"Φωτο-βολτάροντας" στα Νέα Σεπόλια (Περιστέρι)!

 11 Νοεμβρίου 2022

 

 

Πολλοί είναι αυτοί που γνωρίζουν τα Σεπόλια, τη γειτονιά της Αθήνας, που ορίζεται στα βόρεια από τον Κηφισό (σήμερα τη λεωφόρο Κηφισού), απέναντι από την ανατολική μεριά του Περιστερίου. Πόσοι όμως ξέρουν τα Νέα Σεπόλια;

Νέα Σεπόλια είναι η γειτονιά του Περιστερίου, που αποτελεί συνέχεια των Σεπολίων βόρεια της λεωφόρου Κηφισού. Η περιοχή ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με το Μπουρνάζι. Μέχρι τις δεκαετίες 1980-90 διατηρούσε σε ικανοποιητικό βαθμό τα παλιά περιβόλια της, με τα μαγγανοπήγαδα και τα ιδιωτικά εκκλησάκια τους, μιας και επρόκειτο για «αγροτική» περιοχή. Η ένταξη στο σχέδιο πόλης και η άνοδος της τιμής της γης οδήγησε στη γρήγορη οικοπεδοποίηση και στη συνέχεια την ανοικοδόμηση. Σήμερα συναντάμε σκόρπια κάποια υπολείμματα εκείνων των χρόνων.

Τέτοιο είναι το εκκλησάκι των Ταξιαρχών στον πολύβουο κόμβο Ροσινιόλ (Κηφισού και Κωνσταντινουπόλεως), που όπως αναφέρει σχετική επιγραφή δίπλα στην είσοδό της ανηγέρθη από την οικογένεια Αισώπου-Γονατά.

Στο προαύλιο της υπάρχει ακόμα και σκουριάζει το παλιό μαγγανοπήγαδο του κτήματος.

25 ολόκληρα χρόνια δούλευα στην περιοχή και πέρναγα κάθε μέρα από τα διάφορα τοπόσημά της. Δεν είχα βρει την ευκαιρία να κάνω μια βόλτα και να τα δω, με εξαίρεση τον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, στον οποίο είχα πάει αρκετές φορές συνοδεύοντας τους μαθητές μου, μιας και είναι ο ναός της ενορίας στην οποία ανήκει το σχολείο που δούλευα.

Ένα πρόβλημα στο αυτοκίνητο με έφερε σε ένα συνεργείο της Κωνσταντινουπόλεως. Η αναγκαστική αναμονή μέχρι τη λύση του μου έδωσε την ευκαιρία για μια βόλτα εκεί γύρω και μερικές φωτογραφίες.

Ξεκίνησα από την πλατεία Ποιητών, επί της Κωνσταντινουπόλεως, λίγο πιο πάνω από την Κηφισού. Στην πλατεία υπάρχει παιδική χαρά,

ένα θεατράκι, ένα καφέ

και η προτομή του Γιάννη Ρίτσου (δες Μνμήμη Γιάννη Ρίτσου!), στην κορυφή του σιντριβανιού (στους χάρτες της Google αναφέρεται σαν Πλατεία Ιωάννη Ρίτσου. Δεν γνωρίζω αν όντως έχει αλλάξει η ονομασία της). Όμορφη πλατεία σε ένα πολύβουο σημείο. Μοναδική ένσταση: Θα ήταν καλύτερα νάχει περισσότερο πράσινο και λιγότερο τσιμέντο.

Επόμενη στάση ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος με τη συμπαθητική πλατεία γύρω από την εντυπωσιακή εκκλησία.

Ακολούθησε ο ναός των Αγίων Ταξιαρχών 

με το μαγκανοπήγαδό του

και η βόλτα μου τελείωσε με τον ναΐσκο του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου ή Άη Γιαννάκη, απέναντι από την πλατεία Ποιητών στον κόμβο Κωνσταντινουπόλεως και Σολωμού.

Ήταν ανοικτός ο νάρθηκας για να ανάψει κανείς το κερί του,

αλλά από τη γυάλινη πόρτα μπόρεσα να δω και να φωτογραφίσω το τοιχογραφημένο εσωτερικό του.

Εκεί τελείωσε η φωτοβόλτα μου, μιας και το αυτοκίνητο ήταν έτοιμο και έπρεπε να φύγω. Ευχαριστήθηκα όμως, που μετά από τόσα χρόνια, μπόρεσα χωρίς έγνοια και άγχος να την κάνω, να δω και να φωτογραφίσω «γνωστές» μου εικόνες, στην πραγματικότητα άγνωστες.

 

Κάποιες πληροφορίες βρήκα εδώ

 

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας