«Μικρή Ιερουσαλήμ», μέρος 2ο!

Στα μέρη του ξινόμαυρου,

οδικό ταξίδι στη Κεντροδυτική Μακεδονία, μέρος 3ο

(συνέχεια από Στους δρόμους του κρασιού!) 

18-19 Μαΐου 2019

 

 

Τελευταία μέρα του ταξιδιού μας και είπαμε να την αφιερώσουμε στη Βέροια και κάποια περίχωρά της.

Ένα από τα σημαντικότερα γνωρίσματα της Βέροιας είναι η εγγύτητά της με το μεγαλύτερο Ελληνικό ποτάμι, τον Αλιάκμονα, ο οποίος περνά λίγο έξω από την πόλη, όπου και σχηματίζεται η τεχνητή λίμνη της Αγίας Βαρβάρας. Τον είχαμε συναντήσει κάποιες φορές τις προηγούμενες μέρες, αλλά δεν είχαμε ασχοληθεί μαζί του. Ξεκινήσαμε λοιπόν την τελευταία μας μέρα στην περιοχή, με μια πιο «στενή» επαφή με το μεγάλο, το όμορφο, το μυθικό ποτάμι.

Στους δρόμους του κρασιού!

Στα μέρη του ξινόμαυρου,

οδικό ταξίδι στη Κεντροδυτική Μακεδονία, μέρος 2ο

(συνέχεια από «Μικρή Ιερουσαλήμ», πρώτες εικόνες!)

16-17 Μαΐου 2019

 

 

Το πρωί που σηκωθήκαμε

«Μικρή Ιερουσαλήμ», πρώτες εικόνες!

Στα μέρη του ξινόμαυρου,

οδικό ταξίδι στη Κεντροδυτική Μακεδονία, μέρος 1ο

 15 Μαΐου 2019

 

 -Ωραία ήταν τότε στα Καλάβρυτα!

-Πολύ ωραία! Και η επίσκεψη στο οινοποιείο εξαιρετική

-Ε, να το ξανακάνουμε τότε

-Που όμως;

-Τι λέτε για Μακεδονία, στην περιοχή της Νάουσας, που βγάζει πολλά και καλά κρασιά;

-Ωραία ιδέα!

Αυτά κουβεντιάζαμε με την Anita και τον Werner, τους Ελβετούς φίλους μας στην Κάρυστο, αναπολώντας το όμορφο ταξίδι μας στην κεντρική Πελοπόννησο το 2014. Και ναι μεν αναπολούσαμε και σχεδιάζαμε, αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα που πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι να το κάνουμε και αφού είχε προηγηθεί ένα χρόνο πριν το υπέροχο ταξίδι στα δυτικά των Βαλκανίων, χωρίς όμως επισκέψεις για κρασιά.

Οι φίλοι μας εκείνη τη χρονιά είχαν έρθει στην Κάρυστο στις αρχές Απρίλη και θα έφευγαν για το σπίτι τους γύρω στις 20 Μαΐου, παίρνοντας το καράβι για Ιταλία από την Ηγουμενίτσα. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε εκεί πάνω στη Μακεδονία 5 μέρες πριν για να περάσουμε ένα 4ήμερο γυρνώντας και γνωρίζοντας της περιοχή. Μετά από ψάξιμο, βρήκαμε προσβάσιμο κατάλυμα λίγο έξω από τη Βέροια, στο δρόμο για Σέλι. Είχε και εστιατόριο με υπέροχη, όπως αποδείχτηκε κουζίνα και μοναδικό χύμα ξινόμαυρο. Να με συγχωρήσουν τα διάσημα και πανάκριβα οινοποιεία, που επισκεφτήκαμε, αλλά το ξινόμαυρο του εστιατορίου αυτού δεν υπάρχει.

Η Κοιλάδα των Ναών!

Στο ένα «άκρο» της Τριακρίας!

Ταξίδι στη Δυτική Σικελία, μέρος 9^ο (τελευταίο)

(συνέχεια από Έρυξ και Κεφαλοίδιον!)

 

9-10 Οκτωβρίου 2019

 

Αφού τελειώσαμε την επίσκεψή μας στην Cefalù, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για να δούμε έναν από τους κορυφαίους αρχαιολογικούς χώρους του νησιού. Μια διαδρομή γύρω στα 150χμ νότια μας έφερε περίπου στη μέση της νότιας ακτής του.

Το 689/88 π.Χ., Ρόδιοι και Κρήτες ίδρυσαν τη Γέλα, την πρώτη ελληνική αποικία στις νότιες ακτές τις Σικελίας. Έναν αιώνα αργότερα, το 583 ή 582 π.Χ., άποικοι από τη Γέλα, μαζί με πολιτικούς εξόριστους από τη μητροπολιτική Ρόδο, ιδρύουν κοντά στον ποταμό Ακράγαντα μια νέα αποικία και τη βαφτίζουν με το όνομα του ποταμού.

Υπήρξε σπουδαία πόλη με πλούτο και μεγάλο πληθυσμό. Στη μεγαλύτερη ακμή της έφτασε το πρώτο μισό του 5^ου αι, μετά τη λαμπρή νίκη εναντίον των Καρχηδονίων στην Ιμέρα. Για τους Ακραγαντίνους, έλεγε ο συμπολίτης τους Εμπεδοκλής (5^ος π.Χ. αι.) ότι «απολαμβάνουν τη ζωή σα να επρόκειτο να πεθάνουν την επομένη και κτίζουν σα να πρόκειται να ζήσουν αιώνια».

Το πιο χαρακτηριστικό είναι μια σειρά μεγάλων περίπτερων ναών τους οποίους έκτισαν τον έναν μετά τον άλλον, πάνω στο χείλος του απότομου βράχου, πίσω από τον οχυρωματικό περίβολο της πόλης και πολύ κοντά σε αυτόν. Όλη η «Κοιλάδα των ναών» εκτείνεται κατά μήκος της ακτής. Ο επισκέπτης που ερχόταν από τη θάλασσα, αντίκριζε το υψηλό τείχος πάνω στο ύψωμα και, πάνω από τον οχυρωματικό περίβολο, τις στέγες των ναών της Αρχαϊκής και Κλασικής εποχής.

Τα απομεινάρια εκείνων των μεγαλόπρεπων ιερών κτισμάτων της «Κοιλάδας των Ναών» του Ακράγαντα είχαμε έρθει να δούμε. Λόγω του κινητικού προβλήματος μας επέτρεψαν να επισκεφτούμε όλο το χώρο με το αυτοκίνητο.

13 χρόνια «δισάκι»!

 

Πέρασαν 13 χρόνια από όταν έκανα την πρώτη ανάρτηση στο «νεογέννητο» τότε ιστολόγιό μου. 13 χρόνια γεμάτα δημιουργία και ταξίδια. Σχεδόν 950 είναι οι αναρτήσεις από τότε, οι περισσότερες να αφορούν κάποιο ταξίδι, κάποια εκδρομή ή κάποια επίσκεψη. Πολλές είναι και οι αναρτήσεις που αφορούν «πολιτιστικά ταξίδια», εκθέσεις, μουσικά δρώμενα κλπ. Πάνω από 863000 επισκέψεις, από γνωστούς και άγνωστους «φίλους», έχοντας αποκτήσει ένα σταθερό κοινό ανθρώπων με τους οποίους μοιραζόμαστε τις κοινές μας αγάπες, τα ταξίδια και τον πολιτισμό.

13 χρόνια! Κι όμως αισθάνομαι πως είναι μόνο η αρχή. Καλά να είμαστε, να ταξιδεύουμε, να γεμίζουμε εικόνες, εντυπώσεις και συναισθήματα και όλα αυτά να τα μοιραζόμαστε μέσα από το αγαπημένο μου «δισάκι».

 

Να τα εκατοστήσεις!

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας