Tatra ΙΙ!

(συνέχεια από Tatra I!)     

Οι νύμφες του Δούναβη και άλλες ομορφιές! Μέρος 7ο 

(Ταξίδι σε Ουγγαρία και Σλοβακία μέσα από τα Βαλκάνια!!)

29 Ιουλίου 2011   

Λίγες ακόμα ομορφιές στη Σλοβακία!

Ξημέρωσε η τελευταία ημέρα στη Σλοβακία. Γι αυτή τη μέρα είχαμε αφήσει μερικά ακόμα από τα «διαμάντια» των Σλοβάκικων βουνών.

Ξεκινήσαμε με βορειοδυτική κατεύθυνση. Μετά από λίγα χιλιόμετρα φτάσαμε στην πόλη Stary Smokovec. Αφετηρία για το χιονοδρομικό κέντρο του Hrebienok, που βρίσκεται από πάνω του, ζει στο ρυθμό του σκι το χειμώνα και της πεζοπορίας το καλοκαίρι. 

 

Πολλά ξενοδοχεία, εστιατόρια, καφέ και καταστήματα με είδη σκι και πεζοπορίας παντού.

Ακολουθώντας τις πινακίδες φτάσαμε μέχρι το σταθμό του τελεφερίκ.

Σε λίγα λεπτά φτάσαμε στο Hrebienok.

Και εκεί ξενοδοχεία, ένα εστιατόριο, ένα καφέ και κόσμος.

Πολλοί κατέβαιναν από το τελεφερίκ και με τα μπατόν τους ξεκίναγαν για περπάτημα στο πυκνό δάσος ένα γύρο. Κάναμε κι εμείς μια μικρή βόλτα, κάτσαμε να απολαύσουμε τις εικόνες και τον αέρα μέσα στα έλατα και επιστρέψαμε.

Αυτή τη φορά η κατεύθυνσή μας ήταν ανατολική. Προορισμός μας η πόλη Kesmarok. Είχαμε περάσει απ’ έξω τις προηγούμενες μέρες και έφτασε η ώρα να την επισκεφτούμε.

Όταν είχαμε περάσει, εντύπωση μου έκανε μια ιδιόμορφη εκκλησία σε κόκκινο χρώμα και περίεργη αρχιτεκτονική.

Εκεί απ’ έξω αράξαμε και κατεβήκαμε.

Ο ναός αυτός είναι η Ευαγγελική εκκλησία της πόλης σε νεοαναγεννησιακό στυλ με επιρροές από τη Μαυριτανική αρχιτεκτονική (!!!). Μου θύμισε τεμένη που είχα δει στην Τυνησία μερικά χρόνια πριν. Ο αρχιτέκτονας που την έφτιαξε στα τέλη του 19^ου αι. ήταν ο Δανός Θεόφιλος Χάνσεν που έχει συνδέσει το όνομά του και με την Αθήνα, μιας και είναι αυτός που έφτιαξε τα κτίρια της Εθνικής μας Βιβλιοθήκης και της Ακαδημίας Αθηνών. Δυστυχώς ο ναός ήταν κλειστός. Γύρω του σχηματίζεται ένα πάρκο στο οποίο υπάρχουν άλλοι δύο ναοί.

Ο ένας είναι του 1717 και είναι ξύλινος, μόνο που σε αντίθεση με όσους είχαμε δει ως τότε, αυτός είναι σοβαντισμένος εξωτερικά. Και αυτός κλειστός. Αργότερα ψάχνοντας στο ίντερνετ, είδα πως έχει πολύ ενδιαφέρουσες αγιογραφίες μέσα. Κρίμα!

Ανοικτός ήταν ο τρίτος της «παρέας»,

ένας σύγχρονος που δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να δεις.

Απέναντι από τους τρεις ναούς ξεκινά ο κεντρικός πεζόδρομος της πόλης που φτάνει στο κάστρο της μετά από περίπου 1000 μέτρα.

Μπήκαμε κι εμείς στην πόλη.

Στον πεζόδρομο, δεξιά και αριστερά, έχει πολύ όμορφα κτίρια. Εκεί κάτσαμε κι εμείς να τσιμπήσουμε το κατιτίς μας πριν συνεχίσουμε τη βόλτα στο κέντρο της πόλης.

Ένα τριγωνικό άνοιγμα του πεζόδρομου σχηματίζει μια πλατεία που έχει σαν κόσμημά της το Δημαρχείο της πόλης. Αν και το πρώτο κτίριο φτάνει πίσω στα μέσα του 15^ου αι., οι πυρκαγιές στη διάρκεια των αιώνων

είχαν σαν αποτέλεσμα το κτίριο που βλέπαμε σήμερα που είναι του 1922. Δεν παύει βέβαια να είναι υπέροχο!

Σε πολλά κτίρια, αψιδωτές πύλες οδηγούν σε αυλές ή σε μικρότερους δρόμους.

Στο τέλος είναι το κάστρο. Ξεκίνησε κι αυτό την πορεία του στο χρόνο, τον 15^ο αι. και είχε πολλές περιπέτειες.

Σήμερα ανήκει στο Δήμο και στεγάζει το Ιστορικό Μουσείο της πόλης.

Έχει εντυπωσιακή όψη

με πύργους

και κυκλική αυλή, στην οποία γίνονται διάφορες εκδηλώσεις.

Μετά την επίσκεψη στο κάστρο έφτασε η ώρα να πάμε να δούμε μια από τις πιο όμορφες πόλεις αυτής της χώρας τη Levoca, 25χμ νοτιοανατολικά!

Η ιστορία αυτής της πόλης ξεκινά στα σκοτεινά χρόνια του 13^ου αι. Χτισμένη σε κομβικό σημείο για το εμπόριο, έφτασε στη μεγάλη της ακμή τον 15^ο και 16^ο αι.

Πλούτος πολύς συνέρευσε και όμορφα κτίρια στόλισαν τη μικρή πόλη. Τείχη φτιάχτηκαν για να προστατεύσουν όλο εκείνο τον πλούτο και αυτά στέκουν ακόμα σε αρκετά καλή κατάσταση. Η πόλη προστατεύεται σαν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO.

Φτάνοντας είδαμε από μακριά τα κύρια αξιοθέατά της καθώς κατηφορίζαμε, έχοντας τα τείχη αριστερά μας.

Η εικόνα του Αγίου Ιακώβου με το Δημαρχείο και τον πύργο-κωδωνοστάσιο δίπλα του και δεξιά τους την Ευαγγελική εκκλησία των αρχών του 19^ου αι. ήταν το καλύτερο καλωσόρισμα.

Όλα αυτά τα μνημεία βρίσκονται στην κεντρική πλατεία της πόλης, την Nàmestie Majstra Pavla, τη στενόμακρη και καταπράσινη πλατεία που είναι περιτριγυρισμένη από υπέροχα κτίρια κάποια από τον μακρινό μεσαίωνα. Το όνομά της η πλατεία το πήρε από το πιο γνωστό(;;) τέκνο της πόλης, τον σπουδαίο γλύπτη του Μεσαίωνα Παύλο της Levoca (Majstra Pavol z Levoče). Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό για τον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη. Ακόμα και οι ιστορικοί τέχνης άρχισαν να τον αναφέρουν μετά το 1870.

Φαίνεται πως έζησε μεταξύ 1470 και 1542 και ίσως ξεκίνησε το έργο του από την Κρακοβία, στην Πολωνία. Από τις ομοιότητες της δουλειάς του με αυτή του Veit Stoss, του δημιουργού της υπέροχης Αγίας Τράπεζας της Παναγίας της Κρακοβίας (βλ. http://disaki.blogspot.com/2011/11/1.html) πιθανολογείται ότι ο δεύτερος υπήρξε δάσκαλός του. Έργα του υπάρχουν και σε άλλες πόλεις της Σλοβακίας αλλά το αριστούργημά του είναι η Αγία Τράπεζα του Αγίου Ιακώβου.

Του ναού του 13^ου αι στη Levoca, την πόλη που τελικά επέλεξε να εγκατασταθεί οριστικά. Το έργο αυτό με ύψος πάνω από 18 και πλάτος 6μ είναι η μεγαλύτερη Αγία Τράπεζα του κόσμου.

Φτάνοντας πήγαμε να δούμε πρώτα απ’ όλα το αριστούργημα αυτό. Αμ δε!! Η ώρα ήταν περασμένη και ο ναός ήταν κλειστός για επισκέπτες. Έτσι δεν το χαρήκαμε και μείναμε με το απωθημένο!

Δίπλα στην εκκλησία είναι το Δημαρχείο. Αυτό φτιάχτηκε 3 αιώνες αργότερα,

έχει μερικές ζωγραφιές στους τοίχους του, ένα Πύργο-Κωδωνοστάσιο του 17^ου αι. και στεγάζει σήμερα το Μουσείο της ευρύτερης περιοχής (Spisske Museum). Δίπλα του υπάρχει άλλο ένα «αξιοθέατο», από τα χρόνια του μεσαίωνα κι αυτό.

Το «Κλουβί της Ντροπής» (Klietka Hanby! Εκεί έβαζαν όσους παραστρατούσαν, παραδίδοντάς τους στη δημόσια χλεύη.

Φυσικά όλα αυτά τα κτίρια φτιάχτηκαν και ξαναφτιάχτηκαν μιας και έπεσαν θύματα, επανειλημμένα, του μεγάλου τους εχθρού, της φωτιάς.

Τα κτίρια γύρω από την πλατεία ανήκουν σε διαφορετικές τεχνοτροπίες και εποχές κατασκευής. Κάποια έχουν ζωγραφισμένη την πρόσοψη, όπως το ανάκτορο Thurzo

ή το σπίτι του Πολωνού εμπόρου Krupek, από τον 16^ο αι.

Του 17^ου αι είναι και το κτίριο που στεγάζει σήμερα κινηματογράφο της πόλης.

Εκτός από το Μουσείο στο Δημαρχείο υπάρχουν άλλα δύο.

Το Μουσείο Γραφικών τεχνών και το σπίτι του Γλύπτη Παύλου (15^ος αι.) που στεγάζει πολλά έργα του μεγάλου καλλιτέχνη. Με το ίδιο εισιτήριο μπορείς να επισκεφτείς και τα τρία.

Η παρέα ήθελε διακαώς καφέ και παγωτό και έτσι ξεκίνησα μόνος να δω, πρώτα το Τοπικό Μουσείο και μετά το σπίτι του Παύλου.

Στον πρώτο όροφο του Δημαρχείου υπάρχουν πολλά αντικείμενα της καθημερινής ζωής αλλά και εκκλησιαστικής τέχνης αλλοτινών εποχών. Τα εντυπωσιακότερα, κατά τη γνώμη μου, εκθέματα ήταν οι τεράστιες κλειδαριές από διάφορα κτίρια και από τις πύλες των τειχών με τα ανάλογα κλειδιά.

Σειρά είχε το σπίτι του Παύλου. Το σπίτι όπου ζούσε ο μεγάλος γλύπτης έχει συντηρηθεί και πολλά έργα του έχουν συγκεντρωθεί στα δωμάτια του και μπορείς να απολαύσεις τη μεγάλη αυτή τέχνη.

Φυσικά πρόκειται για έργα εκκλησιαστικής τέχνης. Υπέροχη τέχνη, χάρμα ιδέσθαι!!

Είχε έρθει όμως η ώρα για μια τονωτική δόση καφεΐνης. Φεύγοντας από το καφέ ακούσαμε μουσικές.

Στο πάνω μέρος της πλατείας μια μπάντα έπαιζε σε ένα κιόσκι έχοντας πίσω της το ανάκτορο Thurzo. Το ρεπερτόριο κλασικό, τζαζ αλλά και κινηματογραφική μουσική.

Σολίστας ήταν ο μαέστρος! Τα αυτιά μας γέμισαν υπέροχες νότες. Εκεί τελείωσε η επίσκεψή μας στο μαργαριτάρι της περιοχής!

Είχαμε όμως κι άλλα για εκείνη τη μέρα.

Νότια της Levoca απλώνεται ένας από τους ομορφότερους τόπους. Ο Εθνικός Δρυμός SlovenskyRaj ή επί το Ελληνικόν Σλοβάκικος Παράδεισος, όνομα και πράγμα!! Η βλάστηση είναι οργιώδης με μεγάλη ποικιλία φυτών, έχει πολλά ζώα, σπηλιές και περίπου 300χμ μονοπάτια!!!

Εμείς βέβαια κάναμε μια διαδρομή, ένα πέταλο που έφτανε, μετά από περίπου 100χμ, στο ξενοδοχείο μας στο Poprad για την τελευταία μας νύχτα στη Σλοβακία.

Οι δρόμοι στο δρυμό ήταν από τους χειρότερους που βρήκαμε σε αυτή τη χώρα αλλά οι ομορφιές τόσες που χαλάλι. Κάναμε πολλές στάσεις να απολαύσουμε το τοπίο μέχρι που φτάσαμε, λίγο πριν το σούρουπο,

στο παραλίμνιο Dedinky, στο νοτιότερο άκρο του δρυμού και είσοδο σε αυτόν. Είχαμε κάνει περίπου τη μισή διαδρομή.

Οι εικόνες ήταν κι εκεί γαλήνιες και «μαγικές»!!

Στο Poprad ψωνίσαμε κάτι να φάμε και κατεβήκαμε στο μπαρ του ξενοδοχείου για μια μπύρα. Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσουμε δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. 0,75 του ΕΥΡΩ για ένα μισόλιτρο υπέροχης Σλοβάκικης μπύρας!! Η Σλοβακία μας καληνύχτισε με τον καλύτερο τρόπο!!

(Το ταξίδι συνεχίζεται Η Θάλασσα της ….Ουγγαρίας!)

Περισσότερες φωτογραφίες:

https://picasaweb.google.com/116213570543368398574/SLOVAKIAPartII232972011?noredirect=1