Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά!!

Καλή Χρονιά!!!!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΔΙΣΚΑΚΙ 78 ΣΤΡΟΦΩΝ ΤΟΥ 1935 ΑΠΟ ΤΗΝ COLUMBIΑ-ΑΦΟΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ
(ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΕΘΑ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ 1935-ΑΦΟΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ)


Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΑΝΩ ΑΥΣΤΡΙΑ, Βόρεια του Δούναβη!!

Στην Κ. Ευρώπη πάνω σε 4 ρόδες-Μέρος 3ο-Αυστρία
(2ο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη)  


28 Ιουλίου 2008
Στην επιστροφή μας από Βερολίνο προς Βενετία και από εκεί Πάτρα και Αθήνα, μείναμε για 3 βράδια στη Νότια Βοημία της Τσεχίας.
Πολύ κοντά στα σύνορα με την Αυστρία το είχαμε επιλέξει για να πάμε μια μέρα να δούμε και κάτι από Αυστρία. Έτσι η τελευταία μέρα στην Κεντρική Ευρώπη είχε κάτι από αυτή τη χώρα!
Ξεκινήσαμε το πρωί προς τα Τσεχοαυστριακά σύνορα που είναι πολύ κοντά. Ένα πλάτεμα του δρόμου κάποτε φιλοξενούσε στο άδειο σήμερα οίκημα, τις συνοριακές εγκαταστάσεις. Αυτό με την ελεύθερη διέλευση από χώρα σε χώρα δεν μπορώ ακόμα να το συνηθίσω. Όχι ότι δεν μου αρέσει. Ίσα-ίσα!
Αυτό που μας έκανε αμέσως εντύπωση, περνώντας τα σύνορα είναι ότι ενώ το τοπίο παραμένει το ίδιο, στην Αυστρία είναι πιο «τακτοποιημένο»!! Στην Τσεχία είναι πιο «άγριο». Στην Αυστρία, οι άκρες των δρόμων είναι καθαρισμένες από χορτάρια, υπάρχουν ειδικές βάσεις σε τακτά διαστήματα στις οποίες στοιβάζονται ξύλα και όπου δεν έχει δέντρα υπάρχει καλοκουρεμένο γκαζόν!! Όλα στη θέση τους!!! Ήταν πολύ έντονη αυτή η εικόνα στα μάτια μας.
Μετά από περίπου 15 χμ. περάσαμε από την πόλη Freistadt. Περάσαμε ακριβώς έξω από το τείχος που περιβάλει την παλιά πόλη και μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Ο προορισμός όμως ήταν η πόλη Linz, γύρω στα 40 χμ πιο νότια, όπου και φτάσαμε μια ώρα μετά. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και αρχίσαμε να περπατάμε προς την παλιά πόλη. Η πρώτη εντύπωση ήταν ότι πρόκειται για μια πόλη που όμοιά της δεν είχαμε ξαναδεί.
Μια πόλη «ανάλαφρη».

Διαμάντια στη …. Νότια Βοημία!!

Στην Κ. Ευρώπη πάνω σε 4 ρόδες-Μέρος 2ο-Τσεχία
(2ο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη)
 

Μέρος Α΄
Rozmberg nad Vltavou - Cesky Krumlov
26-27 Ιουλίου 2008


Ο Ιούλιος του 2008 έφτανε στο τέλος του και για μας άρχιζε η επιστροφή από τη Γερμανία. (http://disaki.blogspot.com/2011/09/4-1.html και http://disaki.blogspot.com/2011/09/4-1_30.html) Οι υπόλοιποι της παρέας θα συνέχιζαν και έτσι για τις επόμενες πέντε μέρες θα ήμασταν μόνοι. Η διαδρομή της επιστροφής περιλάμβανε ένα τριήμερο στην Τσεχία και πιο συγκεκριμένα στη Νότια Βοημία.
Ξεκινήσαμε αρκετά νωρίς το πρωί από το Βερολίνο και κινηθήκαμε νοτιοανατολικά προς την περιοχή της Δρέσδης, την οποία παρακάμψαμε και συνεχίσαμε για τα σύνορα (ας πούμε σύνορα!!! Ένα εγκαταλελειμμένο φυλάκιο όλο κι όλο!) Στο πρώτο βενζινάδικο στην Τσεχία σταματήσαμε για λίγο συνάλλαγμα και τη βινιέτα που είναι απαραίτητη για να κυκλοφορήσει ένα αυτοκίνητο στους τσέχικους δρόμους. Τώρα πια είχαμε τελείως νότια κατεύθυνση. Το τοπίο καταπληκτικό. Πράσινο, πολύ πράσινο και λοφώδες. Όχι αυτό το άχαρο επίπεδο. Ο δρόμος μόνο για λίγο στην αρχή αυτοκινητόδρομος και μετά αν και έλεγε εθνική ήταν κάτι σαν καλός επαρχιακός. Μια λωρίδα ανά κατεύθυνση χωρίς νησίδα αλλά ευτυχώς χωρίς πολύ κίνηση. Έτσι αναγκαστικά τα χιλιόμετρα δε φεύγουνε. Σε λίγο μπαίνουμε στην Πράγα. Όχι βέβαια στο κέντρο αλλά στα προάστια. Ο πειρασμός μεγάλος! Δεν έχουμε πάει ποτέ στην τσέχικη πρωτεύουσα και είναι ένας προορισμός που τον σκεφτόμαστε αλλά για περισσότερες μέρες. Τα εισιτήρια του πλοίου από Βενετία είναι συγκεκριμένα και έτσι κλείνουμε τα αυτιά στις σειρήνες και προχωράμε. Έλα όμως που κάνουμε λάθος και βρισκόμαστε στο προάστιο Zbraslav, λες και η πόλη δεν το έβαζε κάτω και ήθελε ακόμα να μας σαγηνέψει. Τελικά τα καταφέρνουμε να πάρουμε πάλι το δρόμο για το νότο. Το τοπίο συνεχίζει να είναι πολύ όμορφο.
Λίγο πριν φτάσουμε στην Πράγα είχαμε συναντήσει για πρώτη φορά τον Μολδάβα (Vltava στα τσέχικα) πριν αυτός συναντηθεί με τον μεγάλο Έλβα (τον είχαμε βρει και αυτόν κοντά στη Δρέσδη) και μαζί να ταξιδέψουν για να ενωθούν με τα κρύα νερά της Βαλτικής. Στην περιοχή της Πράγας περάσαμε από κάποιες γέφυρες πάνω από το ποτάμι και από εκεί και μετά το είχαμε πολύ συχνά δίπλα μας. Πλησιάζοντας το νότο άρχισε να βρέχει. Ευτυχώς όχι για πολύ. Απόγευμα πια και αφού έχουμε χωθεί για τα καλά στα πυκνά δάση της Νότιας Βοημίας, βρίσκουμε ξανά τον Μολδάβα, μικρό σχετικά ποτάμι αυτή τη φορά αλλά αρκετά ορμητικό. Σαν το μικρό παιδί! Είμαστε στις αρχές του και δεν έχει γίνει ακόμα το μεγάλο, ήρεμο και γκρίζο ποτάμι του βορρά. Στις έξι και μισή το απόγευμα, μετά από οκτώμισι ώρες δρόμο φτάσαμε στο Rozmberg nad Vltavou, το χωριό πάνω στον Μολδάβα που θα μέναμε.
Η πανσιόν που είχαμε κλείσει πανέμορφη. Πάνω στο ποτάμι και με ησυχία, ιδανική για ξεκούραση και ηρεμία.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Μόναχο, μικρή βόλτα στη Χριστουγεννιάτικη Marienplatz.


16 Δεκεμβρίου 2008, ώρα 8.00 το πρωί. Ο ήχος των τροχών που ακούμπησαν στο διάδρομο του αεροδρομίου του Μονάχου ακούστηκε τη στιγμή που φάνηκε ο διάδρομος!! Πρώτη φορά έβλεπα τέτοια ομίχλη. (Η σύγκριση αναπόφευκτη. Ποιο αεροσκάφος θα προσγειωνόταν σε Ελληνικό αεροδρόμιο με τέτοιες συνθήκες; Δεν ξέρω αλλά προβληματίζομαι.)

Damen und Herren, Herzlich Willkommen in Munchen. Κυρίες και Κύριοι Καλώς Ήλθατε στο Μόναχο! Το Α320 της Lufthansa μόλις είχε φτάσει και εμείς είχαμε στη διάθεση μας περίπου έξι ώρες μέχρι το δεύτερο μέρος του ταξιδιού μας για Κρακοβία που ήταν και ο τελικός μας προορισμός. Οι βαλίτσες είχαν φορτωθεί για Κρακοβία και εμείς γρήγορα-γρήγορα βγήκαμε από το αεροδρόμιο και από το Σιδηροδρομικό Σταθμό πήραμε το S8 για το κέντρο της πόλης. Σε όλη τη διαδρομή το τοπίο χιονισμένο. Λευκά Χριστούγεννα στον ορίζοντα!! Κατεβήκαμε μετά από 40΄ δύο στάσεις πριν τον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό στη στάση Marienplatz. Ήταν νωρίς το πρωί και τα μαγαζιά μόλις είχαν αρχίσει να ανοίγουν. 



Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Στη Στερεά..…της Πελοπόννησος!!!

4 Δεκεμβρίου 2010

Όπως είναι γνωστό ο νομός Κορινθίας, αν και νομός της Πελοποννήσου έχει στην «επικράτειά» του και όλίγον από Στερεά Ελλάδα. Γι αυτό το κομμάτι θα πούμε σήμερα.
Η σημερινή Σαββατιάτικη βόλτα μας είχε πολλά. Ήταν κοντά στην Αθήνα, είχε πολύ πράσινο, είχε λίμνη, είχε αρχαιολογικό χώρο, είχε και ένα φάρο(!). Είχε και νόστιμο ψάρι και στο τέλος είχε και καφέ πίσω από το τζάμι να χαζεύουμε τη θάλασσα απ’ έξω που φουρτούνιασε ξαφνικά και μας έδειξε το χειμωνιάτικο πρόσωπό της.
Βόλτα λοιπόν στο Ηραίον, τη Λίμνη Βουλιαγμένης και στο τέλος Λουτράκι. Όσο κοινότυπη βόλτα και αν ακούγεται, για εμάς ήταν μια βόλτα που μας έφερε για πρώτη φορά να γνωρίσουμε ένα σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο και ένα όμορφο, «άγριο» τοπίο με ένα ανθρώπινο έργο του 19ου αιώνα.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με τους φίλους μας Χρήστο και Μίνα ξεκινήσαμε για Λουτράκι. Περάσαμε χωρίς να σταματήσουμε συνεχίζοντας για Περαχώρα και Λίμνη Βουλιαγμένης. Βρισκόμαστε στη χερσόνησο Αγρίλαος, στον κόλπο Αλκυονίδων Νήσων Ακολουθώντας τη βόρεια πλευρά αυτής της ιδιόμορφης λίμνης-λιμνοθάλασσας, που στη νότια πλευρά της επικοινωνεί με τη θάλασσα του Κορινθιακού από ένα πολύ στενό άνοιγμα, στρίψαμε δεξιά ακολουθώντας αυτή τη φορά τις πινακίδες για τον Αρχαιολογικό χώρο του Ηραίου. Σε λίγο φτάναμε στο ακρωτήριο Μελαγκάβι ή Ηραίον.
Εκεί τελειώνει ο δρόμος και πρέπει να αφήσεις το αυτοκίνητο.

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Εις το βουνό ψηλά εκεί…….!

Στα ορεινά της δυτικής Κορινθίας

23 Οκτωβρίου 2010

 
Δεν έχει περάσει ούτε μια ώρα και από τη θάλασσα βρισκόμαστε μέσα στην ομίχλη, στα έλατα, στα 1300 μέτρα υψόμετρο! Α! ρε Ελλάδα με τις απίστευτες εναλλαγές σου!

Ξεκινήσαμε από την Αθήνα με καιρό λίγο χειμωνιάτικο, λίγο φθινοπωρινό. Οι θερμοκρασίες από 15 μέχρι 20 βαθμούς. Ο ήλιος να παίζει παιχνιδάκια με τα σύννεφα. Και η διάθεση να παίζει από καλή έως άριστη. Στο CD player Ιταλικά (από παλιά μας συντροφεύουν στα ταξίδια μας) και εμπρός για το ραντεβού μας. Από την προηγουμένη κανονισμένο, είναι στο χωριό Δερβένι της Κορινθίας. Προορισμός μας η ορεινή Δυτική Κορινθία: Εβροστίνα, Παναγιά του Βράχου και Λίμνη Δόξα.
Όπως θα έλεγε και ένας ποιητής εκ του προχείρου:
-Ω! του βράχου Παναγιά, «Δόξα» νάχει η ομορφιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...