Σύρος, το νησί με τα δύο πρόσωπα! Α΄

6-7 Οκτωβρίου 2016

-Τι ωραία νέοκλασσικά που έχει η πόλη! Δεν έχω ξαναδεί σε άλλη ελληνική πόλη τόσα πολλά μαζεμένα!

-Στην Ερμούπολη έχεις πάει;

-Όχι.

-Εκεί να δεις νεοκλασσικά!

-Τότε πρέπει να πάμε!

Ο διάλογος αυτός έγινε μεταξύ της αφεντιάς μου και ενός φίλου, σε μια παραλία, το τελευταίο βράδυ των διακοπών μας στη Λέσβο, τον Αύγουστο του 2000, πίνοντας Πλωμαρίτικο ούζο και τρώγοντας υπέροχους, θαλασσινούς μεζέδες. Αφορούσε βέβαια, την πόλη της Μυτιλήνης. Μπήκε όμως ο σπόρος για ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων.

Πέρασαν τα χρόνια, η Σύρος ήταν εκεί, αρκετά κοντά στην Αθήνα, αλλά φαίνεται πως το πλήρωμα του χρόνου δεν είχε έρθει. Το 2014 είπαμε να πάμε, αλλά δεν…. Φαίνεται όμως, πως τώρα πια, το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και το ταξίδι αποφασίστηκε και τα εισιτήρια κλείστηκαν. Πάμε Σύρο!!

Σύρος, ένα νησί των Κυκλάδων, στη μέση περίπου του αρχιπελάγους, μικρό, λοφώδες, αλλά και με μικρές κοιλάδες. Κατοικημένο από την πολύ βαθιά αρχαιότητα, όπως δείχνουν τα ευρήματα από διάφορες θέσεις. Φοίνικες, Πρωτοκυκλαδίτες, Ίωνες, Μακεδόνες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Ενετοί, Φράγκοι, Τούρκοι, Ρώσοι. Και ποιοι δεν πέρασαν από το νησί. Όλοι κάτι άφησαν. Το πιο σημαντικό, ίσως χαρακτηριστικό το άφησαν οι δυτικοί και αυτό ήταν το Καθολικό Δόγμα. Δύο θρησκευτικά πρόσωπα λοιπόν. Ορθόδοξοι και καθολικοί, μαζί και δίπλα-δίπλα, όχι πάντα με αρμονία. Σήμερα οι όποιες διαφορές φαίνεται να έχουν ξεπεραστεί. Ορθόδοξοι και Φραγκοσυριανοί ζουν μαζί χωρίς προβλήματα. Τουλάχιστον προβλήματα που να οφείλονται στο θρήσκευμα.

Αλλά αυτό το νησί έχει και άλλα διπλά πρόσωπα. Ήρθε η ώρα να τα ανακαλύψουμε. 

Πέμπτη 6/10/2016

Είχα βάλει το ξυπνητήρι να χτυπήσει στις 5.00, αλλά φαίνεται πως η ένταση για το ταξίδι ήταν πιο ισχυρή και έτσι ήμουν στο πόδι μισή ώρα νωρίτερα. Βέβαια δεν καταλαβαίνω αυτή την ένταση, γιατί το ταξίδι είναι μικρό (μόνο 5 μέρες), εντός Ελλάδας και θα έχουμε το αυτοκίνητο μαζί. Τέλος πάντων.

Στις 6.00 φύγαμε για Πειραιά. Μπερδευτήκαμε λίγο με τις πύλες του λιμανιού, αλλά τελικά το βρήκαμε. Blue Star Paros με προορισμό Σύρο, Τήνο, Μύκονο. Εμείς θα κατέβουμε στη Σύρο. Η αναχώρηση στις 7.30 ακριβώς.

Είδαμε τον ήλιο να ανεβαίνει πάνω από τα υψώματα της Ανατολικής Αττικής

και μετά να παίζει κρυφτό με τα σύννεφα. Ένα αεράκι 2-3 μποφόρ έκανε τη θάλασσα να τρεμοπαίζει και το ταξίδι μας υπέροχο.

Περάσαμε ανάμεσα από τη Τζια και την Κύθνο και στις 11.15 άνοιξε η μπουκαπόρτα στην Ερμούπολη. Μας περίμενε η Αγνή και πήγαμε μαζί μέχρι το ξενοδοχείο, πολύ κοντά στο λιμάνι. Εκεί μας έδωσε φυλλάδια και  οδηγίες και έφυγε. Αποφασίσαμε να πάμε στο Κίνι για μπάνιο και φαΐ.

Στην Αληθινή μπήκαμε για να δούμε όλη την Ερμούπολη και την Άνω Σύρο από ψηλά. Υπέροχο το θέαμα.

Συνεχίσαμε μέχρι το Κίνι. Ψιλοερημιά.

Η θάλασσα ήταν δροσερή, αλλά η Σοφία κρύωνε και έτσι δεν κάτσαμε πολύ.

Αφού αλλάξαμε, πήγαμε για φαΐ σε ένα από τα εστιατόρια της παραλίας. Σαλάτα πράσινη με ξινομυζήθρα, λούζα και ξερά σύκα και φιλέτο κοτόπουλο με πορτοκάλι και τζίτζερ.  Όλα εξαιρετικά, αλλά το πιο καλό, η μπύρα ΝΗΣΟΣ, που παράγεται στην Τήνο από μια μικρή εταιρεία, στην οποία συμμετέχει η Μάγια Τσόκλη.

Γυρίσαμε στο δωμάτιο,

κάνοντας κάποιες στάσεις για φωτογραφίες, έκανα λίγη δουλειά στον υπολογιστή και ξεράθηκα για 3 ώρες. Σηκώθηκα σχεδόν 8. Ετοιμαστήκαμε και με τα πόδια,

από την οδό Στ. Πρώϊου,

πήγαμε στην πλατεία Μιαούλη,

με το εντυπωσιακό Δημαρχείο, έργο του γνωστού αυστριακού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ του τέλους του 19^ου αι.

Οι νυχτερινές εικόνες ένα γύρω ήταν υπέροχες! Μαγικές θα έλεγε κανείς! Χαζέψαμε, έβγαλα φωτογραφίες και μιας και η ώρα πέρναγε, κάτσαμε για σουβλάκια.

Κόντευε 10 σαν πήραμε το δρόμο (τον παραλιακό αυτή τη φορά) και γυρίσαμε στο δωμάτιο. Λίγη δουλειά στον υπολογιστή και ετοιμάζομαι για ύπνο.

Καλώς ήρθαμε στη Σύρο και καλά να περάσουμε.

Παρασκευή 7/10/2016

Το πρωί πήγα και πήρα μπουγάτσες για πρωινό και αφού φάγαμε και ετοιμαστήκαμε ξεκινήσαμε και κάνοντας την ίδια διαδρομή με το προηγούμενο βράδυ, φτάσαμε στην Πλατεία Μιαούλη.

Στο κέντρο της πλατείας το άγαλμα του Μιαούλη

και ένα γύρω υπέροχα κτίρια,

με κυρίαρχο βέβαια το Δημαρχείο, που είναι το ίδιο εντυπωσιακό και στο φως της μέρας.

Κάτσαμε για καφέ και εκεί ήρθε για λίγο η Αγνή και αργότερα ο Βασίλης, παιδικό φίλος, που είχα να τον δω περίπου 45 χρόνια (!!!). Κάτσαμε αρκετή ώρα, του είπαμε τα νέα μας, μάθαμε τα δικά του και αφού έφυγε ξεκινήσαμε για τα αξιοθέατα της μέρας.

Πρώτα το υπέροχο Θέατρο Απόλλων!! Καταπληκτικό!

Στην είσοδο το άγαλμα του Θεού που έδωσε το όνομά του στο θέατρο.

Παντού υπέροχα διακοσμητικά στοιχεία

δίνουν μια ιδιαίτερη αρχοντιά στο κτίριο.

Κάποιοι έκαναν πρόβα στη σκηνή εκείνη την ώρα.

Η Σοφία έκατσε στην πλατεία και εγώ ανέβηκα στους ορόφους,

όπου είναι τα θεωρία

και πάνω-πάνω ένα μικρό μουσείο με φωτογραφίες, έγγραφα

και άλλα αντικείμενα, από παραστάσεις και τρία καμαρίνια αφιερωμένα

στον Τενόρο Ζανή Καμπάνη (Zani Kambani),

τις Αδελφές Καλουτά

και την ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη.

Το πιο ενδιαφέρον, βέβαια είναι η οροφή του θεάτρου με τα πορτρέτα των Ροσσίνι, Βέρντι, Ντονιτσέττι, Μπελλίνι, Μότσαρτ και Δάντη.

Βγήκαμε από το θέατρο και πήγαμε από την πίσω μεριά στο Δημαρχείο.

Είδαμε λίγο το Αίθριο με τους δωρικούς κίονες

και το άγαλμα του Δημήτριου Βαφιαδάκη, δημάρχου της πόλης για πολλά έτη στο τελευταίο τέταρτου του 19^ου αι.,

την εντυπωσιακή γυάλινη οροφή και τους πίνακες,

από τους οποίους ξεχωρίζει αυτός με τη «Σύρο του 1776», έργο του Συριανού Ζωγράφου Βασίλη Κουσουλάκου (1989).

Η συνέχεια είχε Αρχαιολογικό Μουσείο.

Μικρό, αλλά πολύ ενδιαφέρον, στεγάζεται στην πίσω πλευρά του εντυπωσιακού Δημοτικού μεγάρου.

Αν και έχει ευρήματα και από άλλα νησιά (μέχρι και από τα Στύρα της Εύβοιας έχει), τα σημαντικότερα είναι τα πρωτοκυκλαδικά από τις προϊστορικές θέσεις

της Χαλανδριανής

και του Καστρίου της 3^ης χιλιετίας π.Χ.

Μια αίθουσα είναι αφιερωμένη στις ανασκαφές του μεγάλου αρχαιολόγου Χρήστου Τσούντα. Υπάρχουν λίγα ευρήματα της γεωμετρικής και κλασσικής εποχής και περισσότερα της ελληνιστικής και ρωμαϊκής.

Από το αρχαιολογικό μουσείο κινηθήκαμε βόρεια προς τη συνοικία «Βαπόρια».

Πρώτη στάση στο εντυπωσιακό ναό του Αγίου Νικολάου.

Αν και όλη η διακόσμηση του εσωτερικού του ναού μοιάζει με αυτή των Καθολικών,

πρόκειται για Ορθόδοξο ναό.

Συνεχίσαμε στα Βαπόρια με τις εικόνες των υπέροχων αρχοντικών των παλαιότερων καραβοκυραίων που στέκονται,

άλλα δίπλα στο κύμα

και άλλα παραμέσα.

Καταπληκτική γειτονιά.

Όλη η αρχοντιά της Ερμούπολης, που έτσι κι αλλιώς είναι αρχοντική, συγκεντρωμένη εκεί!!

Ευτυχώς αρκετά είναι συντηρημένα και σε πολύ καλή κατάσταση, κάποια δε έχουν μετατραπεί σε ξενώνες και ξενοδοχεία, φαντάζομαι αρκετά ακριβά.

Γυρίσαμε στην πλατεία Μιαούλη και εκεί κοντά κάτσαμε να φάμε.

Περάσαμε από την αγορά

και γυρίσαμε στο δωμάτιο παραλιακά. Η Σοφία έπεσε για ύπνο και εγώ ασχολήθηκα με τα της μέρας

Το απόγευμα πήγαμε για μπάνιο στον Γαλησσά.

Ήταν πολύ όμορφα και ο ήλιος βούτηξε στο Αιγαίο την ώρα που φεύγαμε. Αν και το φως έπεφτε γρήγορα, πήραμε το δρόμο προς τα νότια, μέχρι τον κόλπο του Φοίνικα,

με την ομώνυμη παραλία

και την Παραλία της Ποσειδωνίας.

Συνεχίσαμε, περάσαμε τις Αγκαθωπές

και φτάσαμε μέχρι το Κόμητο, με τη νύχτα να έχει φτάσει και παντού, όπου οικισμός, να έχουν ανάψει όλα τα φώτα.

Πήραμε το δρόμο προς τα πίσω και μπήκαμε, εσωτερικά πια, στην Ποσειδωνία, όπου σταματήσαμε στη μαγικά φωτισμένη έπαυλη Τσιροπινά!!

Τι εικόνες! Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω. Φέτος συμπλήρωσε τα 100 χρόνια ζωής,

έχει συντηρηθεί πρόσφατα και είναι ένα κόσμημα!

Φτάσαμε στην Ερμούπολη, κάναμε όλο τον παραλιακό και ακριβώς στην απέναντι μεριά του λιμανιού, στις παλιές αποθήκες, αφήσαμε το αυτοκίνητο.

Η νυχτερινή εικόνα των δύο λόφων της πόλης είναι μαγική. Κάτσαμε κάπου για να τσιμπήσουμε κάτι πρόχειρο και μετά για παγωτό. Εν τω μεταξύ έκανε ψύχρα. Γυρίσαμε στο δωμάτιο, όταν ακούσαμε θορύβους. Είχε σηκωθεί δυνατός αέρας, που έφερε μια πολύ δυνατή αλλά σύντομη βροχή. Κανονικό μπουρίνι. Έκανα δουλειά και μετά κάτσαμε μέχρι αργά στην τηλεόραση βλέποντας μια ταινία Αστερίξ. Έτσι ωραία τελείωσε και η 2^η μέρα στη Σύρο.

(το ταξίδι συνεχίζεται στο Σύρος, το νησί με τα δύο πρόσωπα! Β΄ )

Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας