μια δυο στάσεις, η δεύτερη σε σημείο που φαίνεται στο βάθος η λίμνη.
Υπέροχη εικόνα!! 27χμ μετά την Ακράτα στρίψαμε δεξιά στο χωματόδρομο και 2χμ μετά, αφού περάσαμε τον αφρισμένο Κράθυ, φτάσαμε. Γύρω από τη λίμνη υψώνονται τα βουνά και είναι κατάφυτα. Έλατα και πεύκα φτάνουν μέχρι τις όχθες της. Υπέροχο, «Ελβετικό» τοπίο!!

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Αθήνα, έκρηξη των αισθήσεων στην αγορά!

23 Φεβρουαρίου 2010


Το λεωφορείο μας άφησε κοντά στην πλατεία Κοτζιά πάνω στην οδό Αθηνάς. Είμαστε μια μεγάλη ομάδα μαθητών με τους καθηγητές τους που δουλεύουν για δύο προγράμματα Αγωγής Υγείας με θέματα τα μπαχαρικά, τα αρτύματα και τα βότανα στη ζωή και τη διατροφή των νεοελλήνων. Σήμερα ήρθαμε στην αγορά στο κέντρο της Αθήνας να επισκεφτούμε καταστήματα που πουλάνε μπαχαρικά και βότανα και να αγοράσουμε από αυτά. Και για τα προγράμματά μας αλλά και για προσωπική χρήση ο καθένας.
Αλήθεια πόσες φορές έχω περάσει από τους δρόμους αυτούς; Πόσες φορές το βλέμμα μου έπεσε, χωρίς να σταματήσει σε όλα αυτά τα «καλούδια»; Να πω χιλιάδες μάλλον δεν είναι ψέμα. Σήμερα όμως κατέβαινα όχι σαν βιαστικός κάτοικος αυτής της αγχωτικής πόλης, αλλά σαν επισκέπτης, σαν τουρίστας. Η μηχανή λοιπόν περασμένη στο λαιμό και μπρος με τις αισθήσεις τσιτωμένες, σαν κυνηγός και συλλέκτης ερεθισμάτων , έτοιμος να αρπάξω. Εικόνες, χρώματα μυρωδιές, γεύσεις, ήχους. Και έχει απ’ όλα το μέρος της επίσκεψής μας. Και τα έχει σε αφθονία. Μια έκρηξη λοιπόν ερεθισμάτων. Και να αναρωτιέμαι, αν πράγματι αυτά είναι στην πόλη μου. Εικόνες που με εντυπωσίασαν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, τώρα στα πόδια μου. Ζήτω τα χρώματα! Ζήτω τα αρώματα!


Περάσαμε πρώτα από την κεντρική ψαραγορά και κρεαταγορά.

Γοργοπόταμος: του νερού, του πράσινου, της ιστορίας.


9 Μαΐου 2009

Ο «Τέρης» (χαϊδευτικό του Terios) βγήκε στην Εθνική για Λαμία. Ήταν Σάββατο πρωί γύρω στις 9.30 και η κίνηση ήταν λιγοστή για να αυξηθεί αργότερα λόγω του ότι σε κάθε ρεύμα ο μισός δρόμος ήταν αποκομμένος για ασφαλτόστρωση και διαγράμμιση. Όμως η κίνηση κυλούσε. Αργά σχετικά αλλά κυλούσε. Προορισμός μας ο Γοργοπόταμος με την ιστορική του γέφυρα και την καλή μας φίλη Βαρσαμία.
Στάση στην παραλία της Αταλάντης για να ξεμουδιάσουμε.
Μόλις είχαν προσθαλασσωθεί δύο μικρά υδροπλάνα και οι πιλότοι τους τα έσερναν στα ρηχά. Κόσμος άρχισε να μαζεύεται για να τα χαζέψει, μαζί τους κι εμείς.

Οίτη, Γκιώνα, Βαρδούσια, ένα τριήμερο στα χωριά τους!



28-30 Οκτωβρίου 1994

 
Εθνική επέτειος 28ης Οκτωβρίου την Παρασκευή και εμείς ξεκινάμε για ένα από τα πιο ήπια αλλά και πιο όμορφα βουνά της Στερεάς. Την Οίτη.
Ήταν σχετικά νωρίς το πρωί όταν ξεκινήσαμε για την Παύλιανη. Για το χωριό αυτό της Οίτης ξέραμε από φίλους που είχαν πάει παλαιότερα και είχαμε κλείσει εκεί δωμάτια. Συγκεκριμένα στην Κάτω Παύλιανη, που βρίσκεται πάνω στο δρόμο (τη δημοσιά). Βγαίνοντας από Αθήνα συναντήσαμε φοβερή κίνηση. Πηγαίναμε σημειωτόν μέχρι τη Μαλακάσα. Από εκεί και μετά τα πράγματα καλυτέρεψαν. Μετά τις Θερμοπύλες στρίψαμε προς Μπράλο. Είναι ο δρόμος που συνδέει την Ανατολική με τη Δυτική Ελλάδα, πηγαίνοντας από Λαμία, Μπράλο, Άμφισσα, Ιτέα, Ναύπακτο, Αντίρριο.

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Αίγινα Στης Αφαίας το νησί!


17-19 Απριλίου 1996

Θυμάμαι σαν όνειρο που παιδάκι πήγα με τους γονείς μου στην Αίγινα. Μάλλον για μπάνιο, αλλά σίγουρα για να προσκυνήσουμε στον Άγιο Νεκτάριο.

Πέρασαν οι μέρες των γιορτών του Πάσχα αλλά έχουμε ακόμα μια εβδομάδα διακοπές. Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε ένα τριήμερο κι εμείς στην Αίγινα που αν και είναι τόσο κοντινό στην Αθήνα νησί, δεν είχαμε αξιωθεί να επισκεφτούμε.
Τετάρτη μετά το Πάσχα και στις 1 το μεσημέρι ξεκινούσαμε από τον Πειραιά. Αν και το ταξίδι μικρό ήταν αρκετά «ανήσυχο». Κάτι όμως το διάβασμα, κάτι μερικές παρτίδες «Φιδάκι», πέρασε η ώρα και το κούνημα δεν μας ενόχλησε τόσο.
Στις 2.30 φτάσαμε και πήγαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει.

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Τριήμερο στον Παρνασσό

26-28 Οκτωβρίου 1996

Άλλο ένα τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου πέρασε με μια πολύ όμορφη εκδρομή στον Φθινοπωρινό Παρνασσό.

Αργά το πρωί του Σαββάτου φύγαμε από την Αθήνα. Προορισμός μας το χωριό Επτάλοφος ή Αγόριανη, στη βόρεια πλευρά του Παρνασσού, στα 900μ υψόμετρο. Στην τουριστικότατη (αλλά παρ’ όλα αυτά όμορφη!) Αράχοβα δεν σταματήσαμε, αλλά στρίψαμε δεξιά για χιονοδρομικό και Επτάλοφο. Μέσα από μια ελατόφυτη διαδρομή, φτάσαμε αργά το μεσημέρι. Οι φίλοι μας είχαν φτάσει, άλλοι από την προηγούμενη το βράδυ και οι υπόλοιποι από την Πάτρα, μόλις πριν λίγο. Το σπίτι που μας είχε κλείσει ένας συνάδελφος, που είναι από εκεί, είναι πολύ συμπαθητικό και πάρα πολύ ζεστό. Η ώρα όμως έκανε τα στομάχια μας να διαμαρτύρονται και έτσι το πρώτο που κάναμε, αφού αφήσαμε τα πράγματά μας, ήταν να πάμε για φαΐ. Εκεί μας βρήκε και ο ντόπιος συνάδελφος και τα είπαμε για λίγο. Μετά το φαΐ κατεβήκαμε στην όμορφη πλατεία για καφέ.
Κάτω από τα τεράστια πλατάνια, με τον ήχο του νερού που τρέχει από παντού ένα γύρω, απολαύσαμε καφέ και φυσικά γλυκό του κουταλιού.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...