Ου παντός πλειν ες Κόρινθον!

21 Φεβρουαρίου 2019

«Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει» λέει ο λαός μας. Και μπορεί να μην μύρισε καλοκαίρι, πάντως άνοιξη μύρισε.

Πέρασε κι έφυγε η «Χιόνη» και έρχεται η «Ωκεανίδα» (μόνο αυτή η αμερικανόφερτη μόδα, να ονοματίζουμε τις κακοκαιρίες και μάλιστα με αλφαβητική σειρά μας έλειπε!-αλήθεια που πήγε το Ψ;).

Αυτή η εβδομάδα όμως ήταν χαρά Θεού. Μεγάλωσε η μέρα, άρχισε να «ανοίγει» η διάθεσή μας και έπρεπε «επειγόντως» να εκδράμουμε. Έτσι, σήμερα που δεν είχαμε κάποια υποχρέωση, όπως τις προηγούμενες μέρες, ξεκινήσαμε για άλλη μια αρχαιολογική βόλτα. Μια ακόμα «κατάδυση» στο παρελθόν αυτού του τόπου.

Προορισμός η Αρχαία Κόρινθος. Ο αρχαιολογικός χώρος έχει μέσα και το μουσείο, οπότε είναι πιο εύκολο και δελεαστικό. Έχουν κάνει υποδομές και είναι το μεν μουσείο απόλυτα και ο αρχαιολογικός χώρος, σε μεγάλο μέρος, προσβάσιμα για όλους, αρτιμελείς και μη.

Κάποια στοιχεία για την ιστορία της αρχαίας αυτής πόλης, αντιγράφω από την επίσημη ιστοσελίδα του Μουσείου της Αρχαίας Κορίνθου

(https://www.corinth-museum.gr/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%BF%CF%82/)

Η αρχαία Κόρινθος κατοικήθηκε ήδη από τα νεολιθικά χρόνια (6500-3250 π.Χ.). Η πόλη, γνωστή από τους μυκηναϊκούς χρόνους, αναφέρεται στον Όμηρο ως «αφνειός» (= πλούσια) (Ιλιάδα Β 570)[…]τον 8ο αιώνα π.Χ. ιδρύθηκαν κορινθιακές αποικίες, όπως η Κέρκυρα στο Ιόνιο Πέλαγος και οι Συρακούσες στη Σικελία, με σημαντικό ρόλο και συμβολή στην ιστορία του αρχαίου μεσογειακού κόσμου.[…]

[…]Η οικονομική άνθηση της πόλης έφτασε στο απόγειο κατά τον 7ο και τον 6ο αιώνα π.Χ., υπό τη διοίκηση του τυράννου Κύψελου και του γιου του Περίανδρου. Η ισχύς της Κορίνθου αποτυπώθηκε με μεγαλειώδη τρόπο σε περικαλλή κτήρια όπως ο Ναός του Απόλλωνος (560 π.Χ.), ενώ η ανάδειξη των Ισθμίων, των αγώνων που τελούνταν στο κορινθιακό Ιερό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης στον Ισθμό, σε Πανελλήνιους Αγώνες (584 π.Χ.) ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τη φήμη και την επιρροή της πόλης. Από τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ., ωστόσο, η άνοδος της Αθήνας και η κυριαρχία της στην παραγωγή αγγείων και στο εμπόριο της Μεσογείου επέφερε σταδιακά περιορισμό της επιρροής των Κορινθίων[…]

[…]το 44 π.Χ., ο ισόβιος δικτάτορας (dictatorin perpetuum) της Ρώμης Ιούλιος Καίσαρας αποφασίζει την επανίδρυση της Κορίνθου ως ρωμαϊκής αποικίας, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη γεωγραφική σημασία της στην ευρύτερη στρατηγική του για την ανατολική Μεσόγειο. Ο βίαιος θάνατός του την ίδια χρονιά δεν ματαίωσε το μεγαλόπνοο σχέδιό του, καθώς το συνέχισε ο διάδοχός του Οκταβιανός, ο μετέπειτα Αύγουστος. Η νέα πόλη ονομάστηκε Colonia Laus Iulia Corinthiensis ή Clara Laus Iulia Corinthus ή Iulia Corinthus Augusta, ως αποικία της Ιουλίας οικογένειας του Καίσαρα και του Αυγούστου (GensIulia), και ορίστηκε το 27 π.Χ. πρωτεύουσα της ρωμαϊκής Επαρχίας της Αχαΐας (Provincia Achaiae), που περιλάμβανε μεγάλο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας[...]

[…]Οι φράσεις του Οράτιου «non cuivis homini contingitadire Corinthum / non licetom nibusadire Corinthum» (Επιστολές 1.17.36) και του Στράβωνος «ου παντός ανδρός ες Κόρινθον εσθ’ ο πλους» (Γεωγραφικά 8.6.20) αντανακλούν την ευημερία της πόλης και το υψηλό κόστος που απαιτούσε η διαμονή εκεί. Περί τα μέσα του 1ου αιώνα μ.Χ., όταν την επισκέφθηκε ο Απόστολος Παύλος, η Κόρινθος ήταν πλέον μια σημαντική ρωμαϊκή πόλη της Αυτοκρατορίας, διοικούμενη από δύο τοπικούς άρχοντες, τους duoviri, στα πρότυπα των υπάτων (consules) της Ρώμης, μία μικρογραφία της πρωτεύουσας που αποτελούσε σημείο αναφοράς στη σκέψη και το ταξίδι των Ρωμαίων προς την Ανατολή.[…]

Αφήσαμε το αυτοκίνητο ακριβώς δίπλα στην είσοδο και μπήκαμε.

α. Το μουσείο στεγάζεται σε κτίριο του 1932.

Οι εκθέσεις καταλαμβάνουν 4 αίθουσες, το αίθριο και τους ημιυπαίθριους εκθεσιακούς χώρους.

Η μεγάλη αίθουσα σε σχήμα Γ (Νο 6) είναι το τμήμα της έκθεσης με τίτλο «Κόρινθος, μια ισχυρή πόλη κράτος».

Μπαίνοντας αυτό που τραβά αμέσως το μάτι είναι οι δίδυμοι Κούροι που κατασχέθηκαν σε χέρια αρχαιοκάπηλων στην Κλένια Κορινθίας.

Στην ίδια αίθουσα υπάρχουν ακόμα αντικείμενα από σημαντικές κώμες

και ιερά της πόλης – κράτους.

Ξεχωρίζουν το σκεύος για το ξάσιμο του μαλλιού,

η επιτύμβια σφίγγα,

η νεκρική κλίνη,

τα αρχιτεκτονικά στοιχεία από τη στέγη του ναού του Απόλλωνα,

οι πήλινοι φορητοί βωμοί,

το παιδικό θήλαστρο (μπιμπερό),

το Κορινθιακό κράνος,

το τμήμα του αμπαριού πλοίου με τα αγγεία μεταφοράς προϊόντων και από πάνω αυτό που έγραψε ο Στράβωνας «Ο δε Κόρινθος αφνειός μεν λέγεται δια το εμπόριον» (Η Κόρινθος θεωρείται πολύ πλούσια πόλη, λόγω του εμπορίου-Στράβων, Η.6.20)

και άλλα ενδιαφέροντα. Τα πλούτη και κατ’ επέκταση η ακρίβεια της πόλης φαίνεται και στην παροιμιώδη φράση «ου παντός πλειν ες Κόρινθον» (δεν μπορεί ο καθένας να πάει στην Κόρινθο).
Μερικές ακόμα φωτογραφίες από εκθέματα της αίθουσας 6

Βγαίνοντας από την αίθουσα 6, υπάρχει ένας μικρός χώρος και απέναντι είναι οι αίθουσες 7 και 8. Σε αυτόν τον χώρο υπάρχουν ψηλά στον τοίχο

δύο μαρμάρινες τράπεζες προσφορών

και ένα ψηφιδωτό.

Στον εκθεσιακό χώρο «Η Κορινθία στα Προϊστορικά χρόνια» (αίθουσα 7) 

εκτίθενται ποικιλόμορφα αγγεία και λατρευτικά ειδώλια από τις ανασκαφές στις θέσεις Κοράκου, Ζυγουριές, Αρχαία Κόρινθος και Γωνιά, που μαρτυρά την κατοίκηση και την έντονη δραστηριότητα στην περιοχή και κατά την προϊστορική περίοδο.

Ο εκθεσιακός χώρος «Κόρινθος, αποικία Ρωμαίων» (η μεγάλη αίθουσα 8) 

περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό γλυπτών 

και ενδιαφέροντα ψηφιδωτά από ρωμαϊκές επαύλεις της Colonia Laus Iulia Corinthiensis, 

τις τοιχογραφίες από ένα τάφο, 

σαρκοφάγους, 

μαρμάρινες κεφαλές, 

το άγαλμα της Αθηνάς 

και τα γιγαντιαία αγάλματα αιχμαλώτων από τη Φρυγία, 

καθώς και ορισμένα αντικείμενα – κυρίως εφυαλωμένα πινάκια – από την μετέπειτα βυζαντινή πόλη, καθώς και από την εποχή της Φραγκοκρατίας.

Στον ίδιο χώρο, φιλοξενείται η εμβόλιμη εκθεσιακή ενότητα «Επιστροφή στη γενέθλια γη», στην οποία παρουσιάζονται 274 επαναπατρισθέντα αρχαία αντικείμενα που είχαν κλαπεί από το Μουσείο το 1990 και εντοπίστηκαν στις ΗΠΑ δέκα χρόνια αργότερα.

Στον εκθεσιακό χώρο «Ασκληπιείο, το ιερό θεραπευτήριο» (αίθουσα 9) φιλοξενούνται μοναδικά ευρήματα από το ιερό του Ασκληπιού στην Αρχαία Κόρινθο, 

κυρίως πήλινα αναθήματα πιστών στη μορφή ανθρώπινων μελών του 4ου – 3ου αιώνα π.Χ., αλλά και βυζαντινές επιτύμβιες στήλες του 5ου-6ου αιώνα μ.Χ. από το παρακείμενο πρωτοχριστιανικό νεκροταφείο της πόλης. 

Στο Αίθριο του Μουσείου, 

καθώς και στους ημι-υπαίθριους χώρους των δύο περιμετρικών στοών του, εκτίθενται γλυπτά, 

όπως η Ερμαϊκή στήλη με την προτομή του Ηρώδη του Αττικού, ανάγλυφα, 

όπως αυτά από τη σκηνή του Αρχαίου Θεάτρου, ανάγλυφα, ελληνικές και λατινικές επιγραφές από την Αρχαία Κόρινθο, καθώς και τεκμήρια της παρουσίας της κοινότητας των Ιουδαίων στη ρωμαϊκή πόλη.

Όλες οι πληροφορίες από την παραπάνω ιστοσελίδα

β. Είχε έρθει η ώρα να βγούμε στον αρχαιολογικό χώρο.

Το επιβλητικότερο στοιχείο του χώρου είναι βέβαια ο Αρχαϊκός Ναός του Απόλλωνα, γύρω από τον οποίο αναπτύσσεται ο αρχαιολογικός χώρος, στους βόρειους πρόποδες του λόφου του Ακροκορίνθου.

Εφτά δωρικές, μονολιθικές κολώνες, στέκονται σε ένα ύψωμα, ορατές από παντού. Είναι το πίσω μέρος ενός μεγάλου ναού, που αν και το μεγαλύτερο μέρος του έχει καταστραφεί, τα ίχνη των κιονοστοιχιών, δείχνουν το σχήμα και το μέγεθος του.

Εκτεταμένες ανασκαφές έχουν φέρει στο φως τη Ρωμαϊκή Αγορά της πόλης.

Τα ερείπια μια πληθώρας κτιρίων,

όπως καταστήματα, στοές, ναοί, λουτρικές εγκαταστάσεις

και ποικίλα άλλα μνημεία, είναι σκόρπια προς όλες τις κατευθύνσεις. 

Στο κέντρο της αγοράς είναι μια υπερυψωμένη κατασκευή, το Βήμα. Η εξέδρα, απ’ όπου οι αξιωματούχοι απευθύνονταν στους πολίτες. Το Βήμα συνδέεται με τον Απόστολο Παύλο, γιατί εκεί τον έσυραν, μπροστά στο ανθύπατο Γαλλίωνα, διοικητή της πόλης, κατηγορούμενο από τους Εβραίους της πόλης ότι κήρυττε «παράνομες δοξασίες». Ο Γαλλίων αρνήθηκε να τον δικάσει, θεωρώντας πως πρόκειται για εσωτερική υπόθεση της Εβραϊκής κοινότητας. Ίσως αυτό το γεγονός εξηγεί γιατί αργότερα πάνω στο Βήμα χτίστηκε εκκλησία.

Απέναντι από το Βήμα, με κατεύθυνση προς τα βόρεια, είναι μια από τις κεντρικές οδούς της πόλης, η οδός Λέχαιου.

Στην αρχή της, βορειοδυτικά του Βήματος είναι μια από τις κρήνες, η Πειρήνη Κρήνη,

με εντυπωσιακή πρόσοψη.

Μπαίνοντας και πριν πάμε στο μουσείο είδαμε δεξιά μας το Ναό του Απόλλωνα, αλλά και ένα «κύβο» από λαξευμένο πωρόλιθο.

Είναι άλλη μια κρήνη, η κρήνη της Γλαύκης. Σχηματίστηκε όταν ο βράχος λαξεύτηκε για να πάρουν οικοδομικό υλικό. Στην πραγματικότητα δεν στεγάζει κάποια φυσική πηγή, αλλά δεξαμενές, στις οποίες το νερό φτάνει από πιο μακριά με αγωγούς.

Οι πληροφορίες από την ιστοσελίδα 

http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=2388

Εκεί τελείωσε η επίσκεψή μας στο χώρο και το Μουσείο της Αρχαίας Κορίνθου. Βγήκαμε λίγο πριν αυτός κλείσει. Ήταν γύρω στις 4 όταν φτάσαμε στο αγαπημένο μας στέκι, στο Μεγάλο Πεύκο, για το μεσημεριανό μας ψαράκι. Καλή μας όρεξη!

Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας.