22 Οκτωβρίου 2017
Κυριακή,
λίγο πριν το μεσημέρι, βγήκα από το τρένο και ανέβηκα στην πλατεία στο
Μοναστηράκι. Η μέρα ήταν θαυμάσια, από εκείνες τις τελευταίες και αρκετά
ζεστές, ηλιόλουστες μέρες του Οκτώβρη. Λαοθάλασσα παντού.
Κάτι
που ήθελα να ψάξω να βρω, κάτι που είχα πολύ καιρό να κατέβω στο Γιουσουρούμ,
πήρα τη φωτογραφική μου μηχανή και νάμαι έξω από το σταθμό.
Αν
και το Γιουσουρούμ, η υπαίθρια, Κυριακάτικη αγορά της πόλης έχει χάσει ένα
μέρος από τον παλιό χαρακτήρα και τη γοητείας της,
δεν
παύει να είναι ένα πανηγύρι για ξένους και Έλληνες, Αθηναίους και επαρχιώτες.
Εκεί θα βρεις σχεδόν ότι φανταστείς.
Καινούργια,
μεταχειρισμένα σε καλή κατάσταση, αλλά και σαβούρα.
Έπιπλα,
ρούχα,
διακοσμητικά,
εργαλεία.
Άλλα σε βιτρίνες μαγαζιών, άλλα σε πάγκους και άλλα απλωμένα στο έδαφος.
Στην
πλατεία της Αβησσυνίας,
Ο
κόσμος χαζεύει, ψάχνει, ρωτάει, παζαρεύει.
Έτσι
το παζάρι πορεύεται από πολύ παλιά μέσα στο χρόνο, και είναι σίγουρο πως θα
πορεύεται και στο μέλλον. Έστω κι αλλαγμένο.
Αυτό
είναι το Γιουσουρούμ, που πήρε το όνομα του από τον Εβραίο έμπορο Νώε Γιουσουρούμ,
που ήρθε το 1863 από τη Σμύρνη.
Ένα
παζάρι με χρώματα, φασαρία, μυρωδιές,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου