Καφεδάκι στα Στύρα!

 23 Φεβρουαρίου και 2 Μαρτίου 2023

 

 

Καθ’ οδόν προς την Κάρυστο και μετά μία ώρα από τη στάση για αξιοθέατα και κολατσιό στην Αμάρυνθο (Η Άρτεμις, η Μεταμόρφωσηκαι η Παναγιά!), σταματήσαμε στα Στύρα, στην πλατεία, απέναντι από την εκκλησία του Γεννέσιου και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Παναγία) για καφέ. Στο ίδιο καφέ που το έχουμε κάτι σαν στέκι, σα διάλειμμα στο ταξίδι μας.

Μετά τον καφέ έκανα μια μικρή βόλτα για λίγες φωτογραφίες.

Στην Παναγιά

που έχει γύρω ενσωματωμένα διάφορα ανάγλυφα

και επιγραφές

και στα δεξιά της τη βρύση με το ηρώο από πάνω της.

Πίσω από την εκκλησία δημιουργείται μια πλατεία.

Εκεί είναι το Δημαρχείο (σήμερα δεν υφίσταται πια δήμος, αφού τα Στύρα ανήκουν στον Καλλικρατικό Δήμο Καρύστου),

στο προαύλιο του οποίου είναι η προτομή του Ηλία Μαυρομιχάλη, πρωτότοκου γιού του Πετρόμπεη, που σκοτώθηκε στη μάχη των Στύρων στις 12 Ιανουαρίου 1822.

Στα αριστερά της εκκλησίας είναι άλλη μια βρύση, πιο μικρή αυτή.

Μπροστά από την εκκλησία είναι ο δρόμος που πάει για Χαλκίδα και Νέα Στύρα.

Δίπλα στο καφέ που είχαμε καθίσει είναι ένα μικρό εκκλησάκι (κλειστό), Τα Εισόδια της Θεοτόκου ή Παναγία Μεσοσπορίτισσα.

Κάνα δυο ακόμα φωτογραφίες και σηκωθήκαμε να συνεχίσουμε το δρόμο μας για Κάρυστο.

Μια εβδομάδα αργότερα περάσαμε και πάλι από τα Στύρα κατά την επιστροφή μας στο σπίτι μας στην Αθήνα. Ο καιρός ήταν βαρύς και πότε πότε έριχνε λίγο νερό. Κάναμε όμως άλλη μια στάση για να δούμε κάτι ακόμα από τα Στύρα, που δεν είχε τύχει να το δούμε μέχρι τότε.

Λίγο πριν το χωριό, ένας ανηφορικός τσιμεντόδρομος φεύγει δεξιά για τη Μεγάλη Βρύση.

Πρόκειται για πετρόχτιστη βρύση της εποχής της Τουρκοκρατίας, που δέχεται το νερό πηγής από το βουνό, που κατεβαίνει με φυσική ροή σε πέτρινο κανάλι.

Το νερό από τη βρύση συγκεντρώνεται σε στέρνα και από εκεί με αυλάκια πηγαίνει στα περιβόλια του χωριού.

Το μέρος είναι γεμάτο με τεράστια πλατάνια και είναι πολύ όμορφο. Εκεί ήταν στάση για αυτούς που πήγαιναν από την Κάρυστο για το Αλιβέρι (από πάνω είναι το παλιό μονοπάτι, που ένωνε τη νότια με την κεντρική Εύβοια) και το ανάποδο

και το μέρος όπου οι γυναίκες του χωριού έπλεναν τα ρούχα τους. Το καλοκαίρι μια ταβέρνα βγάζει τα τραπέζια της,

ενώ υπάρχει και ένα πηγάδι, που έδινε νερό σε ένα ελαιοτριβείο που υπήρχε εκεί.

Άλλη μια στάση στο λιμάνι της Ερέτριας, για να πάρουμε ένα καφέ στο χέρι και βραδάκι φτάσαμε στο σπίτι μας.

 

 Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας