Στο νομό με τα πολλά νερά!-Μεσολόγγι

Ο τόπος κάνει τους Ήρωες ή οι Ήρωες τον τόπο;

3 Ιανουαρίου 2013

-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος νομός της χώρας σε έκταση;

-Ποιος νομός έχει το μακρύτερο όνομα;

-Ποιος νομός έχει τις περισσότερες λίμνες (φυσικές και τεχνητές) και ανάμεσα τους τη μεγαλύτερη Ελληνική λίμνη;

-Σε ποιο νομό μπαίνει ο μεγαλύτερος σε όγκο νερών ποταμός της χώρας και χύνεται στη θάλασσά του;

-Και τέλος ποιος νομός έχει για πρωτεύουσα μια από τις ιστορικότερες και ηρωικότερες πόλεις μας, αν και δεν είναι η μεγαλύτερή του;

Εύκολες οι απαντήσεις, ε; Φυσικά όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα συγκεντρώνει ένας και μόνο νομός. Ο Νομός της Αιτωλοακαρνανίας!

Έχει όμως και άλλα πολλά που τον κάνουν γνωστό στο Πανελλήνιο. Τις λιμνοθάλασσες, το αλάτι, τα Κράβαρα, το Αντίρριο (από το αδιάσπαστο δίδυμο Ρίο-Αντίρριο), τη Ναύπακτο, την Αμφιλοχία, τον Αμβρακικό και άλλα πολλά.

Σαν αναγκαστικό πέρασμα στο δρόμο για την Ήπειρο, σε όσους διαλέγουν το δρόμο της Δυτικής Ελλάδας, είναι γνωστός σε πολύ κόσμο. Είναι όμως πραγματικά γνωστός; Ιδού το ερώτημα!

Υπάρχουν κάποιοι τόποι, καταδικασμένοι να αποτελούν πέρασμα και ενώ πολλοί περνούν από εκεί καθημερινά, μόνο λίγοι αποφασίζουν κάποια στάση για μια γνωριμία. Φοβάμαι πως και η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας από αυτούς. Και έτσι που είναι μεγάλος με πάρα πολλά πράγματα να δεις, θα αποτελεί πάντα ένα τόπο για να ανακαλύψεις!

Ούτε ξέρω πόσες φορές έχω περάσει από το νομό πηγαίνοντας προς την Ήπειρο. Όσο για επίσκεψη σ’ αυτόν καθεαυτό το νομό λίγες φορές. Στη Ναύπακτο πήγα πολλές φορές, ακόμα και για ένα καφέ, όταν ζούσα στην Πάτρα αλλά και τώρα όταν κατεβαίνω στην αγαπημένη πόλη. Γενικά οι επισκέψεις μου εκεί έχουν το χαρακτήρα των ημερήσιων εκδρομών από την Πάτρα ή στάσεων κατά το πέρασμά μου. Έτσι πήγα ημερήσιες στην Άνω Χώρα και στη Γέφυρα στο Χάνι του Μπανιά στον Εύηνο, για καφέ ένα απόγευμα πήγα στην Τουρλίδα και στη συνέχεια κάναμε βόλτα στο νυχτερινό Μεσολόγγι και σταμάτησα στον υπέροχο Αστακό ανεβαίνοντας για Πρέβεζα παραλιακά και γυρνώντας στο Αιτωλικό, όπως και στον Θέρμο κατεβαίνοντας από την Ευρυτανία. Από όλες αυτές τις «επισκέψεις» αλλά και διαβάζοντας ή βλέποντας εκπομπές έχω διαπιστώσει πως η Αιτωλοακαρνανία είναι πολύ όμορφη και της αξίζουν πολλές επισκέψεις. Έτσι έχω αποφασίσει κάθε φορά που θα κατεβαίνω στην Πάτρα, να πετάγομαι και απέναντι. Αυτό κάναμε και φέτος που κατεβήκαμε για μερικές μέρες αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά.

Τρίτη μέρα του 2013 και μετά το φαΐ αποφασίσαμε να πάμε μέχρι το Μεσολόγγι. Αυτή τη φορά θέλαμε να δούμε το κυριότερο αξιοθέατο της πρωτεύουσας του νομού. Τον Κήπο των Ηρώων!

Το Μεσολόγγι μπήκε σχεδόν από την αρχή στον αγώνα για την ανεξαρτησία του 1821. Τον Οκτώβριο του 1822 ο Κιουταχής και ο Ομέρ Βρυώνης από κοινού πολιορκούν την πόλη για ένα δίμηνο, οπότε και λύνουν την πολιορκία. Δυόμισι χρόνια μετά, ξανά ο Κιουταχής ξεκινά τη δεύτερη πολιορκία της πόλης. Σε βοήθειά του έρχεται λίγους μήνες μετά ο Ιμπραήμ. Η πολιορκία κράτησε περίπου 1 χρόνο και κυριολεκτικά γονάτισε την πόλη. Η πείνα έφερε τους ηρωικούς πολιορκημένους σε απελπιστική κατάσταση και αποφασίζουν Έξοδο! 10 προς 11 Απριλίου του 1826 γίνεται η έξοδος, η οποία όμως μάλλον είχε προδοθεί και μετατρέπεται σε άγρια σφαγή. Λίγοι σώθηκαν και οι περισσότεροι κατέφυγαν στο μοναστήρι του Άγιου Συμεών (Άη-Συμιός για τους ντόπιους).

 

Ο χώρος μέσα στα τείχη της πόλης χρησιμοποιήθηκε σαν νεκροταφείο κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε την ιδέα να δημιουργηθεί εκεί ένας κήπος αφιερωμένος στους ηρωικούς πολιορκημένους αγωνιστές. 

Εκεί έχουν τοποθετηθεί τα οστά διαφόρων ηρώων και έχουν γίνει πολλά μνημεία αφιερωμένα σ’ αυτούς αλλά και 

   

 Μνημείο Φιλελλήνων

 

Μνημείο Λόρδου Βύρωνα  

στους φιλέλληνες από διάφορες χώρες.  

Σουηδούς,

 Γερμανούς,

Κύπριους,

 

Ρώσους, Γάλλους, Φινλανδούς, Πολωνούς, Ιταλούς, και Αμερικάνους αγωνιστές.

Φτάσαμε λοιπόν αργά το απόγευμα και μην έχοντας πολύ χρόνο αφιερώσαμε περίπου μία ώρα περιδιαβαίνοντας τον χώρο αυτό των ηρώων.

Ο Κήπος κλείνει στις 6 το απόγευμα και 

εμείς συνεχίσαμε για καφεδάκι στην πλατεία όπου βρίσκεται το παλιό Δημαρχείο που στεγάζει τη Δημοτική Πινακοθήκη.  

Από την Πελοπόννησο περάσαμε στη Στερεά από τη γέφυρα. Πολύ ακριβό το πέρασμα μιας και κοστίζει 13,20 ΕΥΡΩ. Έχοντας καθιερώσει εισιτήριο με επιστροφή εντός 3 ωρών με κόστος 13,50 ΕΥΡΩ το πρόβλημα μετριάζεται αλλά υπάρχει ο χρονικός περιορισμός. Εμείς είχαμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε αυτό το εισιτήριο και έτσι είχαμε ουσιαστικά το μισό κόστος.

(την επομένη θα πηγαίναμε και πάλι στην Αιτωλοακαρνανία για μια ακόμα ημερήσια εκδρομή, σε άλλους τόπους αυτή τη φορά Στο νομό με τα πολλά νερά!-Τριχωνίδα).

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/106934190911586551442/Aetoloakarnania3412013