Καρυστία: Ένα CD και το χρονικό της δημιουργίας του (1989-1998)!

Όλα άρχισαν απ’ όταν γεννήθηκα! Ο μακαρίτης ο πατέρας μου ήταν ερασιτέχνης παραδοσιακός βιολιστής και έπαιζε κυρίως μουσικές του τόπου που γεννήθηκε, της Κρήτης. Έτσι από νωρίς τα μουσικά ακούσματα ήταν μέρος της πραγματικότητας μου. Από τα πρώτα προεφηβικά μου χρόνια άρχισα κι εγώ να ασχολούμαι με τη μουσική με διάφορους τρόπους.

Μεγάλος πια, άρχισα να μαζεύω όργανα και να κάνω κάποιες (μάλλον αποτυχημένες) απόπειρες κατασκευής οργάνων.

Η Κάρυστος μπήκε στη ζωή μου το 1978 και από τότε πάω κάθε τόσο, για λίγες ή περισσότερες μέρες, για μια ανάπαυλα ή για διακοπές. Γνώρισα ανθρώπους, έκανα φίλους και κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Γιάννη Γκίκα: «Μουσικά όργανα και λαϊκοί οργανοπαίκτες στην Ελλάδα, α΄ νότια Εύβοια». Τι θησαυρός!!

Όργανα, μουσικοί, τραγούδια. Τι καλά να μπορούσαμε να ακούγαμε κιόλας! Εκεί μαθαίνω για πρώτη φορά για την Καβοντορίτικη Λύρα, βλέπω φωτογραφίες της και την «ερωτεύομαι»! Γνώριζα τις λύρες της Κρήτης, των Δωδεκανήσων, της Θράκης και του Πόντου (Κεμεντζές). Στη Νότια Εύβοια; Είναι δυνατόν; Αρχίζω το ψάξιμο στη βιβλιογραφία, κάτι όχι και τόσο εύκολο. Δεν ήταν τότε το ίντερνετ και η μεγάλη ευκολία του. Έτσι μαθαίνω, πως κάποτε παλιά, το κύριο έγχορδο όργανο σε όλο το Αιγαίο και σε αρκετά στεριανά μέρη ήταν η λύρα. Με τον καιρό έδωσε τη θέση της στο βιολί και τα άλλα όργανα και περιορίστηκε σε λίγα μέρη, όπου για να επιβιώσει δέχτηκε αλλαγές δανεισμένες από το βιολί. Της Θράκης, όμως και του Καβοντόρου διατηρούν την παλιά, την αρχέγονη μορφή τους (υπάρχει και η Κωνσταντινουπολίτικη, που διατηρεί την αρχέγονη μορφή και κούρντισμα, μόνο που αυτή είναι πιο «εκλεπτυσμένη» μιας και είναι όργανο μιας πιο λόγιας μουσικής). Τι καλά που θα ήταν να έβλεπα μια, ακόμα καλύτερα να την άκουγα και τέλος πολύ θα ήθελα να είχα μια. Έμελλε όλα αυτά να πραγματοποιηθούν. Αλλά ας τα δούμε με τη σειρά τους.

Ήταν 13 Αυγούστου του 1989, όταν ξεκίνησε η ενασχόλησή μου με τη μουσική παράδοση της Νότιας Εύβοιας και έμελλε να διαρκέσει περίπου μια δεκαετία. Η κατάληξη ήταν η παραγωγή, το 1998, ενός CD, με τίτλο «Καρυστία, Ηχογραφήσεις στη Νότια Εύβοια, 1974-1994».

Στις 6 Ιουνίου του 1992, κάναμε στο Γιοκάλειο μιαν εκδήλωση, όπου μουσικοί από Κάρυστο, Διασταύρωση Μαρμαρίου, Αλαμανέϊκα, Καλύβια, Πηγαδάκια, Αγαθό, Ζάρκα και Άγιο Δημήτρη, ξεδίπλωσαν την τέχνη τους σε μια γεμάτη αίθουσα και τελείωσαν βγαίνοντας απ’ αυτήν με πατινάδα. Η βραδιά εκείνη ολοκληρώθηκε με ένα υπέροχο γλέντι σε κέντρο της πόλης.

Εκείνη η εκδήλωση, που βιντεοσκοπήθηκε (1ώρα και 30 λεπτά, δυστυχώς με κακό ήχο), στάθηκε η αφορμή να αποφασίσουμε την παραγωγή του CD, έξι χρόνια αργότερα.

Την εκδήλωση μπορείτε να δείτε στα 4 βίντεο που ακολουθούν εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=nXe-B9AWeJk&index=1&list=PLLxs0giSEi7baNo3AO7l0wFY4OuYcE67L

Το χρονικό όλης αυτής της «περιπέτειας» υπάρχει καταγεγραμμένο στο ένθετο του CD και το μεταφέρω αυτούσιο εδώ:

Κάρυστος. Ο τυφλός μουσικός (λύρα, βιολί, λαούτο, μπουζούκι) Γιάννης Γεωργίου ή Καραμπάσης, γεννημένος στον Άγιο Δημήτριο.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ

Η ιδέα της έκδοσης ενός δίσκου με ηχογραφήσεις από τη Νότια Εύβοια, γεννήθηκε αμέσως μετά την επιτυχημένη εκδήλωση για την Μουσική Παράδοση της Καρυστίας, που έγινε στην Κάρυστο στις 6 Ιουνίου 1992. Αν και φαίνεται ότι υπήρχε πολύ πριν στο πίσω μέρος του μυαλού σαν ανομολόγητη σκέψη, η επιτυχία και η απήχηση της παραπάνω εκδήλωσης και το πολύ κεφάτο γλέντι που ακολούθησε, με τους μουσικούς να παίζουν με τους πιο απίθανους συνδυασμούς οργάνων, ήταν η σπίθα που άναψε την ιδέα αυτής της έκδοσης. Όλα άρχισαν το 1989 όταν, ψάχνοντας για παραδοσιακά μουσικά όργανα της Καρυστίας, ήρθα σε επαφή, μέσω του λαογράφου και ιστορικού της Καρύστου Σταμάτη Δ. Παπαμιχαήλ, με τον Βαγγέλη Ι. Ζέμπη, γιο του αείμνηστου Γιάννη Ζέμπη ή "εισαγγελέα", και έκανα την πρώτη μου ηχογράφηση. Ήταν 13 Αυγούστου όταν το βραδάκι στην αυλή του σπιτιού του Βαγγέλη, στα Πηγαδάκια της Καρύστου, ηχογράφησα τον ίδιο να παίζει φύλλο κισσού, φλογέρα και κλαρίνο καθώς και τον δεκαπεντάχρονο, τότε, γιο του και ταλαντούχο βιολιστή Γιάννη με τη συνοδεία του λαουτιέρη Ανδρέα Σπανού από τον Πλατανιστό. Από την ημέρα αυτή, άρχισα μια σειρά ηχογραφήσεων με σκοπό να ολοκληρώσω, όσο το δυνατόν, την προσπάθεια που είχε αρχίσει νωρίτερα ο Γιάννης Γκίκας για τη διάσωση της πλούσιας, αλλά άδικα παραμελημένης μουσικής παράδοσης της γειτονικής με την Αθήνα νότιας Εύβοιας.

Η περιοχή αυτή παρουσιάζει ένα μοναδικό, για τη γεωγραφική της έκταση, πλούτο μουσικών οργάνων, όπως για πρώτη φορά έδειξε ο σπουδαίος ερευνητής της Καρυστίας Γιάννης Π. Γκίκας στο τόσο σημαντικό βιβλίο του: "Μουσικά Όργανα και Λαϊκοί Οργανοπαίχτες στην Ελλάδα, α' νότια Εύβοια και Σκύρος", Αθήνα 1975.

Δυστυχώς, παρ’ όλες τις προσπάθειές μου δε βρήκα να ηχογραφήσω σαντούρι, ενώ ηχογράφησα μόνο μία σκιπ(ι)τάρα (μακριά ποιμενική φλογέρα). Τα σύγχρονα Μ.Μ.Ε. έκαναν και τους ίδιους τους μουσικούς να υποτιμούν τα παραδοσιακά τους όργανα και πολλές φορές να ντρέπονται γι αυτά. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που μας είπαν στο χωριό του Κάβοντόρου Βρέστηδες. Όταν πριν από χρόνια έφτιαχναν τη βρύση, λόγω έλλειψης σωλήνα, έβαλαν μια σκιπ(ι)τάρα (την τελευταία στο χωριό!) για να τρέχει το νερό.

Η γκάιντα στην Εύβοια μετά τον θάνατο του Γιάννη Χουλιαρά το 1996 έχει σιωπήσει. Απομένουν τώρα στην περιοχή μόνο δυο τσαμπούνες του Λίνου Μήλα στα Αλαμανέικα και του Χρήστου Μίζα στα Καλύβια. Το κατεξοχήν καβοντορίτικο όργανο, η αχλαδόσχημη λύρα επίσης τείνει να εξαφανιστεί. Βρήκα πολύ λίγες και ακόμη λιγότερους λυράρηδες. Ορισμένοι έχουν κιόλας εγκαταλείψει το παραδοσιακό κούρντισμα και παίξιμο. Λίγο πολύ το ίδιο ισχύει και για τα άλλα όργανα.

Όλα αυτά δείχνουν την επιτακτική ανάγκη καταγραφής και διάσωσης μιας παράδοσης που εξαφανίζεται μέρα με τη μέρα με ρυθμούς που δεν θα μπορούσε να χωρέσει στο μυαλό των ανθρώπων που την έφτιαξαν.

Στα εφτά χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη μου ηχογράφηση, ηχογράφησα συνολικά 63 μουσικούς και τραγουδιστές απ' όλη την Καρυστία, από το Αργυρό μέχρι την Κάρυστο και από το Μαρμάρι μέχρι τα χωριά του Καβοντόρου, βοηθούμενος κι από τον πλούτο των πληροφοριών για συγκεκριμένους μουσικούς που βρήκα στα δύο συγγράμματα του Γκίκα για την μουσική της νότιας Εύβοιας.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το υλικό.

1. Το 1989 γνώρισα τον μουσικολόγο Μάρκο Φ. Δραγούμη, προϊστάμενο του Μουσικού Λαογραφικού Αρχείου Μέλπως Μερλιέ (Μ.Λ.Α.) που από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα μου σαν αληθινός πατέρας,

Ο. Μ. Φ. Δραγούμης έθεσε στη διάθεση μου πολύτιμο υλικό από το Μ.Λ.Α.:

α) Την πολυσέλιδη χειρόγραφη αναφορά από την αποστολή προετοιμασίας (μεγάλος αριθμός φακέλων) της Δέσποινας Μαζαράκη, που πραγματοποιήθηκε στη νότια Εύβοια στα 1958-1961, προκειμένου την επόμενη χρονιά να γίνουν ηχογραφήσεις εκεί, πράγμα που δεν έγινε ποτέ. Διασώθηκαν όμως έτσι σπουδαίες πληροφορίες.

β) Τις ηχογραφήσεις του Ελληνοαμερικάνου Εθνοχορολόγου και Εθνομουσικολόγου Τεντ Πετρίδη (1928-1988) στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με τους: Γιάννη Παλαιολόγο στο Αλιβέρι, Αριστείδη Γ. Γκίκα στη διασταύρωση του Μαρμαρίου, Γιάννη Γεωργίου ή "Καραμπάση" στην Κάρυστο και Αναστάση Δ. Νάστο στα Αντιά με σφυρίγματα (σφυριές).

γ) Την μεγάλης αξίας ηχογράφηση της Ιωάννας Τσίγκρου που έκανε στα 1974 και 1975 στα χωριά: Αργυρό με τους Δημήτρη Αναστ. Τσίγκρο, Αναστασία Κάργα, Βασίλη Μπενάκη και Τάσο Ντούρα (στην παραλία του Αγ. Δημητρίου) και Ζάρκα με τους Παναγιώτη Αλεξίου, την αδελφή του Αικατερίνη Πέππα, την Ελένη Ραβάνη και τους Μ. και Αικ. Ηλία, δηλαδή περίπου 2^1/2 ώρες ηχογραφημένου υλικού.

δ) Την ηχογράφηση που έκαναν οι: Μάρκος Φ. Δραγούμης και Τεντ Πετρίδης στις Συκιές Αχλαδερής το 1976 με τους Θεμιστοκλή Κοκκίνη, λύρα και τραγούδι, Μήτσο Πάλλη, νταούλι, Τάσο Πάλλη, νταούλι και τραγούδι και Βαοιλική Πάλλη.

ε) Την ηχογράφηση που έκαναν οι ίδιοι στα Καψάλα το 1977 με τον Θοδωρή Μπουγιούκο, γκάιντα.

2. Οι Γιώργος Αντ. Καραμπουρνιώτης και η γυναίκα του Σοφία Δ. Ντούνη μου παραχώρησαν τις ηχογραφήσεις που είχαν κάνει το 1978 με τους: Χρήστο Μπούφη στα Αλαμανέικα, Βαγγέλη και Μαρία Ζαρμπούτη στα Καλύβια, Βαγγέλη και Κούλα Νταγκλαρά στα Ρούκλια και τους Σωτήρη Κρίσιλια και τη νύφη του στον Αγ. Δημήτρη.

3. Τέλος, το Νοέμβριο του 1992, ο Χρήστος Γεωργίου μου έδωσε ένα αντίγραφο από μια πολύ ενδιαφέρουσα κασέτα που έγραψαν αυτός τραγούδι και ο αδελφός του Γιάννης με το βιολί του στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Το υλικό αυτό που στο σύνολο του είναι από ενδιαφέρον ως πολυτιμότατο, με τον όγκο του δυσκόλεψε πολύ την επιλογή για τον δίσκο, που αναγκαστικά έπρεπε να διαρκεί όχι και πολύ περισσότερο από μία ώρα. Αποδείχτηκε πραγματικός πονοκέφαλος. Και εδώ η βοήθεια του Μάρκου Φ. Δραγούμη υπήρξε πολυτιμότατη. Βασικά κριτήρια της τελικής επιλογής για την παρούσα έκδοση, υπήρξαν η πρωτοτυπία του κάθε μουσικού κομματιού, η ποιότητα της ηχογράφησης καθώς και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντιπροσώπευση των τόσων πολλών μουσικών και τραγουδιστών που είχαν ηχογραφηθεί. Ελπίζω ότι δεν θα στεναχωρήσουμε κανέναν. Θάθελα όμως να βεβαιώσω όλους, άσχετο με το αν αντιπροσωπεύονται ή όχι μέσα σε αυτήν την έκδοση, ότι η συμβολή τους υπήρξε πολύτιμη για την ερευνά μας. Εδώ θέλω να τονίσω τη φιλοξενία με την οποία με δέχτηκαν όλοι, χωρίς καμμιά εξαίρεση, στα σπίτια τους και τη χαρά με την οποία με περιποιήθηκαν και γι' αυτό τούς ευχαριστώ όλους από καρδιάς. Οι άνθρωποι αυτοί, απλοί, αλλά τόσο φιλόξενοι, παραμελημένοι απ' όλους, αισθάνθηκαν ότι αυτό που ξέρουν είναι πολύτιμο και ότι πρέπει να το καταθέσουν για τις επόμενες γενιές.

Αθήνα-Ελληνικό

Είναι τόσο χαρακτηριστικό και συγκινητικό το γράμμα του Θανάση Μόλαρη, που μας έστειλε αφού του στείλαμε κάρτα με ευχές για τα Χριστούγεννα και τις φωτογραφίες από την επίσκεψη μας στο σπίτι του. Το παραθέτουμε τηρώντας την τόσο "γλυκιά" ανορθογραφία του πρωτότυπου:

«Για σου καλέ μου φίλε Δήμο με την παρέα σου Πιρα το Γραμα σου με της φοτογραφιες μου που μου έστιλες και με της καλές ευχές τον χριστουγενον το γράμα σας αυτό μου προξένισε έξαφνα απεριγραπτι χαρρα μεγάλη και σε υπέρ ευχαριστώ γιο το κόπο καί για τα έξοδα που κάνατε για εμένα τον παλιοΓερο κατιγορο τα γεράματα γιατί παραμορφώνουν τον άνθρωπο και δεν ανταποκρινετε σοστα στης εροτήσης και απαντισης διοτη εβρισκετε σε αδιναμια.

Σας ευχαριστο για την καλοσινη και την απρόβλεπτη χαρά που μου προσφέρατε η εύχι μου είναι να είστε καλά καί να σηνεχισετε την περιοδια γιά να δοσετε στους Μεταγενεστερους τα ίθη και εθιμα της κάθε περιοχής μας καί του καθε τοπου της έλαδας.

[ακολουθούν ευχές για τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος]

Σιγνομη για το Γραφικό μου χαρακτήρα για δεν εχο πάγει Σχολιο.»

Τις περισσότερες ηχογραφήσεις τις έκανα μόνος μου. Σε ορισμένες όμως με συνόδευσαν φίλοι καλοί και έκαναν πιο εύκολη και ευχάριστη την προσπάθεια μου. Ευχαριστώ λοιπόν πρώτ’ απ’ όλα τον Μάρκο Φ. Δραγούμη που ήταν συνεχώς δίπλα μου με την πολύτιμη καθοδήγηση του αλλά και μαζί μου σε τρεις εξορμήσεις: τον Απρίλη του 1992 με πολλές ηχογραφήσεις στα χωριά Αργυρό, Ζάρκα, Ρεούζι, Κουβέλες και Πηγαδάκια. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου στο Άνω Ελληνικό στην Αθήνα και τον Αύγουστο του 1994 στον Καβοντόρο και τους Στουπαίους. Στις δύο πρώτες ήταν μαζί μας και ο Λεωνίδας Ανδρέα Εμπειρίκος. Ακόμα μαζί μου ήρθαν σε διάφορες ηχογραφήσεις οι Σταμάτης Δ. Παπαπιχαήλ, Χρυσάνθη Π. Ρουβά, Ευτυχής Ι. Φιωτάκης, Στέλλα Λαμπρινάτου, Δήμητρα Παπαδοπούλου, Ντίνα Δημητρέλου, Γιώργος Καραμπουρνιώτης και η γυναίκα μου Σοφία Παπαδοπούλου. Τους ευχαριστώ όλους με όλη μου την καρδιά.

Εκτός από αυτούς που παίζουν και τραγουδούν στην παρούσα έκδοση, ηχογράφησα και τους παρακάτω:

-   στο Αργυρό τους Γιάννη και Τριάδα Τουρτούλα και Ευαγγελία Πούλου,

-   στα Ζάρκα τους Φιλιώ Π. Αλεξίου, Αποστόλη και Μαρία Μπουγιούκου, Νίκο Ντόιμα, Νίκο Δ. Παναγιώτου, Αθανάσιο Μόλαρη και Δημήτρη Φαρή,

- στον Αλμυροπόταμο τον Σταμάτη Δ. Φακιώλη (από τις Κουβέλες),

- στις Κουβέλες τον Δημήτρη Φακιώλη,

- στο Μαρμάρι τους Κωνσταντίνο και Σοφία Σιδέρη,

- στο Παραδείσι τόν Ευάγγελο Ψαρρή,

- στον Αγ. Δημήτρη τον ιερέα Πέτρο Ι. Κρίσιλια,

- στο Θύμι τόν Κωνσταντίνο Πολίτη,

- στο Μετόχι τόν Στέλιο Βερούχη,

- στον Αετό τους Γιάννη και Μαρία Ι. Σεϊμένη και Βαγγελιώ Γ. Τζαναβάρη (όλοι από τον Πλατανιστό),

- στο Γραμπιά τον Γιάννη Μαστρογιάννη,

- στα- Καλύβια τον Αργύρη Τσαλαπάτη,

- στην Κάρυστο τον Κωνσταντίνο Κηρύκο, την Πίτσα Μπουρέλου, τον Θοδωρή Μπούφη, τα αδέλφια Σταμάτη Δ. Παπαμιχαήλ, Χρυσάνθη Π. Ρουβά και Αγγελική Παπαμιχαήλ, καθώς και τους ψάλτες Γιάννη Δ. Γεωργίου, Πέτρο Μπάστα και Αντώνη Καραμπουρνιώτη, και

-στην Αθήνα τον Φώτη Γεωργίου.

Ακόμα η Ειρήνη Χρ. Βερούχη από την Κάρυστο μου απήγγειλε πολλά τραγούδια και οι απόμαχοι μουσικοί Γιώργος Δράκος και Δημήτρης Γεωργίου μου έδωσαν αρκετές πληροφορίες. Ας μου συγχωρεθεί αν ξέχασα κάποιους. Δεν υπήρξε πρόθεση. Νάστε καλά ακριβοί μου φίλοι! Και όσοι έφυγαν, ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει!

Δήμος Ι. Φιωτάκης

Απρίλης-Αύγουστος 1996

Πέρασαν 22 ολόκληρα χρόνια απ’ όταν έγραψα αυτό το κείμενο και 20 από όταν κυκλοφόρησε το CD. Ένα CD, σχετικά δυσεύρετο σήμερα. Τα χρόνια, που αφιέρωσα για τη δημιουργία του, τα αναπολώ με νοσταλγία και κάποια μελαγχολία, ξέροντας πως σήμερα οι περισσότεροι απ’ αυτούς που ηχογράφησα δεν βρίσκονται πια ανάμεσά μας.

Σε αυτό υπάρχουν και ηχογραφήσεις άλλων, κυρίως της Ιωάννας Τσίγκρου, που είχαν πραγματοποιηθεί 15 χρόνια πριν αρχίσω εγώ.

Ο σπουδαίος μουσικολόγος και αγαπημένος μου δάσκαλος και φίλος Μάρκος Δραγούμης παρουσίασε αναλυτικά όλα τα κομμάτια της συλλογής, με πλούσια μουσικολογικά σχόλια,.

Για την ιστορία της Καρύστου έγραψε ο αείμνηστος Σταμάτης Δ. Παπαμιχαήλ.

Ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και αγαπημένος συμφοιτητής και φίλος Γιώργος Α. Καραμπουρνιώτης μας έκανε την τιμή να μας παραχωρήσει μια υπέροχη ξυλογραφία του, με το Καστέλλο Ρόσσο της Καρύστου.

Αρκετοί ακόμα φίλοι συμπαραστάθηκαν ή βοήθησαν έμπρακτα όλα εκείνα τα χρόνια στη συγκεκριμένη προσπάθεια, είτε στη φάση των ηχογραφήσεων, είτε στη φάση της δουλειάς για την παραγωγή του CD.

Πρόκειται για μια παραγωγή της Αδελφότητας Καρυστίων και των Φίλων του Μουσικού Λαογραφικού Αρχείου (Μ.Λ.Α.) του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών «Μέλπω Μερλιέ» και την επιμέλειά της είχε ο Θανάσης Μωραΐτης.

Στοιχεία για το CD, αλλά και για κάθε κομμάτι ξεχωριστά μπορείτε να δείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του Μ.Λ.Α. στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.mla.gr/archive_pubMusic_el.php  και αναλυτικά στο http://www.mla.gr/albums_prev_el.php?album_id=723 (αν για κάποιο λόγο δεν ανοίγει αυτός ο δεσμός αντιγράψτε τον και επικολλήστε τον στον browser)

Τελειώνοντας θα ήθελα να αφιερώσω αυτή την ανάρτηση σε όλους εκείνους, που με δέχτηκαν φιλόξενα και μου έκαναν την τιμή να μου φανερώσουν τον πλούτο των γνώσεών τους. Πρώτα απ’ όλα στη μνήμη εκείνων, που έχουν φύγει.

Θα σας θυμάμαι πάντα!

Τίτλος:

Καρυστία, Ηχογραφήσεις στη Νότια Εύβοια, 1974-1994

Τίτλοι περιεχομένων

1.   Του νεκρού αδερφού
2. Του κριματισμένου
3. Σόλο φλογέρα
4. Της κουμπάρας που 'γινε νύφη
5. Κάτω στο γυαλό (τσαμπούνα)
6. Μην τον είδατε
7. Κλέφτικο (βιολί)
8. Κάλαντα Χριστουγέννων (τσαμπούνα)
9. Κάλαντα Πρωτοχρονιάς
10. Κάλαντα Θεοφανείων
11. Κάλαντα Λαζάρου
12. Μοιρολόι της Παναγιάς
13. Χριστός Ανέστη (βιολί)
14. Ο άγγελος εβόα (παρωδία)
15. Μαλαματένια τράπεζα
16. Σ' όσους γάμους 'γω κι αν πήγα
17. Καστριώτισσα (βιολί)
18. Νταλιάνα
19. Μια κόρη μια Ταλαριανή
20. Κάντα τα μαλλιά σου κάντα
21. Ανθίση ντρίζα ε μάλιτ
22. Κόρη που πας στον ποταμό
23. Στη βρύση είν' ένα νερό
24. Εμένα δε με μέλλει
25. Καημένη Αμοργός
26. Στούρα μαντήλιε νε κράχετ
27. Στους Μύλους στον Αργασταρά
28. Σαν τη μαρμαροκολώνα (μπάλος)
29. Κούσιε ε σκούντι ντάρδενε
30. Τυ μόι Γιάννε
31. Σόλο φύλλο
32. Επαντρεύαν ένα γέρο
33. Καλλιανιώτικος (λύρα)
34. Καβοντόρικος (βιολί)
36. Ποιμενικός (γκάιντα)

ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΤΟΥ CD *

1.    Λευτέρης Ι. Παντελής (Κάρυστος), λαούτο (1)

2.    Γιάννης Π. Μπαϊρακτάρης (Αετός), (2)

φωτογραφία: Ευτύχης Φιωτάκης

3.    Γεώργιος Ι. Μπούσουλας (Σκούασι ή Ακταίον), φλογέρα (3)

4.    Χρήστος Ε. Μίζας (Καλύβια), τσαμπούνα (5)

5.    Παναγιώτης Δ. Αλεξίου (Ζάρκα ή Ζάρακες), νταούλι (6-23-24-30). Μαζί ο Λεωνίδας Αντρέα Εμπειρίκος

6.    Βασίλης Μπενάκης (Βύρρα ή Αργυρό), βιολί (7)

7.    Λίνος Μήλας (Αλαμανέϊκα), τσαμπούνα (8)

8.    Βαγγέλης Ι. Ζέμπης (Πηγαδάκια), φύλλο (9-33)

9.   Σταμάτης, Αναστασία και Κική Παπαμιχαήλ και Κωνσταντίνα Δημητρέλου  (Κάρυστος) (14)

φωτογραφία: Γιώργος Φιωτάκης

10. Γιάννης Ε. Θωμάς, βιολί και ο γιος του Βαγγέλης Ι. Θωμάς, λαούτο (16-27) (Άγιος Δημήτριος), από την εκδήλωση στο Γιοκάλειο.

11. Δημήτριος Γ. Σάκκας (Ρεούζι ή Ζωοδόχος Πηγή), βιολί  (17)

12. Νίκος Π. Παναγιώτου (22)-Κων/νος Ι. Μπουγιούκος, φύλλο (22-31) (Ζάρκα ή Ζάρακες)

13. Παγώνα Δ. Κούτσουλη (Πλατανιστός), βιολί (25)

14. Φανή Δ. Ντούνη (Κάρυστος) (28)

φωτογραφία: Σοφία Παπαδοπούλου

15. Γιάννης Κ. Γεωργίου, βιολί (στη φωτογραφία με λύρα) και ο αδερφός του Χρήστος Κ. Γεωργίου (29) (γεννημένοι στον Άγιο Δημήτριο. Άγιοι Ανάργυροι Αττικής)

16. Σπύρος Γ. Μαγγανιάρης, λύρα και ο γιος του Γεώργιος Σπ. Μαγγανιάρης, νταούλι (34) (Αγαθός)

17. Γιάννης Ευ. Ζέμπης, βιολί και Αντρέας Σπανός, λαούτο (35) (Πηγαδάκια)

18. Γιάννης Χουλιαράς (Ρεούζι ή Ζωοδόχος Πηγή), Γκάϊντα (36)

19. (από αριστερά) Χρήστος Σωτ. Κρίσιλιας (4)-Φανιώ Π. Θωμά (4-10-12-15-32)-Αντωνία Ε. Θωμά (4-12-15)-Γιάννης Π. Κρίσιλιας, βιολί (4-13-1526)-Ταξιάρχης Αν. Γκάγκοσης, λαουτοκιθάρα (4-26) (Άγιος Δημήτριος)

και Φανιώ Π. Θωμά (4-10-12-15-32)-Αντωνία Ε. Θωμά (4-12-15) μαζί με άλλες γυναίκες στολίζουν τον επιτάφιο (Άγιος Δημήτριος)

20. Αναστασία Αν. Κάργα (Βύρρα ή Αργυρό) (11)

21. Βασιλική Δ. Πάλλη (Συκιές Αχλαδερής) (18). Μαζί ο Μάρκος Δραγούμης.

22. Δημήτριος Τσίγκρος (Βύρρα ή Αργυρό) (19-20)

23. Τάσος Ντούρας (Άγιος Δημήτριος Αργυρού) (21)

Κάρυστος, ο δάσκαλος και η μαθήτρια!

Μια ιδιαίτερη φωτογραφία. Όταν ηχογράφησα την Παγώνα Κούτσουλη στον Πλατανιστό, μου είπε πως δάσκαλός της στο βιολί ήταν ο Γιάννης Γεωργίου ή Καραμπάσης, ο τυφλός. Είχε να τον δει δεκαετίες. Όταν της είπα πως ζει και έρχεται συχνά στην Κάρυστο, εξέφρασε την επιθυμία να τον δει. Έτσι κανόνισα τη συνάντηση, που είχε πολύ συγκίνηση.

______________________________________________

 *Σε παρένθεση ο τόπος που έγινε η ηχογράφηση και ο αριθμός του κομματιού στο οποίο παίζει ή τραγουδά ο κάθε μουσικός.
Όλες οι φωτογραφίες είναι δικές μου (εκτός αν αναφέρεται αλλιώς), από τις ηχογραφήσεις. Είναι σκαναρισμένες από τυπωμένες αναλογικές και γι αυτό όχι τόσο καλές. Από τις παλιές ηχογραφήσεις (1974-1980) έχουμε μόνο 2 ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Όλους τους άλλους μουσικούς και τραγουδιστές των παλιών ηχογραφήσεων τους βρήκαμε και πάλι, κάποιους τους ηχογραφήσαμε ξανά και τους φωτογραφήσαμε.