Βουκουρέστι
3-4 Οκτωβρίου 2009
-Να πάρει η ευχή. Πάει η πρώτη μέρα. Δεν πάμε καλά! Πολύ γκαντέμικα ξεκινάει αυτό το ταξίδι. Και μέσα σ’ όλα και οι εκλογές ! Είναι κι αυτός ο Η1Ν1 προ των πυλών. Δεν μπορεί. Κάποιος μας μούντζωσε. Μας ζηλεύουν πολλοί και πολύ!
Μόλις είχα πάρει ένα μήνυμα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο από τη νεοσύστατη Olympic Air που με ενημέρωνε ότι μετά από λίγες μέρες η πτήση που είχαμε κλείσει για πρωί Σαββάτου αναβάλλονταν για αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας. Και λίγες μέρες πριν η κυβέρνηση ανακοίνωσε την διεξαγωγή εκλογών για την άλλη μέρα του ταξιδιού μας. Νάχεις και τα κανάλια να σε βομβαρδίζουν νυχθημερόν με πανικό για τη νέα γρίπη, άντε να χαρείς μετά την προετοιμασία του ταξιδιού. Αλλά εμείς σε πείσμα όλων θα το κάναμε.
Ημέρα 1η
Απομεσήμερο Σαββάτου μαζευτήκαμε στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Οι γονείς φέρανε τα παιδιά και αφού δώσαμε τις αποσκευές ετοιμαστήκαμε για την πτήση. Η Ρουμανία μας περίμενε!
Αγκαλιές, φιλιά, αποχαιρετισμοί και φύγαμε. Περνάμε τον έλεγχο και φτάνουμε στην έξοδό μας. Αμ δε! Μιάμιση ώρα καθυστέρηση! Δεν αρχίσαμε καλά με την Νέα Ολυμπιακή! Για να δούμε τη συνέχεια. Πήγε 8 το βράδυ για να απογειωθούμε. Μιάμιση ώρα αργότερα προσγειωθήκαμε στο Βουκουρέστι.
Ερημιά!! Κάνα δυο φύλακες και ένα ανταλλακτήριο μόνο ανοικτά.
Αλλάζουμε λίγα ΕΥΡΩ στο πανάκριβο ανταλλακτήριο, παίρνουμε τις αποσκευές και βγαίνουμε. Ο Adrian, ο Ρουμάνος οδηγός μας περιμένει. Ευγενέστατος, με τα πολύ καλά αγγλικά του θα αποδειχτεί τις επόμενες μέρες που θα είναι μαζί μας ο καλύτερος οδηγός που μου έχει τύχει ποτέ! Το λεωφορείο μεγάλο για 50 άτομα και όχι για 15 που ήμασταν εμείς. Είχαμε κλείσει 30άρι αλλά δεν είχαν διαθέσιμο και έτσι ήρθε αυτό. Ολοκαίνουργιο, ήταν ότι καλύτερο για τα πολλά χιλιόμετρα που θα κάναμε τις επόμενες μέρες. Προορισμός μας ο βορράς της χώρας. Η πρωτεύουσα της Ρουμάνικης Μολδαβίας. Η πόλη που για την ελληνική ιστορία λέει πάρα πολλά. Εκεί που ουσιαστικά ξεκίνησε η επανάσταση ενάντια στους Τούρκους. Το ηρωικό Ιάσιο! (Iasi για τους Ρουμάνους που το προφέρουν κάπως σαν Γιας). Στο Ιάσιο επρόκειτο να φτάσουμε τη Δευτέρα, μετά από μια διήμερη περιοδεία στην κεντρική Ρουμανία, την πασίγνωστη Τρανσυλβανία. Μέσα από τα απέραντα, πυκνά δάση των Καρπαθίων με πόλεις-διαμάντια και τοπία απαράμιλλης ομορφιάς. Ποτάμια, λίμνες, φαράγγια, κάμποι και όμορφα χωριά με χαρακτήρα διαφορετικό από περιοχή σε περιοχή.
Ξεκινάμε από το αεροδρόμιο νύχτα πια. Ψιλοβρέχει και μπαίνουμε σιγά σιγά στην πόλη. Περίμενα λιγότερο κόσμο να κυκλοφορεί. Και όμως ήταν αρκετοί αυτοί που γύρναγαν μες στην πόλη. Ο Adrian μας περνά από διάφορα αξιοθέατα σημεία της πόλης όπου και μας λέει κάποια πράγματα. Τα κτίρια αυτά είναι όμορφα φωτισμένα και η πρώτη εικόνα του Βουκουρεστίου, αν και «μουσκεμένη» είναι πολύ όμορφη. Εν τω μεταξύ πεινάσαμε. Κοντά στην πλατεία της Ενότητας (Plata Unirii) είναι τα McDonalds αλλά ακριβώς δίπλα τα …Everest!! Ναι τα γνωστά μας Everest! Έτσι προτιμήσαμε αυτό το μαγαζί για να βάλουμε κάτι στο στόμα μας και στη συνέχεια αφού περάσαμε έξω από το τεράστιο «Παλάτι του Λαού» (σημερινή Βουλή)
φτάσαμε στο ξενοδοχείο (http://www.nh-hotels.com/nh/en/hotels/romania/bucharest/nh-bucharest.html) μας. Πολύ καλό και κοντά στο κέντρο. Πήραμε τα κλειδιά και γραμμή για τα δωμάτιά μας. Ένα ντουζ και ύπνο. Η αυριανή θα είναι «μεγάλη» και κουραστική. Noapte bună Βουκουρέστι! Καλή σου νύχτα και στα ελληνικά!!
Ημέρα 2η
α) Βουκουρέστι
Ξεκούραστοι κατεβήκαμε στην ώρα μας για το πολύ όμορφο πρωινό.
-Καλημέρα! Όλοι καλά; Έτοιμοι για δρόμο;
-Bună dimineaţa Adrian!
Φορτώνουμε τα πράγματα και ετοιμαζόμαστε. Εν τω μεταξύ είχε έρθει και η Roxy η Ρουμάνα ξεναγός μας με τα σχετικά καλά ελληνικά της. Η μέρα ήταν βροχερή.
Δυστυχώς η ατυχία μας συνεχίζονταν. Χάσαμε την προηγούμενη μέρα εξ’ αιτίας της Ολυμπιακής και έτσι είχαμε στη διάθεσή μας μόνο 3 ώρες για μια βόλτα στη Ρουμάνικη πρωτεύουσα.
Ευτυχώς που ήταν Κυριακή πρωί και η κίνηση στην πόλη ήταν ελάχιστη. Το παλιό, ιστορικό κέντρο της πόλης είναι απρόσιτο σε οποιονδήποτε χάρη σε ένα ευρύ πρόγραμμα αποκατάστασης. Όλοι οι δρόμοι σκαμμένοι, τα κτίρια με σκαλωσιές και απαγορευτικά σήματα παντού. Έτσι η ξενάγησή μας υποχρεωτικά θα εξαιρούσε αυτή την περιοχή.
Κινηθήκαμε στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Δρόμοι φαρδιοί με πολύ πράσινο δεξιά κι αριστερά. Πολύ πράσινο στο Βουκουρέστι! Πάρκα μεγάλα και μικρά παντού.
Και βέβαια όμορφα νεοκλασικά κτίρια παντού αλλά και σύγχρονα μεγάλα γυάλινα κτίρια. Η βροχή είχε κόψει κάπως και κάναμε μερικές στάσεις να δούμε κάποια κτίρια από πιο κοντά, να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες.
Εντυπωσιακή η Αψίδα του Θριάμβου (Arcul de Triunf, 1936) που σκόπιμα μοιάζει σε αυτή του Παρισιού και φτιάχτηκε για να θυμίζει την ενοποίηση της χώρας το 1918.
Ακόμα πιο εντυπωσιακό το λευκό Μέγαρο του Κοινοβουλίου (Palatul Parlamentului), το Σπίτι του Λαού που ξεκίνησε ο Τσαουσέσκου, και δεν πρόλαβε να δει τελειωμένο μιας και το1989 το καθεστώς κατέρρευσε και ο ίδιος μαζί με τη γυναίκα του εκτελέστηκαν. Καταλαμβάνει επιφάνεια 330.000 τετραγωνικών μέτρων και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κτίριο του κόσμου μετά το Πεντάγωνο της Ουάσιγκτον, στις ΗΠΑ. Σήμερα στεγάζει το Ρουμανικό Κοινοβούλιο και ένα συνεδριακό κέντρο. Το πιο θλιβερό, σχετικά με την ιστορία αυτού του κτιρίου, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι η ματαιοδοξία του εμπνευστή του (ιδιότητα που είχαν όλοι οι εμπνευστές ανακτόρων και παλατιών που θαυμάζουμε σήμερα σε όλο τον κόσμο) αλλά το γεγονός ότι για να υλοποιηθεί αυτή η ιδέα ισοπεδώθηκαν πολλά ιστορικά κτίρια.
Η Τρίτη στάση μας ήταν στην πλατεία της επανάστασης (Piaţa Revoluţiei). Στην πλατεία αυτή βρίσκονται μερικά από τα πιο ιστορικά κτίρια της πόλης. Η πανέμορφη εκκλησία (Biserica) Creţulescu του 1722,
το ογκώδες Βασιλικό Παλάτι (Palatul Regal), του 1834 αλλά με την πρόσοψη του1937, που στεγάζει σήμερα το Εθνικό Μουσείο Τέχνης ( Muzeul Naţional de Artă),
το εντυπωσιακό συναυλιακό μέγαρο Ateneul Romăn,
έργο του Γάλλου αρχιτέκτονα Αλμπέρ Γκαλερόν του 1888, και το κτίριο της πρώην Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος από το μπαλκόνι του οποίου ο Τσαουσέσκου έβγαλε τον τελευταίο του λόγο!
Ένα ακόμα κτίριο που μου έκανε εντύπωση ήταν το Museul de Istorie Naturala “ Grigore Antipa” (από τα σπουδαιότερα Μουσεία Φυσικής Ιστορίας της Ευρώπης). Ονομάστηκε έτσι προς τιμή του μεγάλου Ρουμάνου Δαρβινιστή Βιολόγου με το Ελληνικό (Κεφαλλονίτικο) όνομα! http://en.wikipedia.org/wiki/Grigore_Antipa
Συνεχίζουμε τη βόλτα μας, περνάμε από μερικά ακόμα νεοκλασικά κτίρια όπως το Προεδρικό Μέγαρο (Palatul Cotroceni) με τους όμορφους κήπους του, τη Λέσχη των αξιωματικών και το Στρατιωτικό Μουσείο (Muzeul Militar Naţional)
και κάνουμε την τελευταία μας στάση στην περιοχή που βρίσκονται τα κτίρια του Πατριαρχείου της Ρουμανίας.
Το Πατριαρχικό Μέγαρο (Palatul Patriarhei) του 1875 και ο Καθεδρικός (Catedrala Patriarhei) του 1658. Τα κτίρια είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Η Λειτουργία όμως δεν είχε τελειώσει ακόμα και έτσι η επίσκεψή μας είχε μόνο προσκυνηματικό χαρακτήρα.
Ένας μεγαλόσχημος κληρικός έβγαζε εκείνη την ώρα κήρυγμα. Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να βγάλουμε φωτογραφίες και περιοριστήκαμε στο εξωτερικό και κάποιες από το εσωτερικό από μακριά και απ’ έξω. Εκεί τέλειωσε η ξενάγησή μας στο Βουκουρέστι. Είχαμε αφήσει βέβαια το σημαντικότερο ίσως αξιοθέατο που είναι το Μουσείο-Χωριό (Museul Satului) στο υπέροχο πάρκο Herăstrău. Ελπίζαμε ότι την τελευταία μέρα θα είχαμε λίγο χρόνο πριν από την πτήση μας για μια μικρή επίσκεψη.
-Mulţumesc Roxy-Σας ευχαριστώ όλους πολύ!
Χαιρετάμε την ξεναγό μας και φεύγουμε για την Τρανσυλβανία!!
(Συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου