Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Δημοπρατήριο και Γιουσουρούμης….!

22 Οκτωβρίου 2017


…που λέει και το σατιρικό τραγούδι «Εντάξει», του Α. Κωστή (Κώστας Μπέζος) της δεκαετίας του 1930.



Κυριακή, λίγο πριν το μεσημέρι, βγήκα από το τρένο και ανέβηκα στην πλατεία στο Μοναστηράκι. Η μέρα ήταν θαυμάσια, από εκείνες τις τελευταίες και αρκετά ζεστές, ηλιόλουστες μέρες του Οκτώβρη. Λαοθάλασσα παντού.
Κάτι που ήθελα να ψάξω να βρω, κάτι που είχα πολύ καιρό να κατέβω στο Γιουσουρούμ, πήρα τη φωτογραφική μου μηχανή και νάμαι έξω από το σταθμό.
Αν και το Γιουσουρούμ, η υπαίθρια, Κυριακάτικη αγορά της πόλης έχει χάσει ένα μέρος από τον παλιό χαρακτήρα και τη γοητείας της,
δεν παύει να είναι ένα πανηγύρι για ξένους και Έλληνες, Αθηναίους και επαρχιώτες. Εκεί θα βρεις σχεδόν ότι φανταστείς.
Καινούργια, μεταχειρισμένα σε καλή κατάσταση, αλλά και σαβούρα.
Έπιπλα, ρούχα,
διακοσμητικά,
δίσκους μουσικής,
βιβλία,
εργαλεία. Άλλα σε βιτρίνες μαγαζιών, άλλα σε πάγκους και άλλα απλωμένα στο έδαφος.
Στην πλατεία της Αβησσυνίας,
στα δρομάκια
ή σε στοές.
Ο κόσμος χαζεύει, ψάχνει, ρωτάει, παζαρεύει.
Και ανάμεσα σε όλα αυτά τα καφενεία και τα φαγάδικα. Γιατί ο κόσμος πεινάει και διψάει.
Έτσι το παζάρι πορεύεται από πολύ παλιά μέσα στο χρόνο, και είναι σίγουρο πως θα πορεύεται και στο μέλλον. Έστω κι αλλαγμένο.
Αυτό είναι το Γιουσουρούμ, που πήρε το όνομα του από τον Εβραίο έμπορο Νώε Γιουσουρούμ, που ήρθε το 1863 από τη Σμύρνη.
Ένα παζάρι με χρώματα, φασαρία, μυρωδιές,
παζάρι χαρά των αισθήσεων.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...