Γύρω από το Μέτσοβο!

Στο δρόμο του Αώου! Μέρος 3ο

(συνέχεια από Το Μέτσοβο της τέχνης!)

19-20 Οκτωβρίου 2023

 

 

Λίγο έξω από το Μέτσοβο, στα νοτιοδυτικά και κοντά στον Μετσοβίτικο είναι ένα μοναστήρι από τα χρόνια τα Βυζαντινά, μιας και αναφέρεται πρώτη φορά τον 14^ο αι.

Είναι η Μονή του Αγίου Νικολάου και βρίσκεται σε υψόμετρο 920μ. Πέρασε πολλές φάσεις ανακατασκευής, συντήρησης και επεκτάσεων με σημαντικότερη αυτή του 1700 περίπου.

Εκεί γύρω στα 1702 έγιναν και οι τοιχογραφίες, από τον ζωγράφο Ευστάθιο, που καλύπτουν όλο το καθολικό

και μέρος του εξωτερικά, γύρω από την πόρτα,

όπου βλέπουμε και μια εικόνα της Παναγίας να θηλάζει το μικρό Ιησού. Φαίνεται όμως πως κάποιες από τις τοιχογραφίες ανήκουν σε μια προγενέστερη φάση.

Έχει και ένα εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο (περισσότερα εδώ).

Για να δούμε αυτό το μοναστήρι ξεκινήσαμε μετά την επίσκεψη στην πινακοθήκη.

Όμορφα κτίρια, καλοσυντηρημένα

μετά τις αναστηλωτικές εργασίες που έγιναν γύρω στα 1960,

ένα ξύλινο καμπαναριό

και πεζούλες, όπου καλλιεργούνται, εκτός των άλλων και αμπέλια.

Μπήκαμε πάλι στο αυτοκίνητο και συνεχίζουμε για την επόμενη επίσκεψη, που απέχει μόνο 2,5χμ.

Περίπου 500μ από το μοναστήρι κάναμε άλλη μια στάση για να δούμε και να φωτογραφίσουμε τον καταρράκτη, που πέφτει από περίπου 15μ ύψος και έχει το όνομα του χωριού που πηγαίναμε να δούμε και δεν είναι άλλο από το Ανήλιο. Όπως λέει και το όνομά του δεν το βλέπει ο ήλιος το πρωί παρά μόνο το απόγευμα, λόγω του βορειοδυτικού του προσανατολισμού. Έχει όμως ένα άλλο «πλεονέκτημα».

Έχει φάτσα φόρα το Μέτσοβο

και μάλιστα από διάφορα σημεία του.

Συμπαθητικό βλαχοχώρι στα 1050μ υψόμετρο.

Η Εγνατία με το τούνελ

και τη μεγάλη της γέφυρα, δεσπόζει στην περιοχή.

Περίπου 14χμ νοτιοδυτικά από το Ανήλιο

είναι ένα άλλο ενδιαφέρον χωριό,

το Ανθοχώρι με τα πολλά νερά.

Στην πλατεία, εκτός από μια βρύση

στέκει ο Ναός της πολιούχου Αγίας Παρασκευής

με το ξεχωριστό καμπαναριό-ρολόϊ

και από κάτω το ιδιαίτερο νεκροταφείο του χωριού, όπου όλοι οι τάφοι έχουν γύρω τους ένα άσπρο καγκελάκι.

Λίγο πιο πέρα είναι ο Ναός των Αγίων Θεοδώρων του 1884

και λίγο πιο χαμηλά το κύριο αξιοθέατο του χωριού, το Μουσείο Υδροκίνησης,

με τα απλωμένα κιλίμια να στεγνώσουν. Δυστυχώς η μη προσβασιμότητα σε αναπηρικό καροτσάκι μας ανάγκασε να δούμε μόνο ότι φαινόταν από πάνω.

Άλλη μια βρύση εκεί κοντά ήταν η τελευταία εικόνα πριν φύγουμε.

Στην επιστροφή κάναμε μια παράκαμψη για να δούμε το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής Ανθοχωρίου ή Μετσόβου, που απέχει περίπου 4χμ από το Ανθοχώρι.

Υπέροχος τόπος, εντυπωσιακό το μοναστήρι,

όμορφα αναστηλωμένο, αλλά δυστυχώς θεόκλειστο. Είναι του 17^ου αι και απ’ ότι διάβασα έχει τοιχογραφίες των αρχών του 19^ου.

Μόνο την τοιχογραφία της Ζωοδόχου Πηγής και των Αγγέλων πάνω από την κόγχη του Ιερού εξωτερικά είδαμε.

Τουλάχιστον ήπιαμε δροσερό νερό και γεμίσαμε τα παγούρια μας από τη βρύση που είναι έξω από την καγκελόπορτα.

Από εκεί γυρίσαμε στο Μέτσοβο.

Πριν κάτσουμε για φαγητό στην πλατεία κάναμε μια μικρή βόλτα για λίγες ακόμα εικόνες.

Η πλατεία του Μετσόβου έχει ένα τμήμα, υπερυψωμένο, όπου,

σύμφωνα με την ενημερωτική πινακίδα υπήρχε μέχρι το 1936 κάστρο.

Σήμερα είναι ένα χαμηλό ύψωμα καταπράσινο, γεμάτο έλατα, ένα πάρκο.

Στη βάση του είναι το όμορφο γλυπτό της αρκούδας με το αρκουδάκι της,

ενώ στη βάση της σκάλας που οδηγεί εκεί πάνω στέκουν δύο γλυπτά του Γιάννη Παππά (1913-2005), ένας βοσκός και ένας ξυλοκόπος,

ενώ πάνω στο ύψωμα στέκει το άγαλμα του Ευάγγελου Αβέρωφ, έργο κι αυτό του Παππά.

Στο πίσω μέρος και σχεδόν απέναντι από την πινακοθήκη είναι μια ιδιόμορφη «σκάλα», έργο γλυπτικής του Γιώργου Χουλιαρά με τίτλο «Μονοπάτι».

Απογευματάκι γυρίσαμε στο δωμάτιο να ξεκουραστούμε. Το βραδάκι βγήκαμε άλλη μια, τελευταία βόλτα.

Το επόμενο πρωί, μετά το πρωινό, φορτώσαμε και ξεκινήσαμε για το επόμενο ραντεβού μας με τον Αώο. Φεύγοντας όμως συλλέξαμε μερικές ακόμα, τελευταίες εικόνες της όμορφης Ηπειρώτικης κωμόπολης.

Όπως η βρύση

ή ο ναός της Αγίας Τριάδας στην είσοδο (ή έξοδο για εμάς εκείνη τη μέρα) του Μετσόβου.

Το ταξίδι μας προς την Κόνιτσα και τα μαστοροχώρια ξεκινούσε. Καλή συνέχεια!

 

 

(το ταξίδι συνεχίζεται )

 

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας