Κάστρα, χάνια και παλάτια στην Ανατολική έρημο!

Αμμωνίτες, Ναβαταίοι και Άγιοι Τόποι! -Ταξίδι στην Ιορδανία 4^ο μέρος

(συνέχεια από Azloun και Αντιόχεια η επί Χρυσορρόη!)

10 Μαρτίου 2019

Στα ανατολικά και νοτιοανατολικά του Αμμάν, εκτείνεται μια μεγάλη ερημική έκταση, μέχρι το Ιράκ στα ανατολικά και τη Σαουδική Αραβία προς τα νοτιοανατολικά. Σε αυτή την περιοχή υπάρχουν αρκετά κτίσματα, που είναι γνωστά με τη γενική ονομασία «Κάστρα της ερήμου».

Τα κτίσματα αυτά αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της πρώιμης Ισλαμικής περιόδου, των 7^ου και 8^ου αι (μεταξύ 660-750), φτιαγμένα από τους Χαλίφηδες της δυναστείας των Ομεϋαδών. Τα περισσότερα βρίσκονταν πάνω στους αρχαίους εμπορικούς δρόμους προς τη Μεδίνα (σημερινή Σαουδική Αραβία) και την Κούφα (σημερινό Ιράκ). Κάποια ήταν παλιότερα ερείπια ή οικοδομήματα, που τροποποιήθηκαν και άλλαξαν χρήση και κάποια ήταν νέες κατασκευές. 

Η σημερινή τους κατάστασή δεν είναι ίδια. Κάποια είναι σε πολύ καλή, σε ένα βαθμό και λόγω αναστήλωσης ή συντήρησης και κάποια είναι τελείως ερείπια.

Αυτό για το οποίο δεν είναι σίγουροι οι ειδικοί είναι η χρήση τους, που σίγουρα δεν ήταν η ίδια για όλα. Κάποια ήταν πράγματι κάστρα, έχοντας σκοπό οχυρωματικό και γι αυτό ανάλογη κατασκευή. Κάποια ήταν Καραβανσεράϊ, δηλαδή χάνια στην έρημο, ενώ κάποια ήταν «εξοχικά» ευγενών.

Όλα τα ταξίδια έχουν μια εκδρομή, τουλάχιστον μιας ημέρας σε κάποια από αυτά. Σε πόσα και ποια είναι θέμα χρόνου και απόφασης του αρχηγού της εκδρομής, κάποιες φορές σε συνεννόηση με τους ταξιδιώτες.

Εμείς πήγαμε να δούμε δύο από αυτά.

Μετά το πρωινό ξεκινήσαμε. Περίπου 60-70χμ ανατολικά του Αμμάν,

μέσα στην έρημο

φάνηκε το Qasr Al-Harrana. Από μια χειρόγραφη επιγραφή σε κάποιο εσωτερικό τοίχο, φαίνεται να φτιάχτηκε στις αρχές του 8^ου αι.

Αν και εξωτερικά μοιάζει με κάστρο, εσωτερικά δείχνει να ήταν ένα Καραβανσεράϊ.

Μια εσωτερική αυλή και δύο όροφοι γύρω απ’ αυτήν, χωρισμένοι σε δωμάτια για όλα τα βαλάντια. Απλά, φτωχικά για μη έχοντες

και μεγάλα με πλούσια διακόσμηση για τους πιο πλούσιους.

Βγήκαμε και πάλι στο δρόμο και 15 περίπου χιλιόμετρα μετά φτάσαμε στο δεύτερο,

το Quseir Amra. Φαίνεται πως φτιάχτηκε από τον Χαλίφη Ουαλίντ Α΄ στις αρχές του 8^ου αι και επρόκειτο για ένα «παλατάκι», ένα αναπαυτήριο, ένα εξοχικό για τον Χαλίφη και τους πρίγκιπες, που μακριά από αδιάκριτα μάτια μπορούσαν να παραβιάζουν κανόνες ζωής του Ισλάμ, όπως δείχνουν οι νωπογραφίες με τις οποίες ήταν γεμάτοι οι τοίχοι του και που δυστυχώς

πολλές δεν είναι σε καλή κατάσταση και έχουν βανδαλιστεί, αν και το μνημείο είναι στον κατάλογο της UNESCO με τα μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Οι τοιχογραφίες,

εκτός από φυτικά θέματα,

δείχνουν σκηνές της καθημερινής ζωής,

σκηνές με μουσικούς και χορεύτριες,

αλλά και διάφορες σκηνές με γυμνές γυναίκες να παίρνουν το μπάνιο τους.

Στα πατώματα υπάρχουν λείψανα από μωσαϊκά.

Υπάρχει σύμπλεγμα λουτρών με θόλους και υπόκαυστο, (προφανής η ρωμαϊκή επιρροή).

Εξωτερικά υπάρχει το πηγάδι, απ’ όπου αντλούσαν το τόσο πολύτιμο νερό.

Μπήκαμε και πάλι στο βανάκι μας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Μέσα στην έρημο συναντήσαμε κοπάδια με καμήλες, μια εικόνα απόλυτα «ερημική»!

Προορισμός μας αυτή τη φορά ο Ιορδάνης ποταμός, αλλά αυτά είναι άλλο κεφάλαιο στην ιστορία μας.

Το ταξίδι συνεχίζεται Η Ιορδανία των Αγίων Τόπων!

Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας