13 Φεβρουαρίου 2011
Φεβρουάριος του 2011 και βρίσκομαι στο Ελληνικό. Πρέπει να αφήσω τη γυναίκα μου σε μια δουλειά και να γυρίσω να την πάρω σε λιγότερο από 2 ώρες. Έτσι, αντί να γυρίσω σπίτι σπάω το κεφάλι μου που να περάσω αυτόν τον χρόνο. Παίρνω το δρόμο που περνάει μπροστά από την παλιά Αμερικάνικη Βάση και μετά από αρκετά ζιγκ-ζαγκ έφτασα στο πάλαι ποτέ κραταιό Ανατολικό Αεροδρόμιο του Ελληνικού. Έ ρε αναμνήσεις. Αναχωρήσεις για τα πρώτα μου ταξίδια στο εξωτερικό και αντίστοιχες αφίξεις, υποδοχή και αποχαιρετισμός ξένων φίλων. Και τώρα η εγκατάλειψη και η μιζέρια.
Τα μόνα που πετούν σήμερα είναι τα πουλιά και τα μοντέλα των αεροσκαφών μιας ομάδας αερομοντελιστών που επιδίδονται στην αγαπημένη τους ασχολία σε έναν από τους χώρους στάθμευσης.