Aventicum, η πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Helvetia!

Φθινόπωρο στην Ελβετία, μέρος 6ο

(συνέχεια από Στα «δίγλωσσα»μεσαιωνικά τείχη!)

 10 Νοεμβρίου 2021

 

Την επομένη το πρωί κάτσαμε στο σπίτι. Το απόγευμα θα πηγαίναμε για καφέ στη Βέρνη,  στο σπίτι της κόρης της Ανίτας, που μας είχε καλέσει. Θα φεύγαμε όμως μετά το μεσημεριανό για μια ακόμα επίσκεψη. Όμως και μετά τον καφέ κάπου θα πηγαίναμε, αλλά ο Βέρνερ μας το κράταγε για έκπληξη.

Μετά το μεσημεριανό μας γεύμα ήπιαμε ένα καφέ και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Μετά από περίπου 20χμ, προς τα βόρεια φτάσαμε.

Κοντά στη λίμνη Morat/Murten, στη Ν.Δ. της άκρη είναι η Avenches. Έχει λίγο περισσότερους από 4000 κάτοικους, ενώ στη μεγάλη της ακμή, το 2^ο αι είχε μέχρι 20000.

Οι ρίζες της πόλης πρέπει να αναζητηθούν στην εποχή των Κελτών. Μια φυλή παλαιών «Ελβετών» (Helvetii) είχε κτίσει έναν οικισμό στους λόφους του Bois de Châtel, νότια του κατοπινού, μεγαλύτερου ρωμαϊκού. Αν και δεν είναι σαφές πότε ακριβώς δημιουργήθηκε ο οχυρός ρωμαϊκός οικισμός Aventicum, φαίνεται πως αυτό έγινε στις αρχές του 1^ου αι. Τους επόμενους αιώνες η πόλη άκμασε και έγινε η πρωτεύουσα της επαρχίας. Το όνομα προέρχεται από τη θεά της άνοιξης των Ελβετών, Aventia.

Το σημαντικότερο μνημείο της Avenches είναι το πολύ καλά διατηρημένο (μετά την αποκατάσταση του 1990) Ρωμαϊκό Αμφιθέατρο.

Εκεί δίπλα σταματήσαμε και κατεβήκαμε.

Φτιάχτηκε περίπου το 130 μ.Χ. και πέρασε πολλές επεκτάσεις, ανακατασκευές, καταστροφές όλους αυτούς τους αιώνες.

Στην ανατολική πλευρά του κοίλου υπάρχουν τρεις πύλες που οδηγούν στην Αρένα.

Από πάνω τους, τον 11^ο αι κατασκευάστηκε ο «Πύργος του Επισκόπου», που τον είπαν έτσι γιατί φτιάχτηκε με πρωτοβουλία του επισκόπου της Λωζάνης. Σήμερα στον Πύργο στεγάζεται το Ρωμαϊκό Μουσείο της Avenches, ενώ στο αμφιθέατρο γίνονται στη διάρκεια του καλοκαιριού τρία μουσικά φεστιβάλ (Όπερα, Ροκ μουσική και Στρατιωτικές μπάντες).

Κοντά στη Β.Δ. μεριά του αμφιθεάτρου είναι το Αναγεννησιακό Κάστρο (Château d'Avenches),

που χρονολογείται από τον 12^ο αι και έχει στεγάσει οικογένειες ευγενών, κυβερνητικές υπηρεσίες, φυλακή κλπ. Σήμερα στεγάζει μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις καθώς και εκθέσεις έργων τέχνης.

Μπήκαμε στο μουσείο για να το επισκεφτούμε, αλλά δεν ήταν προσβάσιμο. Έτσι μόνο η Ανίτα και εγώ ανεβήκαμε να το δούμε.

 Η έκθεση εξελίσσεται σε τρεις ορόφους. Στο ισόγειο, τον 2^ο και τον 3^ο όροφο (ο 1^ος χρησιμοποιείται για προσωρινές εκθέσεις και μιας και δεν είχε όταν πήγαμε ήταν κλειστός). Ξεκινήσαμε από τον 3^ο που αφορά την ευρύτερη περιοχή, από την εποχή των Κελτών-Ελβετών αλλά και τη Ρωμαϊκή

με γλυπτά

και αντικείμενα φτιαγμένα από διάφορα υλικά (μέταλλα, πηλός, γυαλί κλπ). Ο 2^ος όροφος είναι αφιερωμένος στη Ρωμαϊκή πόλη του Aventicum.

Στην έκθεση σε «καλωσορίζει» (αλλά και σε «αποχαιρετά» μιας και ξαναπερνάς φεύγοντας) η χρυσή προτομή του Μάρκου Αυρήλιου (αντίγραφο λόγω μοναδικότητας), που έζησε (121-180) και βασίλεψε τον 2^ο αι.

Άλλα σημαντικά εκθέματα είναι η απεικόνιση της Λύκαινας με τους Ρώμο και Ρωμύλο,

κάποια ψηφιδωτά,

γλυπτά λίθινα και μεταλλικά αντικείμενα,

ταφές

και διάφορα κτερίσματα.

Αφήσαμε για το τέλος το ισόγειο.

Εκεί είδαμε τοιχογραφίες και γλυπτά,

αλλά κυρίως υπέροχα ψηφιδωτά,

τα περισσότερα

φτιαγμένα

γύρω στα 200 μ.Χ.

αλλά και μια σύνθεση του 3^ου αι με κεντρικό θέμα τον Ηρακλή και τον Ανταίο.

Βγήκαμε, βρήκαμε τους υπόλοιπους και ξεκινήσαμε για τη Βέρνη, που είμασταν καλεσμένοι για καφέ. Όμως η μέρα δεν είχε τελειώσει. Μας περίμενε η έκπληξη του Βέρνερ. Για να δούμε τι θα δούμε. 

(το ταξίδι συνεχίζεται )

 

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας