16-21 Δεκεμβρίου 2008
ΜΕΡΟΣ Α΄ - ΝΟΤΙΑ ΠΟΛΩΝΙΑ
Ακριβώς ενάμιση χρόνο μετά, παραμονές Χριστουγέννων του 2008, ετοιμάστηκα με δύο συναδέλφους για χειμωνιάτικη, αυτή τη φορά, επίσκεψη στην Πολωνία. Η πτήση μας με Lufthansa προέβλεπε έξι ώρες στο Μόναχο. Φυσικά εμείς είχαμε διαλέξει τη συγκεκριμένη ανταπόκριση για να αξιοποιήσουμε το πέρασμά μας από τη Βαυαρική πρωτεύουσα, την οποία και επισκεφθήκαμε (βλ http://disaki.blogspot.com/2010/12/marienplatz.html ).
Στις 3 το μεσημέρι με πτήση Cityline της Lufthansa αναχωρήσαμε από το Μόναχο για την Κρακοβία, όπου φτάσαμε μια ώρα μετά. Μέχρι να πάρουμε τι αποσκευές μας και να βγούμε έξω είχε νυχτώσει για τα καλά. ΧΕΙΜΩΝΑΣ!!! Ο Myetek μας περίμενε. Φορτώσαμε τα πράγματα στο αυτοκίνητό του και ξεκινήσαμε για Κρακοβία. Η κίνηση απίστευτη!! Οι Πολωνοί οδηγοί είναι φοβεροί!! Είχα πάρει μια γερή δόση από δαύτους στο πρώτο μου ταξίδι. Ο φίλος μας είχε συνέχεια το κινητό στο αυτί. Αν δεν τον παίρνανε έπαιρνε αυτός! Το ραδιόφωνο στη διαπασών και οι ελιγμοί μέσα στο μποτιλιάρισμα για πολύ γερά νεύρα.
Φτάσαμε στην Κρακοβία και πήγαμε στο ξενοδοχείο Polonia να βρούμε τους άλλους και να φύγουμε όλοι μαζί. Δύο ακόμα αυτοκίνητα με Πολωνούς συναδέλφους ήταν εκεί. Συναντήσαμε τους συναδέλφους από την Ισπανία και την Ουαλία και ξεκινήσαμε όλοι μαζί. Θα πηγαίναμε προς τα νότια, στην κατεύθυνση προς το Zakopane γύρω στα 80χμ από την Κρακοβία. Δεξιά και αριστερά του δρόμου υπήρχε λίγο χιόνι. Το κρύο βέβαια αρκετό, όχι όμως υπερβολικό. Μάλλον ζέστη για την εποχή, όπως μας είπαν. Οι πολωνοί πήγαιναν λες και οδηγούσαν σε πίστα της Formula 1. Φτάσαμε επιτέλους σώοι στο χωριό Bystra και στον ξενώνα Terata όπου θα μέναμε για τέσσερα βράδια. Όμορφος ξενώνας με κυρίαρχο στοιχείο το ξύλο. Άλλωστε όπως θα μαθαίναμε η περιοχή παράγει πολύ ξυλεία και οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με αυτό. Εκεί συναντήσαμε και τους συναδέλφους από το Ιάσιο της Ρουμανίας που είχαν έρθει οδικά, φάγαμε κι πήγαμε όλοι για ύπνο κουρασμένοι από το ταξίδι.
Το άλλο πρωί, στο πρωινό συναντήσαμε και τους συναδέλφους από τη Βουλγαρία και την Τουρκία που είχαν έρθει αργά τη νύχτα.
Η μέρα μας κύλησε με μεγάλη εντυπωσιακή εκδήλωση υποδοχής
με γεύμα,
Την Τρίτη μέρα είχε γνώριμα πράγματα για μένα.
Κατέβηκα γι άλλη μια φορά στα αλατωρυχεία στη Wieliczka, αυτή τη φορά με αγγλόφωνη ξεναγό και μετά πήγαμε για φαΐ,
βόλτα και ψώνια στο Zakopane όπου επισκεφθήκαμε ξανά την εκκλησία του Πάπα. Στην επιστροφή άρχισε να χιονίζει. Επιτέλους να βλέπαμε λίγο χιόνι.
Την τέταρτη μέρα που ξυπνήσαμε το είχε στρώσει και συνέχιζε να ρίχνει. Η μέρα ήταν αφιερωμένη στο σχολείο. Επίσκεψη, μάθημα και δουλειά στους υπολογιστές.
Το μεσημέρι φάγαμε σε ένα ακόμα όμορφο παραδοσιακό εστιατόριο στην πόλη Jordanov. Μετά το φαΐ ακολούθησε μια πολύ όμορφη εμπειρία. Όταν οργανώναμε το ταξίδι μας οι Πολωνοί μας είχαν πει να πάρουμε μαζί μας μαγιό (!!!!). Εκείνο το απόγευμα το χρησιμοποιήσαμε. Στα θερμά λουτρά στο Banska Nizna κοντά στο Zakopane. Το συγκρότημα είναι πολύ οργανωμένο. Με εσωτερικές και εξωτερικές πισίνες, υδρομασάζ και νεροτσουλήθρες. Η χαρά του παιδιού δηλαδή (κάθε ηλικίας!!).
Ειδικά στην εξωτερική πισίνα με έλατα γύρω, όλα χιονισμένα και να χιονίζει πάνω στα κεφάλια μας ενώ εμείς κολυμπούσαμε στους 38ο C, προσπαθώντας να διακρίνουμε μέσα στους ατμούς τον διπλανό μας είναι άλλη εμπειρία. ΜΟΝΑΔΙΚΗ!!!! Δεν υπάρχουν λόγια να την περιγράψουν. Δύο ώρες πλατσουρίζαμε στα ζεστά νερά και στη επιστροφή σταματήσαμε πάλι στο Jordanov σε μια μπυραρία-εστιατόριο για ένα ποτό.
Εγώ πήρα ζεστή μπύρα με μπαχαρικά που είχα δοκιμάσει στο πρώτο μου ταξίδι. Ήταν ότι έπρεπε για κείνη τη βραδιά.
Την επόμενη, μετά το πρωινό, φορτώσαμε και ξεκινήσαμε. Όλα γύρω άσπρα!
Μια εικόνα που επιτέλους ανταποκρίνονταν στην εποχή και το χώρο. Αυτή την εικόνα περίμενα όταν έφευγα από την Αθήνα. Περάσαμε από εξοχές, δίπλα σε ποτάμια, μέσα από χιονισμένες κοιλάδες και κάναμε την πρώτη μας στάση στην πόλη Wadowice, γενέτειρα του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’.
Πήγαμε για λίγο στη Βασιλική της πόλης και κάναμε μια μικρή βόλτα στην πόλη. Εκείνη τη μέρα είχε αρκετό κρύο.
Συνεχίσαμε για Oswiecim (στα Γερμανικά Άουσβιτς). Τελικά μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα.
Έτσι κι εγώ δεν απέφυγα μια επίσκεψη στο μνημείο αυτό της φρίκης.
Το σοκ από την επίσκεψη ήταν πραγματικά μεγάλο. Τόσο που προσπαθώ να μη θυμάμαι όσα είδα εκεί. Η επίσκεψη μας τελείωσε, περάσαμε και απ’ έξω από το παρακείμενο Μπιργκενάου και κατευθυνθήκαμε προς την πόλη Oswiecim και το ξενοδοχείο Galicja για γεύμα.
ΜΕΡΟΣ Β΄ - ΚΡΑΚΟΒΙΑ
Ήταν βράδυ πια όταν φτάσαμε στην Κρακοβία, αφήσαμε τις αποσκευές μας στο ξενοδοχείο Polonia όπου θα μέναμε εκείνο το βράδυ και κατεβήκαμε για βόλτα στη νυχτερινή, στολισμένη Κρακοβία. Το χιόνι το είχαν μαζέψει αλλά το κρύο ήταν πολύ τσουχτερό. Μπήκαμε στην παλιά πόλη από τη μεριά του Barbican, περάσαμε την πύλη Florian και από την οδό Florianska φτάσαμε στην πλατεία Rynek Glowny. Όλα ήταν στολισμένα για τα Χριστούγεννα που έφταναν σε λιγότερο από μια εβδομάδα.
Στολίδια από ξύλο, ύφασμα, τσίγκο, πηλό αλλά τίποτα από πλαστικό περίμεναν τους αγοραστές για να στολίσουν όμορφα χριστουγεννιάτικα δέντρα στα σπίτια των Πολωνών αλλά και των ξένων που γύρναγαν σα χαμένοι όπως εμείς ανάμεσα στους πάγκους. Σε ένα κιόσκι ένας νεαρός σιδεράς έφτιαχνε, σφυροκοπώντας το σίδερο, πέταλα για γούρι. Οι σειρήνες μας καλούσαν να ξοδέψουμε και φυσικά δεν αντισταθήκαμε και πολύ. Εκτός από τα στολίδια είχε και πάγκους με φαΐ. Πολύ φαΐ. Και ωραίο φαΐ. Λουκάνικα, κότσια, χοιρομέρια, μανιτάρια, πατάτες, διάφορα λαχανικά ψήνοντας σε τεράστια ταψιά ή σχάρες και σπάζανε τις μύτες όλων. Ντόπιων και ξένων. Και μπύρες και ζεστό κρασί με μπαχαρικά που μοσκοβολούσε σε όλη την πλατεία. Κυριολεκτικά να σου τρέχουν τα σάλια. Αφήσαμε όμως τα ψώνια και το φαΐ για αργότερα. Μαζευτήκαμε όλοι στο υπόγειο Harris Piano Jazz Bar. Κάτσαμε ήπιαμε ένα ποτό, είπαμε τις εντυπώσεις μας από τις μέρες που πέρασαν, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τον Φεβρουάριο του 2009 στην Αθήνα, αποχαιρετίσαμε τους φίλους μας τους Πολωνούς που είχαν δρόμο μπροστά τους για τα σπίτια τους και βγήκαμε ξανά στην πλατεία. Πάλι βόλτες ανάμεσα στους πάγκους Κάναμε λίγα ψώνια και κάτσαμε, παρά το τσουχτερό κρύο, να φάμε από τα υπαίθρια. Το φαγητό ήταν απίθανο! Φάγαμε και επειδή λόγω κρύου δεν μπορούσαμε να κάτσουμε για πολύ φύγαμε για το ξενοδοχείο. Αντί για ύπνο όμως και πάλι για ποτό. Αυτή τη φορά Palinka, το Ρουμάνικο ρακί. Φυσικά στο δωμάτιο των Ρουμάνων. Αργά πια και ελαφρά ως πολύ ζαλισμένοι πήγαμε για ύπνο την τελευταία μας βραδιά στην Πολωνία.
Την τελευταία μέρα το πρωί πληρώσαμε τα δωμάτια, αφήσαμε τα πράγματα και βγήκαμε. Μανούλα μου κρύο!!! Ψόφος!! Και το χειρότερο ψιλόβροχο. Ξανά στην αγορά και μετά με τα πόδια ξεκινήσαμε για τη Wawel. Πρώτη στάση για καφέ αλλά κυρίως για λίγη ζέστη σε ένα καφέ στην πλατεία Dominikanski και μετά στο κάστρο Wawel. Το παλάτι ήταν ανοικτό και κυρίως είχε ζέστη. Μετά το παλάτι λίγο στον καθεδρικό και από εκεί σε άλλο καφέ, απέναντι από το παλάτι για μια καυτή σοκολάτα. Μια μικρή βόλτα ακόμα στην πλευρά που φαίνεται το ποτάμι,
φάγαμε κάτι πάλι στα όρθια (αλλά πιο γρήγορα αυτή τη φορά. Το κρύο δεν αστειευόταν!) και με ένα ταξί από το ξενοδοχείο στο αεροδρόμιο. Στις 11 το βράδυ, μέσω Μονάχου, φτάσαμε στην Αθήνα που τη βρήκαμε κι αυτή στολισμένη για τα Χριστούγεννα. Χρόνια Πολλά!!!!
Σημείωση:
Στα τρία αυτά ταξίδια μου γνώρισα μόνο ένα μικρό μέρος της νότιας Πολωνίας. Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχω τελειώσει με αυτή τη χώρα. Στο μυαλό μου τριγυρίζει ένα τουλάχιστον ακόμα ταξίδι, αυτή τη φορά στα βόρεια και ανατολικά της χώρας με τα τόσο διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ελπίζω να μην αργήσει να πραγματοποιηθεί.
Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/ahfcp.poland/POLANDSidzinaMeetingDecember2008DimosGR
Ένα μικρό βίντεο από τη Χριστουγεννιάτικη Αγορά της Κρακοβίας:
Καλησπέρα, με ταξιδέψατε σε γνώριμα μέρη μιας και μέλος της οικογένειας μου είναι από την Πολωνία.
ΑπάντησηΔιαγραφήέχουμε πάει δυο φορές την μια οδικώς από Βερολίνο.
Μου κάνει εντύπωση το ότι έχετε άσχημη εμπειρία από την οδήγηση πράγμα που δεν συναντήσαμε στις βόλτες μας.
Η Κρακοβία μας άρεσε πολύ!!
Το πρόβλημα είναι ότι από την Ελλάδα αεροπορικώς κατευθείαν πας μόνο κάποιους μήνες και κυρίως άνοιξη καλοκαίρι.
Θα ξαναπάμε γιατί θέλουμε να περιηγηθούμε και σε άλλα μέρη.