Frederick Leboyer, Η φιλοσοφία της αγάπης!

30 Νοεμβρίου 2018

Με αφορμή τα 100 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου Γάλλου μαιευτήρα-διανοητή, φιλόσοφου, ποιητή, φωτογράφου και φιλέλληνα πραγματοποιήθηκε,

από 18 Νοεμβρίου ως 1 Δεκεμβρίου,

ένα multi-media πανόραμα αποσπασμάτων του έργου του

(βιβλία, κείμενα, φωτογραφίες), καθώς και μια ομαδική εικαστική έκθεση με θέμα την μητρότητα στον φιλόξενο χώρο της zivasart gallery.

Στην ομαδική έκθεση ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής και φωτογραφία;, συμμετείχαν 11 καλλιτέχνες με 14 συνολικά έργα.

Πιο συγκεκριμένα:

Η Βιργινία Χορμοβίτη,

ο Απόστολος Γιαγιάνος,

η Αγγελική Αντωνέα, με τρία έργα,

ο Henry Van De Velde (https://disaki.blogspot.com/2018/12/henry-van-de-velde.html),

ο Χριστόδουλος Γκαλτέμης, με δύο έργα,

ο Νάσος Κοτσανάς,

η Κατερίνα Τσεμπελή,

ο Γιάννης Γουρζής,

ο Γιώργος Μακρής,

ο Μάνθος Γαΐτης

και ο Νίκος Ζήβας

Παραθέτω πληροφορίες για τον Frederick Leboyer, από την ιστοσελίδα https://frederick-leboyer67.webnode.gr/

O FRΕDΕRICK LEBOYER ήταν μαιευτήρας, ποιητής, φωτογράφος, συγγραφέας, ήταν ένας ανθρωπιστής, ένας στοχαστής, ένας "φιλόσοφος της αγάπης" Ο FRΕDΕRICK LEBOYER ήταν επίσης φιλέλληνας με έμπρακτη δράση από τα χρόνια του Β΄παγκοσμίου πολέμου και μετά.

Στην παρούσα έκθεση υπήρχαν ντοκουμέντα από όλη του την ζωή και τις ενασχολήσεις.

Βιογραφικό

Ο Φρεντερίκ Λεμπουαγιέ γεννήθηκε στο Παρίσι την 1η Νοεμβρίου 1918. Μετά από τη συνήθη εκπαίδευση της εποχής του σπούδασε ιατρική στο Παρίσι όπου έκανε και την ειδικότητά του. Συνέχισε με πανεπιστημιακή καριέρα στη χειρουργική και στη μαιευτική. Συν τω χρόνω όμως στράφηκε στον ιδιωτικό τομέα και ανοίγει την κλινική Clinique De l'Ile de France όπου γεννήθηκαν πάνω από 10.000 μωρά. Στη διάρκεια αυτών των ετών ταξίδευε συχνά στην Ινδία. Εκεί συνάντησε έναν άνθρωπο που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πνευματική του εξέλιξη. Επηρεασμένος από τον Σουάμι Πρατζνανπάντ (Swami Prajnanpad), ο Λεμπουαγιέ έφτασε να αμφισβητήσει τον τρόπο ζωής του και κυρίως τη δεοντολογία και τις πρακτικές του επαγγέλματός του, με αποτέλεσμα τα τελευταία 1.000 μωρά που γεννήθηκαν στην κλινική του να αντιμετωπιστούν με μια τελείως διαφορετική προσέγγιση τοκετού.

Το 1974 εκδίδει το βιβλίο Pour une naissance sans Violence από τις εκδόσεις Le Seuil (Για μια γέννηση χωρίς βία1). Αυτό το επαναστατικό βιβλίο διαδόθηκε και μεταφράστηκε ευρέως δημιουργώντας έντονη αίσθηση στον ιατρικό κόσμο όσον αφορά τον επαναπροσδιορισμό των νοσοκομειακών πρακτικών αμέσως μετά τη γέννηση. Ακόμα και σήμερα παγκοσμίως συνεχίζονται οι διαπληκτισμοί που προκάλεσε το βιβλίο αυτό σχετικά με τις μαιευτικές πρακτικές. Το βασικό του μήνυμα είναι ότι πρέπει να καλωσορίζουμε το νεογνό με σεβασμό, ηρεμία, φροντίδα και τρυφερότητα. Μετά την έκδοση αυτού βιβλίου αποφάσισε να τερματίσει την επαγγελματική του ενασχόληση με την ιατρική και τη μαιευτική για να αφιερωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή, στη φωτογράφηση και τη δημιουργία ταινιών ντοκιμαντέρ. Η πρώτη του ταινία Naissance (Γέννηση) κέρδισε το Α' βραβείο του Εθνικού Κέντρου του γαλλικού κινηματογράφου (Centre National du Cinéma Français) το 1974.

Σταδιακά το ενδιαφέρον του μετατοπίστηκε από το νεογνό στη μητέρα και εξέδωσε τα βιβλία Shantala (Σαντάλα τα τρυφερά χέρια),Cette lumièred' où viensl'enfant, L'Art du Souffle, Le  Sacre de laNaissance. Αργότερα ασχολήθηκε με τις μαίες με το βιβλίο Si l'enfantement  m' était conté (Σαν παραμύθι αν μου 'λέγαν πώς έρχεται ένα παιδί στον κόσμο).

Για την προετοιμασία των εγκύων, για αυτή τη νέα προσέγγιση του τοκετού, δημιούργησε ένα πρωτότυπο πρόγραμμα άσκησης επηρεασμένο από το Τάι τσι, την πρακτική Carnatic Chanting, όπως το διδάχτηκε από τη Σαβίτρι Νέρ (Savitry Nair) και μεθόδους ανάπτυξης της αναπνοής. Οι πρακτικές αυτές αποτέλεσαν επίσης μέρος της καθημερινής δικής του προσωπικής εξάσκησης. Προσέφερε μεγάλο αριθμό σχετικών σεμιναρίων στη Γερμανία, Ελβετία, Ιταλία, Ελλάδα (ελάχιστα στη Γαλλία) σε κοινό μητέρων και μαιών αφοσιωμένων στο έργο του.

Από τα νεανικά του χρόνια είχε μια ιδιαίτερη αγάπη στην αγγλική γλώσσα, τη γλώσσα του Σαίξπηρ (Shakespeare) όπως έλεγε κι έτσι επέλεξε να ζήσει πάνω από 15 χρόνια στο Λονδίνο. Το έτος 2000 αποσύρθηκε σε ένα μικρό ορεινό χωριό, στο Βαλέ (Valais) της Ελβετίας. Μέσα στη φυσική ομορφιά και την ηρεμία της περιοχής έβαλε τις τελευταίες πινελιές σε φωτογραφικές και ποιητικές συνθέσεις εκδίδοντας το ποιητικό έργο Les Heures et les Jours και τοLettres à Lisa (Φυσικός τοκετός με αναπνοές και τραγούδι για μια εμπειρία γεμάτη χαρά), που είναι μια συλλογή προσωπικών αναφορών από γυναίκες που είχαν ακολουθήσει τις προτάσεις του.

Μέσα σε αυτή την ησυχία στις 25 Μαΐου 2017 ολοκλήρωσε το ιδιαίτερο και εμπνευσμένο ταξίδι του.

Γραμμένο από τις:

Μιέκο Λεμπουαγιέ (Mieko Leboyer)

Μαρί Ελέν Ντεμέι (Marie Hélène Demey)

Απόδοση στα ελληνικά: Ευαγγελία Φιλιππάκη και Μαρία Ανδρεουλάκη

Bibliography

·         Birth Without Violence (1974)

·         Loving Hands: The Traditional Art of Baby Massage(1976)

·         Inner Beauty, Inner Light (1978)

·         Si l'enfantement m'était conté (1996)

·         Birth Without Violence (DVD, re-released 2008 through New Earth Records)

------------------------------------------------------
Διοργάνωση και επιμέλεια έκθεσης:

Σπίτι θηλασμού Μητέρα Βρέφος Οικογένεια,

Σωματείο Ευτοκία

ΙROIS

Ο κόσμος της Μητρότητας

Σύλλογος Βοηθώνr Μητρότητας

Zivasart gallery Παντανάσσης 1 Μαρούσι