21-23 Οκτωβρίου 2023
Όταν
ετοίμαζα το ταξίδι μας στα Μαστοροχώρια διάβασα για τα μοντέρνα γλυπτά που
βρίσκονται στην Κόνιτσα, προϊόντα ενός συμποσίου γλυπτικής που έγινε εκεί το
1995.
Απορία
μου γεννήθηκε πως προέκυψε συμπόσιο γλυπτικής στην ακριτική αυτή μικρή πόλη;.
Ώσπου κατάλαβα. Μα η αιτία είναι οι «πελεκάνοι». Και δεν εννοώ τα γνωστά
πουλιά. «Πελεκάνους» λέγανε τους λιθοξόους, τους μαστόρους που πελεκάγανε την
πέτρα και βγάζανε θαύματα. Οι περισσότεροι και καλύτεροι προέρχονταν από τα
Μαστοροχώρια, τα χωριά βόρεια της Κόνιτσας. Χτίσανε τα χωριά τους, χτίσανε την
Ήπειρο, χτίσανε την Ελλάδα και η μαστοριά τους έφτασε στα πέρατα του κόσμου,
από την Περσία μέχρι την Αλάσκα. Και δεν ήταν μόνο οι πετράδες. Σε άλλο
μαστοροχώρι βγαίνανε ταλιαδούροι, δηλαδή ξυλογλύπτες, που έφτιαχναν τέμπλα και
έπιπλα απαράμιλλης τέχνης και ομορφιάς, ενώ από τους Χιονάδες (μαστοροχώρι κι
αυτό), έβγαιναν οι περιβόητοι Χιοναδίτες Ζωγράφοι. Όλα αυτά δείχνουν πως οι
άνθρωποι της περιοχής της Κόνιτσας έχουν μπολιαστεί με την τέχνη, έχει περάσει
στο DNA τους. Γιατί λοιπόν να μην κάνουν το συμπόσιο που λέγαμε;
Έτσι
το 1995 ο δήμος Κόνιτσας διοργάνωσε συμπόσιο γλυπτικής με σκοπό να τιμήσει τους
«Πελεκάνους» της γύρω περιοχής.
Στο
συμπόσιο συμμετείχαν 11 γλύπτριες και γλύπτες, που δημιούργησαν ισάριθμα έργα,
που άφησαν στον τόπο, τοποθετημένα σε διάφορες θέσεις. Για να τα βρω και να τα
φωτογραφίσω έψαξα πρώτα στο ίντερνετ, ρώτησα στο γραφείο τουρισμού, αλλά και
ντόπιους και τελικά κατάφερα να τα βρω όλα.
