Μπανάκι, ψαράκι και καφέ, λίγο πιο έξω από την Κάρυστο!

Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2019

Καλά περνάμε στην Κάρυστο το καλοκαίρι, και πότε, πότε κάνουμε και καμιά βόλτα λίγο παραέξω. Είτε μόνοι, είτε κυρίως με παρέα.

Έτσι και το φετινό καλοκαίρι, κάναμε τρεις όμορφες βόλτες.

Η πρώτη, που ήταν και η πιο μακρινή έγινε στις 29 του Αυγούστου.

Στην περιοχή των Κριεζών είναι το μικρό λιμανάκι των Αγίων Αποστόλων και αυτός ήταν ο προορισμός μας.

Αντιγράφω κάποιες πληροφορίες από το ίντερνετ

«Οι Άγιοι Απόστολοι (Τοπική Κοινότητα Πετριών - Δημοτική Ενότητα ΔΙΣΤΥΩΝ του δήμου ΚΥΜΗΣ – ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ) είναι ένα γραφικό ψαροχώρι της Κεντρικής Εύβοιας με θέα το Bόρειο Αιγαίο. Η ιστορία του χωριού ξεκινά το 1830, όταν Πετριώτες ψαράδες από το ομώνυμο γειτονικό χωριό, έχτισαν τα πρώτα σπίτια.

Σήμερα, στον απάνεμο όρμο των Αγίων Αποστόλων, έχει αναπτυχθεί ένας παραθεριστικός οικισμός με αξιόλογη τουριστική υποδομή, ιδανικός προορισμός γι΄ αυτούς που αγαπούν το ψάρεμα, τη χαλάρωση και την αυθεντικότητα του νησιώτικου τοπίου». 

(https://www.touristorama.com/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%91%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B9)

Στους Αγίους Αποστόλους είχαμε ξαναπάει παλιότερα δύο φορές από την Αθήνα, τη μία αρχές καλοκαιριού

και είχαμε κάνει μπάνιο από την άλλη μεριά του λιμανιού εκεί που είναι βράχια. Το ψαράκι και τις δύο φορές το είχαμε ευχαριστηθεί δεόντως.

Αυτή τη φορά πήγαμε στη δεξιά μεριά του λιμανιού, εκεί που είναι η αμμουδερή παραλία. Το μπάνιο στην εξαιρετική θάλασσα ήταν θαυμάσιο, το ψαράκι κάτω από τα αρμυρίκια ακόμα καλύτερο και ο καφές με το παγωτό ήταν το επιστέγασμα μιας υπέροχης ημερήσιας εκδρομής στην περιοχή αυτή της Εύβοιας.

Η δεύτερη εκδρομούλα έγινε την 1^η του Σεπτέμβρη.

Χρόνια τώρα που πηγαινοέρχομαι στην Κάρυστο και τα πέριξ, περνώντας από το χωριό Κάψαλα, έβλεπα την πινακίδα: ΝΙΜΠΟΡΙΟ 4,5. Και όμως δεν είχα πάει ποτέ. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και ξεκινήσαμε να πάμε στο Νημποριό.

Για το Νιμποριό ή Νημποριό (το βρήκα και με τις δύο γραφές, αλλά προσωπικά προτιμώ τη δεύτερη) είχα διαβάσει πολλά χρόνια πριν σε κάποιο βιβλίο του μεγάλου λογοτέχνη Τάσου Ζάππα, που γεννήθηκε εκεί.

(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82_%CE%96%CE%AC%CF%80%CF%80%CE%B1%CF%82)

«Το Νημποριό είναι ένας μικρός σχετικά κόλπος της Νότιας Εύβοιας, ανάμεσα στα Στύρα και το Μαρμάρι, απέναντι από το Μαραθώνα.

Λόφοι αγκαλιάζουν την πλάτη του και μικρές χαράδρες οδηγούν στα παραλιακά επίπεδα χωραφάκια».

(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%8C_%CE%95%CF%8D%CE%B2%CE%BF%CE%B9%CE%B1%CF%82)

Το όνομά του φαίνεται πως έχει Βυζαντινή προέλευση και είναι συγχώνευση των λέξεων Νέο και Εμπορείο (το λιμάνι στα χρόνια εκείνα). Ήταν δηλαδή η σκάλα των ορεινών χωριών της περιοχής.

Οι πληροφορίες που βρήκαμε για την πρόσβαση, ευτυχώς διαψεύστηκαν. Το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου είναι πια ασφαλτοστρωμένος ή τσιμεντόδρομος και μόνο προς το τέλος μέσα στο οικισμό γίνεται αρκετά δύσβατος, όχι όμως αποτρεπτικός.

Το τοπίο είναι πολύ όμορφο και οι εικόνες, όπως κατεβαίναμε γαλήνιες και ειδυλλιακές.

Η παραλία είναι μεγάλη και η θάλασσα φαίνεται κρυστάλλινη. 

Δυστυχώς, για λόγους προσωπικούς, δεν μπορέσαμε να κάνουμε μπάνιο.

Απολαύσαμε όμως ωραίο φαγητό στην ταβέρνα της περιοχής 

και μετά ανεβήκαμε στα Στύρα, για να πιούμε ένα καφέ στη δροσιά της πλατείας.

Η Τρίτη εκδρομή ήταν και η πιο κοντική. Στις 10 του Σεπτέμβρη πήγαμε μέχρι την Παραλία Πόρτο Λάφια (το Ελαφολίμανο για κάποιους).

Όμορφος παραθεριστικός οικισμός στα βόρεια του Μαρμαρίου, στο Νότιο Ευβοϊκό.

Μέχρι το Μαρμάρι η γνωστή διαδρομή. Από εκεί πήραμε τον ασφαλτόδρομο που πάει παραλιακά,

περάσαμε πρώτα από τον Φυγιά,

είδαμε λίγο μετά τις ιχθυοκαλλιέργειες,

τον μικρότερο παραθεριστικό οικισμό Αγία Ειρήνη και λίγο μετά τελείωσε ο άσφαλτος. Ένα συνεργείο έστρωνε τα τελευταία περίπου 2 χμ χωματόδρομου.

Μόλις περάσαμε τα μηχανήματα, σε μια στροφή είδαμε μπροστά μας την παραλία Πόρτο Λάφια.

Αμμώδης η παραλία με ήσυχα, αβαθή αλλά πεντακάθαρα νερά, λίγα σπίτια ένα γύρω

και μια καντίνα για να τσιμπήσουμε κατιτίς μετά το μπάνιο.

Το μπάνιο ήταν υπέροχο, αλλά η αθερίνα «όλα τα λεφτά»!

Την ώρα που τρώγαμε, στον ορίζοντα είδαμε το πλοίο της γραμμής Μαρμάρι-Ραφήνα.  

Αφού ήπιαμε και τον καφέ μας, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Και τις τρεις αυτές βόλτες τις κάναμε με τους αγαπημένους μας φίλους, την Anita και τον Werner.

Και του χρόνου περισσότερα!