Περιστέρι-Πλατεία Δημαρχείου!

19 Φεβρουαρίου 2013

Το Περιστέρι είναι ο τρίτος Δήμος του λεκανοπεδίου, όσον αφορά τον πληθυσμό και ο τέταρτος της χώρας. Μια πόλη με αρκετά μεγάλη έκταση και ο πληθυσμός της ανήκει στην εργατική και τη μικρομεσαία τάξη. Σα ξεχωριστή πόλη έχει μια ηλικία που πλησιάζει τα 80 χρόνια.

Στο Περιστέρι μεγάλωσα και έζησα τα πρώτα 18 μου χρόνια μέχρι που έφυγα για σπουδές. Οι δεσμοί μου όμως δεν κόπηκαν ποτέ μιας και οι γονείς και τα αδέλφια μου ζούσαν εκεί και ένα από τα αδέλφια μου ζει μόνιμα στο πατρικό μας. Και όχι μόνο αυτό αλλά ήμουν για 24 ολόκληρα χρόνια καθηγητής σε Περιστεριώτικο Γυμνάσιο. Έτσι, αν και δεν ζω στο Περιστέρι, παραμένω δημότης του και συχνά πυκνά βρίσκεται μια αιτία και το επισκέπτομαι.

Έτσι κι εχθές. Ένα πιστοποιητικό από το Δημαρχείο που βγήκε γρήγορα-γρήγορα, η βροχή που είχε σταματήσει και έχοντας χρόνο πήρα τη μηχανή μου να βγάλω μερικές φωτογραφίες.

Τα τελευταία χρόνια η πλατεία που ήταν το παλιό Δημαρχείο έχει αλλάξει τελείως.

Το παλιό κτίριο γκρεμίστηκε και στη θέση του φτιάχτηκε ένα πολύ μεγαλύτερο και πολύ μοντέρνο νέο. Η πλατεία άλλαξε σχήμα και μέσα σ’ αυτή δημιουργήθηκε ο δεύτερος σταθμός του ΜΕΤΡΟ, που όμως δεν λειτουργεί λόγω των προβλημάτων μεταξύ του ελληνικού κράτους και της γνωστής μας Siemens (!!) Διάφορα γλυπτά στην πλατεία, κάποια χρηματοδοτημένα από το ΜΕΤΡΟ, συμπληρώνουν μια εικόνα που θα ήταν εξαιρετική αν δεν υπήρχαν τα διάφορα συρματοπλέγματα και οι λαμαρίνες από το εργοτάξιο του ΜΕΤΡΟ.

Απέναντι από το Δημαρχείο και μέσα στην πλατεία  βρίσκεται ο Μητροπολιτικός Ναός της πόλης, η Ευαγγελίστρια. Θεμελιώθηκε πριν από 85 χρόνια από Μικρασιάτες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο Περιστέρι.

Δίπλα της βρίσκεται ο γυάλινος θόλος του σταθμού.

Τέλος στην κάτω πλευρά της πλατείας υπάρχει το ηρώο που γνώριζα από μικρός. Το άγαλμα της γυναίκας με το κράνος στο δεξί χέρι και το κλαδί στο αριστερό. Το έφτιαξε το 1955 ο γλύπτης Δημήτρης Φερεντίνος (1908-1986). Παλιά ήταν κοντά στην τωρινή του θέση αλλά μέσα σε ένα τριγωνικό και πολύ πράσινο «παρκάκι». Όσα χρόνια φτιάχνονταν το Δημαρχείο και η πλατεία το είχαν αφαιρέσει.

Πολύ εντυπωσιακό γλυπτό είναι αυτό ανάμεσα στο Δημαρχείο και την εκκλησία. Αποτελεί ύμνο στην απόλαυση της χαλάρωσης και του ελεύθερου χρόνου. Δημιουργήθηκε από τον γλύπτη Ευάγγελο Μουστάκα το 2010 με χρηματοδότη την ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ.

Πολύ καλά είναι και τα δύο μεταλλικά περιστέρια πάνω από τη μαρμάρινη πινακίδα των εγκαινίων του Δημαρχείου.

Η κεντρική λεωφόρος της πόλης, Παναγή Τσαλδάρη πέρναγε παλιότερα από το κέντρο της σημερινής πλατείας χωρίζοντάς της στα δύο. Μια παράκαμψη της έδωσε ημικυκλική μορφή αφήνοντας την πλατεία ενιαία και πολύ πιο μεγάλη.

Στο κάτω μέρος και απέναντι από την πλατεία σχηματίζεται ένα μικρό πράσινο τρίγωνο. Εκεί έχει στηθεί ακόμα ένα άγαλμα. Αυτό της Πόντιας Μάνας του 2011, έργο του γλύπτη Ιωάννη Μπάρδη.

Σε αυτή την πλευρά του δρόμου βρίσκεται ένα από τα δύο συγκροτήματα των προσφυγικών πολυκατοικιών.

Είναι γεγονός πως η πλατεία αναβαθμίστηκε. Αν τελειώσουν και τα έργα του ΜΕΤΡΟ και λειτουργήσει ο σταθμός, τότε η όψη της καρδιάς της πόλης θα είναι τελείως διαφορετική από αυτή που ήξερα παιδί και μάλλον προς το καλύτερο!

Σχετική ανάρτηση: Σα ταινία...!!

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/106934190911586551442/Peristeri1922013