Νίκος Ζήβας: «Το Αίμα της Μνήμης» 2!

 18 Δεκεμβρίου 2023

 

 

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές του Ιουνίου πήγαμε να δούμε μια έκθεση με έργα του Νίκου Ζήβα στη Zivasart Gallery (Νίκος Ζήβας: "Το ίχνος των κρυμμένων σχημάτων"!).

Του μύθου και της ιστορίας!

 21 Νοεμβρίου 2023

 

Ως γνωστόν η Πελοπόννησος, όπως και όλη η Ελλάδα, βρίθει ιστορικών τόπων και μνημείων, που σχετίζονται με όλες τις ιστορικές εποχές. Εκτός των παλιών μνημείων έχει και πολλά σύγχρονα, που φτιάχτηκαν για να τιμήσουν ή να μνημονεύσουν γεγονότα και πρόσωπα των παλαιότερων χρόνων. Φυσικά η Κορινθία δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Για να δούμε 4 τέτοια, σύγχρονα μνημεία ξεκινήσαμε Εδώ να πω πως όταν εγείρονται τέτοια μνημεία, πολλές φορές «εγείρονται» διαφορετικές απόψεις, κυρίως όσον αφορά το αισθητικό μέρος του θέματος. Μερικές φορές οι διαφορές παίρνουν την μορφή «πολέμου». Όμως επειδή η κάθε είδους προτίμηση, γούστο, αισθητική άποψη είναι κάτι το προσωπικό, δηλαδή υποκειμενικό και όπως λέει ο λαός «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα», δεν θα σταθώ στο αν τα μνημεία που επισκεφτήκαμε είναι «ωραία» ή όχι, κρατώντας την άποψή μου για τον εαυτό μου.

 

Καλές Γιορτές!

 

Ευχόμαστε σε όλους 

χαρούμενες γιορτές με αυτούς που αγαπάτε και σας αγαπούν

Καλές Γιορτές 

και 

Ευτυχισμένη η Νέα Χρονιά!

Φωτεινή Στεφανίδη: "Σιωπηρή Ευωχία"!

3 Δεκεμβρίου 2023

 

 

Σχεδόν ενάμιση μήνα «τρέχει» η ατομική έκθεση ζωγραφικής της Φωτεινής Στεφανίδη με τον τίτλο «Σιωπηρή Ευωχία» στη Zivasart Gallery και επιτέλους τα καταφέραμε να πάμε να τη δούμε.

Λίμνες ή θάλασσα; Και τα δύο!

 1 Δεκεμβρίου 2023

 

Κάθε φορά που φεύγουμε προς τα βόρεια, στο 90^ο περίπου χμ της Αθηνών-Λαμίας, δεξιά όταν ανεβαίνουμε και αριστερά στην επιστροφή φαίνεται η Υλίκη. Γνωστή από την αρχαιότητα, είναι μια λίμνη, που τη βλέπω κάθε φορά που περνάω και αναρωτιέμαι γιατί δεν έχω πάει ακόμα για μια πιο καλή γνωριμία, αν και μια φορά περάσαμε από δίπλα. Είναι γεγονός, απ’ όσο ξέρω, πως δεν υπάρχει καμιά τουριστική αξιοποίησή της και είναι κρίμα, γιατί φαίνεται ενδιαφέρουσα και μάλλον όμορφη. Βέβαια γύρω είναι μια καθαρά αγροτική περιοχή και ίσως αυτό να έχει παίξει το ρόλο του. Προσωπικά πιστεύω πως δεν έχει ακόμα βρεθεί εκείνος ο τοπικός παράγοντας που θα πιστέψει σε μια τέτοια τουριστική αξιοποίηση, μιας και βρίσκεται μιαν ανάσα από την Αθήνα. Ένα ακόμα ατού είναι πως δίπλα της είναι η μικρότερή της αδερφή, η Παραλίμνη και σε πολύ κοντινή απόσταση τα νερά του Βόρειου Ευβοϊκού. Ο συνδυασμός των τεσσάρων παραγόντων, Υλίκη, Παραλίμνη, θάλασσα και εγγύτητα στην Αθήνα θα μπορούσε να αποδειχτεί πολύ γερός και προσοδοφόρος.

Αυτά σκεφτόμουνα λίγες μέρες πριν, που έψαχνα για καμιά βόλτα, όταν ξεμπερδεύαμε από κάποιες υποχρεώσεις και θα το επέτρεπε και ο καιρός βεβαίως.

1η Δεκέμβρη και είπαμε να καλωσορίσουμε τον τελευταίο μήνα της χρονιάς με μια εκδρομούλα σε αυτά τα μέρη, μιας και ο καιρός ήταν «ανοιξιάτικος».

«Μικρή Ιερουσαλήμ», μέρος 2ο!

Στα μέρη του ξινόμαυρου,

οδικό ταξίδι στη Κεντροδυτική Μακεδονία, μέρος 3ο

(συνέχεια από Στους δρόμους του κρασιού!) 

18-19 Μαΐου 2019

 

 

Τελευταία μέρα του ταξιδιού μας και είπαμε να την αφιερώσουμε στη Βέροια και κάποια περίχωρά της.

Ένα από τα σημαντικότερα γνωρίσματα της Βέροιας είναι η εγγύτητά της με το μεγαλύτερο Ελληνικό ποτάμι, τον Αλιάκμονα, ο οποίος περνά λίγο έξω από την πόλη, όπου και σχηματίζεται η τεχνητή λίμνη της Αγίας Βαρβάρας. Τον είχαμε συναντήσει κάποιες φορές τις προηγούμενες μέρες, αλλά δεν είχαμε ασχοληθεί μαζί του. Ξεκινήσαμε λοιπόν την τελευταία μας μέρα στην περιοχή, με μια πιο «στενή» επαφή με το μεγάλο, το όμορφο, το μυθικό ποτάμι.

Στους δρόμους του κρασιού!

Στα μέρη του ξινόμαυρου,

οδικό ταξίδι στη Κεντροδυτική Μακεδονία, μέρος 2ο

(συνέχεια από «Μικρή Ιερουσαλήμ», πρώτες εικόνες!)

16-17 Μαΐου 2019

 

 

Το πρωί που σηκωθήκαμε

«Μικρή Ιερουσαλήμ», πρώτες εικόνες!

Στα μέρη του ξινόμαυρου,

οδικό ταξίδι στη Κεντροδυτική Μακεδονία, μέρος 1ο

 15 Μαΐου 2019

 

 -Ωραία ήταν τότε στα Καλάβρυτα!

-Πολύ ωραία! Και η επίσκεψη στο οινοποιείο εξαιρετική

-Ε, να το ξανακάνουμε τότε

-Που όμως;

-Τι λέτε για Μακεδονία, στην περιοχή της Νάουσας, που βγάζει πολλά και καλά κρασιά;

-Ωραία ιδέα!

Αυτά κουβεντιάζαμε με την Anita και τον Werner, τους Ελβετούς φίλους μας στην Κάρυστο, αναπολώντας το όμορφο ταξίδι μας στην κεντρική Πελοπόννησο το 2014. Και ναι μεν αναπολούσαμε και σχεδιάζαμε, αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα που πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι να το κάνουμε και αφού είχε προηγηθεί ένα χρόνο πριν το υπέροχο ταξίδι στα δυτικά των Βαλκανίων, χωρίς όμως επισκέψεις για κρασιά.

Οι φίλοι μας εκείνη τη χρονιά είχαν έρθει στην Κάρυστο στις αρχές Απρίλη και θα έφευγαν για το σπίτι τους γύρω στις 20 Μαΐου, παίρνοντας το καράβι για Ιταλία από την Ηγουμενίτσα. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε εκεί πάνω στη Μακεδονία 5 μέρες πριν για να περάσουμε ένα 4ήμερο γυρνώντας και γνωρίζοντας της περιοχή. Μετά από ψάξιμο, βρήκαμε προσβάσιμο κατάλυμα λίγο έξω από τη Βέροια, στο δρόμο για Σέλι. Είχε και εστιατόριο με υπέροχη, όπως αποδείχτηκε κουζίνα και μοναδικό χύμα ξινόμαυρο. Να με συγχωρήσουν τα διάσημα και πανάκριβα οινοποιεία, που επισκεφτήκαμε, αλλά το ξινόμαυρο του εστιατορίου αυτού δεν υπάρχει.

Η Κοιλάδα των Ναών!

Στο ένα «άκρο» της Τριακρίας!

Ταξίδι στη Δυτική Σικελία, μέρος 9^ο (τελευταίο)

(συνέχεια από Έρυξ και Κεφαλοίδιον!)

 

9-10 Οκτωβρίου 2019

 

Αφού τελειώσαμε την επίσκεψή μας στην Cefalù, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για να δούμε έναν από τους κορυφαίους αρχαιολογικούς χώρους του νησιού. Μια διαδρομή γύρω στα 150χμ νότια μας έφερε περίπου στη μέση της νότιας ακτής του.

Το 689/88 π.Χ., Ρόδιοι και Κρήτες ίδρυσαν τη Γέλα, την πρώτη ελληνική αποικία στις νότιες ακτές τις Σικελίας. Έναν αιώνα αργότερα, το 583 ή 582 π.Χ., άποικοι από τη Γέλα, μαζί με πολιτικούς εξόριστους από τη μητροπολιτική Ρόδο, ιδρύουν κοντά στον ποταμό Ακράγαντα μια νέα αποικία και τη βαφτίζουν με το όνομα του ποταμού.

Υπήρξε σπουδαία πόλη με πλούτο και μεγάλο πληθυσμό. Στη μεγαλύτερη ακμή της έφτασε το πρώτο μισό του 5^ου αι, μετά τη λαμπρή νίκη εναντίον των Καρχηδονίων στην Ιμέρα. Για τους Ακραγαντίνους, έλεγε ο συμπολίτης τους Εμπεδοκλής (5^ος π.Χ. αι.) ότι «απολαμβάνουν τη ζωή σα να επρόκειτο να πεθάνουν την επομένη και κτίζουν σα να πρόκειται να ζήσουν αιώνια».

Το πιο χαρακτηριστικό είναι μια σειρά μεγάλων περίπτερων ναών τους οποίους έκτισαν τον έναν μετά τον άλλον, πάνω στο χείλος του απότομου βράχου, πίσω από τον οχυρωματικό περίβολο της πόλης και πολύ κοντά σε αυτόν. Όλη η «Κοιλάδα των ναών» εκτείνεται κατά μήκος της ακτής. Ο επισκέπτης που ερχόταν από τη θάλασσα, αντίκριζε το υψηλό τείχος πάνω στο ύψωμα και, πάνω από τον οχυρωματικό περίβολο, τις στέγες των ναών της Αρχαϊκής και Κλασικής εποχής.

Τα απομεινάρια εκείνων των μεγαλόπρεπων ιερών κτισμάτων της «Κοιλάδας των Ναών» του Ακράγαντα είχαμε έρθει να δούμε. Λόγω του κινητικού προβλήματος μας επέτρεψαν να επισκεφτούμε όλο το χώρο με το αυτοκίνητο.

13 χρόνια «δισάκι»!

 

Πέρασαν 13 χρόνια από όταν έκανα την πρώτη ανάρτηση στο «νεογέννητο» τότε ιστολόγιό μου. 13 χρόνια γεμάτα δημιουργία και ταξίδια. Σχεδόν 950 είναι οι αναρτήσεις από τότε, οι περισσότερες να αφορούν κάποιο ταξίδι, κάποια εκδρομή ή κάποια επίσκεψη. Πολλές είναι και οι αναρτήσεις που αφορούν «πολιτιστικά ταξίδια», εκθέσεις, μουσικά δρώμενα κλπ. Πάνω από 863000 επισκέψεις, από γνωστούς και άγνωστους «φίλους», έχοντας αποκτήσει ένα σταθερό κοινό ανθρώπων με τους οποίους μοιραζόμαστε τις κοινές μας αγάπες, τα ταξίδια και τον πολιτισμό.

13 χρόνια! Κι όμως αισθάνομαι πως είναι μόνο η αρχή. Καλά να είμαστε, να ταξιδεύουμε, να γεμίζουμε εικόνες, εντυπώσεις και συναισθήματα και όλα αυτά να τα μοιραζόμαστε μέσα από το αγαπημένο μου «δισάκι».

 

Να τα εκατοστήσεις!

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας

 

Σύγχρονη γλυπτική στην Κόνιτσα!

 21-23 Οκτωβρίου 2023

 

Όταν ετοίμαζα το ταξίδι μας στα Μαστοροχώρια διάβασα για τα μοντέρνα γλυπτά που βρίσκονται στην Κόνιτσα, προϊόντα ενός συμποσίου γλυπτικής που έγινε εκεί το 1995.

Απορία μου γεννήθηκε πως προέκυψε συμπόσιο γλυπτικής στην ακριτική αυτή μικρή πόλη;. Ώσπου κατάλαβα. Μα η αιτία είναι οι «πελεκάνοι». Και δεν εννοώ τα γνωστά πουλιά. «Πελεκάνους» λέγανε τους λιθοξόους, τους μαστόρους που πελεκάγανε την πέτρα και βγάζανε θαύματα. Οι περισσότεροι και καλύτεροι προέρχονταν από τα Μαστοροχώρια, τα χωριά βόρεια της Κόνιτσας. Χτίσανε τα χωριά τους, χτίσανε την Ήπειρο, χτίσανε την Ελλάδα και η μαστοριά τους έφτασε στα πέρατα του κόσμου, από την Περσία μέχρι την Αλάσκα. Και δεν ήταν μόνο οι πετράδες. Σε άλλο μαστοροχώρι βγαίνανε ταλιαδούροι, δηλαδή ξυλογλύπτες, που έφτιαχναν τέμπλα και έπιπλα απαράμιλλης τέχνης και ομορφιάς, ενώ από τους Χιονάδες (μαστοροχώρι κι αυτό), έβγαιναν οι περιβόητοι Χιοναδίτες Ζωγράφοι. Όλα αυτά δείχνουν πως οι άνθρωποι της περιοχής της Κόνιτσας έχουν μπολιαστεί με την τέχνη, έχει περάσει στο DNA τους. Γιατί λοιπόν να μην κάνουν το συμπόσιο που λέγαμε;

Έτσι το 1995 ο δήμος Κόνιτσας διοργάνωσε συμπόσιο γλυπτικής με σκοπό να τιμήσει τους «Πελεκάνους» της γύρω περιοχής.

Στο συμπόσιο συμμετείχαν 11 γλύπτριες και γλύπτες, που δημιούργησαν ισάριθμα έργα, που άφησαν στον τόπο, τοποθετημένα σε διάφορες θέσεις. Για να τα βρω και να τα φωτογραφίσω έψαξα πρώτα στο ίντερνετ, ρώτησα στο γραφείο τουρισμού, αλλά και ντόπιους και τελικά κατάφερα να τα βρω όλα.

Έρυξ και Κεφαλοίδιον!

Στο ένα «άκρο» της Τριακρίας!

Ταξίδι στη Δυτική Σικελία, μέρος 8^ο

(συνέχεια από Σελινούς, η αποικία της αποικίας!)

 

8-9 Οκτωβρίου 2019

 

 

Αφού τελειώσαμε με τον αρχαιολογικό χώρο του Σελινούντα μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για ένα ακόμα αξιοθέατο, μια μικρή όμορφη «μεσαιωνική» πόλη.

Σελινούς, η αποικία της αποικίας!

Στο ένα «άκρο» της Τριακρίας!

Ταξίδι στη Δυτική Σικελία, μέρος 7^ο

(συνέχεια από Monreale, η αποθέωση της τέχνης του ψηφιδωτού!)

8 Οκτωβρίου 2019

 

 

Γύρω στα 100χμ Ν.-Ν.Δ. του Παλέρμο, στην άλλη (νότια) μεριά του νησιού, πάνω στη θάλασσα, είναι ένας από τους σημαντικότερους και πολύ εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος της Σικελίας.

Επιστροφή!

5 Οκτωβρίου 2023

Τελευταίες εικόνες

Τελευταίες εικόνες του καλοκαιριού!

Μπατσί Άνδρου 27 Σεπτεμβρίου 2023

Στη «Χόβολη» με τους ΟΝΑΡ!

 15 Σεπτεμβρίου 2023

 

 

Έφτασε ο Σεπτέμβρης στα μισά του και ο κόσμος αραίωσε πολύ. Ευτυχώς κάποιες δραστηριότητες καλά κρατούν.

Ρεμπετοβραδιά στης «Στέλλας»!

 13 Σεπτεμβρίου 2023

 

Έγινε και φέτος η καθιερωμένη ρεμπετοβραδιά

Monreale, η αποθέωση της τέχνης του ψηφιδωτού!

Στο ένα «άκρο» της Τριακρίας!, Σικελία μέρος 6ο

(συνέχεια από Ζιζ-Πάνορμος-Παλέρμο! 5)

 

6-7 Οκτωβρίου 2019

 

Το προάστιο του Παλέρμο Monreale βρίσκεται στα νότια και πολύ κοντά στην πόλη. Έχει περίπου 40.000 κατοίκους και ανήκει στην μητροπολιτική περιφέρεια του Παλέρμο.

«Πέτρινα και ξυλώδη γλυπτά» στη Χόβολη!

 5-6 Σεπτεμβρίου 2023

 

 

Πάνε δυο χρόνια που είδα πρώτη φορά έργα της Παρθένας Τσανακίδου στο ξενοδοχείο Καρύστιον, στην Κάρυστο της Νότιας Εύβοιας και ζήτησα από τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου την άδεια να τα φωτογραφήσω και να τα παρουσιάσω με μια ανάρτηση (4 γλυπτά της Παρθένας Τσανακίδου στο "Καρύστιον"!). Ήταν έργα που μου άρεσαν και έτσι γνώρισα το έργο μιας άγνωστης σε εμένα καλλιτέχνιδας.

Γιάννινα, οι θησαυροί του Ιτς Καλέ!

(συνέχεια από Στο Μουσείο-τελευταίες εικόνες!)

 22 Οκτωβρίου 2021

 

 

Ήταν το μακρινό 1978 που η Σοφία πέρασε στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και προς το τέλος της ίδιας χρονιάς πήγα κι εγώ για πρώτη φορά στην υπέροχη αυτή πόλη της Ηπείρου. Η πόλη αυτή έχει τις ιδιαιτερότητές της. Είναι μια από τις δύο παραλίμνιες πόλεις της Ελλάδας (η άλλη είναι η Καστοριά), έχει ένα από τα δύο κατοικημένα λιμναία νησιά της χώρας (το άλλο είναι ο Άγιος Αχίλλειος στη Μικρή Πρέσπα) και αν και έχει κάστρο, όπως πολλές ελληνικές πόλεις,

Στο Μουσείο-τελευταίες εικόνες!

Ταξίδι στα Τζουμέρκα, ημέρα 4^η (τελευταία)

(συνέχεια από Στο βασίλειο της πέτρας!)

 

21 Οκτωβρίου 2021

 

Τελευταία μέρα στα Τζουμέρκα, τελευταία μέρα σε αυτόν τον μοναδικό τόπο και αφού φάγαμε το πρωινό μας και ήπιαμε τον πρώτο καφέ της ημέρας, ξεκινήσαμε.

Στο βασίλειο της πέτρας!

Ταξίδι στα Τζουμέρκα, ημέρα 3^η

(συνέχεια από Η τέχνη "πήρε τα βουνά"!)

 

20 Οκτωβρίου 2021

 

 

Την Τρίτη μέρα στα Τζουμέρκα, μετά το πρωινό ξεκινήσαμε για τα βορειοανατολικά χωριά, ίσως τα πιο εντυπωσιακά, τα αρχοντοχώρια των Τζουμέρκων. Τους Καλαρρύτες και το Συρράκο.

Η τέχνη "πήρε τα βουνά"!

Ταξίδι στα Τζουμέρκα, ημέρα 2^η

(συνέχεια από Το ξαναγεννημένο γεφύρι και οι δίδυμοι καταρράκτες!)

 

19 Οκτωβρίου 2021

Πολύ κοντά στο Κωστήτσι , το χωριό που μέναμε είναι ένα άλλο χωριό των Κατσανοχωρίων, το Ελληνικό, όπου το 1942 γεννήθηκε ο Θεόδωρος Παπαγιάννης, ένας από τους μεγαλύτερους γλύπτες των τελευταίων δεκαετιών στον τόπο μας. Ο καταξιωμένος αυτός καλλιτέχνης και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, όχι μόνο δεν ξέχασε τον τόπο που τον γέννησε, αλλά τον τιμά με τη συνεχή παρουσία του, φυσική και καλλιτεχνική. Και εξηγούμαι.

Το ξαναγεννημένο γεφύρι και οι δίδυμοι καταρράκτες!

 Ταξίδι στα Τζουμέρκα, ημέρα 1^η

 

18 Οκτωβρίου 2021

 

 

Τα Τζουμέρκα είναι μια περιοχή της χώρας μας, για την οποία είχαμε ακούσει πολλά και όλα καλά, αλλά δεν είχαμε αξιωθεί να την επισκεφτούμε. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και το αποφασίσαμε.

Το ταξίδι αυτό το προγραμματίσαμε για τέλη Οκτωβρίου-αρχές Νοεμβρίου του 2020. Αλλά ως γνωστόν «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει». Και ήρθε η πανδημία και κύλισε το 2020 με τα πάνω του και τα κάτω του και το φθινόπωρο το πράμα φαινόταν προς τα πού πήγαινε. Στις αρχές Νοεμβρίου επιβλήθηκε η καραντίνα που τράβηξε ως τα μέσα του Μαΐου της επόμενης χρονιάς. Όχι ταξίδι, αλλά ούτε βόλτα μέχρι το διπλανό Δήμο δεν μπορούσαμε πια.

Πέρασε το καλοκαίρι του 2021, είχαμε κάνει και τα εμβόλιά μας και αποφασίσαμε να κάνουμε το ταξίδι στα Τζουμέρκα τον Οκτώβριο, για να δούμε και τα χρώματα του φθινοπώρου πάνω στα Ηπειρώτικά αυτά βουνά.

Άγναντα, οι ζωγραφισμένοι κάδοι!

 21 Οκτωβρίου 2021

 

Στα Τζουμέρκα,

Εκεί που φτιάχνουν τους ακανέδες*!

«Από το Λαύριο στην Τιμισοάρα, μια απόφαση δρόμος»

2022-Ταξίδι στη Βόρεια Ελλάδα και τα Βαλκάνια, μέρος 5^ο

(συνέχεια από Τρεις μέρες στο νησί του Ήφαιστου! 2ο)

 

11-15 Οκτωβρίου 2022

 

Η Βόρεια Ελλάδα είναι για εμάς η λιγότερο γνωστή, της ηπειρωτικής χώρας, λόγω απόστασης. Ειδικά στις περιοχές του νομών Σερρών και Δράμας, όπου είχαμε σκοπό να περάσουμε λίγες μέρες, στο δρόμο για τα Βαλκάνια, είχαμε πάει παλιότερα μια-δυο φορές, χωρίς όμως να τις γυρίσουμε, πράγμα που δεν θα κάναμε ούτε αυτή τη φορά. Πήγαμε περισσότερο για την παρέα, πριν συνεχίσουμε για εκτός συνόρων.

Τρεις μέρες στο νησί του Ήφαιστου! 2ο

«Από το Λαύριο στην Τιμισοάρα, μια απόφαση δρόμος»

2022-Ταξίδι στη Βόρεια Ελλάδα και τα Βαλκάνια, μέρος 4^ο

(συνέχεια από Τρεις μέρες στο νησί του Ήφαιστου! 1ο)

 

9-11 Οκτωβρίου 2022

  

 

Το πρωί της 2^ης μέρας στη Λήμνο, σηκωθήκαμε ξεκούραστοι και έτοιμοι για την γνωριμία με το ανατολικό κομμάτι του νησιού. Όση ώρα τρώμε το πρωινό μας ας πούμε μερικά πράγματα για το νησί.

Η Λήμνος είναι το όγδοο μεγαλύτερο νησί μας και το τέταρτο σε μήκος ακτών. Βρίσκεται στο βόρειο Αιγαίο, στο Θρακικό πέλαγος, ανάμεσα στο Άγιον Όρος, τη Σαμοθράκη, την Ίμβρο και τη Λέσβο, απέναντι από την είσοδο του Ελλήσποντου, γι αυτό και η μεγάλη στρατηγική σημασία της. Η Λήμνος είναι ηφαιστειογενές νησί. Αν και δεν έχει δάση, έχει εκτεταμένες εύφορες πεδιάδες καλλιεργημένες με σιτηρά κι αμπέλια. Επίσης, έχει υπέροχες και καθαρές παραλίες και είναι ένα νησί ιδανικό για ήρεμες διακοπές. Οι βασικές ασχολίες των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία, η γεωργία και η αλιεία. Είναι. το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Στους κλασικούς χρόνους ήταν ο σιτοβολώνας της αρχαίας Αθήνας, από την οποία άλλωστε κατελήφθη, και αργότερα ο προμηθευτής σιταριού της αυτοκρατορικής αυλής του Βυζαντίου. Ακόμα και σήμερα, το σήμα κατατεθέν της Λήμνου είναι τα σπαρμένα σιταροχώραφα που φθάνουν ως την άκρη της θάλασσας.

Το όνομα Λήμνος είναι πανάρχαιο και αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο.

Κατά τη μυθολογία είναι το νησί του Ηφαίστου. Σύμφωνα με το μύθο ο Δίας, μετά από έναν καβγά με την Ήρα, εκσφενδόνισε από τον Όλυμπο τον Ήφαιστο, καθώς αυτός υπερασπίστηκε τη μητέρα του, με αποτέλεσμα να πέσει στη Λήμνο και έκτοτε να μείνει ανάπηρος. Οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού, τους οποίους ο Όμηρος αποκαλεί Σίντιες, που σύμφωνα με το μύθο ήρθαν από την Ανατολή (Φρυγία), τον περιέθαλψαν κι εκείνος σε αντάλλαγμα τους δίδαξε την τέχνη της κατεργασίας των μετάλλων, στήνοντας το εργαστήριό του στο ηφαίστειο Μόσυχλος της Λήμνου. Οι Σίντιες ήταν εξαιρετικοί μεταλλουργοί και οι πρώτοι που κατασκεύασαν χάλκινα όπλα με μέταλλα από τη Μικρά Ασία. Οι ανασκαφές στην Πολιόχνη αποκάλυψαν μεγάλο προϊστορικό οικισμό που μπορεί να αποδοθεί σε αυτό το φύλο, ο πολιτισμός του οποίου παρουσιάζει ομοιότητες με εκείνον της Τροίας. Τιμώντας το μεταλλουργό θεό, οι αρχαίοι Έλληνες ονόμασαν Ηφαιστία την πόλη που ίδρυσαν στο νησί. Ακόμα ο Θεός μεταβίβασε τη γνώση της τέχνης του στους Καβείρους, παιδιά που απέκτησε από τη νύμφη Καβειρώ. Αυτοί, αργότερα, λατρεύονταν σε ένα ειδικό ιερό που χτίστηκε στη Λήμνο, το Καβείριο. Η λατρεία τους, που ήταν μυστηριακή, επεκτάθηκε στη Σαμοθράκη κι αλλού και μάλλον προέρχεται από κάποια αρχική κλειστή συντεχνία μεταλλουργών. (πηγή και περισσότερα wikipedia)

Τρεις μέρες στο νησί του Ήφαιστου! 1ο

«Από το Λαύριο στην Τιμισοάρα, μια απόφαση δρόμος»

2022-Ταξίδι στη Βόρεια Ελλάδα και τα Βαλκάνια, μέρος 3^ο

(συνέχεια από «Αποκλεισμένοι» στον Άη Στράτη! 2o)

 

8 Οκτωβρίου 2022

 

Γύρω στις 2.30 μετά τα μεσάνυχτα αποβιβαστήκαμε στο λιμάνι της Μύρηνας στη Λήμνο. Φτάσαμε στο δωμάτιο που είχαμε κλείσει και λίγο μετά τις τρεις πέφταμε για λίγες ώρες ύπνο. Ξημέρωνε η επέτειος απελευθέρωσης της Λήμνου το 1912. Τη μέρα εκείνη, στα πλαίσια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, ο Ελληνικός στόλος, καταλαμβάνει αναίμακτα και απελευθερώνει τη Λήμνο, μετά από 456 χρόνια τουρκικής κατοχής (περισσότερα εδώ).

Καλλιρόη Παρρέν, μια παράσταση!

 9 Ιουλίου 2023

 

Το Τμήμα Υποκριτικής Τέχνης του Δ.Ι.Ε.Κ. Καρύστου ανέβασε το Έργο «Καλλιρόη Παρρέν», βασισμένο στο βιβλίο της Ευσταθίας «Εφημερίς των Κυριών».

Νίκος Ζήβας: "Το Αίμα της Μνήμης"!

 19 Ιουνίου 2023

Η Αντιπαροχή

Αύριο, 10 Ιουλίου 2023, γίνονται τα εγκαίνια της έκθεσης έργων του Νίκου Ζήβα με τίτλο «Το Αίμα της Μνήμης».

Τρεις εβδομάδες πριν, πηγαίνοντας στην Zivasart Gallery να δούμε την έκθεση του καλλιτέχνη, "Το ίχνος των κρυμμένων σχημάτων" περάσαμε και απέναντι στο χώρο της συλλογής Μνημείων Νεώτερης Αρχιτεκτονικής Κωνσταντίνου Ζήβα (Η Μάντρα του Ζήβα) να δούμε τα τέσσερα έργα, μεγάλων διαστάσεων, που ετοιμάζονταν για την έκθεση «Το Αίμα της Μνήμης».

Cecilie!

                                                                                                                             18 Μαΐου 2023

“Cecilie-kvinne med uhelbredelig brystkreft” (Cecilie-γυναίκα με ανίατο καρκίνο του μαστού). Το πρώτο γλυπτό στον κόσμο για τον καρκίνο του μαστού και τη μαστεκτομή. Είναι έργο του Håkon Anton Fagerås, του 2022. Βρίσκεται στην κεντρική πλατεία, στην οποία βλέπει το Κοινοβούλιο και το Εθνικό Θέατρο του Όσλο, της Νορβηγικής πρωτεύουσας

Με Ταυλά και Κυραμαργιό στη Χόβολη!

30 Ιουνίου 2023

Τελευταία μέρα του Ιούνη και περάσαμε ένα πολύ όμορφο βραδάκι στη Χόβολη, στην Κάρυστο, παρέα με τον Γιάννη Ταυλά και τον Παντελή Κυραμαργιό. 

Με δικά τους τραγούδια, αλλά και άλλα που ξέραμε ακόμα και από τα νιάτα μας.