30 Οκτωβρίου 2011
30
Οκτωβρίου και ο βοριάς λυσσομανάει. Έλα όμως που πριν φύγω από την
Κάρυστο θέλω να πάω να δω τα φθινοπωρινά χρώματα του μοναδικού δάσους
καστανιάς της Νότιας Εύβοιας στη νοτιοανατολική πλευρά του βουνού Όχη.
Και μιας και βρήκα και παρέα δεν κρατιόμουνα με τίποτα. 23 χιλιόμετρα σε
αρκετά καλό δρόμο και φτάσαμε. Όταν κατεβήκαμε αναρωτηθήκαμε τι πάμε να
κάνουμε. Βοριάς να σε πετάει κάτω και ψοφόκρυο. Αλλά φυσικά δεν μας
κρατάει τίποτα. Τα χρώματα του δάσους είναι μοναδικά. Παίρνουμε τα
σακίδια και τη φωτογραφική μηχανή και ξεκινάμε. Τρεχούμενα νερά, κίτρινα
φύλλα, ένα ξέφωτο με μια στάνη που παραπέμπει σε άλλες εποχές. και ένα
"φρύδι" από όπου η θέα προς τις ανατολικές ακτές και τον Καβοντόρο είναι
ανεπανάληπτη. Έξω από τη στάνη βρήκαμε λίγο "στρογέρα" όπως λένε οι
ντόπιοι, δηλ. απάγκιο και καταφέραμε και ψήσαμε το καφεδάκι μας. Γέμισαν
τα μάτια και η ψυχή μας χρώματα που συμπληρώθηκαν όταν κατεβαίναμε με
το υπέροχο ηλιοβασίλεμα και εικόνες μοναδικές. Λίγες από τις εικόνες
αυτές "συνέλαβε" ο φακός της μηχανής μου και κάποιες από αυτές
παρουσιάζω εδώ!!
Περισσότερες φωτογραφίες https://picasaweb.google.com/113519638873206463457/ChestnutForestInSouthEvia30102011