Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Δυτική Μακεδονία. Β΄ Το τρίγωνο του νερού!

17 Μαΐου 2012

Πολύ νερό η μέρα αυτή! Από το πρωί που σηκωθήκαμε είδαμε τον καιρό βροχερό. Και έτσι πήγε όλη τη μέρα. Έτσι ενισχύθηκαν  τα «χρέη» για την επόμενη φορά.
Φύγαμε και πήραμε τον αυτοκινητόδρομο προς Κρυσταλλοπηγή. Ο αυτοκινητόδρομος τελειώνει στο χωριό Κορομηλιά και συνεχίζει αρκετά καλός δρόμος προς τα βόρεια με κατεύθυνση τη Φλώρινα. Το τοπίο είναι καταπράσινο και πανέμορφο. Δίπλα στο δρόμο, σε ένα ειδυλλιακό τοπίο, κυλλά ένας από τους βασικούς παραπόταμους του Αλιάκμονα. Φτάσαμε σε ένα άχαρο νέο οικισμό, με το όνομα Κορέστια. Πρόκειται για οικισμό που χτίστηκε τη δεκαετία του 1970 για να συγκεντρώσει τους κατοίκους των γύρω «λασποχωριών». Θυμάμαι το 1981 που είχα μπει σε κάποια από τα σπίτια του τότε ακατοίκητου ακόμα χωριού. Οι κακοτεχνίες που είδαν τα μάτια μου, η δυσπιστία των κατοίκων των γύρω χωριών, αλλά και το συναισθηματικό δέσιμο των ανθρώπων αυτών με τον τόπο τους έκαναν το χωριό αυτό να κατοικηθεί πάνω από 10 χρόνια από την κατασκευή του. Πράγμα που έγινε τελικά στη δεκαετία του 1980.
Προσπεράσαμε και στρίψαμε αριστερά στο σχεδόν έρημο χωριό Γάβρος.
Πρόκειται για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά «λασποχώρια». Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, μην έχοντας πέτρα ή αρκετή ξυλεία για να φτιάξουν τα σπίτια τους κατέφυγαν στη λύση της λάσπης, που είναι άφθονη στην περιοχή. Πλάθανε «τούβλα από λάσπη, νερό και άχυρα ή τρίχες κατσικιών. Έβαζαν το μίγμα, αφού το ζύμωναν καλά, σε παραλληλεπίπεδα καλούπια για να πάρουν σχήμα και τα άφηνα να στεγνώσουν στον ήλιο. Από το ποτάμι έπαιρναν κροκάλες, τις οποίες χρησιμοποιούσαν για τα θεμέλια μαζί με λάσπη. Τα χωριά αυτά, υπολογίζεται πως χτίστηκαν στο πρώτο μισό του 19ου αι. και τα σπίτια συνεχίστηκαν να φτιάχνονται με αυτόν τον τρόπο μέχρι περίπου τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...