Φάκελος Da Vinci: Κλοπή στο εργαστήρι του Leonardo!

11 Απριλίου 2019

Αυτές τις μέρες στη Zivasart Gallery, υπάρχει μια εξαιρετική ομαδική έκθεση.

Είναι η έκθεση «Φάκελος Da Vinci: Κλοπή στο εργαστήρι του Leonardo», με έργα των

Γιάννη Γουρζή,

Νίκου Ζήβα και

Μίλτου Πεταλά.

Σχέδια με μελάνι ή μολύβι,

χαρακτικά και δύο υαλογραφήματα σε μαύρο-άσπρο

(με ελάχιστες διάσπαρτες «πινελιές» χρώματος)

και ένα σε μπλε-άσπρο συγκροτούν μια έκθεση,

που «πατά» γερά πάνω στα διδάγματα και τα έργα του μεγάλου δάσκαλου, που φέτος συμπληρώνονται 500 χρόνια απουσίας του.

Στην έκθεση ο Γ. Γουρζής εκπροσωπείται με δέκα σχέδια,

ο Ν. Ζήβας με δύο υαλογραφήματα και

ο Μ. Πεταλάς με έξι σχέδια και τέσσερα χαρακτικά.

 Παραθέτω το προσκλητήριο μήνυμα για τα εγκαίνια της έκθεσης:

"ΦΑΚΕΛΟΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ: ΚΛΟΠΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ"

ΓΟΥΡΖΗΣ, ΖΗΒΑΣ, ΠΕΤΑΛΑΣ στην Zivasart Gallery.Εγκαίνια: Δευτέρα 1η Απριλίου 2019

Τρεις φίλοι, σύγχρονοι ζωγράφοι και χαράκτες, ανακαλύπτουν ενα χωροχρονικό κενό μέσω του οποίου εκπληρώνουν ένα όνειρό τους: Ταξιδεύοντας πίσω στο χρόνο εισέρχονται στο εργαστήρι του ινδάλματός τους Λεονάρντο Ντα Βίντσι και βρίσκονται ανάμεσα στα περίφημα έργα και τα σχέδιά του, ίσως και άλλων που δεν είναι ως σήμερα γνωστά... Αφού εξερευνούν εκστασιασμένοι τον χώρο στο τέλος οικειοποιούνται, κλέβουν όσα σχέδια τους εντυπωσιάζουν και επιστρέφουν μ' αυτά στο παρόν, όπου δημιουργούν τα δικά τους έργα, ως εικαστικά σχόλια των έργων του θρυλικού Λεονάρντο. 500 χρόνια μετά το θάνατό του, η Zivasart Gallery, παρουσιάζει αυτά τα έργα των τριών φίλων (Γιάννης Γουρζής, Νίκος Ζήβας, Μίλτος Πεταλάς) με σχέδια, χαρακτικά και υαλογραφήματα, εγκαινιάζοντας την έκθεσή τους τη Δευτέρα 1 Απρίλη από τις 8.00 το βράδυ.

Για την προώθηση της έκθεσης έφτιαξαν ένα ευρηματικό βίντεο.

Από τον κατάλογο της έκθεσης είναι το παρακάτω κείμενο του Σέργιου Γκάκα, γραμμένο ειδικά για την περίσταση.

ΚΛΟΠΗ; Η ΆΛΛΗ ΕΚΔΟΧΗ.

Παρά την αποπνικτική ζέστη στο άθλιο καπηλειό, οι τρεις τύποι φοράνε τις μακριές μαύρες κάπες τους. Θέλουν να κρύψουν τα αταίριαστα με την εποχή ρούχα τους. Χύνουν κρυφά το κρασί τους στο βρώμικο πάτωμα και γεμίζουν συνέχεια το ποτήρι του Σαλάι. Αυτός, ο πιο πονηρός από τους μαθητές του Λεονάρντο, είναι μεθυσμένος, έχει ιδρώσει και με δυσκολία κρατάει τα μάτια του ανοιχτά. Σηκώνει το ποτήρι και το αδειάζει. Μουρμουρίζει κάτι σαν προσευχή και αμέσως μετά το κεφάλι του πέφτει στο τραπέζι. Η ανάσα του μετατρέπεται σε ροχαλητό. Οι τρεις τύποι ελέγχουν διακριτικά το καπηλειό. Οι άλλοι θαμώνες δεν έχουν αντιληφθεί το παραμικρό, άλλωστε οι κατάστασή τους δεν διαφέρει και πολύ από αυτή του Σαλάι. Ο Γ. πληρώνει τον ταβερνιάρη, ο Π. πιάνει από τις μασχάλες τον μεθυσμένο και τον ανασηκώνει. Ο Ζ. βγάζει ταχυδακτυλουργικά ένα στιλέτο και κόβει το σκοινί που κρατάει δεμένο στη ζώνη του λιπόθυμου μαθητή του Λεονάρντο, ένα μπρούτζινο κλειδί. Οι τρεις μαυροντυμένοι βγαίνουν από το καπηλειό, σηκώνουν τις κουκούλες τους και βαδίζουν κάτω από τη φλωρεντίνικη βροχή. Ο Ζ. προπορεύεται κρατώντας το κλειδί στο αριστερό του χέρι και στο δεξί το στιλέτο. Ο Γ. και ο Π. βγάζουν ταυτόχρονα από το θηκάρι τους δύο όμοια στιλέτα. Τα μάτια τους αστράφτουν. Αν τους δεις από ψηλά θα καταλάβεις ότι παρά το σκοτάδι και τις λάσπες βαδίζουν διατηρώντας τις αναλογίες ενός τέλειου ισοσκελούς τριγώνου. Μπροστά από την πόρτα του εργαστηρίου ο προπορευόμενος Ζ. σταματάει. Κάνει μεταβολή και αντικρίζει τους δύο συντρόφους του. Η βροχή δυναμώνει. Οι αστραπές δημιουργούν αλλόκοτες σκιές στην πόρτα του εργαστηρίου. Τα τρία στιλέτα υψώνονται. Το τρίγωνο διαλύεται από την κυκλική κίνησή τους που μοιάζει χορευτική. Ο καθένας προσπαθεί να διαλέξει τον πρώτο του στόχο. Μόνο ένας θα μπει στο εργαστήριο, έτσι έχουν συμφωνήσει. Μάχη μέχρι τέλους. Βήματα μέσα στις λάσπες. Τα στιλέτα προτεταμένα. Κοφτές ανάσες. Δύο λεπτά. Ο Ζ. που έχει πρόσωπο στο εργαστήριο κοκκαλώνει. Το βλέμμα του, τρομαγμένο, καρφώνεται στην πόρτα. Οι άλλοι δύο το ακολουθούν. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Ένας αναμαλλιασμένος γέρος, με μια δάδα στο χέρι κι ένα κουτάβι στην αγκαλιά, τους κοιτάζει απορημένος. Σιωπή. Μόνο η βροχή. Μετά από λίγο ο γέρος λέει: «Άσχημη νύχτα. Γιατί δεν έρχεστε μέσα να ζεσταθείτε; Έχω καλό κρασί, όμορφες γυναίκες και παράξενους άντρες που μοιάζουν ζωντανοί. Ελάτε, δεν θα με ενοχλήσετε. Αφού το ξέρετε, κοιμάμαι ελάχιστα. Και φυσικά, φεύγοντας, μπορείτε να πάρετε μαζί σας ό,τι θέλετε. Καλλιτέχνες είστε άλλωστε».

Σέργιος Γκάκας

Πρόεδρος της Λέσχης

Ελλήνων Συγγραφέων

Αστυνομικού Μυθιστορήματος

Κάποια βιογραφικά στοιχεία των καλλιτεχνών, αλίευσα από το ίντερνετ:

Γιάννης Γουρζής

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953.

1974-1979: σπούδασε Χαρακτική και Τεχνική Φορητών Εικόνων - Τοιχογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα.

1984-1992 εργάζεται ως Χαράκτης στο Νομισματοκοπείο (Τράπεζα Ελλάδος).

Απο το 1992 μέχρι και σήμερα διδάσκει Χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα 

Έχει δεκάδες συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις, αλλά και πολλές ατομικές εκθέσεις.

(Από την ιστοσελίδα του καλλιτέχνη www.gourzisioannis.com)

Μιλτιάδης Πεταλάς

Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται σήμερα. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1998-2003) ζωγραφική με δασκάλα τη Ρένα Παπασπύρου. Παράλληλα έκανε μαθήματα αγιογραφίας στο εργαστήριο του Σώζου Γιαννούδη (2000-2002) και μαθήματα χαρακτικής στο εργαστήριο των Βασίλη Καζάκου και Γιάννη Γουρζή (2002-2003). Από το 2005 μέχρι το 2011 σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας την τέχνη της χαρακτικής με δασκάλους τους Μιχάλη Αρφαρά και Γιάννη Γουρζή.

Έχει συμμετάσχει σε πάνω από 40 ομαδικές εκθέσεις και έχει παρουσιάσει το έργο του σε δύο ατομικές εκθέσεις.

Νίκος Ζήβας

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1981 έως το 1986, στα εργαστήρια του Δ. Μυταρά και του Ν. Κεσσανλή.

Από το 1989 έως το 1993, έζησε και εργάστηκε στη Ρώμη. Από τότε και μέχρι σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα

Το βράδυ των εγκαινίων (ναι, έγιναν τα εγκαίνια την Πρωταπριλιά. Δεν ήταν φάρσα) έπαιξαν μέλη του συγκροτήματος Alcedo Folk Band.

Τα υπόλοιπα έργα της έκθεσης