Συλλογική εικαστική έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα»
Η
ανάρτηση στο facebook μίλαγε για μια ομαδική έκθεση εικαστκών όλων
σχεδόν των μορφών (ζωγραφική, ψηφιδωτό, διακόσμηση, εγκαταστάσεις, φωτογραφία
κλπ) με μεγάλο αριθμό εκθετών στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα». Ανάμεσά τους και ο Βαγγέλης.
Ο
Βαγγέλης Τσιάμης είναι φίλος από τα παιδικά μου χρόνια. Περισσότερο παρέα έκανα
με τον αδερφό του, που ήμασταν συνομήλικοι, μιας και αυτός είναι λίγο
μικρότερός μου. Είχαμε χαθεί για πάρα πολύ καιρό και ξαναβρεθήκαμε τα τελευταία
χρόνια. Είναι επαγγελματίας και καλλιτέχνης φωτογράφος και μάλιστα πολύ καλός.
Tο όνομα του Βαγγέλη
ανάμεσα στους εκθέτες, ήταν ένας παραπάνω λόγος να πάμε να δούμε την έκθεση.
Η
Κυριακή 26 Μαρτίου προβλέπονταν ηλιόλουστη και με θερμοκρασία που θα ξεπερνούσε
τους 20 βαθμούς. Αυτή τη μέρα διαλέξαμε για να επισκεφτούμε την έκθεση. Την
προηγούμενη μέρα ενημέρωσα σχετικά τον Βαγγέλη και γύρω στις 12 πήραμε τον
ηλεκτρικό για το Θησείο. Κάτι οι καιρικές συνθήκες, κάτι το παζάρι του
Γιουσουρούμ στο γειτονικό Μοναστηράκι γινόταν ένας κακός χαμός.
Άγ.Αθανάσιος Κουρκουρής
Ακολουθώντας
το δρόμο παράλληλα στις γραμμές φτάσαμε.
Το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» στεγάζεται στο παλαιό πιλοποιείο του Ηλία Πουλόπουλου,
το οποίο ιδρύθηκε το 1886 με την επωνυμία «Ελληνικόν Πιλοποιείον» και είναι το παλαιότερο πιλοποιείο της Αθήνας, ευρύτερα γνωστό ως “ΠΙΛ-ΠΟΥΛ”.
Οι εγκαταστάσεις του στο βιομηχανικό πέτρινο κτήριο, με απλή και αυστηρή δομή που συντηρείται ως μνημείο, αφού θεωρείται ως αξιόλογο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό σημείο πολιτισμικής αναφοράς.
Σήμερα φιλοξενεί δύο
μόνιμες εκθέσεις το “Οδοιπορικό της Αθήνας”, στον 1ο όροφο και το Μουσείο-
θέατρο Σκιών “Χαρίδημος” στο ισόγειο. Επίσης το κέντρο διαθέτει
δύο εκθεσιακούς χώρους για περιοδικές εκθέσεις.
Στον ένα από αυτούς τους
δύο χώρους, αυτόν στο ισόγειο, ήταν η έκθεση για την οποία είχαμε έρθει.
Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα culturenow.gr
Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα αξιόλογων Ελλήνων εικαστικών,
ευρέως φάσματος ειδικοτήτων, οι οποίοι αλληλοεπιδρούν και συνδέονται
καλλιτεχνικά, έχοντας ως σημείο αναφοράς τη διαφορετική προσέγγιση στην ισότητα
της τέχνης, με σύνθημα «ίδιοι όχι – ίσοι ναι».
Την έκθεση διοργανώνει και επιμελείται ο ζωγράφος Κωνσταντίνος Κομνηνός, ιδρυτής της ομάδας «Κύβος», ο οποίος χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «τέτοιου είδους καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες, πρέπει να συνυπάρξουν αρμονικά για να υπάρξουν, ώστε να βρει η Τέχνη τη θέση της».
Θα συμμετέχουν ανά ειδικότητα και αλφαβητικά
οι καθηγητές σχεδίου & ζωγραφικής, ζωγράφοι Γεράση Αθηνά,
Κομνηνός Κωνσταντίνος.
Οι ζωγράφοι Κοντούλη Χριστίνα, Λουλούδης Γιώργος,
Μποζίνου Κεχαγιά Αμαλία,
Μωραΐτου Τατίνη Μαριάννα,
Νικολιάδη Τέρρυ,
Τολιάδης Ηλίας.
Οι εικαστικοί Βλάχος Αλέξης,
Βούλγαρη Βάσω,
Γρηγοριάδου Ειρήνη, Γρηγοριάδου Νούλη,
Θεμελής Θανάσης,
Λεπίδας Γιώργος, Νεοκλέους Δημήτρης.
Οι κεραμίστες Γιαννακόπουλος Χρήστος, Ζάχου Ευτυχία.
Οι φωτογράφοι Τσιάμης Βαγγέλης,
Τσουβάκας Δημήτριος,
Antonio Manuel Pinto Silva .
Οι γραφίστες Μπαμπάτσικος Νίκος, Χαλέβα Ευαγγελία.
Η designer Kriener Katharina.
Η συντηρητής – Κατασκευάστρια ψηφιδωτού Γεωργιάδη Εφροσύνη.
Ο συγγραφέας Παπαδόπουλος Νίκος. Η χορεύτρια Βαστάρδη Παναγιώτα.
Η θεατρολόγος Κομνηνού Νεφέλη. Η σκηνοθέτης – ηθοποιός Μαραγκουδάκη Δέσποινα
και η μαθήτρια Παπά Γεωργία.
Άφησα
τον Βαγγέλη Τσιάμη για το τέλος.
Οι
φωτογραφίες του αποτελούν μια ενότητα, όπου το θέμα είναι επαγγέλματα, που
χάνονται στους καιρούς του τεχνολογικού καλπασμού. Όλες οι φωτογραφίες έχουν
τραβηχτεί στην περιοχή της Μαγνησίας, τόπο καταγωγής και μόνιμης κατοικίας του
καλλιτέχνη.
Έτσι βλέπουμε επαγγέλματα όπως του πεταλωτή,
του σαμαροποιού,
του βιβλιοδέτη,
του αγγειοπλάστη,
της υφάντρας,
του βυρσοδέψη,
του γανωματή,
του κατασκευαστή μουταφιών και τορβάδων,
του κατασκευαστή δερμάτινης ιπποσκευής,
του ξυλογλύπτη,
του μαρμαροτέχνη,
του ράφτη κάπας
ή της κατασκευάστριας κούκλων.
Νάσαι
καλά φίλε μας, γεμάτος με τέτοιες δημιουργικές ιδέες.
Η
έκθεση γενικά ήταν ενδιαφέρουσα, αν και τόσο πολλοί εκθέτες με τόσα πολλά και
διαφορετικά έργα προκαλεί μια σύγχυση και μια «κούραση», που ίσως να μην συνέβαινε
αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου