Καλεσμένοι του κυρίου Τσάπλιν!

Φθινόπωρο στην Ελβετία, μέρος 3ο

(συνέχεια από Ξανά στη Fribourg!)

8 Νοεμβρίου 2021

Το τρένο από τη Fribourg έφτασε

Στη Ριβιέρα!, τη ζώνη των οικισμών στις όχθες της λίμνης της Γενεύης, ή λίμνης Λεμάν. Προορισμός μας η πόλη Βεβέ (Vevey). Η παραλίμνια αυτή πόλη είναι ο τόπος που διάλεξε να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του και να πεθάνει ο “τρισμέγιστος” Τσάρλι Τσάπλιν, όταν το 1952 εκδιώκεται από τις ΗΠΑ λόγω αριστερών πολιτικών φρονημάτων. Εκεί έζησε με την 4η σύζυγό του Όνα (Oona O'Neill) μέχρι το θάνατό του το 1977.

Το σπίτι στο οποίο έζησε είναι το Manoir de Ban στο προάστιο του Βεβέ, Corsier-sur-Vevey, σ’ ένα κτήμα που υπήρχε εκεί από το 1705.

Το 2016, μετά από 15 χρόνια εργασιών, στο χώρο αυτό δημιουργήθηκε το Chaplin's World, ένα “μουσείο”-πολυθέαμα αφιερωμένο στον μεγάλο δημιουργό. Αποτελείται από 3 χώρους, το Αρχοντικό, το πάρκο και το στούντιο. Έχει ακόμα ένα καφέ και ένα πωλητήριο.

Βγήκαμε από το σταθμό του τρένου στο Βεβέ

και λίγα μέτρα παρακάτω

περιμέναμε στη στάση το λεωφορείο που θα μας πήγαινε στο μουσείο.

Λίγα λεπτά μετά που επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο, κατεβήκαμε μπροστά στο μουσείο.

Μπήκαμε,

πήραμε τα εισιτήρια μας και ξεκινήσαμε.

¨Καλώς ήλθαμε στον κόσμο του Τσάπλιν”.

Η περιήγηση ξεκινά από το στούντιο και μάλιστα, από τι άλλο;

Μια κινηματογραφική αίθουσα,

όπου είδαμε ένα μικρό φιλμ για τον Τσάπλιν και τις ταινίες του. Στο τέλος η οθόνη φεύγει προς τα πάνω και η αυλαία πίσω της ανοίγει

και μας οδηγεί στο μαγικό κόσμο του Τσάπλιν,

αρχής γενομένης από την ταινία “Ο Σαρλώ και το χαμίνι” (“The Kid”, του 1921). Όλος ο χώρος του στούντιο αποτελείται από επιμέρους χώρους όπου υπάρχουν αναπαραστάσεις, με κούκλες σε φυσικό μέγεθος σκηνών από ταινίες του Τσάπλιν,

κυρίως του κύκλου του “Σαρλώ”.

Στις περισσότερες είναι παρών ο Τσάπλιν,

αλλά υπάρχουν και σκηνές με τους άλλους χαρακτήρες των ταινιών.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι χώροι στους οποίους βλέπουμε άλλους κωμικούς χαρακτήρες του σινεμά, όπως ο Ρομπέρτο Μπενίνι, ο Γούντι Άλεν ή οι Χοντρός και Λιγνός (Laurel and Hardy).

Σε κάποιους από τους χώρους βλέπει κανείς και σκηνικά ή κουστούμια από τις ταινίες.

Τέλος εκτός από μηχανήματα επεξεργασίας των ταινιών υπάρχουν και αναπαραστάσεις από τα γυρίσματα με τον σκηνοθέτη ή τους τεχνικούς.

Σειρά είχε το αρχοντικό.

Μια σκάλα οδηγεί στον πάνω όροφο, όπου ήταν οι κύριοι χώροι του σπιτιού.

Σε ένα δωμάτιο συγκεντρώνονταν το αρχειακό υλικό.

Ακολουθεί ο προθάλαμος

και το καθιστικό σε μια ξεχωριστή προθήκη του οποίου είναι το βιολί του Τσάπλιν. Είναι γνωστό πως ήταν καλός βιολιστής και μάλιστα έγραφε μόνος του τη μουσική για τις ταινίες του.

Εκεί είναι μια βεράντα με υπέροχη θέα στον κήπο και στο βάθος τη λίμνη.

Ακολουθεί η τραπεζαρία και ανεβαίνουμε προς τα πιο ιδιαίτερα τμήματα του σπιτιού.

Σε όλους τους ενδιάμεσους χώρους υπάρχει υλικό για την ιστορία του σινεμά.

Μπήκαμε στην κρεβατοκάμαρα

και στη συνέχεια στο ιδιαίτερο εκείνο δωμάτιο, που το ζευγάρι κάθονταν και έβλεπε ταινίες. Σε δύο μπάνια αυτού του τμήματος του σπιτιού έχει δύο χιουμοριστικές αναπαραστάσεις.

Στη μία ο Αϊστάϊν βγάζει τη γλώσσα στον εαυτό του στον καθρέφτη (είναι πολύ γνωστή αυτή η φωτογραφία)

και στην άλλη ο Τσάπλιν με “άλμα” προσπαθεί να μπει σε μια ευμεγέθη, γι αυτόν, μπανιέρα.

Βγήκαμε στον κήπο, όπου κάναμε λίγο βόλτα και τελειώνοντας την επίσκεψη βγήκαμε στη στάση για το λεωφορείο. Κατεβαίνοντας αυτό γέμισε ασφυκτικά με μαθητές που μπαίνανε από διάφορες στάσεις, φεύγοντας από τα σχολεία τους. Το ίδιο συνέβη και στο τρένο.

Στη λίμνη είχε αρκετά σύννεφα και ο ήλιος που είχε χαμηλώσει αρκετά έφτιαχνε πολύ όμορφες εικόνες.

Στη διαδρομή, είδαμε ειδυλλιακές αγροτικές εικόνες αλλά και “κάστρα” (Château),

όπως το Château d'Oron, του 13ου αι.

Μ’ αυτές τις εικόνες έκλεισε και η 5η μέρα του ταξιδιού μας. Μια μέρα που θυμηθήκαμε τη Fribourg και “ταξιδέψαμε” στο ενδιαφέρον μουσείο του κόσμου του Τσάρλυ Τσάπλιν.

(το ταξίδι συνεχίζεται )

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας