Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Μάρτυρες Βιομηχανικής Ανάπτυξης

Μικρή εισαγωγή:
Αν και η παρουσίαση αυτή είναι έτοιμη εδώ και μέρες, θέλησα να την ανεβάσω πρώτα στο αξιολογότατο ιντερνετικό περιοδικό για τη φωτογραφία http://www.fotoartmagazine.gr/ που με το «τεύχος» Μαΐου κάνει σήμερα, Πρωτομαγιά, μια «επανεκκίνηση», ένα νέο ξεκίνημα , μετά από δύο και χρόνια σιγής. Εύχομαι να είναι και αυτό τουλάχιστον το ίδιο καλό όπως και όταν πρωτοξεκίνησε 11 χρόνια πριν και με στόχο να το ξεπεράσει κατά πολύ σε ποιότητα! Καλή (νέα) αρχή!!!

2-22 Απριλίου 2012

(ας είναι αυτή η παρουσίαση ένα μικρό αφιέρωμα στην Εργατική Πρωτομαγιά, έστω και αν δεν έχει τη συνήθη μορφή αφιερωμάτων στην σπουδαία αυτή μέρα)

Η περιοχή της Νέας Ιωνίας στην Αθήνα υπήρξε για δεκαετίες μια πολύ ανεπτυγμένη βιομηχανική περιοχή. Διεκδίκησε κι αυτή, όπως κι ο Πειραιάς, την επωνυμία «Ελληνικό Μάντσεστερ». Και όπως λέει η γνωστή παροιμία «μαζί με το βασιλικό ποτίζεται κι η γλάστρα», οι όμορες περιοχές, όπως η Νέα Φιλαδέλφεια, το Γαλάτσι, το Νέο Ηράκλειο, εκβιομηχανίστηκαν κι αυτές σε ένα βαθμό, λιγότερο ή περισσότερο. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως πήραν την «κάτω βόλτα» της αποβιομηχάνισης. Το αποτέλεσμα ήταν να αδειάσουν τα εργοστάσια και σιγά-σιγά να ερημώσουν. Τα περισσότερα σωριάστηκαν σε ερείπια (μόνα τους ή βίαια) και στα οικόπεδα σηκώθηκαν πολυκατοικίες ή σύγχρονα κτίρια διαφόρων χρήσεων. Κάποια παραμένουν ερείπια, καταφύγιο «παιδιών ενός κατώτερου Θεού» και αρουραίων.

Κάποια, ελάχιστα συντηρήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για άλλο σκοπό, όπως το παλιό εργοστάσιο της Πειραϊκής Πατραϊκής, στη Νέα Ιωνία που στέγασε τη διοίκηση του ΑΘΗΝΑ 2004,
ή η καλύτερη περίπτωση, κατά τη γνώμη μου, το εμπορικό κέντρο στα Πευκάκια, που στεγάστηκε στο υπέροχα συντηρημένο εργοστάσιο της Triumph.
Ξεχωριστή περίπτωση οι καμινάδες.
Η εριουργία 3 ΑΛΦΑ είναι σε λειτουργία και η καμινάδα στην αυλή της είναι ορατή από μακριά. Σε κάποια ερειπωμένα εργοστάσια, στέκουν ακόμα όρθιες αυτές οι τσιμινιέρες μιας άλλης εποχής.
Τέτοια περίπτωση είναι αυτή στα όρια της Νέας Ιωνίας και της Νέας Φιλαδέλφειας στον Περισσό.
Άλλη μία, πίσω από το Σταθμό του ΗΣΑΠ στη Νέα Ιωνία, στο χώρο που χρησιμεύει σα Δημοτικό πάρκινγκ. Αν αληθεύει αυτό που διάβασα, αυτή είναι και η μόνη που έχει κηρυχθεί διατηρητέα. Τρεις ακόμα βρήκα να στέκουν, καθαρισμένες, συντηρημένες και με άλλη πια χρήση. Αυτή του διακοσμητικού! Οι νέοι ιδιοκτήτες των οικοπέδων που βρίσκονταν, όταν τα εργοστάσια γκρεμίστηκαν κα χτίστηκαν άλλα κτίρια, κράτησαν τις καμινάδες στον ακάλυπτο χώρο να στολίζουν το νέο κτίριο.
Αυτές είναι: μία στο χώρο του Super Market Carrefour στη Νέα Ιωνία,
μία στην αυλή του 4ου Δημοτικού Σχολείου της Νέας Φιλαδέλφειας
και μία στον ακάλυπτο πολυκατοικίας στο Νέο Ηράκλειο.
Φυσικά θα υπάρχουν και άλλα κατάλοιπα εκείνης της βιομηχανικής ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή, όπως υπάρχουν και σε άλλα σημεία της πρωτεύουσας (Γκάζι, Αιγάλεω, Γαλάτσι, Πειραιάς κλπ), αλλά και σε άλλες Ελληνικές πόλεις. Δεν είμαι ειδικός και δεν είχα σκοπό να κάνω κάποια μελέτη σχετικά. Μια εικόνα με ενεργοποίησε να «δω» κάπως διαφορετικά εικόνες που έχω δει χιλιάδες φορές αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Έτσι πήρα τη φωτογραφική μηχανή και γυρνώντας βρήκα όλα αυτά που παρουσιάζω εδώ. Δεν θα ήθελα όμως να ωραιοποιήσω καταστάσεις μόνο και μόνο γιατί τα κατάλοιπα αυτά είναι «όμορφα», φτιαγμένα από γήινα υλικά, πιο ανθρώπινα. Είναι γνωστό πως και εκείνη την εποχή οι εργαζόμενοι δούλευαν ατελείωτες ώρες, κάτω από απάνθρωπες, πολλές φορές, συνθήκες. Η εκμετάλλευση από τα αφεντικά ήταν και τότε στυγνή, ίσως και περισσότερο από σήμερα. Γι αυτό και ας θεωρηθεί αυτή η παρουσίαση ως ελάχιστος φόρος τιμής σε εκείνους που πότισαν με τον ιδρώτα τους (συχνά και με το αίμα τους) αυτά τα χώματα και συνέβαλαν σε μια ανάπτυξη την οποία χρόνια μετά οι «έχοντες και κατέχοντες» θυσίασαν μπροστά στο στενό προσωπικό τους συμφέρον!

Περισσότερες φωτογραφίες:
https://picasaweb.google.com/118233007438359760926/OldFactoryResidues42012 
 
Πρώτη δημοσίευση: http://www.fotoartmagazine.gr/

6 σχόλια:

  1. Δήμο βρήκα το θέμα σου πάρα πολύ ενδιαφέρον,
    (όπως και εκείνο για τον Μαραθώνα και τον Ισθμό)μου λύθηκαν πολλές απορίες που τις κουβαλούσα χρόνια. Αυτά τα καταπληκτικά κτίρια της πειραικής και της τριουμφ τώρα έμαθα τί είδους εργοστάσια ήταν.Και βέβαια αυτές οι περίφημες καμινάδες..τις κοιτάζω με δέος όπως τις κοίταζα μικρή μια και μεγάλωσα στο Γαλάτσι απέναντι από το ασβεστοκάμινο κοντά στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας.Νομίζω ότι τα ερείπιά του διατηρούνται ακόμη όρθια.
    Κάνεις εξαιρετική δουλειά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ! Τους αξίζει λίγη προσοχή για να μην καταντήσουν απλά σωροί από μπάζα!

      Διαγραφή
  2. Συγχαρητήρια φίλε Δήμο.
    Πράγματι, κάθε τι που θαυμάζουμε στο πέρασμα του πανδαμάτορα χρόνου, είναι ζυμωμένο με κόπο, ιδρώτα και τέχνη από την εργατιά.
    Να είσαι καλά για όσα ενδιαφέροντα μας χαρίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έστω και με δύσκολες συνθήκες εργασίας, οι άνθρωποι δούλευαν και παρήγαγαν εθνικό προϊόν. Βιομηχανία (ελαφριά έστω), βιοτεχνίες, κλωστοϋφαντουργία κ.λ.π. Τώρα.....; Αέρα..και ανεργία..
    Πολύ καλή η ιδέα του άρθρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα τα εργοστάσια γίνανε off shore εταιρείες και οι πραγματικοί δημιουργοί βλέμματα απελπισίας. Ένα τεράστιο γιατί και ένα ακόμα πιο μεγάλο κρίμα!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...