Οι μόνιμες εκθέσεις του «ΠΙΛ-ΠΟΥΛ»!

 26 Μαρτίου 2023

 

Μετά την επίσκεψη στις δύο περιοδικές εκθέσεις (Συνθέσεις στον Κύβο! και Βασίλης Σίμος: «Μια ματιά πίσω», έργα 1954-2014!), πήγαμε να ρίξουμε μια ματιά στις δύο μόνιμες εκθέσεις, στο ίδιο κτίριο.

Στην ιστοσελίδα του ΟΠΑΝΔΑ (Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων) διαβάζουμε το παρακάτω κείμενο.

 

Το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» στεγάζεται στο παλαιό πιλοποιείο του Ηλία Πουλόπουλου, το οποίο ιδρύθηκε το 1886 με την επωνυμία «Ελληνικόν Πιλοποιείον» και πρόκειται για το παλαιότερο πιλοποιείο της Αθήνας, ευρύτερα γνωστό ως "ΠΙΛ-ΠΟΥΛ".

Το βιομηχανικό πέτρινο κτίριο που χαρακτηρίζεται για την απλή και αυστηρή δομή και αποτελεί μνημείο βιομηχανικής αρχιτεκτονικής  

σήμερα είναι ένα σημαντικό σημείο πολιτισμού.

Φιλοξενεί δύο μόνιμες εκθέσεις : Το Οδοιπορικό στην παλιά Αθήνα και τη Συλλογή με Φιγούρες θεάτρου Σκιών της Οικογένειας Χαρίδημου.

Το Οδοιπορικό στην παλιά Αθήνα που είναι μόνιμη έκθεση που δημιουργήθηκε το 1996 σε συνεργασία με το Ελληνικό, Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) και επιχειρεί να αποτυπώσει την καθημερινή ζωή της αθηναϊκής πρωτεύουσας σε μια ιστορική διαδρομή από τα τέλη του 19ου αι. μέχρι τα χρόνια του Μεσοπολέμου.

Αναπαριστά σε φυσικό μέγεθος μια αθηναϊκή γειτονιά που αποτελείται από 8 παραδοσιακά μαγαζιά

(κατάστημα νεωτερισμών,

φωτογραφείο, κουρείο, φαρμακείο,

παντοπωλείο, τυπογραφείο

και καπνοπωλείο).

Τα σπίτια είναι αντίγραφα πραγματικών κατοικιών της Αθήνας των αρχών του 20ου αι. κι έχει γίνει προσπάθεια

η ”γειτονιά” να είναι όσο το δυνατόν

πιο ζωντανή και άμεση.

Όλα σχεδόν τα αντικείμενα του Οδοιπορικού είναι αυθεντικά: τα ρούχα, τα καπέλα, οι μηχανές του τυπογραφείου και του φωτογραφείου, τα βάζα, τα φάρμακα, κ.λπ. 

Η Συλλογή με Φιγούρες θεάτρου Σκιών της Οικογένειας Χαρίδημου

Η Συλλογή Φιγούρας Θεάτρου Σκιών Σωτήρη Χαρίδημου πήρε το όνομα της από την πλούσια συλλογή της γνωστής οικογένειας Καραγκιοζοπαιχτών «Χαρίδημοι», που μεσουράνησε τόσο με τις παραστάσεις,

όσο και με τη λαϊκή ζωγραφική του ελληνικού θεάτρου σκιών από την αρχή του περασμένου αιώνα και μέχρι τη δεκαετία του ’80.

Η συλλογή παρουσιάζει την παλιά και νεώτερη ιστορία του Καραγκιόζη, καθώς και την εξέλιξη της φιγούρας του Θεάτρου Σκιών από το 1850 μέχρι σήμερα.

Στη συλλογή φιλοξενούνται 900 γνήσια εκθέματα της οικογένειας τριών γενιών Χαρίδημων

κι ορισμένα αντίγραφα παλαιών φιγούρων από δέρμα, χαρτόνι, ζελατίνη, χνάρια με μολύβι, που έχουν ως κυρίαρχο θέμα τον Καραγκιόζη και τους υπολοίπους γνωστούς ήρωες μίας παράστασης, όπως ο Χατζηαβάτης, ο Μπάρμπα –Γιώργος, ο Νιόνιος, ο Μορφονιός, η Βεζυροπούλα, ο Πασάς, ο Μέγας Αλέξανδρος και βέβαια τα τρία μικρά Κολλητήρια.

Επίσης υπάρχουν παλιά και σύγχρονα σκηνικά, το Σαράι και η παράγκα του Καραγκιόζη, το λιοντάρι, η καλύβα, ο Ιταλός του ΄40 με την κόκκινη μπότα, ο Θησέας με τον Μινώταυρο, οι ήρωες του 1821,

καθώς επίσης κάδρα εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία,

πανόδετα βιβλία με αυθεντικά σκίτσα και διαλόγους των κλασσικών παραστάσεων που έδιναν οι Χαρίδημοι,

πίνακες λαϊκής ζωγραφικής, και πολλά φωτογραφικά ντοκουμέντα.

 

Εκεί τελείωσε η επίσκεψή μας στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», με τις 4 εκθέσεις εκείνο το Μαρτιάτικο ηλιόλουστο πρωινό. Είχαμε απολαύσει ποικίλες εικόνες, όλες πολύ ενδιαφέρουσες. Φεύγοντας άλλη μια εικόνα ήρθε να συμπληρώσει με τον καλύτερο τρόπο τη μέρα μας.

Το Γκάζι, το παλιό εργοστάσιο φωταερίου και νυν πολιτιστικό κέντρο (Τεχνόπολις) μας «έγνεφε» από την άλλη μεριά των γραμμών.

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας

 

Ερεβάν, η “ροζ πόλη” των γλυπτών!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 8^ο

(συνέχεια από Ένα–σταν στην Ευρώπη!)

 

9 Μαΐου 2024

 

 
Ξημέρωσε η 9^η Μαΐου. Το 1945, εκείνη τη μέρα υπογράφηκε το σύμφωνο παράδοσης της Γερμανίας στους Σοβιετικούς και τυπικά έληξε ο Β΄Π.Π. Η μέρα γιορταζόταν σαν «Η Ημέρα της Νίκης» στην ΕΣΣΔ και συνεχίζει να γιορτάζεται στις περισσότερες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες (εξαίρεση αποτελούν οι τρεις χώρες της Βαλτικής, ενώ στην Ουκρανία γιορτάζεται με ένα πιο «λάϊτ» περιεχόμενο).
Έτσι και στην Αρμενία. Η μέρα αυτή είναι αργία για πολλές υπηρεσίες 

Ένα –σταν στην Ευρώπη!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 7^ο

(συνέχεια από Στο δρόμο για μια Αρμένικη επίσκεψη!)

 

8 Μαΐου 2024

 

 
-Ξέρεις πως υπάρχει ένα –σταν στα όρια Ευρώπης-Ασίας και μάλιστα από τους περισσότερους θεωρείται πως ανήκει στην Ευρώπη;
--σταν στην Ευρώπη;
-Και όμως ναι. Είναι το Χαγιαστάν.
-Τι είναι τούτο πάλι;
-Δεν ξέρεις; Και εγώ μέχρι πριν λίγο δεν ήξερα. Και μάλιστα είχα πάει και δεν ήξερα πως αυτό ήταν το Χαγιαστάν Νόμιζα απλά πως είχα πάει στην Αρμενία. Γιατί το Χαγιαστάν είναι η Αρμενία για τους Αρμένιους.
 
Είμαστε στο συνοριακό σταθμό της Bavra, έχοντας περάσει εύκολα το Γεωργιανό κομμάτι.
Όμως, επειδή το αυτοκίνητο το έχουμε νοικιάσει στη Γεωργία υπάρχει μια διαδικασία για να περάσει στην Αρμενία. Τρεις μέρες τουλάχιστον πριν παραλάβουμε το αυτοκίνητο είχαμε ενημερώσει το γραφείο ενοικίασης πως θα πηγαίναμε και Αρμενία. Είχαν ετοιμάσει τα σχετικά έγγραφα στα Αρμένικα και τα ρώσικα, ένα πάκο χαρτιών αρκετών σελίδων και με αυτά τα έγγραφα φτάσαμε στο Αρμένικο φυλάκιο. Αφού περάσαμε τον έλεγχο διαβατηρίων έπρεπε να πάρουμε την άδεια εισόδου για το αυτοκίνητο από ειδικό γραφείο. Η γραφειοκρατική αυτή διαδικασία πήρε πάνω από ώρα με εμένα να υπογράφω, ούτε ξέρω πόσα χαρτιά και χωρίς επίσης να ξέρω τι υπογράφω μιας και όλα ήταν στα Αρμένικα, σε μια γραφή δηλαδή εντελώς ακατανόητη. Η υπάλληλος έκανε φιλότιμες προσπάθειες σε όσα αγγλικά ήξερε εκείνη και όσα ξέρω εγώ να μου δώσει να καταλάβω τι ήταν αυτά τα χαρτιά και με τα πολλά τελειώσαμε. Έπρεπε να κάνω και ασφάλεια. Σε άλλο κτίριο αυτό. Θα μέναμε 6 μέρες στην Αρμενία, αλλά το ελάχιστο ασφάλισης ήταν 23,00€ για 10 μέρες και αυτά σε δολάρια ή ευρώ (τα ρέστα ήταν ευρώ και Αρμένικα ντραμ). Τέλος καλό, όλα καλά. Ώρα να ξεκινήσει το οδικό μας ταξίδι στην Αρμενία.
 

Στο δρόμο για μια Αρμένικη επίσκεψη!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 6^ο

(συνέχεια από Στα μέρη της Κολχίδας!)

 

7-8 Μαΐου 2024

 

 

Μετά από ένα μακρύ ταξίδι,

«η συμβιωτική περιπέτεια», μια βιβλιοπαρουσίαση!

 30 Ιουνίου 2024

 

 
Τελευταία μέρα του Ιούνη, τρίτη μέρα στην Κάρυστο και πάμε να παρακολουθήσουμε μια παρουσίαση βιβλίου. Μα που αλλού; Στη Χόβολη βέβαια! Στη φιλόξενη και καλόγουστη αυλή της.

Στα μέρη της Κολχίδας!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 5^ο

(συνέχεια από Στη Batumi Boulevard…..υπό βροχή!)

 

6-7 Μαΐου 2024

 

Κάποτε στον Ορχομενό της Βοιωτίας βασίλευε ο Αθάμαντας. Παντρεύτηκε τη θεά Νεφέλη και έκανε μαζί της τον Φρίξο και την Έλλη. Όμως τη χώρισε και παντρεύτηκε την Ινώ. Αυτή με δόλιο τρόπο τον έπεισε να θυσιάσει τα παιδιά της Νεφέλης για να ξανακαρπίσει, τάχα, η γη. Η Νεφέλη όμως πρόλαβε και έστειλε ένα κριάρι με χρυσό μαλλί να πάρει τα παιδιά. Το ταξίδι τους ήταν μακρινό και πάνω από τα στενά που ενώνουν το Αιγαίο με την Προποντίδα η Έλλη έπεσε και πνίγηκε. Από τότε τα στενά τα είπανε Ελλήσποντο. Ο Φρίξος έφτασε με το χρυσόμαλλο κριάρι στη μακρινή Κολχίδα, στην άλλη άκρη της Μαύρης Θάλασσας (Εύξεινου Πόντου), όπου ο βασιλιάς Αιήτης τον καλοδέχτηκε δίνοντάς του για γυναίκα την κόρη του Χαλκιόπη. Ο Φρίξος θυσίασε το κριάρι και χάρισε το χρυσόμαλλο δέρας (την προβιά του δηλ.) στον Αιήτη. Αυτός το κρέμασε σε μια βελανιδιά στο δάσος του θεού Άρη και έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάσσει.
Αυτός είναι ο μύθος του «Χρυσόμαλλου Δέρατος».
Έχουμε όμως άλλον ένα μύθο, που συνδέεται όπως θα δούμε με την περιοχή που βρισκόμασταν.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Στην Ιωλκό της Θεσσαλίας ήταν βασιλιάς ο Αίσονας, τον οποίο με κάποιο τρόπο ανέτρεψε ο ετεροθαλής αδερφός του Πελίας (όπως βλέπουμε χαμός γινόταν με τα σόγια και τότε). Ο Αίσονας είχε στείλει το μικρό γιό του Ιάσωνα στο Πήλιο για να τον αναθρέψει ο Κένταυρος Χείρωνας, που του δίδαξε την ιατρική (Ιάσων=αυτός που θεραπεύει). Όταν ο Ιάσωνας μεγάλωσε γύρισε να διεκδικήσει το θρόνο από τον θείο του. Πηγαίνοντας έχασε το ένα του σανδάλι. Όταν τον είδε ο Πελίας, που ένας χρησμός έλεγε πως πρέπει να φοβάται τον μονοσάνδαλο, φοβήθηκε και προσπάθησε να τον ξεφορτωθεί με την υπόσχεση πως αν του έφερνε το χρυσόμαλλο δέρας από την Κολχίδα θα του παρέδιδε το θρόνο. Ο Ιάσωνας μαζεύει την αφρόκρεμα των Ελλήνων ηρώων, αναθέτει σε ένα μεγάλο ναυπηγό, τον Άργο να του φτιάξει ένα καράβι, που το ονόμασε Αργώ και ξεκίνησε. Μετά από πολλές περιπέτειες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αλλά και στην Κολχίδα τα καταφέρνει με τη βοήθεια της Μήδειας, της μάγισσας κόρης του Αιήτη, που τον ερωτεύτηκε. Έτσι γύρισε και πάλι μετά από περιπέτειες, στην Ιωλκό. Το τι έγινε από εκεί και πέρα και τι έγινε ανάμεσα στον Ιάσωνα και τη Μήδεια είναι θέματα άλλων μύθων, που δεν μας ενδιαφέρουν εδώ.
Αυτός είναι λοιπόν ο μύθος της Αργοναυτικής Εκστρατείας η οποία και εκφράζει αλληγορικά τη δεύτερη ιστορική μεγάλη αποίκηση των Ελλήνων στον Εύξεινο Πόντο.
Πως όμως συνδέονται οι δύο αυτοί μύθοι με την περιοχή της δυτικής Γεωργίας; Απλά εκεί βρισκόταν η Κολχίδα.
Η Κολχίδα ήταν ένα αρχαίο βασίλειο, στη σημερινή δυτική Γεωργία, στα ανατολικά παράλια του Ευξείνου Πόντου και νότια του Καυκάσου. Γεωγραφικά, η περιοχή περιλαμβάνει τις περιοχές της σημερινής Αμπχαζίας και του Μπατούμι (αρχ.: Βάθυς) στη δυτική Γεωργία, και της Ριζούντας στην Τουρκία.
Στην περιοχή αυτή και κυρίως στα πιο ορεινά, στην περιοχή Σβανέτι είναι γνωστό πως υπάρχουν κοιτάσματα χρυσού στις πετρώδεις περιοχές αλλά και στα ρυάκια. Οι ντόπιοι συνήθιζαν (μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες) να βυθίζουν προβιές μέσα στα ρυάκια για να παγιδεύουν τα ψήγματα χρυσού, φτιάχνοντας έτσι «χρυσές προβιές». Αυτή η τεχνική, που εφαρμόζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια, οδηγεί τους γεωλόγους και τους ιστορικούς στο συμπέρασμα ότι η περιοχή είναι η ίδια περιοχή με την αρχαία Κολχίδα που αναφέρεται στον μύθο με το χρυσόμαλλο δέρας.
Οι αποικισμοί ως γνωστό είχαν κατά κύριο λόγο πολιτικά, δημογραφικά και κυρίως οικονομικά κίνητρα (εμπόρειο). Η ύπαρξη χρυσού στην περιοχή και η αναζήτηση των μυστικών εξόρυξης (προβιές γεμάτες με ψήγματα χρυσού) κάνουν σοβαρό το ενδεχόμενο ο μύθος του Ιάσονα και των Αργοναυτών να βασίζεται σε αληθινή αποστολή των αρχαίων με αυτό το σκοπό.
 

Κοιλαδογέφυρα μεγάλων διαστάσεων!

 20 Ιουνίου 2024

 

Ήταν περασμένες 6 το απόγευμα σαν έφτασε το πλοίο από τα Κύθηρα στη Νεάπολη Λακωνίας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι μας.
Ψάχνοντας για κάτι ενδιαφέρον στο δρόμο για μια μικρή στάση, το μάτι μου έπεσε σε κάτι που φαινόταν σημαντικό.
Αρκετά κοντά στην Τρίπολη είναι ένα χωριό, που λέγεται Μάναρη ή Μάναρι, από το οποίο περνά το ομώνυμο ρέμα στο βάθος ρεματιάς, που όμως το τρένο της γραμμής Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα έπρεπε να περάσει.

Μια Αράχωβα και η Ακρόπολη των Αθηνών!

 11 Ιουνίου 2024

 

 
Το θερμόμετρο έδειχνε 39^ο C όταν φύγαμε από την Αθήνα. Ο «πρώιμος» καύσωνας του Ιουνίου στο φόρτε του και εμείς φεύγουμε για λίγες μέρες σε ένα νησί που χρόνια θέλουμε να πάμε. Επιτέλους «θα βρούμε τα Κύθηρα»! Επειδή το καράβι θα έφευγε από τη Νεάπολη Λακωνίας νωρίς το επόμενο πρωί και για να μην έχουμε το άγχος να «μη χάσουμε το πλοίο της γραμμής», είχαμε κλείσει μια βραδιά σε ξενοδοχείο της Νεάπολης.
Το ταξίδι μέχρι τη Νεάπολη είναι περίπου 350χμ και πάνω από 4.30 ώρες. Είπαμε να το σπάσουμε με μια στάση για ξεκούραση και φαγητό. Ψάχνοντας στο χάρτη κατά μήκος της διαδρομής εντόπισα ένα χωριό από το οποίο έχουμε περάσει απ’ έξω 2-3 φορές, αλλά δεν είχαμε μπει ποτέ μέσα. Μια μικρή λοιπόν παράκαμψη και φτάσαμε στα 950μ υψόμετρο.

Στη Batumi Boulevard…..υπό βροχή!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 4^ο

(συνέχεια από Εκεί που γεννήθηκε ο «Πατερούλης»!)

 

6 Μαΐου 2024

 

 
Ξημέρωσε η Δευτέρα του Πάσχα, βροχερή δυστυχώς.
Το προηγούμενο βράδυ της Κυριακής του Πάσχα, που φτάσαμε στο ξενοδοχείο, ο ξενοδόχος μας υποδέχτηκε με ένα μπουκάλι γεωργιανό κρασί και ένα Paska.

Εκεί που γεννήθηκε ο «Πατερούλης»!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 3^ο

(συνέχεια από Tbilisi, η πρωτεύουσα του Sakartvelo! 2)

 

5 Μαΐου 2024

 

 

Ξημέρωσε η Κυριακή του Πάσχα. Μέρα βαριά από σύννεφα αλλά προς το παρόν μόνο με κάτι ψιχάλες.

Μετά το πρωινό, φορτώσαμε και ξεκινήσαμε για τα δυτικά. Προορισμός μας το Βατούμ (Μπατούμι για τους ντόπιους) στις ανατολικές ακτές της Μαύρης θάλασσας περίπου 370χμ δρόμος.

Είχαμε όμως να κάνουμε μια στάση. Αυτή ήταν η πόλη Γκόρι, γύρω στα 86χμ δυτικά της Τυφλίδας. Μια πόλη με περίπου 48000 κατοίκους, μακριά ιστορία και γενέτειρα μιας από τις σημαντικότερες, όσο και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20^ου αι. του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, γνωστότερου σαν Ιωσήφ Στάλιν (1878-1953), γνωστού επίσης και σαν «ο Πατερούλης».

Tbilisi, η πρωτεύουσα του Sakartvelo! 2

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 2^ο

(συνέχεια από Tbilisi, η πρωτεύουσα του Sakartvelo! 1)

 

3-4 Μαΐου 2024

 

 

Το κεντρικότερο σημείο της πόλης της Τυφλίδας θα λέγαμε πως είναι η κυκλική πλατεία Ελευθερίας. Από αυτήν ξεκινούν έξι δρόμοι, μεταξύ των οποίων είναι και η λεωφόρος Shota Rustaveli, που πήρε το όνομά της από τον μεγάλο Γεωργιανό ποιητή του 12ου αιώνα Σότα Ρουσταβέλι (1172-1216), που ήταν συγγραφέας του έπους Vepkhvistqaosani που συχνά χαρακτηρίζεται ως εθνικό ποίημα της Γεωργίας. Είναι η κεντρικότερη λεωφόρος της πόλης, μιας και στις δύο πλευρές της βρίσκονται μερικά από τα σημαντικότερα κτίρια και ιδρύματά της. Ένα από αυτά είναι το Γεωργιανό κοινοβούλιο και ένα άλλο το κτίριο της Όπερας και Μπαλέτου, καθώς και διάφορα μουσεία.

Tbilisi, η πρωτεύουσα του Sakartvelo! 1

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 1^ο

2 Μαΐου 2024

 

Τι σχέση μπορεί να έχουν ο Νώε, ο Προμηθέας και ο Φρίξος; Απλά και οι τρεις σχετίζονται μυθολογικά, με τον ένα ή άλλο τρόπο, με την ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου, της μεγάλης οροσειράς ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, ανάμεσα στη Μαύρη θάλασσα και την Κασπία, της οροσειράς με τα ψηλότερα βουνά της Ευρώπης.

Ήταν καιρός που σχεδίαζα ένα ταξίδι σε αυτή την περιοχή. Ήρθε αυτή η ώρα και ξεκίνησα το ψάξιμο. Ο αρχικός σχεδιασμός περιλάμβανε τη Γεωργία, την Αρμενία και το Αζερμαϊτζάν, μιας και η Aegean είχε απευθείας πτήσεις και με τις τρεις πρωτεύουσες. Για αρχή έκλεισα τα εισιτήρια ξεκινώντας από το Μπακού και αφήνοντας το Ερεβάν για το τέλος μιας και οι σχέσεις του Αζερμαϊτζάν με την Αρμενία είναι εχθρικές και δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ τους. Έτσι θα έβαζα τη Γεωργία στη μέση, που οι σχέσεις της με τις δύο άλλες χώρες είναι καλές. Η κράτηση περιλάμβανε Αθήνα-Μπακού και Ερεβάν-Αθήνα με ενδιάμεση πτήση άλλης εταιρείας Μπακού-Τυφλίδα. Και άρχισε η δουλειά για τον σχεδιασμό του ταξιδιού. Λίγο καιρό μετά έρχεται ένα μήνυμα από την Aegean, που ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει πως λόγω αλλαγής του σχεδιασμού των δρομολογίων της καταργεί το δρομολόγιο για Μπακού. Άντε πάλι από την αρχή.

Πανόραμα Γκουνταούρι!

 16 Μαΐου 2024

 

 

Στον «Στρατιωτικό δρόμο», που συνδέει τη Γεωργία με τη Ρωσία μέσα από τον Καύκασο και σε υψόμετρο που ξεπερνά τα 2000μ. βρίσκεται το Γκουνταούρι (Gudauri) με το χιονοδρομικό του κέντρο.

Διεθνής Ημέρα Μουσείων!

 17 Μαΐου 2024

Γεωργία-Τυφλίδα, Ιστορικό Μουσείο. Εκθέματα της κλασσικής εποχής

Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει το ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, όρισε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Το μήνυμα αυτής της επετείου είναι «να γίνουν τα Μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών, με σκοπό την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς». Η είσοδος στα μουσεία είναι ελεύθερη.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/29

Χρόνια πολλά!

 Ευχόμαστε σε όλους καλές γιορτές 

με υγεία και τα χαμόγελα όσων αγαπάτε και σας αγαπούν γύρω σας!

Χρόνια πολλά!

Ένα "Peristeri" στο Περιστέρι!

 26 Απριλίου 2024

 

 

Στην μικρή τριγωνική πλατεία της συμβολής των οδών 25ης Μαρτίου, Παναγή Τσαλδάρη και Κώστα Βάρναλη στο Περιστέρι Αττικής

Αιγές, η Βασιλική Μητρόπολη των Μακεδόνων!

Ανοιξιάτικο ταξίδι στην Ημαθία και την Πέλλα, μέρος 2ο

(συνέχεια από Αναζητώντας τις ανθισμένες ροδακινιές!)

 

22 Μαρτίου 2024

 

 

Τρίτη και τελευταία μέρα στην Ημαθία, ξεκινήσαμε με τη Βεργίνα.

Ήταν το 1977, όταν η μικρή αυτή κωμόπολη της Ημαθίας γινόταν παγκόσμια γνωστή, μετά από την ανακάλυψη των ασύλητων βασιλικών τάφων από τον αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο (1919-1992). Ο ένας από αυτούς ταυτίστηκε με αυτόν του Φίλιππου Β΄, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τα ερείπια του εντυπωσιακού ανάκτορου και το θέατρο σε συνδυασμό με τους τάφους «φώναζαν» ΑΙΓΕΣ.

Ο Ανδρόνικος διατύπωσε την πεποίθηση του πως εκεί ήταν οι αρχαίες Αιγές, η πρώτη πρωτεύουσα του Μακεδονικού βασιλείου.. Αν και υπάρχουν αντίθετες απόψεις, οι ανασκαφές που συνεχίστηκαν και από τον ίδιο, αλλά και μετά το θάνατό του δείχνουν να επαληθεύουν τις απόψεις του. Εκτός των Βασιλικών τάφων ανακαλύφθηκαν τα ερείπια μιας ολόκληρης και περίλαμπρης πόλης.

Χρήστος Μποκόρος: «Ύλης Μνήμη»!

 22 Μαρτίου 2024

 

 
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στο Πολυκεντρικό Μουσείο Αιγών, στη Βεργίνα Ημαθίας, στον τελευταίο χώρο πριν την έξοδο, που χρησιμοποιείται για περιοδικές εικαστικές εκθέσεις

Γαλαξίδι, της ναυτοσύνης!

Τρεις ανοιξιάτικες μέρες στη Φωκίδα, μέρος 2^ο

(συνέχεια από Τριζόνια, μια στάλα ομορφιάς στον Κορινθιακό!)

 

18-19 Απριλίου 2023

 

Το Γαλαξίδι βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Κορινθιακού κόλπου, περίπου 70χμ ανατολικά της Ναυπάκτου και περίπου 30χμ νότια της Άμφισσας, στη δυτική πλευρά του κόλπου της Ιτέας.

Η περιοχή χαρακτηρίζεται από συνεχή παρουσία με σημαντικά ευρήματα ήδη από τη Πρωτοελλαδική περίοδο. Κατά την περίοδο της αρχαιότητας, κατοικήθηκε από τους Οζολούς ή Εσπέριους Λοκρούς τον 8ο αιώνα π.Χ. Στη συγκεκριμένη θέση υπήρχε η αρχαία πόλη Χάλειον, που ήταν μια σημαντική πόλη με ιερό του Απόλλωνα και κάτοικους που ασχολούνταν κυρίως με τη ναυτιλία και συνεπώς με το εμπόριο.

Η «Κόρη της Βέροιας»!

 21 Μαρτίου 2024

 

Μέσα στο πάρκο-πλατεία Εληάς στη Βέροια υπάρχει, εκτός των άλλων, ένα εντυπωσιακό μπρούτζινο άγαλμα, μια γυμνής γυναίκας χωρίς χέρια. Πρόκειται για έργο του Βεροιώτη ζωγράφου και γλύπτη Θωμά Βαφείδη και έγινε το 1983 (περισσότερα για το έργο εδώ).  

Πρόκειται για αντίγραφο, σε μεγέθυνση, αρχαίου αγαλματιδίου, που βρέθηκε στη Βέροια το 1909 και βρίσκεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου (περισσότερα εδώ).

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας

 

 

 

Αναζητώντας τις ανθισμένες ροδακινιές!

Ανοιξιάτικο ταξίδι στην Ημαθία και την Πέλλα, μέρος 1ο

 20-21 Μαρτίου 2024

-Τι εικόνα είναι αυτή!!!

-Είδες; Οι ανθισμένες ροδακινιές στην Ημαθία.

-Και πότε γίνεται αυτό;

-Μάρτη μήνα, περίπου από τα μέσα και μετά.

-Ε, να πάμε τότε. Είναι και τα γενέθλιά σου.

Ένας φανταστικός διάλογος κοιτάζοντας μια εικόνα με τον κάμπο της Ημαθίας ντυμένο στα ροζ, όταν ανθίζουν οι ροδακινιές. Φανταστικός; Ε, δεν απέχει και πολύ από το να ήταν πραγματικός μιας και κάπως έτσι αποφασίσαμε αυτό το ταξίδι στη Μακεδονία. Για να δούμε με τα μάτια μας αυτό που βλέπαμε στην οθόνη ενός υπολογιστή.

"Η Σμύρνη μάνα καίγεται"!

 11 & 16 Μαρτίου 2024

 

 

Γκράφιτι στη Νέα Ιωνία,