Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

Ο Lawrence της ερήμου και τα κοράλλια της Ερυθράς!


Αμμωνίτες, Ναβαταίοι και Άγιοι Τόποι! -Ταξίδι στην Ιορδανία 7ο μέρος (τελευταίο)

13-15 Μαρτίου 2019


Wadi Rum, η «κοιλάδα της σελήνης», η καφεκόκκινη έρημος στο νότο της Ιορδανίας. Είναι η έρημος της Πετραίας Αραβίας. Ένα μοναδικό τοπίο, που σε καθηλώνει με τη μαγεία και την ομορφιά του.

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019

Η λαξευτή πρωτεύουσα των Ναβαταίων!


Αμμωνίτες, Ναβαταίοι και Άγιοι Τόποι! -Ταξίδι στην Ιορδανία 6ο μέρος



12-13 Μαρτίου 2019


Οι Ναβαταίοι (Μπενή νάμπατ) ήταν αρχαίος αραβικός λαός με σημαντικές αραμαϊκές επιρροές. Τους αναφέρει ο Στράβων ως «αράβιο έθνος». Κατοικούσαν στην «Πετραία Αραβία» (ορεινή), τη σημερινή περιοχή από τον Κόλπο της Άκαμπα στην Ερυθρά μέχρι τη Νεκρά Θάλασσα και σε μία περίοδο επικράτησαν σε όλη τη βόρεια Αραβία.
Γενάρχης του βασιλείου τους φέρεται κατά την Παλαιά Διαθήκη (Γεν. 25,13) ο Ναβαϊώθ, πρωτότοκος του Ισμαήλ, γιου του Αβραάμ και της Άγαρ, εξ ου και οι Άραβες καλούνται γενικευμένα στη βυζαντινή περίοδο Αγαρηνοί.[…]
[…]Οι Ναβαταίοι πολέμησαν κατά καιρούς με τους Σελευκίδες, τους Ιουδαίους και τους Ρωμαίους. Επί αιώνες ασκούσαν το διαμετακομιστικό εμπόριο μεταξύ Αιγύπτου και Μεσοποταμίας και, ακολούθως, μεταξύ Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Αραβίας. Πρωτεύουσα είχαν την Πέτρα (με ελάχιστα ερείπια σήμερα), οικοδομημένη κατά τον πρώτο αιώνα π. Χ., στην οποία διαφαίνονται ισχυρές ελληνιστικές επιρροές.[…] (wikipedia-Ναβαταίοι)

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019

Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας!


26 Δεκεμβρίου 2019
  

Απόψε, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων πήγαμε στο Θέατρο ΒΕΑΚΗ να δούμε το «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας». Εξαιρετική παράσταση σε ένα από τα διασημότερα έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

Καλές Γιορτές!

Εύχομαι σε όλους 
να περάσετε όμορφες γιορτές, 
με υγεία 
και μαζί με τους αγαπημένους σας.




Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019

Ο Αη Γιάννης του Λυγουριού!

13 Δεκεμβρίου 2019


-Μέχρι να μας φέρει το λογαριασμό να πεταχτώ λίγο να βγάλω κάτι φωτογραφίες.
-Μην αργήσεις.
-Δυο λεπτά μόνο (που έγιναν ένα τέταρτο. Αλλά με ξέρει και δεν νομίζω πως περίμενε πως θα γυρίσω νωρίτερα)
Μόλις είχαμε αποφάει και το μάτι μου δεν ξεκολλούσε από την πέτρινη εκκλησία απέναντι.
Την είχα δει φτάνοντας, αλλά είπα να φάμε πρώτα και μετά πετάγομαι.
Ήμασταν στο Λυγουριό, το χωριό που βρίσκεται κοντύτερα από κάθε άλλο στον αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου της Επιδαύρου με το διάσημο θέατρο. Γι αυτό και επίσημα το Λυγουριό ονομάζεται Ασκληπιείο.

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2019

Επίσκεψη στον Αγαμέμνονα και την Κλυταιμνήστρα!

13 Δεκεμβρίου 2019


Η Διδώ ήρθε τρελαμένη με την πάρτη μας, τα έκανε λίμπα και έφυγε. Τώρα έρχεται ο Ετεοκλής. Για να δούμε τι «δωράκια» θα μας φέρει κι αυτός! 
Εν τω μεταξύ φαίνεται πως είπανε να μας αφήσουνε μια μέρα κενή. Μια μέρα ήρεμη. Με συννεφιά βέβαια, να μην ξεχνιόμαστε, αλλά σχετικά ήρεμη. Έριξε λίγο νερό αλλά αυτά είναι ψιλοπράγματα.

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019

Η Ιορδανία των Αγίων Τόπων!

Αμμωνίτες, Ναβαταίοι και Άγιοι Τόποι! -Ταξίδι στην Ιορδανία 5ο μέρος

10-11 Μαρτίου 2019


Το Ισραήλ και η Ιορδανία συνδέονται, όσο καμιά άλλη χώρα, με αυτό που ονομάζουμε Αγίους Τόπους. Το χώρο, που γεννήθηκε και έζησε ο Χριστός αλλά και το χώρο όπου γεννήθηκαν οι 3 μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες. Ο Ιουδαϊσμός, ο Χριστιανισμός και ο Μωαμεθανισμός, κατά σειρά εμφάνισης.

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

ΑΡΜΑ=1141!

7 Δεκεμβρίου 2019


Ήταν Οκτώβριος του 2010, όταν κάναμε μια ημερήσια εκδρομή στο Ληλάντιο, ανατολικά και πολύ κοντά στη Χαλκίδα. Εκεί τον 8ο αι π.Χ. έγινε η μεγάλη μάχη, μεταξύ των γειτονισσών Χαλκίδας και Ερέτριας, για τη διεκδίκηση του Ληλαντίου, της μεγαλύτερης πεδινής έκτασης του νησιού. Σήμερα κάποια απομεινάρια, πολύ μεταγενέστερα, «μιλούν» για τη μεγάλη σημασία του ελέγχου του κάμπου.

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019

Κάστρα, χάνια και παλάτια στην Ανατολική έρημο!


Αμμωνίτες, Ναβαταίοι και Άγιοι Τόποι! -Ταξίδι στην Ιορδανία 4ο μέρος

10 Μαρτίου 2019


Στα ανατολικά και νοτιοανατολικά του Αμμάν, εκτείνεται μια μεγάλη ερημική έκταση, μέχρι το Ιράκ στα ανατολικά και τη Σαουδική Αραβία προς τα νοτιοανατολικά. Σε αυτή την περιοχή υπάρχουν αρκετά κτίσματα, που είναι γνωστά με τη γενική ονομασία «Κάστρα της ερήμου».

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

Προβατίνα, λουκουμάκι και καφές στα Ανατολικά του Παρνασσού!


28 Νοεμβρίου 2019


Ο «Γηρυόνης» ήλθε και αμόλησε τα νερένια του βόδια, που τα κάνανε μαντάρα σε πολλές περιοχές της χώρας. Πολύ νερό! Και μπορεί εμείς στην Αθήνα να μην είχαμε σοβαρά προβλήματα αλλά μουχλιάσαμε. Έτσι, σαν βγήκε την Τετάρτη ο ήλιος, το αποφασίσαμε. Αύριο πάμε βόλτα.
Από καιρό σκεφτόμουνα μια ημερήσια στα χωριά του Ανατολικού Παρνασσού. Όχι πως δεν έχουμε πάει αλλά κάποια πράγματα δεν τα είχαμε δει, όπως είναι και πολλά ακόμα που πρέπει να δούμε, στην ίδια περιοχή.

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

Θεσσαλονίκη, πέντε μέρες, έτσι χωρίς πρόγραμμα! 5



21 Οκτωβρίου 2019


Ξημέρωσε η Δευτέρα, η τελευταία μέρα στη Σαλονίκη. Η πτήση μας ήταν το βράδυ και είχαμε κανονίσει με το ξενοδοχείο να μείνουμε μέχρι το απόγευμα. Οι βαλίτσες ήταν σχεδόν έτοιμες και εμείς, αφού φάγαμε ένα γερό πρωινό, ήμασταν έτοιμοι για βόλτες στην πόλη, έτσι, χωρίς πρόγραμμα, όπως κάναμε και τις προηγούμενες μέρες.

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

Θεσσαλονίκη, πέντε μέρες, έτσι χωρίς πρόγραμμα! 4



20 Οκτωβρίου 2019


Η Κυριακή ξημέρωσε ακόμα πιο λαμπρή. Όμορφη μέρα, μέρα για βόλτες. Τη μέρα εκείνη θα βλέπαμε κάποιους ιντερνετικούς φίλους, που δεν τους γνωρίζαμε εκ του φυσικού. Κοινό μας πάθος, τι άλλο, τα ταξίδια. Είναι και καθηγητές, οπότε υπάρχει άλλο ένα κοινό.

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019

Θεσσαλονίκη, πέντε μέρες, έτσι χωρίς πρόγραμμα! 3

(συνέχεια από Θεσσαλονίκη, πέντε μέρες, έτσι χωρίς πρόγραμμα! 2)

19 Οκτωβρίου 2019
  

«Κίνησε ο Εβραίος να πάει στο παζάρι κι ήταν ημέρα Σάββατο», λέει μια παροιμία και ήταν για μας ακριβώς αυτό που συναντήσαμε την 3η μέρα του ταξιδιού μας στη Θεσσαλονίκη.

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019

Θεσσαλονίκη, πέντε μέρες, έτσι χωρίς πρόγραμμα! 2



Η μέρα ξημέρωσε λαμπρή. Το «γαϊδουροκαλόκαιρο» καλά κρατεί. Τελειώνει ο Οκτώβρης και οι θερμοκρασίες πάνω από 25. Αν και δεν είναι πολύ φυσιολογικό για ταξίδι είναι τέλειο.

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Οδηγώντας στη Σικελία!


το 500σαράκι μας

Πάει ένας μήνας που γύρισα από το ταξίδι μιας εβδομάδας στη Δυτική Σικελία (3-10/10/2019). Μείναμε στο Παλέρμο 7 μέρες και τις 4 πρώτες τις αφιερώσαμε στην πόλη. Τις 3 τελευταίες νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο για να κάνουμε κάποιες μακρινές ή κοντινές, ημερήσιες εκδρομές. Το σύνολο κάτι παραπάνω από 900 χμ.
Αν και έχω οδηγήσει σε 18 χώρες εκτός Ελλάδας (της Ιταλίας συμπεριλαμβανομένης, αλλά μόνο στο Βορά), η εμπειρία από τους Σικελικούς δρόμους και κυρίως τους οδηγούς ήταν κάτι ξεχωριστό, κάτι μη αναμενόμενο.
Οι δρόμοι εκτός πόλης είναι από άθλιοι έως καλοί. Πολύ καλό δρόμο δεν είδα.
Οι επαρχιακοί είναι όπως κι εδώ και σε κάποια σημεία με πολλά «σαμάρια» και μπαλώματα, ενώ δεν έλειπαν και οι λακούβες. Ο αυτοκινητόδρομος που πάει Κατάνια είναι υπερυψωμένος σε πολύ μεγάλο μήκος. Αυτό σημαίνει πως είναι σαν μια γέφυρα πολλών δεκάδων χιλιομέτρων. Και όπως σε όλες τις γέφυρες υπάρχουν συνδέσεις μεταξύ των τμημάτων της. Αισθανόμουνα σα να ήμουν σε τρένο του παλιού καιρού. Ήταν τόσο πολλά και συνεχόμενα τα «σαμάρια». Σκέφτηκα πως αν σέρνεις πίσω σου τροχόσπιτο ή μπαγκαζιέρα, θα σε διαλύσει. Ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του αυτοκινητόδρομου ήταν από τα χειρότερα οδοστρώματα που έχω οδηγήσει ποτέ. Βέβαια συναντήσαμε πολλά έργα. Ελπίζω σε λίγα χρόνια να έχει γίνει κι αυτός ένας καλός αυτοκινητόδρομος. Και κάτι καλό. Δεν έχει διόδια. Τα μόνα που πληρώσαμε ήταν κάτι λιγότερο από 1 ΕΥΡΩ πλησιάζοντας την Cefalu, στο κομμάτι του δρόμου που πάει στη Μεσίνα. Δεν ξέρω αν συνεχίζοντας έχει και άλλα μιας και η Cefalu ήταν ο προορισμός μας.

Οι Σικελοί, σαν οδηγοί, μοιάζουν εν πολλοίς στους Έλληνες (όπως και σε πολλά άλλα), σε κάποιες συμπεριφορές καλύτεροι και σε κάποιες χειρότεροι.
Η εμπειρία μου από τους Ιταλούς οδηγούς είναι αρκετά θετική, ως προς την οδηγική τους συμπεριφορά. Έτσι πηγαίνοντας στη Σικελία, περίμενα κάτι ανάλογο. Σε κάποια πράγματα ήταν όντως έτσι. Σταματάνε στις διαβάσεις για τους πεζούς, δεν προσπερνάνε από δεξιά, δεν μπαίνουν ανάποδα σε μονόδρομους, δεν περνάνε με κόκκινο (αν και το είδα κι αυτό αλλά σε πολύ μικρό βαθμό).
Οι οδηγοί των μηχανών είναι λίγο πιο «έλληνες». Προσπερνάνε από δεξιά, περνάνε με κόκκινο (αρκετά συχνά), παρκάρουν σε πεζοδρόμια, αλλά φοράνε κράνος (οι περισσότεροι).
Όλοι όμως θεωρούν απλά διακοσμητικά στοιχεία τις πινακίδες ορίου ταχύτητας και απαγόρευσης προσπέρασης στους δρόμους εκτός πόλης, αυτοκινητόδρομους και επαρχιακούς.
Το ίδιο διακοσμητικά στοιχεία της πόλης θεωρούν τα ΣΤΟΠ και τις πινακίδες παραχώρησης προτεραιότητας. Όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε, όποιος δεν πρόλαβε, μπορεί και να δει το χάρο με τα μάτια του. Δεν έχω δει τόσο επιθετικούς οδηγούς στην Ευρώπη, ούτε στα Βαλκάνια. Κάποιες στιγμές μου θύμιζε η κατάσταση Τεχεράνη.
Όσον αφορά το παρκάρισμα, άλλη μια περίπτωση αλά ελληνικά και σε κάποιες περιπτώσεις χειρότερα. Είδα σταματημένα σε διαβάσεις, σε ράμπες και σε θέσεις στάθμευσης ΑΜΕΑ. Όχι τόσο όσο εδώ αλλά αρκετά έντονο. Σε μια περίπτωση ο τύπος είχε παρκάρει μισό μέτρο από το πεζοδρόμιο και πάνω στη στροφή. Ούτε στον ένα ούτε στον άλλο δρόμο. Και ήταν μέσα και κάπνιζε το τσιγαράκι του. Το λεωφορείο που ήθελε να στρίψει κόρναρε, κορνάρανε και άλλοι αυτός στην κοσμάρα του. Αναγκάστηκε το λεωφορείο που ανέβαινε στο αντίθετο ρεύμα να σταματήσει για να μπορέσει το άλλο να στρίψει (!!!). Αυτό όμως που δεν παίζονται είναι το διπλοπαρκάρισμα. Πάει σύννεφο. Και δεν μιλάμε για το δπλοπαρκάρισμα για να πάρεις τσιγάρα από το περίπτερο. Έξω από ένα LIDL ήταν διπλοπαρκαρισμένα για ψώνια από το Σούπερ Μάρκετ. Είδα κυρίες φορτωμένες με ψώνια να βγαίνουν και να μπαίνουν στο αυτοκίνητο.
Αυτές είναι οι εμπειρίες μου από το εβδομαδιαίο ταξίδι στη Σικελία. Θέλησα να τις μοιραστώ με όσους πρόκειται να ταξιδέψουν εκεί και να οδηγήσουν. Όχι για να τους αποτρέψω αλλά απλά να το έχουν υπ’ όψη.
Κατά τα άλλα ήταν ένα υπέροχο ταξίδι, που με άγχωσε κάπως περισσότερο τις τρεις μέρες που οδηγούσα.





Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019

Θεσσαλονίκη, πέντε μέρες, έτσι χωρίς πρόγραμμα! 1


Όλα ξεκίνησαν, μερικούς μήνες πριν, όταν μια συνάδελφος της κόρης μας, την ενημέρωσε για μια θέση Χοροθεραπεύτριας που θα προέκυπτε στη Θεσσαλονίκη. Έχοντας στείλει αρκετά βιογραφικά, χωρίς αποτέλεσμα, φρόντισε να κάνει τη σχετική αίτηση και αρχές Ιουλίου, μας πήρε τηλέφωνο να μας ανακοινώσει πως την πήραν.
Μέσα Ιουλίου την αποχαιρετίσαμε στο σταθμό Λαρίσης. Σε αυτούς τους τρεις μήνες ήρθε δυο φορές και την είδαμε. Τέλη Αυγούστου αποφασίσαμε να πάμε κι εμείς στα μέσα Οκτωβρίου. Κλείσαμε αεροπορικά και ξενοδοχείο κι έτσι προέκυψε αυτό το ταξίδι.

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Εννιά χρόνια παρέα με το δισάκι μου!


4 Νοεμβρίου 2019



Πέρασαν εννιά χρόνια και στο δισάκι μου έβαλα πολλές εικόνες, νοσταλγικές στιγμές, αναπολήσεις, μυρωδιές, γεύσεις, μελωδίες, αλλά και κάποιες, λίγες, άσκημες στιγμές. Το άφησα όμως ανοικτό να βάλεις το χέρι και να ανασύρεις ότι σου κάνει κέφι, ότι θα σου φανεί χρήσιμο. Γιατί έτσι νοιώθω πως αξίζει τον κόπο το γλυκό του βάρος.
Πάνω από 500.000 άνθρωποι, φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι περαστικοί και άγνωστοι, που τελικά γίναμε φίλοι, το έχουν επισκεφτεί τα εννιά αυτά χρόνια.
Νάμαστε καλά να συνεχίζουμε να το γεμίζουμε, γιατί ο κόσμος μας είναι πολύ μεγάλος και στη μικρή μας ζωή έχουμε να αποκομίσουμε κι άλλες ακόμα εμπειρίες. Τώρα πολλές, λίγες, κανείς δεν ξέρει. Ας ευχηθούμε νάναι πολλές και κυρίως νάναι καλές!
Χρόνια πολλά καλό μου δισάκι!








Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Πετρούπολη-Λένινγκραντ-Αγία Πετρούπολη! 5 (τελευταίο)


Λευκές Νύχτες, Μέρος 16ο (τελευταίο)

4-5 Ιουλίου 2015

Τελευταία μέρα του ταξιδιού και μετά τις κατραπακιές της προηγούμενης μέρας είπαμε να το πάρουμε χαλαρά. Πήγαμε λοιπόν να δούμε κάποιες από τις γέφυρες του ποταμού Fontanka.

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Πετρούπολη-Λένινγκραντ-Αγία Πετρούπολη! 3


Λευκές Νύχτες, Μέρος 14ο



2 Ιουλίου 2015


Η Τρίτη μέρα στην πόλη ήταν κατά κύριο λόγο αφιερωμένη στα δύο νησιά, το Βασιλιέφσκι (Васи́льевский о́стров) και το Πέτρου-Παύλου (Петропавловский о́стров).

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019

Πετρούπολη-Λένινγκραντ-Αγία Πετρούπολη! 2


Λευκές Νύχτες, Μέρος 13ο


1 Ιουλίου 2015


Η Πετρούπολη υπήρξε η πραγματοποίηση του ονείρου ενός βασιλιά που ήθελε να ξεφύγει η χώρα του από τη μιζέρια και τη στασιμότητα  στην οποία βρισκόταν, να τη μεταρρυθμίσει, να αναδιοργανώσει το κράτος και το στρατό και να δημιουργήσει ,ένα ισχυρό ναυτικό. Για να γίνει αυτό το τελευταίο έπρεπε να ανοίξει μια «πόρτα», ένα λιμάνι προς την Ευρώπη. 

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2019

Nana Simopoulos, World Jazz στην Κάρυστο!


18 Αυγούστου 2019



Κυριακή βράδυ στην πλατεία της Καρύστου είναι αραδιασμένα τα όργανα της μπάντας που σε λίγα λεπτά θα παίξει. Λίγος ο κόσμος στις καρέκλες. Οι περισσότεροι παραθεριστές προτιμούν τα ουζάδικα και τα μπαράκια της παραλίας. Ίσως φταίει και το είδος της μουσικής που θα ακούσουμε. World Jazz!! Χάθηκε κανένα νησιώτικο βρε αδερφέ να μερακλώσουμε καλοκαιριάτικα!

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019

Τί τα θέλουμε τα όπλα!


10 Ιουνίου 2019


Μπαίνοντας στο Κάστρο του Μπρεστ στη Λευκορωσία (χαρακτηρισμένο σαν «Κάστρο Ήρωας» επί Σοβιετικής εποχής, μιας και αντιστάθηκε στους Γερμανούς πάνω από ένα μήνα), στα αριστερά είναι μερικά άρματα μάχης του Κόκκινου Στρατού. Εκείνη την ώρα μερικά πιτσιρίκια, από κάποιο σχολείο που επισκέπτονταν το χώρο, έπαιζαν έχοντας ανέβει πάνω τους και τρέχοντας γύρω τους. Η εικόνα αυτή μου έφερε στο μυαλό ένα αντάρτικο-φιλειρηνικό τραγούδι της φοιτητικής μου νιότης. Ήταν το «Τι τα θέλουμε τα όπλα» και το τραγούδαγε ο Πέτρος Πανδής.
Τι σου είναι όμως το μυαλό. Εκείνη την ώρα «παραχάραξα» τους στίχους και σκάρωσα ένα στιχάκι για να ταιριάζει με αυτό που έβλεπα.
«Τι τα θέλουμε τα όπλα,
τα κανόνια, τα σπαθιά;
Να τα κάνουμε παιγνίδια
για να παίζουν τα παιδιά!»

Είπαμε, Ποιητής εκ του προχείρου….

Και για να θυμηθούν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι



Τί τα θέλουμε τα όπλα

Τί τα θέλουμε τα όπλα,
τα κανόνια, τα σπαθιά;
Nα τα φτιάξουμε αλέτρια
να δουλέυει η αγροτιά.
Nα τα φτιάξουμε αλέτρια
να δουλέυει η αγροτιά

Τί τα θέλουμε τα όπλα,
τα κανόνια τα βαριά;
Nα τα φτιάξουμε εργαλεία
να δουλέυει η εργατιά.
Nα τα φτιάξουμε εργαλεία
να δουλέυει η εργατιά.

Τί τον θέμε τον "Αβέρωφ"
τί τον θέμε το "Κιλκίς";
Να τα κάνουμε τρακτέρια
να οργώνουμε τη γης.
Να τα κάνουμε τρακτέρια
να οργώνουμε τη γης.






Παρασκευή 14 Ιουνίου 2019

Σάββατο 8 Ιουνίου 2019

Όλοι οι καλοί χωράνε!

7 Ιουνίου 2019

Στην πλατεία Ανεξαρτησίας, την κεντρική πλατεία του Μινσκ, της πρωτεύουσας της Λευκορωσίας, υπάρχουν εκτός των άλλων ο Καθολικός Ναός των Αγίων Σίμωνα και Άννας (φτιαγμένος από κόκκινο τούβλο) και αριστερά του αυτό το τεράστιο λευκό κτίριο, που είναι η έδρα της κυβέρνησης. 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...