Το Κάστρο του Ρίου! 2

 3 Μαΐου 2015

 

Πάνε 2 χρόνια, που πηγαίνοντας για διακοπές στην Ήπειρο, έκανα μια επίσκεψη για να δω το Κάστρο του Ρίου. Δυστυχώς ήταν κλειστό και έτσι περιορίστηκα σε μερικές φωτογραφίες απ’ έξω (Το Κάστρο του Ρίου!).

2006, Στη Μακεδονία και….λίγο από Θράκη!

 2006, στο Πήλιο, τη Μακεδονία και … λίγο από Θράκη! Μέρος 2^ο

 (συνέχεια από 2006, Στο αγαπημένο Πήλιο ξανά!)

 25 Ιουλίου-12 Αυγούστου 2006

2. ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΘΡΑΚΗ

 

Μέρα ταλαιπωρίας

Μετά την πρωινή μας βουτιά και τον τονωτικό καφέ, μαζέψαμε, φορτώσαμε και ξεκινήσαμε. Προορισμός η Καβάλα και οι παραλίες της!

Μερικές ώρες αργότερα φτάναμε στην περιοχή της Καβάλας και αρχίσαμε να ψάχνουμε για κάμπινγκ. Χρόνια κάνω αυτόν τον τρόπο διακοπών και είναι η δεύτερη φορά, που περάσαμε τέτοια ταλαιπωρία μέχρι να βρούμε. Με το οδηγό ανά χείρας ξεκινήσαμε από την περιοχή της Νέας Περάμου. Τα περισσότερα είχαν από καιρό κλείσει με αποτέλεσμα τα λίγα που λειτουργούσαν να είναι γεμάτα μέχρι την είσοδο! Από ολόκληρο τον κόλπο της Καβάλας καταλήξαμε στο Terra Batis λίγο πριν την είσοδο της πόλης. Και λέω καταλήξαμε γιατί το κάμπινγκ ήταν υπέροχο αλλά είχε μια απίστευτη φασαρία. Μιας όμως και δεν βρήκαμε άλλο δεν μπορούσαμε να κάνουμε κι αλλιώς. Έτσι αποφασίσαμε να στήσουμε εκεί, πράγμα που κάναμε. Αφού στήσαμε ρίξαμε μια βουτιά να φύγει η ταλαιπωρία και κάτσαμε στο εστιατόριο για φαΐ. Ο ύπνος εκείνο το βράδυ ήταν βαθύς, παρά τη φασαρία. Το κορμάκι μας χρειαζόταν ξεκούραση και δεν ενοχλήθηκε από τίποτα!

2006, Στο αγαπημένο Πήλιο ξανά!

 2006, στο Πήλιο, τη Μακεδονία και … λίγο από Θράκη! Μέρος 1^ο

 

Η χρονιά που πέρασε ήταν δύσκολη για μας. Η κόρη μας έδινε Πανελλήνιες εξετάσεις και φυσικά όλη η οικογένεια ήταν επί ποδός πολέμου. Ευτυχώς όλα πήγαν αρκετά καλά και περιμέναμε τα αποτελέσματα. Τις φετινές διακοπές θέλαμε να τις περάσουμε κάπου στην Ελλάδα που δεν είχαμε ξαναπάει. Το κουβεντιάσαμε με τους φίλους μας, πέσανε διάφορες ιδέες και καταλήξαμε στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θάσο. Με εξαίρεση ένα διήμερο το 1993 στην Κερκίνη και τις Σέρρες που είχαμε πάει από τη Χαλκιδική που κάναμε τότε διακοπές, δεν είχαμε βρεθεί ποτέ εκεί πάνω.

2003, Σλοβενία, η χώρα του Καρστ! 3 … και λίγο από Ιταλία

Πρώτο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη (Ιταλία – Κροατία – Σλοβενία),

 (συνέχεια από Σλοβενία, η χώρα του Καρστ! 2. Ljubljana η αξιαγάπητη)

 (Σελίδες από τα Παλιά Ταξιδιωτικά μου Ημερολόγια 2)

 3-5 Αυγούστου 2003

 

Το ταξίδι μας σιγά-σιγά πλησίαζε στο τέλος του. Δύο μέρες μένανε πριν την αναχώρησή μας για την πατρίδα και για εκείνη, την προτελευταία μέρα είχαμε αποφασίσει να ξεκινήσουμε από την Ιταλία.

2003, Σλοβενία, η χώρα του Καρστ! 2. Ljubljana η αξιαγάπητη

 Πρώτο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη (Ιταλία – Κροατία – Σλοβενία),

 (συνέχεια από Σλοβενία,η χώρα του Καρστ! 1)

 (Σελίδες από τα Παλιά Ταξιδιωτικά μου Ημερολόγια 2)

 2 Αυγούστου 2003

 

Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στην πρωτεύουσα της χώρας, την Λουμπλιάνα (Ljubljana), την αξιαγάπητη, την αγαπησιάρα (κάτι τέτοιο σημαίνει το όνομά της). Μια πρωτεύουσα σχετικά μικρή για τέτοια με πληθυσμό που είναι λίγο πιο κάτω από 400.000 στην ευρύτερη πόλη.

2003, Σλοβενία, η χώρα του Καρστ! 1

 Πρώτο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη (Ιταλία – Κροατία – Σλοβενία),

 (συνέχεια από Στη χώρα που γεννήθηκε ο Τίτο! 2. Στην πρωτεύουσα)

 (Σελίδες από τα Παλιά Ταξιδιωτικά μου Ημερολόγια 2) 

 31 Ιουλίου-1 Αυγούστου 2003

 

Η τελευταία μέρα που θα μέναμε στα νότια της Σλοβενίας ξεκίνησε με χαλάρωση και διασκέδαση. Δηλαδή Aqua park. Ζεστά νερά, διάφορα εφέ, όπως «τροπική καταιγίδα», νεροτσουλήθρες και άλλα διασκεδαστικά, έτσι ώστε να περάσει το πρωινό πολύ ωραία.

2003, Στη χώρα που γεννήθηκε ο Τίτο! 2. Στην πρωτεύουσα

Πρώτο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη (Ιταλία – Κροατία – Σλοβενία), 

(συνέχεια από Στη χώρα που γεννήθηκε ο Τίτο! 1. Δαλματικές Ακτές) 

(Σελίδες από τα Παλιά Ταξιδιωτικά μου Ημερολόγια 2)

29-30 Ιουλίου 2003

 

Την άλλη μέρα νωρίς το πρωί μαζέψαμε, φορτώσαμε και αφήσαμε πίσω μας τις ακτές της Δαλματίας. Η πορεία μας βόρεια και μετά ανατολικά. Ένα μέρος της σε καινούριο, πολύ καλό αυτοκινητόδρομο, με τούνελ, γέφυρες και πολύ αέρα. Περάσαμε έξω από το Εθνικό Πάρκο των Λιμνών Plitvice και συνεχίσαμε για Ζάγκρεμπ. Λίγα χμ μετά το πάρκο σταματήσαμε για φαγητό. Είναι ένα μέρος πάνω στο δρόμο με ψησταριές, όπου το αρνί ψήνονταν ολόκληρο στη σούβλα με φωτιά (όχι κάρβουνα) κάπως σαν το αντικριστό στην Κρήτη. Ήταν πολύ νόστιμο.