Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Στον Καστανόλογγο της Όχης!!

30 Οκτωβρίου 2011

30 Οκτωβρίου και ο βοριάς λυσσομανάει. Έλα όμως που πριν φύγω από την Κάρυστο θέλω να πάω να δω τα φθινοπωρινά χρώματα του μοναδικού δάσους καστανιάς της Νότιας Εύβοιας στη νοτιοανατολική πλευρά του βουνού Όχη. Και μιας και βρήκα και παρέα δεν κρατιόμουνα με τίποτα. 23 χιλιόμετρα σε αρκετά καλό δρόμο και φτάσαμε. Όταν κατεβήκαμε αναρωτηθήκαμε τι πάμε να κάνουμε. Βοριάς να σε πετάει κάτω και ψοφόκρυο. Αλλά φυσικά δεν μας κρατάει τίποτα. Τα χρώματα του δάσους είναι μοναδικά. Παίρνουμε τα σακίδια και τη φωτογραφική μηχανή και ξεκινάμε. Τρεχούμενα νερά, κίτρινα φύλλα, ένα ξέφωτο με μια στάνη που παραπέμπει σε άλλες εποχές. και ένα "φρύδι" από όπου η θέα προς τις ανατολικές ακτές και τον Καβοντόρο είναι ανεπανάληπτη. Έξω από τη στάνη βρήκαμε λίγο "στρογέρα" όπως λένε οι ντόπιοι, δηλ. απάγκιο και καταφέραμε και ψήσαμε το καφεδάκι μας. Γέμισαν τα μάτια και η ψυχή μας χρώματα που συμπληρώθηκαν όταν κατεβαίναμε με το υπέροχο ηλιοβασίλεμα και εικόνες μοναδικές. Λίγες από τις εικόνες αυτές "συνέλαβε" ο φακός της μηχανής μου και κάποιες από αυτές παρουσιάζω εδώ!!













 Περισσότερες φωτογραφίες  https://picasaweb.google.com/113519638873206463457/ChestnutForestInSouthEvia30102011









 











































































































































































Στην καρδιά της Ρούμελης!!!

10-11 Απριλίου 2007

Αρχές Απρίλη του 2007 και μόλις δύο μέρες μετά το Πάσχα, λέμε με τη γυναίκα μου να πάμε για ένα διήμερο στη Φωκίδα. Στην καρδιά της Ρούμελης, εκεί που φτιάχνουνε νόστιμες ελιές και ωραίο λάδι και μας στέλνουνε και δροσερό νερό να ξεδιψάσουμε! Αν και σε κάποια από αυτά τα μέρη έχουμε πάει και παλιότερα, ήταν ευκαιρία να πάμε και πάλι να δούμε και κάποια που δεν τα ξέραμε.

Τρίτη 10 Απριλίου

Ξεκινήσαμε νωρίς το μεσημεράκι και ακολουθώντας την κλασσική διαδρομή από Εθνική Αθήνας-Λαμίας, Θήβα, Λειβαδιά και Δελφούς, φτάνουμε στην παραθαλάσσια Ιτέα έχοντας διασχίσει τον μοναδικό ελαιώνα της Άμφισσας, έναν από τους μεγαλύτερους της χώρας μας, με τις υπέροχες υπεραιωνόβιες ελιές. Η πόλη είναι το επίνειο της Άμφισσας και ιδρύθηκε το 1830. Έχει πολύ καλή ρυμοτομία και όμορφες πλατείες και κτίρια του 19ου αι.
Κάτσαμε να φάμε στο λιμάνι απολαμβάνοντας τη θάλασσα και μετά πήγαμε στο. ξενοδοχείο όπου είχαμε κλείσει δωμάτιο. Αν και δεν ήταν παραθαλάσσιο, από το παράθυρο είχαμε πανοραμική άποψη του Κρισσαίου κόλπου και αυτή ήταν μια εικόνα που μας άρεσε πολύ. Αφήσαμε τα πράγματά μας και ξεκινήσαμε να πάμε για απογευματινή βόλτα στην πόλη της Άμφισσας.
«Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά…….». Έτσι ξεκινάει το γνωστό δημοτικό τραγούδι. Άμφισσα, τα ηρωικά Σάλωνα, η πρωτεύουσα του νομού Φωκίδας. Χτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες της Γκιώνας βρίσκεται εκεί από τα αρχαία χρόνια. Καταστράφηκε πολλές φορές και τη σημερινή της μορφή την απέκτησε μετά τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους. Όμορφες πλατείες, νεοκλασικά αρχοντικά, αλλά και λαϊκά σπίτια και εκκλησίες με σπουδαιότερη τη Μητρόπολη της Ευαγγελίστριας. Δίπλα στη Μητρόπολη βρίσκονται τα ερείπια παλαιοχριστιανικού βαπτιστηρίου με εξαιρετικό ψηφιδωτό δάπεδο που έχει αποκατασταθεί. Πραγματικά η βόλτα στο κέντρο της πόλης είναι πολύ ευχάριστη. Πάνω από την πόλη δεσπόζει το Κάστρο των Σαλώνων ή Κάστρο της Ωριάς. Η θέα από εκεί πάνω προς την πόλη και τον κάμπο είναι μοναδική.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...