Monreale, η αποθέωση της τέχνης του ψηφιδωτού!

Στο ένα «άκρο» της Τριακρίας!, Σικελία μέρος 6ο

(συνέχεια από Ζιζ-Πάνορμος-Παλέρμο! 5)

 

6-7 Οκτωβρίου 2019

 

Το προάστιο του Παλέρμο Monreale βρίσκεται στα νότια και πολύ κοντά στην πόλη. Έχει περίπου 40.000 κατοίκους και ανήκει στην μητροπολιτική περιφέρεια του Παλέρμο.

Χτισμένο στην πλαγιά του όρους Καπούτο έχει θέα προς τον γόνιμο κάμπο. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πόλους έλξης της περιοχής, λόγω του καθεδρικού του, που είναι ένα από τα μνημεία του Αραβονορμανδικού Παλέρμο, που προστατεύει η UNESCO.

Όταν οι Άραβες κατέλαβαν το Παλέρμο ανάγκασαν τον επίσκοπο να μεταθέσει την έδρα του έξω από την πρωτεύουσα και αυτός μετακόμισε  στην μικρή κώμη του Μονρεάλε. Το 1072 οι Νορμανδοί κατέλαβαν τη νήσο και η μητρόπολη αποκαταστάθηκε στον Καθεδρικό ναό του Παλέρμο. Φαίνεται πως ο ρόλος της κώμης ως προσωρινό εκκλησιαστικό κέντρο ήταν ο λόγος που ο Γουλιέλμος Β΄ αποφάσισε να κτίσει έναν Καθεδρικό ναό εκεί, το 1172. Υπό τη βασιλεία του ήλθαν Βενεδικτίνοι και ίδρυσαν ναό και μεγάλη μονή. Το οικοδόμημα των μοναχών είχε σημαντική αμυντική λειτουργία και το Μονρεάλε έγινε η έδρα της αρχιεπισκοπής Σικελίας που άσκησε σημαντική επιρροή στη νήσο.

Με ένα ταξί, μέσα από πυκνή κίνηση, φτάσαμε κι εμείς στο Monreale για να θαυμάσουμε τον καθεδρικό του.

Μας άφησε έξω από το ναό, στην πλατεία που βρίσκεται στο πλάϊ του, αλλά έπρεπε να περιμένουμε λίγη ώρα πριν μπούμε. Για να αποφύγουν το μεγάλο συνωστισμό επέτρεπαν την είσοδο σε ομάδες και σε τακτά χρονικά διαστήματα. Έτσι κάναμε μια μικρή βόλτα γύρω του

και στα γύρω στενά.

Μια όμορφη πλατεία βρίσκεται μπροστά

από την κεντρική του πύλη, που όμως δεν είναι αυτή της εισόδου,

αλλά μια άλλη, στη στοά από τη μεριά που μας άφησε το ταξί. 

Πέρασε η ώρα και μπήκαμε στο ναό.

Τι βλέπανε τα μάτια μας!

Έχω δει ναούς με ψηφιδωτά που θεωρούνται κορυφαία στον κόσμο (Δαφνί, Όσιος Λουκάς, Νέα Μονή Χίου, στην Πόλη Αγία Σοφία και Μονή της Χώρας, ναοί στη Ραβένα της Ιταλίας και εδώ στη Σικελία την Cappella Palatina). Αυτά που βλέπαμε τώρα έρχονται να συμπληρώσουν το top 10.

Μιλάμε για την αποθέωση αυτής της τέχνης, για μαγικές εικόνες.

Τα στοιχεία όλων αυτών που πέρασαν από αυτόν τον τόπο τους προηγούμενους αιώνες, μπορεί να τα δει κανείς σε διάφορα σημεία του ναού. Αν μπορέσει να πάρει τα μάτια του από τα μοναδικά ψηφιδωτά.

Ξύλινη οροφή αραβικής τέχνης,

μαρμαροθετήματα

και κιονόκρανα νορμανδικά

και βέβαια πάνω απ’ όλα η ανεπανάληπτη παρουσία του βυζαντινού ψηφιδωτού, έργα σπουδαίων τεχνιτών της ψηφίδας του 12^ου και 13^ου αι, που έφεραν οι Νορμανδοί ηγεμόνες από την Κωνσταντινούπολη.

Μπαίνοντας σε καθηλώνει η κόγχη του Ιερού. Ψηλά ένας υπέροχος, γλυκύτατος Παντοκράτορας

και από κάτω η Βρεφοκρατούσα, που την περιστοιχίζουν άγγελοι και άγιοι.

Στους τοίχους δεξιά και αριστερά σειρές από ψηφιδωτές εικόνες, από την Παλαιά Διαθήκη,

όπως η σειρά που αφηγείται την ιστορία του Νώε,

από τη ζωή του Χριστού,

αγίων και αποστόλων.

Άλλα εντυπωσιακά στοιχεία, κάποια νεώτερα είναι το όργανο,

η αγία τράπεζα

και κάποια παρεκκλήσια,

με το πιο εντυπωσιακό το μπαρόκ παρεκκλήσι του Roano

ή παρεκκλήσι της Σταύρωσης, που φτιάχτηκε μεταξύ 1686 και 1692.

Σε αυτό βλέπουμε αγάλματα προφητών όπως ο Ιερεμίας, ο Δανιήλ, ο Ησαΐας κα ο Ιεζεκιήλ,

μια εντυπωσιακή σταύρωση

και κυρίως συνθέσεις όπου κυριαρχούν τα στρουμπουλά αγγελάκια, χαρακτηριστικά εκείνης της τεχνοτροπίας.

Και χρώμα με κυρίαρχα το κόκκινο και το γαλάζιο πάνω στο λευκό του μάρμαρου.

Στο εγκάρσιο κλίτος είναι οι τάφοι των Γουλιέλμου Α΄ του «κακού» (1120-1166)

και Γουλιέλμου Β΄ του «καλού» (1153-1189)

Υπάρχει ένα Θησαυροφυλάκιο, που ήταν κλειστό, όπως κλειστό ήταν και το περιστύλιο του μοναστηριού.

Ανοικτή όμως ήταν μια διαδρομή ψηλά στο εξωτερικό μέρος του ναού

απ’ όπου βλέπεις τους εξωτερικούς χώρους,

όπως και την πόλη και τα γύρω βουνά.

Έχεις όμως και την καλύτερη άποψη του περιστυλίου από ψηλά.

Μέσα από μια στοά βγαίνεις σε ένα περιμετρικό μπαλκόνι-διάδρομο

Το περιστύλιο είναι πολύ όμορφο και έχει 228 μικρές διπλές κολώνες με διαφορετική διακόσμηση μεταξύ τους και φτιάχτηκαν από τεχνίτες από όλη τη Σικελία.

Εκτός από το περιστύλιο βλέπεις το κωδωνοστάσιο,

την υπέροχη εξωτερική διακόσμηση του ιερού

και την ωραία πλατεία έξω από τον ναό.

Κατέβηκα στην εκκλησία, βγάλαμε λίγες φωτογραφίες ακόμα και βγήκαμε. Μιας και η ώρα είχε περάσει, κάτσαμε για φαγητό σε ένα μαγειρειό απέναντι από την εκκλησία, που είχε μαγειρευτά και βλέπαμε ντόπιους που έρχονταν και έπαιρναν για το σπίτι πακέτο, κάτι που για μας είναι μια κάποια εγγύηση ποιότητας. Και δεν είχαμε άδικο. Εκεί έφαγα την πιο νόστιμη καρμπονάρα που έχω φάει ποτέ. Μπορεί να περίμενα κάμποσο μέχρι να ετοιμαστεί αλλά άξιζε την αναμονή.

Αφού φάγαμε κάναμε ακόμα μια βόλτα και πίσω από την εκκλησία με τον υπέροχο εξωτερικό τοίχο του ιερού, βρήκαμε ένα ταξί για να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο μας.

  

Βροχή, πολύ βροχή

Το επόμενο πρωί πήγα στον σιδηροδρομικό σταθμό να παραλάβω το αυτοκίνητο που είχα κλείσει για τις τελευταίες 3 μέρες. Ο κόσμος που περίμενε για την παραλαβή αυτοκινήτου ήταν πολύς και το προσωπικό της εταιρίας λίγο. Αποτέλεσμα να κάνω κάτι λιγότερο από 3 ώρες μέχρι να ξεμπλέξω και να πάρω το Φιατάκι για τις βόλτες μας στο νησί.

Όταν φύγαμε είχε μεσημεριάσει για τα καλά και ο ουρανός είχε βαρύνει. Εκείνη τη μέρα είχαμε προγραμματίσει επίσκεψη στην Τσεφαλού (Cefalù), που είναι περίπου 70χμ ανατολικά του Παλέρμο. Πλησιάζοντας την Τσεφαλού άρχισε να βρέχει. Μέχρι να βρούμε να παρκάρουμε άνοιξαν οι ουρανοί. Απίστευτα πολύ νερό. Οι δρόμοι ποτάμια και κάτω στο λιμάνι λίμνη. Για Τσεφαλού εκείνη τη μέρα ούτε συζήτηση. Κάτσαμε πάνω από μισή ώρα σε μιαν άκρη, μέχρι να κοπάσει κάπως η βροχή και μετά σιγά-σιγά, μέσα από τη «λίμνη» φύγαμε για να γυρίσουμε στο Παλέρμο.

Σε ένα πάρκινγκ κάπου στη μέση του δρόμου

σταματήσαμε για λίγο.

Μπαίνοντας στο Παλέρμο σταματήσαμε να δούμε ένα μεσαιωνικό μνημείο, που στέκει σε εξαιρετική κατάσταση, αν και δεν έχει λόγω ύπαρξης, μιας και ο λόγος που φτιάχτηκε το 1131 δεν υπάρχει πια.

Είναι η Γέφυρα του Ναύαρχου (Ponte dell'Ammiraglio) που φτιάχτηκε από τον Γεώργιο της Αντιοχείας, αρχιναύαρχο του βασιλιά της Σικελίας Ρογήρου του Β΄, πάνω από τον ποταμό Oreto, που όμως αργότερα άλλαξε ρου, με αποτέλεσμα η γέφυρα με τις 12 οξυκόρυφες καμάρες να στέκει έτσι ξεκάρφωτη.

Είναι πολύ καλοφτιαγμένη και εξαιρετικά διατηρημένη, μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 2015 (μέρος της ομάδας μνημείων γνωστής με το όνομα «Αραβο-Νορμανδικό Παλέρμο»).

Κάπου εκεί τελείωσε και αυτή η μέρα. Μια μέρα επεισοδιακή, άδεια σχεδόν από αξιοθέατα, αλλά έτσι είναι τα ταξίδια.

Αύριο η μέρα έχει αρκετά χιλιόμετρα για να δούμε ένα σπουδαίο αξιοθέατο.

Καλή συνέχεια!

(το ταξίδι συνεχίζεται Σελινούς, η αποικία της αποικίας!) 

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας