Ένας Βούδας στο Μαύρο Όρος της Κορινθίας!

 26 Μαρτίου 2025

 

Κάτι άκουσα, κάτι μου είπανε, κάτι διάβασα, κάτι είδα και δεν το πίστευα. Βουδιστική Στούπα στην Ελλάδα; Και μάλιστα στην Πελοπόννησο; Στην Κορινθία; Δίπλα μας δηλαδή! Και όμως.

Βρίσκεται στις πλαγιές του Μαύρου όρους, που είναι στα βορειοδυτικά της Ζήρειας και φτάνει τα 1756μ υψόμετρο. Το Βουδιστικό κέντρο για το οποίο μιλάμε είναι στα 1200μ.

Δύο φορές ξεκινήσαμε να πάμε και για διάφορους λόγους δεν τα καταφέραμε.

Την Τετάρτη το πρωί είχα μια υποχρέωση, που όμως αναβλήθηκε. Έτσι λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι ξεκινήσαμε. Το σχέδιο ήταν να πάμε να δούμε το χώρο με τη στούπα και μετά να πάμε στα Τρίκαλα (της Κορινθίας βεβαίως, βεβαίως) για να κάτσουμε κάπου για φαγητό. Επειδή όμως ξεκινήσαμε αργά αποφασίσαμε να το κάνουμε ανάποδα.

Είχαμε κάτι χρόνια να πάμε μέχρι τα Τρίκαλα και είχαμε «ξεχάσει» πόσο ωραία είναι η διαδρομή.

Τα Τρίκαλα είναι ένα τριπλός οικισμός στη Ζήρεια (όρος Κυλλήνη επίσημα, 2374μ υψόμετρο), το δεύτερο μεγαλύτερο βουνό της Πελοποννήσου, μετά τον Ταΰγετο.

Ανεβήκαμε μέχρι τα Πάνω Τρίκαλα (1100μ υψόμετρο)

και γυρίσαμε στα Μεσαία (1050μ) για φαγητό.

Κάτσαμε σε κάποιο εστιατόριο, που είχαμε διαβάσει πολύ καλές κριτικές και πραγματικά ήταν όλα εξαιρετικά. 5 στα 5. Ειδικά το σκεπαστό μοσχαράκι με πέννες ήταν άπαιχτο.

Από εκεί το Κέντρο διαλογισμού (αυτό με τη στούπα) ήταν περίπου 20χμ προς τα δυτικά.

Πήραμε το δρόμο προς Ξυλόκαστρο και μετά τα Κάτω Τρίκαλα κάναμε αριστερά στο Ρέθι.

Ο δρόμος άσφαλτος μεν, με πολλές λακκούβες δε, ιδίως προς το τέλος του.

Τα τελευταία 3-4 χμ είναι μέτριος χωματόδρομος.

«Βουδιστικό Ίδρυμα Διαμαντένιος Δρόμος Κέντρο Διαλογισμού-Κάρμα Μπέρτσεν Λινγκ» γράφει η μικρή ταμπέλα

στην ανοικτή είσοδο..

Στις ιστοσελίδες του κέντρου και τη Μηχανής του Χρόνου διαβάζουμε

Στον Βουδισμό η Στούπα χρησιμοποιείται κυρίως για περισυλλογή – προσευχή ενώ μπορεί να περιέχει κειμήλια, μικρά αγαλματίδια βουδιστών καθώς και τις στάχτες μοναχών που έχουν αποτεφρωθεί. Πιστεύεται ότι. αυτές οι κατασκευές “εμπνέουν τον άνθρωπο να ασχοληθεί με την ανάπτυξη του πνεύματος και τις απεριόριστες δυνατότητες του”.

Μπαίνοντας αριστερά είναι οι 8 μικρές στούπες, που σχηματίζουν ένα τοίχο. Με την πρώτη ματιά μοιάζουν να είναι ίδιες.

Κοιτάζοντας όμως πιο προσεχτικά διαπιστώνεις πως είναι όλες τελείως διαφορετικές. Το κάτω μέρος, η βάση και η χρυσή κορυφή είναι ίδια, αλλά το μεσαίο κομμάτι έχει μικροδιαφορές, που δίνουν στην κάθε μια την ξεχωριστή της υπόσταση

Για τις 8 στούπες διαβάζουμε (από τα αριστερά)

·              Η Στούπα του Λωτού, που συμβολίζει τη γέννηση του Βούδα

·      Η Στούπα της Φώτισης ή της Υπερνίκησης Όλων των Εμποδίων, που εκφράζει την απόσυρση των τελευταίων πέπλων του πνεύματος του Βούδα, το βράδυ πριν φτάσει στη φώτιση

·        Η Στούπα της Σοφίας ή των Δεκαέξι Πυλών, που αναφέρεται στις διδασκαλίες του Βούδα σχετικά με τις Τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες

·           Η Στούπα των Θαυμάτων

·           Η Στούπα της Καθόδου από τον Παράδεισο Τουσίτα με τα πολλά σκαλοπάτια, στον οποίο ο Βούδας έδωσε διδασκαλίες στη μητέρα του

·           Η Στούπα της Συμφιλίωσης ή της Ενότητας, που χτίστηκε για να εορταστεί η συμφιλίωση με τον ξάδερφο του Βούδα Ντεβάντατα έπειτα από κάποιες δυσκολίες που προκλήθηκαν

·       Η Στούπα της Ολοκληρωτικής Νίκης, που συμβολίζει την κατά τρεις μήνες παράταση της διάρκειας της ζωής του Βούδα έπειτα από παράκληση των μαθητών του

·         Η Στούπα Παρινιρβάνα, που συμβολίζει το πέρασμα του Βούδα στην Παρινιρβάνα, δηλαδή στη νιρβάνα που συμβαίνει μετά το θάνατο του σώματος κάποιου, που έχει επιτύχει νιρβάνα κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Πίσω από τις 8, πάνω στο ύψωμα στέκει η ένατη και πιο μεγάλη στούπα Καλατσάκρα

(«τροχός του χρόνου» στα ελληνικά).

Αυτή έχει μια κόγχη στην οποία βρίσκεται ένα άγαλμα του Βούδα.

Από το κέντρο η θέα στα γύρω βουνά,

τον Κορινθιακό και απέναντι τα βουνά της Στερεάς είναι μαγική. Ότι πρέπει για να διαλογιστείς και να φύγεις από τα εγκόσμια,

αν και οι άσχημες εικόνες από τα καμένα του περασμένου φθινοπώρου κάνουν ότι μπορούν για το αντίθετο.

Κάνει εντύπωση που δεν ακούστηκαν αντιρρήσεις και αντιδράσεις των ντόπιων για τη δημιουργία του κέντρου το 2010.

Ίσως λίγο πιο κάτω σε μια στροφή το εικονοστάσι δίπλα στη βρύση να παίζει το ρόλο του «εξορκιστή από τα κακά δαιμόνια του Βουδισμού».

Η επιστροφή έγινε από άλλο δρόμο. Πήραμε αυτόν που πάει στο χωριό Πύργος,

περνά δίπλα σε ανθισμένες κερασιές και κατεβαίνει στην Εθνική μεταξύ Δερβενίου και Λυκοποριάς. Και κυρίως είναι καλύτερος από αυτόν που είχαμε πάει.

Το κεφαλοχώρι πύργος πήρε το όνομά του από τον εντυπωσιακό Πύργο Κορδή του τέλους του 16^ου αι, εποχή της Ενετοκρατίας στην Πελοπόννησο,

ιδιοκτησίας της οικογένειας Μαμωνά,

που σήμερα ανήκει στον Δήμο και έχει αναστηλωθεί υποδειγματικά (απ’ ότι φαίνεται, μιας και δεν είμαι ειδικός).

Πάνω από την είσοδο στην οποία φτάνεις με σκάλα και μικρή κινητή γέφυρα έχει Ζεματίστρα ή Καταχύστρα.

Συνεχίζοντας μετά το χωριό κάναμε μια στάση για φωτογραφίες

των λαξευμένων από τα στοιχεία της φύσης χωμάτινων βράχων,

που λες και τα λάξευσε ανθρώπινο χέρι.

Όλα αυτά βέβαια μέσα στα καμένα.

Αυτές ήταν και οι τελευταίες εικόνες της ημέρας.

Βγήκαμε στην εθνική, σε ένα ΣΕΑ πήρα ένα καφέ και περασμένες 8.30 φτάσαμε στο σπίτι μας, αρκετά κουρασμένοι αλλά γεμάτοι εικόνες και εντυπώσεις από κάτι ξεχωριστό για τον τόπο μας. Ένα Βουδιστικό Κέντρο Διαλογισμού!

η διαδρομή της ημέρας

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας