Πρωινή βόλτα στα σιντριβάνια του Ερεβάν!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 10^ο

(συνέχεια από Τέσσερα μνημεία κοντά στο Ερεβάν!)

 

11 Μαΐου 2024

 

 

Νωρίς το πρωί βγήκα μόνος για να πάω στο ταχυδρομείο στην πλατεία Δημοκρατίας να στείλω κάποιες κάρτες και με την ευκαιρία να κάνω μια βόλτα γύρω από την πλατεία, κυρίως στα πάρκα με τα πολλά γλυπτά και τα σιντριβάνια.

Ψιλόβρεχε και αυτό ήταν ένα θέμα, αλλά έτσι είναι στα ταξίδια. Άλλωστε είχαμε μάθει πια. Σε αυτό το ταξίδι φάγαμε πολύ βροχή.

Επειδή ήταν πολύ νωρίς τα σιντριβάνια δεν λειτουργούσαν εκτός από αυτό μπροστά από το Ιστορικό Μουσείο και κάποια λίγα ακόμα.

Παίρνοντας τον πεζόδρομο με τα ωραία γλυπτά βγήκα απέναντι

από την Αίθουσα συναυλιών “Arno Babajanyan”

και κάνοντας δεξιά βγήκα στην πλατεία Δημοκρατίας με τα όμορφα ροζ κτίρια, που είχαμε δει δυο μέρες πριν. Στην κάτω μεριά είναι το πάρκο Shahumyan, στο οποίο και πήγα

περνώντας από τα κτίρια με τα ωραία ανάγλυφα.

Το πάρκο πήρε το όνομά του από τον επαναστάτη μπολσεβίκο Stepan Shahumyan (1878-1918), που δραστηριοποιήθηκε σε όλο τον Καύκασο και ήταν ευρύτερα γνωστός σαν «Ο Καυκάσιος Λένιν».

Στο τέλος του πάρκου υπάρχει εντυπωσιακό μνημείο με το άγαλμά του. Το πάρκο φτιάχτηκε το 1998 για τον εορτασμό των 2780 χρόνων από την ίδρυση του Ερεβάν (φρούριο Ερεμπούνι το 782 π.Χ.).

Έχει μια σειρά από σιντριβάνια,

ανάμεσά τους διάφορα γλυπτά και πολύ πράσινο με πολλά λουλούδια. 

Μετά το μνημείο του Shahumyan περνάς το δρόμο και βρίσκεσαι στο επόμενο πάρκο.

Είναι το «Πάρκο της 2800^ης επετείου της Ίδρυσης του Ερεβάν» και εγκαινιάστηκε το 2019.

Το κατασκεύασε το φιλανθρωπικό ίδρυμα της οικογένειας Vardanyan, η οποία έχει αναλάβει και τη συντήρησή του για τα επόμενα 99 χρόνια.

Ανήκει στο Δήμο του Ερεβάν.

Εκτός από τα πολλά δέντρα και λουλούδια, στο κέντρο του και γύρω από τα σιντριβάνια έχει πλακοστρωθεί με γρανιτένια πλακάκια διαφόρων χρωμάτων και τα σχέδιά του αντιγράφουν αρχαία αρμένικα σχέδια από χαλιά.

Και τα σιντριβάνια έχουν όμορφα διακοσμητικά.

Υπάρχουν όμορφες βρύσες πόσιμου νερού

και στο κέντρο των σιντριβανιών υπάρχει ο χάρτης της πόλης, φτιαγμένος από ροζ χαλαζίτη.

Ένας ακόμα πολύ μεγάλος χάρτης της πόλης βρίσκεται στο κάτω μέρος του πάρκου, στον οποίο σημειώνεται και ο ποταμός Hrazdan, που περνάει από την πόλη καθώς και η λίμνη του Ερεβάν (τεχνητός ταμιευτήρας νερού). Επτά γλυπτά βρίσκονται στο πάρκο.

Τα δύο σε υποδέχονται στο πάρκο και είναι ένα λιοντάρι (δεξιά) και ένας ταύρος (αριστερά). Τα άλλα πέντε βρίσκονται στο κάτω μέρος, στο σιντριβάνι με το μεγάλο χάρτη, στο σιντριβάνι της αθωότητας, όπως θα έλεγα και αυτό γιατί είναι όλα από δραστηριότητες παιδιών.

Ο μικρός που παίζει με τη χάρτινη βάρκα στο ποτάμι («Παιδική ηλικία») και 4 συνθέσεις στις τέσσερεις γωνίες.

Αυτές είναι τα «Φαντασία», «Ευτυχία», «Αγνότητα» και «Φροντίδα» (από αριστερά προς τα δεξιά).

Στο τελευταίο, που είναι δύο αγοράκια, που σηκώνουν ένα κοριτσάκι να πιεί νερό, υπάρχει μια «πονηρή» λεπτομέρεια. Αυτός που είναι γονατιστός φαίνεται να κοιτάζει πονηρά κάτω από το φουστανάκι του κοριτσιού (!!!!!!).

Μετά το πάρκο είναι άλλο ένα εντυπωσιακό μνημείο με το άγαλμα του Alexander Miasnikian. Ο Alexander Fyodori Miasnikian ή Myasnikov (1886–1925) ήταν Αρμένιος μπολσεβίκος επαναστάτης, στρατιωτικός ηγέτης και πολιτικός.

Μπροστά από το μνημείο είναι η ομώνυμη πλατεία και δεξιά το μεγαλοπρεπές Δημαρχείο της πόλης.

Δεξιά από το μνημείο και απέναντι στο δρόμο είναι η πύλη άλλου ενός πάρκου, χωρίς σιντριβάνια αυτό. Το Παιδικό Πάρκο.

Το Παιδικό Πάρκο γνωστό και ως Kamaygi ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1933 στη θέση της Παλιάς Αγοράς του Ερεβάν και ονομάστηκε αρχικά Κίροφ.

Το καταπράσινο πάρκο είναι ένα πολύ δημοφιλές μέρος για ανθρώπους που κάνουν τζόκινγκ, βόλτα με σκύλους, παίζοντας τένις και ποδόσφαιρο

και έχει αρκετά μνημεία και γλυπτά,

κάποια από τα χρόνια της Σοβιετικής Αρμενίας. Υπάρχει ένα εστιατόριο και κάμποσοι πάγκοι που πουλάνε καλούδια, όπως παγωτά, ποπ κορν κ.α.

Βγήκα για να επιστρέψω στην πλατεία Δημοκρατίας. Πηγαίνοντας είδα δύο ακόμα γλυπτά.

Ένα γλυπτό δέντρο

και ένα περίεργο γλυπτό έξω από την κεντρική τράπεζα της Αρμενίας. Πρόκειται για έργο του Eduard Shahikyan, του 2008 και δεν είναι τίποτα άλλο από το σύμβολο του εθνικού νομίσματος της χώρας, του Ντραμ.

Βγήκα στην πλατεία

και πήγα στο κτίριο που στεγάζει το ταχυδρομείο. Μπήκα, έκανα τη δουλειά μου και πήρα το δρόμο για το ξενοδοχείο.

Στο δρόμο είδα σε κάποια χαλάσματα γκράφιτι και πανό για κάποιους που πέθαναν για κάποιο σκοπό. Χωρίς να ξέρω υποθέτω πως αναφέρονται σε θύματα του πολέμου με τους Αζέρους.

Γύρισα έχοντας ψωνίσει για πρωινό και λίγο μετά φύγαμε και πάλι για την πλατεία Δημοκρατίας, αυτή τη φορά για επίσκεψη στο Ιστορικό Μουσείο, που μόλις είχε ανοίξει.

Τελειώνοντας βγήκαμε, ήπιαμε λίγο δροσερό νερό,

θαυμάσαμε την όμορφη πλατεία μπροστά μας και κατεβήκαμε να δούμε μαζί με τη Σοφία τα σιντριβάνια,

που τώρα δούλευαν κανονικά και τα πάρκα ήταν γεμάτα κόσμο, μαζί και κάποια σχολεία.

Στο πάρκο του παιδιού κάτσαμε για φαγητό μιας και είχε μεσημεριάσει (είχαμε περάσει περίπου 3 ώρες στο μουσείο), ήπιαμε και ένα καφέ και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Πριν βγούμε και πάλι στην πλατεία ένα κτίριο μου έκανε εντύπωση. Αυτό του Κρατικού Θεάτρου Μουσικής Κωμωδίας.

Γυρίσαμε στο δωμάτιο με σκοπό να ξαναβγούμε το βραδάκι να δούμε τα σιντριβάνια να «χορεύουν» με μουσική και χρώματα, θέαμα που προτείνουν όλοι. Δυστυχώς το απόγευμα άνοιξαν οι ουρανοί και συνέχισαν μέχρι αργά. Και όπως μας ενημέρωσαν στο ξενοδοχείο, όταν βρέχει θέαμα δεν έχει. Κρίμα. Καληνύχτα σας!

(το ταξίδι συνεχίζεται Κατάδυση στην Αρμένικη Ιστορία!)

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας