12 Μαρτίου 2011
Σχεδόν 4 δεκαετίες πριν, μαθητής της Ε΄ Γυμνασίου (παιδί του εξαταξίου γυμνασίου κι εγώ!!), πήγα επίσκεψη με το σχολείο στην Ερέτρια. Όπως όλοι οι μαθητές, όλων των εποχών, δεν με ενδιέφερε το περιεχόμενο της επίσκεψης αλλά μόνο η εκδρομή. Έτσι ελάχιστα θυμάμαι από τότε. Μόνη μαρτυρία, μια κακοτραβηγμένη, μισοσκότεινη ασπρόμαυρη φωτογραφία με μερικούς συμμαθητές στον Ωρωπό, μπροστά στο φεριμπότ που θα μας πήγαινε απέναντι.
Από τότε πολλές φορές πέρασα από την Ερέτρια Πάνω στο δρόμο βρίσκεται και το Μουσείο και η Αρχαία Πόλη. Ποτέ όμως δεν βρήκα τον καιρό να σταματήσω, και μια φορά που είχα καιρό ήταν απόγευμα και έτσι περιοριστήκαμε σε ένα καφέ στην παραλία, δίπλα στο Νησί των Ονείρων!!
Λιακάδα χθες, μετά από δυο μέρες κακοκαιρίας και κρύου (μέχρι και χιόνι έριξε στην Αθήνα) και ποιος μας κρατούσε. Αν και δε βρήκαμε παρέα, ξεκινήσαμε μόνοι. Προορισμός για άλλη μια φορά η Εύβοια. Περίπου 20 χιλιόμετρα μετά τη Χαλκίδα στο δρόμο για τη Νότια Εύβοια, είναι η Ερέτρια. Πάνω στο δρόμο βρίσκεται δεξιά όπως πάμε για τα νότια, το Μουσείο και απέναντι η Αρχαία πόλη.
Πρώτα η επίσκεψη στο Μουσείο. Μικρό και πολύ ενδιαφέρον. Τα εκθέματα καλύπτουν τη χρονική περίοδο από την ύστερη πρωτοελλαδική εποχή, ως τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους.
Εντυπωσιακά μεταξύ άλλων είναι τα αρχαϊκά γλυπτά από ναούς της κεντρικής Εύβοιας
και τα μοναδικά πήλινα εκθέματα, όπως ο κένταυρος,
τα κεφάλια της γοργόνας και τα μικρά μυροδοχεία.
Ένα από αυτά σε σχήμα ποδιού με σανδάλι είναι πανέμορφο.
Φυσικά και τα υπόλοιπα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Πολύ κατατοπιστικές και οι μακέτες της οικίας με τα ψηφιδωτά και του ναού του Απόλλωνα. Στην αυλή του μουσείου υπάρχουν αρκετά μαρμάρινα και πέτρινα εκθέματα.
Ανάμεσα σε αυτά μου έκαναν εντύπωση κάποια μεγάλα πέτρινα αντικείμενα
και ο κεραμικός κλίβανος της Μεσοελλαδικής εποχής (2000-1650 π.Χ.)
Αφού τελειώσαμε με το μουσείο, παραδώσαμε μια ταυτότητα και πήραμε τα κλειδιά για να πάμε να δούμε την Οικία με τα Ψηφιδωτά. Περίπου 500 μέτρα από το Μουσείο ήταν μια οικία του 4ου αι π.Χ.
Τα δωμάτια με τα ψηφιδωτά δάπεδα (ανδρώνες, δηλ. Δωμάτια συμποσίων), όπως τα διαμόρφωσε η Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή, που έκανε την ανασκαφή, μέσα σε ένα περιβόλι είναι κάτι το ξεχωριστό.
Φυσικά τα ψηφιδωτά τα βλέπει κανείς από τις τζαμαρίες.
Γυρίσαμε να δώσουμε τα κλειδιά στο μουσείο και σειρά είχε η αρχαία πόλη.
Η Ερέτρια είναι μια τουριστική πόλη σήμερα που σαν σύγχρονη πόλη δημιουργήθηκε το 1824, μετά την καταστροφή των Ψαρών από επιζώντες Ψαριανούς που έδωσαν στο νέο οικισμό το όνομα Νέα Ψαρά. Στον ίδιο όμως χώρο υπήρχε οργανωμένος οικισμός από τουλάχιστον το 3000 π.Χ. Η κλασσική πόλη ιδρύθηκε τον 9ο αι π.Χ. και υπήρξε από τις σπουδαιότερες του αρχαίου κόσμου. (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1)
Ο χώρος είναι ανοικτός συνέχεια, παρ’ όλη την περίφραξη και έχει μερικές πινακίδες πολύ κατατοπιστικές. Πρόκειται για συνοικίες της αρχαίας πόλης.
Πολύ εντυπωσιακά τα ερείπια του ανακτόρου με επιφάνεια 1200 τετραγωνικά (!!).
Στα βόρεια είναι το θέατρο, κλειστό για το κοινό και από πάνω η αρχαία ακρόπολη, που κατά τη γνώμη μου μάλλον χρειάζεται μια επίσκεψη από μόνη της και την άφησα για άλλη φορά. Φυσικά υπάρχουν πολλά ακόμα ερείπια. Ο χρόνος όμως είχε περάσει, είχαμε κουραστεί και έτσι πήγαμε στην παραλία, στην περιοχή του λιμανιού. Αριστερά υπάρχει το μικρό, καταπράσινο Νησί των Ονείρων, που στεγάζει ένα ξενοδοχείο και είναι κλειστό.
Στο δρόμο για το νησί έχει πολλά εστιατόρια, μπαρ και καφέ. Εκεί κάτσαμε και εμείς για το ψαράκι μας δίπλα στο κύμα.
Η μέρα έχει μεγαλώσει και έτσι όταν γυρίσαμε το απόγευμα στο σπίτι μας ο ήλιος δεν είχε ακόμα βασιλέψει. Τέλειωσε μια ακόμα εκδρομή και σχεδιάζουμε την επόμενη!
Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/dimoshellas2/Eretria1232011#
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου