17 Απριλίου 2017
Δευτέρα του Πάσχα, μαζεύουμε αυτά που περισσέψανε από το πασχαλινό
τραπέζι και η παρέα ξεκινάει για μια εκδρομή στο καταπράσινο χωριό Ρούκλια, στα
δυτικά της Όχης.
Αφού φάγαμε, κάναμε τις βόλτες μας για χάζι και φωτογραφίες, ο Γ.
μάζεψε χόρτα, εξασφαλίζοντας έτσι τη σαλάτα την άλλης μέρας και κάτσαμε να
φτιάξουμε να πιούμε τον καφέ μας. Εν τω μεταξύ ο ουρανός από ώρα φορτώνει και
είναι φανερό πως το πάει για βροχή. Αρχίζει να βρέχει όταν εμείς πίνουμε τον
καφέ μας και δεν αργεί να γίνει μια δυνατή μπόρα. Έτσι μπαίνουμε στα αυτοκίνητα
για να γυρίσουμε πίσω στην Κάρυστο. Στο Παραδείσι έχει σχεδόν σταματήσει ενώ
όταν φτάσαμε στην Κάρυστο έχει σταματήσει τελείως. Σε λίγη ώρα ένας λαμπρός
ήλιος, που όμως πάει να δύσει, βάφει τις δυτικές πλευρές των κτιρίων. Ο ουρανός
έχει ακόμα σύννεφα και το βουνό είναι τόσο «κοντά», που λες και θα απλώσεις το
χέρι να το πιάσεις. Όλα αυτά βέβαια γιατί μετά τη βροχή η ατμόσφαιρα είναι
πεντακάθαρη.
