Ζιζ-Πάνορμος-Παλέρμο! 5

Στο ένα «άκρο» της Τριακρίας!, Σικελία μέρος 5ο

(συνέχεια από Ζιζ-Πάνορμος-Παλέρμο! 4)

 5 Οκτωβρίου 2019

 

 

Αφού τελειώσαμε με το Παλάτι των Νορμανδών,

κατεβήκαμε ακριβώς από κάτω που είναι το πάρκο-πλατεία Vittoria και Villa Bonanno,

γεμάτο φοίνικες, αγάλματα

και διαδρόμους για περίπατο. Οι κήποι αυτοί ενώνουν το παλάτι με τον καθεδρικό.

Εκεί φτάσαμε και κάτσαμε σε ένα καφέ απέναντι για ένα γλυκάκι με καφέ και για να χαζέψουμε τις λεπτομέρειες του ναού για άλλη μια φορά.

Το αέτωμα πάνω από την κεντρική πύλη,

τον τρούλο,

τους μικρότερους τρούλους χαμηλότερα,

τους δυο «γεφυρωμένους» πύργους.

Πολύ κοντά στο παλάτι βρίσκεται άλλο ένα μνημείο του Αραβο-νορμανδικού Παλέρμο (UNESCO). Ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη. Χτίστηκε το 1132 για τον Ρογήρο Β΄ πάνω στα ερείπια μονής Βενεδικτίνων του 581. Οι κόκκινοι τρούλοι, αραβικής τεχνοτροπίας, είναι το κύριο, εξωτερικό του χαρακτηριστικό.

Μιας και η Σοφία αισθανόταν λίγο κουρασμένη, την άφησα στο καφέ και πετάχτηκα για μιαν επίσκεψη.

Περνώντας κάτω από το παλάτι, από τη νοτιοανατολική του πλευρά

και μέσα από γραφικά στενά,

είδα το ναό στο βάθος.

Έφτασα και μπήκα περνώντας μέσα από τους κήπους που τον περιβάλλουν.

Το εσωτερικό του είναι σχεδόν γυμνό

με ελάχιστα υπολείμματα τοιχογραφιών.

Μέσα βλέπεις μόνο μια μικρή συλλογή από έργα εκκλησιαστικής τέχνης.

Βγαίνοντας ξανά στον κήπο

έκανα μια βόλτα μέσα στα κατάλοιπα του παλιού μοναστηριού,

με πιο εντυπωσιακό το περιστύλιο με τις σειρές των δίδυμων κιόνων.

Από τον κήπο είναι ενδιαφέρουσες οι εικόνες των τρούλων

και του καμπαναριού.

Βγήκα και από διαφορετική διαδρομή, μέσα από στενάκια με σπίτια με μπουγάδες αλλά και αρχοντικά,

όπως το Palazzo degli Alabardieri του 17^ου αι

έφτασα στην κάτω μεριά της Villa Bonanno, με τα εντυπωσιακά παλάτια,

που κάποια χρησιμοποιούνται σαν κυβερνητικά ή δημοτικά κτίρια.

Μιας και είχε πάει μεσημέρι, πήραμε κάποιες από τις σιτσιλιάνικες λιχουδιές στο χέρι και κάτσαμε να τις φάμε, εκεί απέναντι από τον καθεδρικό.

Λίγο μετά σηκωθήκαμε για να συνεχίσουμε. Κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία Βέρντι.

Μέσα από τα στενοσόκακα, τα γεμάτα πύργους, εκκλησίες,

όπως η Chiesa di S. Chiara

ή η Chiesa del Gesu, του 16^ου-17^ου αι

και παλάτια, όπως τοPalazzo Speciale Raffadali, του18ου αι,

βγήκαμε στη Via Maqueda και κάνοντας δεξιά στο Αρχαιολογικό Μουσείο, επόμενο προορισμό μας.

Το Περιφερειακό Αρχαιολογικό Μουσείο Αντονίνο Σαλίνας (Museo Archeologico Regionale Antonino Salinas) στεγάζεται σε ένα μοναστήρι του 17^ου αι στην Piazza Olivella. Τα εκθέματά του προέρχονται από ανασκαφές σε ολόκληρο το νησί.

Περάσαμε την είσοδο και βρεθήκαμε σε ένα μικρό περιστύλιο με μια κρήνη και το άγαλμα ενός Τρίτωνα.

Γύρω είναι τα παλιά κελιά, όπου εκτίθενται διάφορα ευρήματα.

Εκθέματα έχει και ακριβώς απ’ έξω απ’ αυτά.

Είδαμε φοινικικές σαρκοφάγους,

αρχαϊκά υπερφυσικά γλυπτά,

αναθηματικές στήλες,

αγάλματα αρχαίων ελληνικών θεοτήτων,

θραύσματα από διάφορα γλυπτά, όπως το κέρας της Αμαλθείας

ή το θραύσμα από τον Παρθενώνα*,

ρωμαϊκά έργα,

κεραμικά,

μεταξύ των οποίων τα 5 υπέροχα αγγεία του 5^ου π.Χ. αι από τον Ακράγαντα

και άλλα πολλά.

Δυστυχώς κάποιες πτέρυγες του μουσείου ήταν κλειστές, δεν κατάλαβα γιατί και έτσι δεν μπορέσαμε να τις δούμε. Μεταξύ αυτών η πτέρυγα με τα ψηφιδωτά και τις τοιχογραφίες.

Ήταν όμως ανοικτά η πτέρυγα με τα αρχιτεκτονικά μέλη από τους ναούς του Σελινούντα (που θα βλέπαμε από κοντά 3 μέρες μετά) στον όροφο.

Σε μια μεγάλη αίθουσα σε αυτόν έχουν αναδημιουργήσει, με όσα κομμάτια έχουν βρεθεί, το αέτωμα του Ναού C, στο οποίο εικονίζεται το κεφάλι της μυθικής Γωργούς ή Μέδουσας.

Την ώρα που φτάσαμε σε αυτή την αίθουσα είχε αρκετό κόσμο, που παρακολουθούσε τη συναυλία ενός μικρού μουσικού συνόλου.

Αφήσαμε τον κόσμο να απολαύσει τη μουσική του και πήγαμε να δούμε τα εκθέματα από τους ναούς του Σελινούντα.

Πήλινα

και λίθινα αρχιτεκτονικά μέλη

και μετώπες ή και ολόκληρες ζωφόροι.

Ίσως τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα είναι οι ζωφόροι από τους Ναούς C και E στις οποίες απεικονίζονται:

Ζωφόρος Ναού C (540-510 π.Χ.) από αριστερά:

Απόλλων, συνοδευόμενος από τη Λητώ και την Άρτεμη στο άρμα του

Ο Περσέας αποκεφαλίζει τη Μέδουσα, παρουσία της Αθηνάς και γεννιέται ο Πήγασος

Ο Ηρακλής μεταφέρει τους ληστές που έπιασε στον Κέκροπα

Ζωφόρος Ναού E (460-450 π.Χ.) από αριστερά:

Ηρακλής και Αμαζόνα

Ζευς και Ήρα

Άρτεμη και Ακταίων

Αθηνά και Εγκέλαδος

Τελειώνοντας με τον Σελινούντα, ξεκινήσαμε να φύγουμε, θαυμάζοντας μερικά ακόμα εκθέματα,

όπως τις μαρμάρινες σαρκοφάγους, κάποιες σε σχήμα μπανιέρας,

ή την χρωματισμένη πήλινη του 2^ου αι. π.Χ.

Να τελειώσω λέγοντας πως το μουσείο είναι εξαιρετικό και σαν κτίριο και σαν περιεχόμενο και για εμάς τους Έλληνες είναι λίγο παραπάνω, μιας και η Σικελία υπήρξε το σημαντικότερο, ίσως, κομμάτι της Μεγάλης Ελλάδας, όπου οι αρχαίοι μας πρόγονοι έδρασαν και μεγαλούργησαν.

Από το μουσείο βγήκαμε στην πλατεία Βέρντι και κάτσαμε για τον απογευματινό μας καφέ, συνοδεία βεβαίως ενός cannolo.

Η μέρα είχε προχωρήσει πολύ σαν σηκωθήκαμε για να επιστρέψουμε στο δωμάτιό μας.

Κάναμε μια τελευταία στάση στην Piazza Castelnuovo, 

να δούμε και να ακούσουμε μια ομάδα γυναικών που έπαιζε και τραγουδούσε για κάποιο σκοπό, που δεν κατάλαβα, αλλά τι σημασία έχει;

Εκεί τελείωσε η τρίτη μέρα στη Σικελία. Από την επομένη θα κάναμε επισκέψεις σε μέρη λίγο ή περισσότερο έξω από το Παλέρμο.

Buona notte!

___________________________________

*Στις αρχές του 2022 το κομμάτι αυτό επεστράφη στην Ελλάδα προσωρινά και με απόφαση των Σικελικών Αρχών, τον Μάϊο του ίδιου έτους, μόνιμα.

 

 

(το ταξίδι συνεχίζεται )

 

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας