Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Μυκηναϊκό Νεκροταφείο της Βούντενης!



6 Ιανουαρίου 2013


Λίγο έξω από την Πάτρα, στην περιοχή του χωριού Βούντενη, έχουν βρεθεί τα ερείπια ενός οικισμού, που ήταν σε πλήρη ανάπτυξη για πάνω από 400 χρόνια, από το 1500-1050 π.Χ. περίπου. Ο οικισμός αυτός ήταν στην πραγματικότητα ο πυρήνας μιας σειράς μικρότερων οικισμών, ένα γύρω και το καταφύγιό τους σε περίπτωση κινδύνου.
Νοτιοανατολικά του οικισμού, στην θέση Αγραπιδιά και Αμυγδαλιά βρισκόταν το νεκροταφείο του οικισμού. Οι ανασκαφές στο μοναδικό αυτό νεκροταφείο, που έχει έκταση περίπου 18 στρέμματα, έχουν φέρει μέχρι στιγμής στο φως μερικές δεκάδες θαλαμωτούς τάφους, σκαμμένους στο μαλακό πέτρωμα και πολλά κινητά ευρήματα (σκελετούς, κτερίσματα κλπ), πολλά από τα οποία βρίσκονται στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης. Οι τάφοι είναι διαφόρων σχημάτων, κατόψεων, μεγέθους κλπ. Οι μεγαλύτεροι είναι οι αρ. 4 και 75 και φαίνεται πως ήταν τάφοι κάποιων σπουδαίων κατοίκων του οικισμού.


Ήταν Μάρτης του 2011, όταν φτάσαμε, μετά από πολύ ψάξιμο, μιας και δεν είχε πουθενά ταμπέλες, μέχρι το πλάτωμα-πάρκινγκ, έξω από την κλειστή πόρτα του αρχαιολογικού χώρου.
Σχεδόν 2 χρόνια μετά, στις 6 του Γενάρη πήγαμε ξανά. Αυτή τη φορά ήταν ανοικτά και μας εξέπληξε ευχάριστα, όχι μόνο για τα ευρήματα, αλλά και για την εξαιρετική κατάσταση και οργάνωσή του.
Ένα πολύ καλόγουστο πέτρινο κτίριο στην είσοδο, που στεγάζει ό,τι χρειάζεται ένας τέτοιος χώρος, καλοκουρεμένο γκαζόν, θάμνοι, λουλούδια και ένα καλοστρωμένο μονοπάτι, που οδηγεί σε όσους από τους τάφους είναι επισκέψιμοι.
Όλοι οι τάφοι έχουν ένα στενό κατηφορικό (διά)δρομο που οδηγεί στην είσοδο και αυτή στον ταφικό θάλαμο. Στους μικρούς χρειάζεται να σκύψεις για να μπεις, στους μεγάλους έχει άπλετο χώρο να κινηθείς με όλη σου την άνεση.
Από πολλά σημεία του χώρου η θέα προς την πόλη της Πάτρας,
αλλά κυρίως τον Πατραϊκό κόλπο και τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας είναι μοναδική. Τα πράγματα ήταν ακόμα καλύτερα μιας και η μέρα ήταν θαυμάσια με ένα λαμπρό ήλιο,
σκέτη αποπλάνηση!
Το κτίριο της εισόδου έχει δίγλωσσους πίνακες
με πληροφορίες για το χώρο,
ενώ αντίστοιχες πινακίδες υπάρχουν έξω από τους τάφους, με πληροφορίες για τον κάθε τάφο χωριστά.
Αφού βγάλαμε μερικές φωτογραφίες του χώρου και της θέας, ξεκινήσαμε να μπαίνουμε στους τάφους. Από όλους έχουν πάρει τα ευρήματα, με αποτέλεσμα να είναι τελείως γυμνοί.
Εξαίρεση αποτελεί ο πρώτος τάφος (αρ.5), στον οποίο έχουν αφήσει τους σκελετούς, που βρέθηκαν σ’ αυτόν, στη θέση που βρέθηκαν. Το θέαμα είναι εντυπωσιακό.
Στον αρ. 13 έχουν αφήσει τις πέτρες, που έκλειναν την είσοδο, μέχρι ένα ορισμένο ύψος. Σε κάποιους δεν υπάρχει η οροφή και γι αυτό έχουν τοποθετήσει στέγαστρα.
Στέγαστρα έχουν βάλει και σε κάποιους από τους διαδρόμους των τάφων.
Κατεβαίνοντας τον διάδρομο του αρ.4 με τα τοιχώματα του βράχου να συγκλίνουν προς τα πάνω, αισθάνεσαι πραγματικά σα να κατεβαίνεις στον κάτω κόσμο.
Είναι ένας πολύ μεγάλος τάφος,
αλλά πραγματικά μικρός σε σχέση με τον τεράστιο αρ. 75. Εκεί είχα και μια αναπάντεχη συνάντηση. Ο Αλέξης, σχεδόν 30 χρόνια μετά. Αγκαλιές φιλιά και φυσικά ανταλλαγή νέων, τηλεφώνων και email.
Έτσι, μπαίνοντας και βγαίνοντας από τους τάφους, κάναμε τη βόλτα στο Μυκηναϊκό νεκροταφείο της Βούντενης. Μέσα από τον αρχαιολογικό χώρο ξεκινά το μονοπάτι, που ανηφορίζει μέχρι το Μυκηναϊκό οικισμό, αλλά το αφήσαμε για άλλη επίσκεψη στην Πάτρα.




Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας!




2 σχόλια:

  1. Με (ξανα)συγκίνησες Δήμο!!! Εγώ, βέβαια, έχω (ξανα)πάει κάμποσες φορές ακόμα? ΕΣΥ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσαι καλά Αλέξη! Εγώ όχι. Ίσως να πάω προς το τέλος Αυγούστου, όταν λέμε να έρθουμε για 3-4 μέρες με τους Ελβετούς φίλους μας για να τους δείξουμε την Πάτρα. Έχουν περάσει άπειρες φορές αλλά στην πόλη ποτέ!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...