Όλα
ξεκίνησαν, μερικούς μήνες πριν, όταν μια συνάδελφος της κόρης μας, την
ενημέρωσε για μια θέση Χοροθεραπεύτριας που θα προέκυπτε στη Θεσσαλονίκη. Έχοντας
στείλει αρκετά βιογραφικά, χωρίς αποτέλεσμα, φρόντισε να κάνει τη σχετική αίτηση
και αρχές Ιουλίου, μας πήρε τηλέφωνο να μας ανακοινώσει πως την πήραν.
Μέσα
Ιουλίου την αποχαιρετίσαμε στο σταθμό Λαρίσης. Σε αυτούς τους τρεις μήνες ήρθε
δυο φορές και την είδαμε. Τέλη Αυγούστου αποφασίσαμε να πάμε κι εμείς στα μέσα
Οκτωβρίου. Κλείσαμε αεροπορικά και ξενοδοχείο κι έτσι προέκυψε αυτό το ταξίδι.
