Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Στο Πάρκο του Κ.Π.Ι.Σ.Ν. (Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος)!

30 Δεκεμβρίου 2017

 

 

Προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο καιρός έχει καλυτερέψει αισθητά και κατηφορίζουμε για δεύτερη φορά προς το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, για μια επίσκεψη με ξενάγηση στο Πάρκο του συγκροτήματος. (https://disaki.blogspot.gr/2017/10/blog-post_30.html)

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Στο Ιερό της Θεάς! (Βραυρώνα)

14 Δεκεμβρίου 2017


Η μέρα είχε όλες τις προϋποθέσεις για μια όμορφη εκδρομή εντός Αττικής. Υπέροχη. χειμωνιάτική λιακάδα και γενική απεργία ΑΔΕΔΥ-ΓΣΣΕ (!!!). Θα ρωτήσει κανείς, και δικαιολογημένα, γιατί το δεύτερο να αποτελεί προϋπόθεση για εκδρομή. Και εξηγώ. Η κόρη μας με μια φίλη της έπρεπε να ταξιδέψουν για Ισπανία και ο προαστιακός δεν λειτουργούσε. Έτσι ανέλαβα εγώ τη μεταφορά. Νωρίς το μεσημέρι τις αφήσαμε στο αεροδρόμιο και είχαμε ώρα για να υλοποιήσουμε ένα σχέδιο, που είχαμε στο νου εδώ και χρόνια.

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Καλές Γιορτές!!

Εύχομαι σε όλους Καλές Γιορτές, με χαρά και υγεία, αγκαλιά με αυτούς που αγαπούν και τους αγαπούν






Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Ο Διογένης και οι φακές!

18 Δεκεμβρίου 2017

Γκράφιτι στο χώρο έξω από το Θέατρο «Κάτω απ’ τη γέφυρα» στο Νέο Φάληρο. Έργο του καλλιτέχνη, που υπογράφει με το καλλιτεχνικό ΣΕΠΑ

Μία μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι ενός τυχαίου σπιτιού. Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα πιο φθηνό φαγητό από μία σούπα με φακές. Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας. Πέρασε ένα απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:
«Α! Διογένη, Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δε θα ήσουν αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές.»
Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:
«Α, φουκαρά αδελφέ μου! Αν μάθαινες να τρως λίγες φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα.»

Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο βρήκα στο ίντερνετ σε πολλές σελίδες και ιστολόγια τελείως ή σχεδόν πανομοιότυπο και έτσι δεν κρίνω σκόπιμο να αναφέρω από ποιο απ’ αυτά το πήρα.





Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

Πολιτισμός, Γλώσσες και Εθελοντισμός στο Χαλάνδρι!

4 Δεκεμβρίου 2017


Το Σώμα Εθελοντών του Δήμου Χαλανδρίου, εκτός των άλλων και πολλών δραστηριοτήτων του, έχει εντάξει σ’ αυτές μαθήματα εκμάθησης ξένων γλωσσών. Εθελοντές καθηγητές διδάσκουν αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, γερμανικά, ρώσικα και αραβικά.
Τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου το απόγευμα, οι καθηγητές με τους μαθητές τους συμμετείχαν σε εκδήλωση, όπου παρουσίασαν στοιχεία πολιτισμού, που σχετίζονται με την κάθε γλώσσα και τις χώρες στις οποίες μιλιέται η κάθε μία.

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Παλάτια, στέρνες και σταθμοί στην Πόλη!

(συνέχεια από Στην Αγία Σοφία και τον Βόσπορο!)


Η πόλη που την είπαν «Πόλη»!
2013-Ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, 5ο μέρος

27 Μαρτίου 2013


Πέμπτη μέρα στην Πόλη η σημερινή. Είμαστε λίγο κουρασμένοι και αφιερώσαμε εκείνη τη μέρα σε σχετικά λίγα, αλλά εκλεκτά. Τρία μνημεία είχαμε στο πρόγραμμα, που καλύπτουν χρονικά ένα διάστημα 1350 χρόνων, από το παλαιότερο μέχρι το νεώτερο.

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

Τα 9/8 της καρδιάς!

19 Νοεμβρίου 2017


Μεσημέρι Κυριακής, σε μουσικό μεζεδοπωλείο, κάπου στα δυτικά προάστια, μια παρέα περίπου 30 ατόμων, ατόμων που τους ενώνει η «Σκλήρυνση Κατά Πλάκας», μαζεύτηκε να τα πει, να φάει και να διασκεδάσει. Ο φίλος μας άνοιξε το χορό, χορεύοντας τις ζεϊμπεκιές του, αποδεικνύοντας πως το μεράκι και η λεβεντιά είναι στην καρδία και το μυαλό και όχι στα ποδάρια. Άλλωστε οι παλιοί το λέγανε: «Το λέει η περδικούλα του»!!





Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

7 χρόνια «δισάκι»!


Αυτές τις μέρες συμπληρώθηκαν 7 χρόνια απ’ όταν γεννήθηκε το μεγάλο μου «παιδί», το ιστολόγιο (blog) «το δισάκι μου στον ώμο…». 7 χρόνια δημιουργικής γραφής, ταξιδιών (όχι πως πριν έκανα λιγότερα), νέων φίλων και πάνω από 450.00 επισκέπτες, που καλωσορίσαμε και φιλέψαμε «εικόνες και εντυπώσεις», από τον αγαπημένο μας τόπο, αλλά και από άλλους τόπους αυτού του όμορφου κόσμου. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς! Δεν έχω να ευχηθώ τίποτα άλλο, παρά μόνο να είμαστε καλά και να συνεχίσουμε έτσι. Με πολλά ταξίδια και πολλές αναρτήσεις στο καλό μου «δισάκι»!





Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

Στην Αγία Σοφία και τον Βόσπορο!

(συνέχεια από Ταξίμ και Μπλε Τζαμί!)


Η πόλη που την είπαν «Πόλη»!
2013-Ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, 4ο μέρος


26 Μαρτίου 2013


Η τέταρτη μέρα του ταξιδιού μας στην Πόλη ήταν αφιερωμένη στην Αγία Σοφία και τον Ιππόδρομο, αλλά είχε και μια βόλτα στον Βόσπορο με το καραβάκι για μια ξεκούραστη απόλαυση διαφορετικών εικόνων.

Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ)

Μια φωτογραφική ξενάγηση!

13 Οκτωβρίου 2017


Στις 13 Οκτωβρίου, πήγαμε με φίλους να επισκεφτούμε το νέο απόκτημα της πόλης, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο Φαληρικό Δέλτα, στους χώρους του παλιού Ιππόδρομου.

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Στα βουνά του Laurino!

Πρώτο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη (Ιταλία – Κροατία – Σλοβενία),



22-24 Ιουλίου 2003


Ιταλία 2 (Δολομίτες)

Ανεβαίνοντας στα βουνά

Στα βόρεια της Ιταλίας είναι ένας τόπος μαγικός και μαγευτικός που περιβάλλεται από θρύλους. Ένας απ’ αυτούς λέει πως κάποτε εκεί κατοικούσαν ξωτικά, γίγαντες, νεράϊδες και νάνοι. Οι τελευταίοι βασίλευαν στις κορφές των βουνών και έκρυβαν εκεί τους αμύθητους θησαυρούς τους.
Ένας από τους θησαυρούς ήταν οι υπέροχοι ροδώνες με τα κόκκινα τριαντάφυλλα που κάλυπταν τις κορυφές. Όμως οι άνθρωποι της κοιλάδας θέλησαν για τον εαυτό τους, τους θησαυρούς αυτούς.
Ο βασιλιάς των νάνων Laurino μετέτρεψε τους ροδώνες σε πέτρα και καταράστηκε τους ανθρώπους να μην μπορούν πια να τους δουν ούτε μέρα ούτε νύχτα. Ξέχασε όμως το δειλινό, τότε που ο ήλιος λίγο πριν χαθεί πίσω από τα βουνά βάφει τις κορφές με ένα υπέροχο ροζ χρώμα. Και έτσι οι ροδώνες του Laurino ξαναζωντανεύουν αυτή την ώρα. Το φαινόμενο ονομάζεται “Enrosadura”.

Πρόκειται για τη δίγλωσση περιοχή της Ιταλίας με κατοίκους που είναι Ιταλοί υπήκοοι αλλά που η νοοτροπία και η κουλτούρα τους θυμίζει περισσότερο Αυστρία. Είναι το Νότιο Τυρόλο, η περιοχή των Ιταλικών Άλπεων, η περιοχή των ψηλών βουνών, των Δολομιτών.

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

Στη γη που διαφέντευαν οι Δόγηδες!

Πρώτο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη (Ιταλία – Κροατία – Σλοβενία),


19-21 Ιουλίου 2003


Ιταλία 1 (Περιοχή Βενετίας)

Είναι μεσημέρι Σαββάτου και οδηγώ με προσοχή πάνω στον καταπέλτη του πλοίου. Μόλις φτάσαμε στην Ανκόνα, το λιμάνι της Κεντρικής Ιταλίας στην Αδριατική μετά από ένα ταξίδι 20 περίπου ωρών. Ένα ταξίδι που δεν ήταν και τόσο ήρεμο, ιδίως στην Αδριατική. Το Ιόνιο ήταν πιο ήσυχο. Έχω τεταμένη την προσοχή να μην χάσω το άλλο αυτοκίνητο της παρέας αλλά κυρίως για να βρούμε το δρόμο μας προς τον αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας (Autostrada) μιας και είναι η πρώτη φορά που οδηγώ στο εξωτερικό. Ευτυχώς οι πινακίδες είναι στη σωστή θέση για να μη χαθείς. Βγαίνουμε στον αυτοκινητόδρομο και παίρνουμε κατεύθυνση βόρεια.
Η κίνηση απερίγραπτη, κυρίως φορτηγά. Βλέπεις ο δρόμος αυτός οδηγεί προς την Κεντρική Ευρώπη. Είναι όμως έτσι φτιαγμένος που κινούμαστε γρήγορα και κυρίως χωρίς πρόβλημα. Έτσι «καταπίνουμε» τα χιλιόμετρα χωρίς όμως να μπορούμε να απολαύσουμε τη διαδρομή. Σε επόμενο ταξίδι μου πρέπει πωσδήποτε να δω και αυτή την περιοχή. Αυτή τη φορά το ταξίδι μας αφορά τη βόρεια-βορειοανατολική Ιταλία.
Προσπερνάμε το Ρίμινι και έξω από τη Μπολόνια στρίβουμε δεξιά προς Πάντοβα και Βενετία, τελικό μας προορισμό. Η Βενετία είναι απλά ένας σταθμός για το ταξίδι μας αλλά επειδή δεν έχουμε πάει ξανά αποφασίσαμε να αφιερώσουμε σ’ αυτήν και τη γύρω περιοχή δύο ημέρες για μια πρώτη γνωριμία. . Έχει σουρουπώσει όταν φτάνουμε στην περιοχή Fusina στα ανατολικά της λιμνοθάλασσας της Βενετίας και στήνουμε τις σκηνές μας στο ομώνυμο κάμπινγκ έχοντας δει και άλλα κάμπινγκ της περιοχής που όμως δεν μας ικανοποίησαν. Έχει νυχτώσει για τα καλά και καθόμαστε για μια πίτσα στην πιτσαρία του κάμπινγκ λίγο πριν αυτό κλείσει. Α! ρε Ελλάδα με τα ξενύχτια σου!!! Η παρέα των Γάλλων δίπλα μας, μας ενημερώνει ότι στη Βενετία απόψε θα έχει καύση πυροτεχνημάτων που φαίνονται από το κάμπινγκ Έτσι παίρνουμε καρέκλες και πιάνουμε θέση μαζί με άλλους πολλούς στην παραλία απέναντι από την «Γαληνότατη». Ήταν πολύ καλά και πρωτότυπα αλλά είχαν πολύ μεγάλη διάρκεια και έτσι γίνονται κουραστικά.
Ώρα για ύπνο και ξεκούραση

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Εικόνες από τη γιορτή κρασιού!

26 Αυγούστου 2017


Παραδοσιακά, το καλοκαίρι των εκδηλώσεων στην Κάρυστο κλείνει το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου με τη γιορτή του κρασιού. (φέτος θα ακολουθήσει μερικές μέρες μετά θεατρική παράσταση, αλλά αυτό είναι μια εξαίρεση)

Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Πάμε στην Εύβοια να δοκιμάσουμε κρασιά!

23 Αυγούστου 2017


Μου αρέσει το καλό κρασί, δε λέω. Δεν είμαι όμως από αυτούς, που κυνηγάνε την εμπειρία της επίσκεψης οινοποιείων και της δοκιμής κρασιών. Πριν κάμποσα χρόνια, με μια ομάδα μαθητών μου κάναμε ένα πρόγραμμα για το κρασί και επισκεφτήκαμε κάποιο οινοποιείο στην Μαντίνεια (http://disaki.blogspot.gr/2011/11/blog-post_02.html). Η εμπειρία εκείνη δεν με τράβηξε ιδιαίτερα. Με λίγα λόγια, ο «οινικός τουρισμός» ήταν μια άγνωστη έννοια για μένα. Όλα αυτά μέχρι πριν τρία χρόνια, όταν με τους φίλους μας Werner και τη γυναίκα του Anita, οργανώσαμε μια τριήμερη εκδρομή στα Καλάβρυτα και τις γύρω περιοχές (http://disaki.blogspot.gr/2016/12/blog-post.html), εντάσσοντας σε αυτό και μια επίσκεψη σε ένα πολύ καλό οινοποιείο στο Άνω Διακοφτό. (http://disaki.blogspot.gr/2014/08/blog-post_22.html) Οι Ελβετοί φίλοι μας είναι λάτρεις του καλού κρασιού και κάνουν συχνά επισκέψεις σε μικρά και μεγάλα οινοποιεία διαφόρων Ευρωπαϊκών χωρών. Γνωρίζοντάς το, σκέφτηκα να ψάξω να βρω ένα οινοποιείο εκεί στα ορεινά της Πελοποννήσου. Ενθουσιάστηκαν με την επίσκεψη και η χαρά τους εκείνη με έκανε κι εμένα να τη χαρώ. Από τότε το συζητάμε συχνά και οι εκδρομές που σχεδιάζουμε περιέχουν και κάποια δοκιμή κρασιών. Μόνο που από το 2014, για διάφορους λόγους, δεν καταφέραμε να κάνουμε κάποια από τις εκδρομές που είχαμε σχεδιάσει. Φέτος που είμαστε όλο το καλοκαίρι στην Κάρυστο, σκέφτηκα να ψάξω την Εύβοια. Λίγο ψάξιμο στο ίντερνετ μου αποκάλυψε πως το δεύτερο σε μέγεθος νησί μας δεν έχει πολλά οινοποιεία, αλλά περισσότερα από όσα περίμενα. Κάποια από αυτά είναι επισκέψιμα. Η αναπηρία του Werner, με έκανε να πάρω κάποια τηλέφωνα για να μάθω αν είναι προσβάσιμα. Έτσι καταλήξαμε σε δύο. Το ένα στην περιοχή του Μύτικα, στην καρδιά του εύφορου Ληλάντιου Πεδίου, δίπλα στη Χαλκίδα και το άλλο στον Μαλακώντα, κοντά στην Ερέτρια.

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

Πεταλιοί, σαν από αεροπλάνο!

23 Αυγούστου 2017


Στον γυρισμό στην Κάρυστο, ύστερα από μια βόλτα στα κεντρικά της Εύβοιας κάναμε μια στάση πάνω από τον οικισμό Πόρτο Λάφια. Οι Πεταλιοί, τα νησάκια που είναι κοντά στο Μαρμάρι, είναι απλωμένα μπροστά μας, και με "καλούν" για μια πανοραμική φωτογραφία. Φυσικά δεν λέω ποτέ όχι σε τέτοιου είδους προ(σ)κλήσεις.

Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

Ευρωπαϊκή Μέρα Μουσικής!

15 Οκτωβρίου 2014


 Τζαζ μπάντα του δρόμου στη Γέφυρα του Καρόλου στην Πράγα.




Η Ημέρα της Μουσικής άρχισε να γιορτάζεται στο Παρίσι το 1982, με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Πολιτισμού Ζακ Λανγκ, ενώ το 1985 ο θεσμός εξαπλώθηκε έξω από τα γαλλικά σύνορα. Η Αθήνα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1985, ήταν η πρώτη εκτός Γαλλίας χώρα στην οποία πραγματοποιήθηκε η Γιορτή της Μουσικής.
Μέσα σε λίγα χρόνια, η Ημέρα της Μουσικής έφτασε να είναι ένας πραγματικός θεσμός, ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πολιτιστικό γεγονός που διεξάγεται κάθε 21 Ιουνίου σε περισσότερες από 22 χώρες, από την Ιρλανδία μέχρι το Καζακστάν και από τις Βαλτικές χώρες μέχρι την Κύπρο.
Ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς, πάρκα και διάφορους άλλους χώρους, παρουσιάζοντας αφιλοκερδώς συναυλίες απ' όλο το μουσικό φάσμα. Δίνεται, έτσι, η ευκαιρία για μία ευρωπαϊκή πολιτιστική γιορτή που συμβάλλει ώστε να αναπτυχθούν πολιτιστικές ανταλλαγές και συνεργασίες ανάμεσα σε νέους και καθιερωμένους καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/92






Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Στον Άη Γιάννη των Μύλων!



30 Απριλίου 2017


-Πότε είναι το μνημόσυνο;
-Την Κυριακή, στις 9 και μισή.
-Που θα γίνει;
-Στους Μύλους, στον Άη Γιάννη.
-Εντάξει. Εμείς θα έρθουμε το Σάββατο και θα τα πούμε στην εκκλησία.

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Παλαιά Βρύση Χεροδύναμου!



17 Απριλίου 2017


Ας υποθέσουμε πως είσαι στην Κάρυστο, στη Νότια Εύβοια και αποφασίζεις με την παρέα σου να κάνετε μια βόλτα σε κάποιο κοντινό χωριό. Ξεκινάτε λοιπόν για τα Ρούκλια (Μια βόλτα στα Ρούκλια!).

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

Οι «οδοιπόροι» της Γρανάδας!



17 Μαρτίου 2017


Στη Γρανάδα της Ισπανίας βρίσκεται το γλυπτό CAMINANTE* του γλύπτη Juan Antonio Corredor, φτιαγμένο το 2013. Είναι τοποθετημένο στην πολυσύχναστη πλατεία στο κέντρο της πόλης, την Plaza de Puerta Real και δίπλα στο σιντριβάνι Fuente de las Batallas. από όπου περνά πλήθος κόσμου συνεχώς.

Τρίτη 16 Μαΐου 2017

Κινητό Γκράφιτι!



15 Μαΐου 2017


Η επιφάνεια του μικρού φορτηγού της εταιρείας υπήρξε ο «καμβάς» για να ξεδιπλώσει την έμπνευσή του ο γκραφίστας. Το θέμα του ένας γκραφίστας πάνω σε ένα σκούτερ (μήπως είναι η «αυτοπροσωπογραφία» του; ).
Έτσι προέκυψε ένα κινητό γκράφιτι. Και ως προς το θέμα και ως προς τον «καμβά».


Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Μια βόλτα στα Ρούκλια!



17 Απριλίου 2017


Δευτέρα του Πάσχα, παίρνουμε ό, τι έχει περισσέψει από το Πασχαλινό τραπέζι και ξεκινάμε για πικνίκ. Η πρόγνωση της ΕΜΥ μιλάει για βροχή και το πρωινό είναι κιόλας βαρύ. Αλλά εμείς δεν πτοούμαστε. Προορισμός μας τα Ρούκλια. 

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Αγίου Γεωργίου!

23 Απριλίου 2017


Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου φέτος συμπίπτει με την Κυριακή του Θωμά.  Διπλή η γιορτή και ακόμα περισσότεροι από (τους έτσι κι αλλιώς πολλούς), που γιορτάζουν σήμερα. 
ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΑ!!! 

Η μπάντα…. της Ρωμαϊκής λεγεώνας!



12 Μαρτίου 2017


Κυριακή απόγευμα και γυρνώντας από το αεροδρόμιο της Σεβίλλης, που πήγαμε τη Μαριάννα για να γυρίσει στη Βαρκελώνη, είπαμε να πάμε μέχρι τη Βασιλική της Μακαρένα, στα βόρεια του ιστορικού κέντρου της πόλης. 

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Ανοιξιάτικη μπόρα!



17 Απριλίου 2017


Δευτέρα του Πάσχα, μαζεύουμε αυτά που περισσέψανε από το πασχαλινό τραπέζι και η παρέα ξεκινάει για μια εκδρομή στο καταπράσινο χωριό Ρούκλια, στα δυτικά της Όχης.
Αφού φάγαμε, κάναμε τις βόλτες μας για χάζι και φωτογραφίες, ο Γ. μάζεψε χόρτα, εξασφαλίζοντας έτσι τη σαλάτα την άλλης μέρας και κάτσαμε να φτιάξουμε να πιούμε τον καφέ μας. Εν τω μεταξύ ο ουρανός από ώρα φορτώνει και είναι φανερό πως το πάει για βροχή. Αρχίζει να βρέχει όταν εμείς πίνουμε τον καφέ μας και δεν αργεί να γίνει μια δυνατή μπόρα. Έτσι μπαίνουμε στα αυτοκίνητα για να γυρίσουμε πίσω στην Κάρυστο. Στο Παραδείσι έχει σχεδόν σταματήσει ενώ όταν φτάσαμε στην Κάρυστο έχει σταματήσει τελείως. Σε λίγη ώρα ένας λαμπρός ήλιος, που όμως πάει να δύσει, βάφει τις δυτικές πλευρές των κτιρίων. Ο ουρανός έχει ακόμα σύννεφα και το βουνό είναι τόσο «κοντά», που λες και θα απλώσεις το χέρι να το πιάσεις. Όλα αυτά βέβαια γιατί μετά τη βροχή η ατμόσφαιρα είναι πεντακάθαρη.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...