Στο Ιερό της Θεάς! (Βραυρώνα)

14 Δεκεμβρίου 2017

Η μέρα είχε όλες τις προϋποθέσεις για μια όμορφη εκδρομή εντός Αττικής. Υπέροχη. χειμωνιάτική λιακάδα και γενική απεργία ΑΔΕΔΥ-ΓΣΣΕ (!!!). Θα ρωτήσει κανείς, και δικαιολογημένα, γιατί το δεύτερο να αποτελεί προϋπόθεση για εκδρομή. Και εξηγώ. Η κόρη μας με μια φίλη της έπρεπε να ταξιδέψουν για Ισπανία και ο προαστιακός δεν λειτουργούσε. Έτσι ανέλαβα εγώ τη μεταφορά. Νωρίς το μεσημέρι τις αφήσαμε στο αεροδρόμιο και είχαμε ώρα για να υλοποιήσουμε ένα σχέδιο, που είχαμε στο νου εδώ και χρόνια.

Εφτά χρόνια πριν, το Νοέμβρη του 2010, μια ηλιόλουστη μέρα σαν και αυτή, πήγαμε επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Βραυρώνας, στην ανατολική Αττική. Αν και σκοπεύαμε να το συνδυάσουμε με την επίσκεψη στον διπλανό αρχαιολογικό χώρο του Ιερού της Βραυρωνίας Αρτέμιδος, το αναβάλαμε για το μέλλον. Τα χρόνια πέρασαν και να που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.

Για εκείνη τη μακρινή επίσκεψη είχα κάνει μια ανάρτηση

(http://disaki.blogspot.gr/2010/11/blog-post_21.html) και είχα αναφέρει κάποια γενικά στοιχεία για το Ιερό και τον τόπο. Αντιγράφω εκείνα τα στοιχεία αυτούσια.

«Η Βραυρώνα βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Αττικής, νότια της Αρτέμιδος (Λούτσα) και βόρεια του Πόρτο Ράφτη. Ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο βρίσκονται πολύ κοντά στη θάλασσα, σε μια περιοχή που ο χείμαρρος Ερασίνος δημιουργεί βάλτους και έτσι έχει πολλές προσχώσεις. Στο Ιερό αυτό λατρευόταν η Άρτεμις, θεά του κυνηγιού, της φύσης αλλά και της ευτοκίας, καθώς και η Ιφιγένεια, η οποία επιστρέφοντας από την Ταυρίδα όπου την είχε μεταφέρει η Θεά έγινε Ιέρεια εκεί (αυτή είναι η κατά Ευριπίδη εκδοχή του μύθου).»

Η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο είναι από τη μεριά του μουσείου. Ένα δρομάκι ξεκινάει από την είσοδο του και μέσα από μια πράσινη διαδρομή μερικών δεκάδων μέτρων, φτάνει στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου. Μέσα στο χώρο είσαι υποχρεωμένος να κινείσαι σε ένα δίκτυο μονοπατιών και υπερυψωμένων μεταλλικών διαδρόμων, που είναι απόλυτα προσβάσιμο σε όλους, είτε κινούνται με τα πόδια,

είτε σε αναπηρικό αμαξίδιο.

Ακολουθώντας το μονοπάτι περνάς από την αναστηλωμένη στοά,

τα πρόπυλα,

τα ερείπια του Ναού,

το «Ηρώο της Ιφιγένειας»,

την αρχαία γέφυρα και την πηγή.

Εκεί, στο χώρο της τελευταίας, ένα ζευγάρι διάβαζε φωναχτά επικλήσεις σε αρχαίους Θεούς. Στην Άρτεμη, την Αφροδίτη κλπ. Ήταν πιθανά Δωδεκαθεϊστές.

Πάνω από το χώρο της πηγής σε ένα μικρό πλάτωμα είναι ο Βυζαντινός Ναός του Αγίου Γεωργίου.

«Κατασκευασμένος στα μέσα του 15ου αιώνα από αρχαίο και πρωτοχριστιανικό υλικό, ανήκει σε έναν ιδιαίτερο τύπο μονοχωρου ναού με τρούλο, η στέγη του είναι δίρρικτη με κεραμίδια. Από τις σπουδαίες αγιογραφίες που είχε σήμερα σώζονται ελάχιστες. Εκεί ήταν και το ασκητήριο του αγίου Τιμόθεου.» (http://www.marko.gr/ekklisies/agios-georgios-vravrona/)

Ο Άγιος Τιμόθεος έζησε στα τέλη του 16^ου αι, ήταν Επίσκοπος Εύβοιας (Ευρίπου) και ο ιδρυτής της Μονής Πεντέλης.

Εκεί τελείωσε η επίσκεψή μας σε ένα αρχαιολογικό χώρο, που «στεγάζει» μνημεία δύο θρησκειών, πολύ σπουδαίο, πολύ όμορφο, σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον, πολύ φροντισμένο και προσβάσιμο σε ΟΛΟΥΣ!

Η εκδρομή μας τελείωσε σε ένα μαγαζί δίπλα στη θάλασσα, με κάτι πρόχειρο για φαΐ, καφεδάκι και

θέα στο βάθος τη Νότια Εύβοια και το βουνό της την Όχη.

Πάντα τέτοια!