2003, Μια μέρα στην πρωτεύουσα της Ευρώπης!

Ταξίδι στη Γαλλία και το Βέλγιο, μέρος 4ο

(Σελίδες από τα Παλιά Ταξιδιωτικά μου Ημερολόγια 2)

 (συνέχεια από Ταξίδι αστραπή στο Παρίσι…έτσι για έκπληξη!)

 17 Νοεμβρίου 2003

 

Πρωί-πρωί οι Γάλλοι συνάδελφοι μας περίμεναν με τα αυτοκίνητά τους για να μας πάνε στη La Panne να πάρουμε το τρένο για Βρυξέλλες. Εκεί θα μέναμε μια μέρα να δούμε όσο περισσότερο γινόταν από την πόλη και την επομένη θα επιστρέφαμε στην Αθήνα.

Στη La Panne αποχαιρετήσαμε τους φίλους μας και μπήκαμε στο τρένο. Στο σταθμό των Βρυξελλών πήραμε τα πράγματα μας και βγήκαμε να πάρουμε ταξί για το ξενοδοχείο. Πήγαμε στο 1^ο ταξί και ο οδηγός, αφού φόρτωσε τα πράγματα και εμάς, γύρισε και ρώτησε:

-Που πάτε; (σε άψογα ελληνικά!)

-Μιλάτε ελληνικά;

-Έλληνας είμαι.

Ξέραμε πως στο Βέλγιο έχει πολλούς έλληνες μετανάστες, αλλά να είναι έλληνας ο πρώτος άνθρωπος που θα συναντούσαμε φτάνοντας; Και το πράγμα είχε συνέχεια.

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και ένας υπάλληλος ήρθε να βοηθήσει με τα πράγματα.

-Καλώς ήλθατε στις Βρυξέλλες

-Κι εσείς έλληνας;

-Ναι και είμαστε πολλοί.

Έτσι ευχάριστα ξεκίνησε η γνωριμία μας με την πρωτεύουσα του Βελγίου, ή μήπως με την πρωτεύουσα της Ευρώπης;

Αφήσαμε τα πράγματα και ξεκινήσαμε. Η ώρα πέρναγε και δεν είχαμε πάρα πολύ χρόνο.

Το ξενοδοχείο μας ήταν στη νέα, αλλά στα όρια με την παλιά πόλη. Έτσι το κόψαμε με τα πόδια για το ιστορικό κέντρο.

Η πόλη των Βρυξελλών (Ville de Bruxelles) είναι η πρωτεύουσα του Βελγίου και το διοικητικό κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που συχνά δίνει στην πόλη τον τίτλο της πρωτεύουσας της Ε.Ε.

Στην περιοχή έχουν βρεθεί ίχνη ανθρώπινης εγκατάστασης από την Εποχή του Λίθου, ενώ κυρίως υπάρχουν ευρήματα από τη ρωμαϊκή εποχή. Η προέλευση του οικισμού που επρόκειτο να γίνει «Βρυξέλλες» έγκειται στην κατασκευή ενός παρεκκλησίου, από τον Άγιο Gaugericus (Saint-Gery), σε ένα νησί του ποταμού Senne περί το 580. Η επίσημη ίδρυση των Βρυξελλών ανάγεται γύρω στο 979, όταν ο δούκας Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης (Charles de Basse-Lotharingia 953-993) μετέφερε τα λείψανα της Αγίας Γκουντούλα από το Moorsel στο παρεκκλήσι του Αγίου Gaugericus. Ο Κάρολος θα κατασκευάσει την πρώτη μόνιμη οχύρωση στην πόλη.

Η ονομασία της πόλης κατά την επικρατούσα εκδοχή προέρχεται από την παλαιά ολλανδική λέξη Broeksel, που σημαίνει "σπίτι στον βάλτο". Η ευρύτερη περιφέρεια των Βρυξελλών είναι επισήμως δίγλωσση, αποτελώντας το γλωσσικό σύνορο μεταξύ του φλαμανδόφωνου βορείου Βελγίου και του γαλλόφωνου νοτίου. Στην πραγματικότητα η πλειονότητα της περιφέρειας μιλά γαλλικά. (πληροφορίες από την Wikipedia-Βρυξέλλες).

Ιστορικό Κέντρο

Στο δρόμο για τη Μεγάλη Πλατεία, περάσαμε από την πλατεία de la Monnaie,

όπου δεσπόζει το ομώνυμο Βασιλικό Θέατρο (Théâtre Royal de la Monnaie), η Όπερα της πόλης. Φτιάχτηκε στα 1700 αλλά έχει αλλάξει και ανακαινισθεί αρκετές φορές από τότε.

Συνεχίσαμε και φτάσαμε στη Μεγάλη Πλατεία (Grand-Place), μια από τις πιο εντυπωσιακές πλατείες της Ευρώπης, που ήταν χώρος εμποροπανηγύρεων από τον 11^ο αι.

Τα κτίρια που βλέπουν σ’ αυτήν γύρω-γύρω είναι το ένα πιο όμορφο και εντυπωσιακό από το άλλο. Πρωτοχτίστηκαν μετά το Δημαρχείο τον 15^ο αι, αλλά το 1695 οι κανονιοβολισμοί των Γάλλων ισοπέδωσαν τα πάντα εκτός του Δημαρχείου και κάποιων προσόψεων.

Τα δύο κτίρια που κυριαρχούν στην πλατεία είναι το Δημαρχείο (Hôtel de Ville de Bruxelles) και απέναντί του το Μουσείο της Πόλης των Βρυξελλών, γνωστό στα γαλλικά σαν Maison du Roi (σπίτι του βασιλιά, αν και ποτέ δεν υπήρξε τέτοιο) ή στα ολλανδικά Broodhuis (σπίτι του ψωμιού, μιας και στη θέση του προϋπήρχε αγορά ψωμιού, που είχε καταστραφεί).

Το Δημαρχείο είναι το μοναδικό μεσαιωνικό κτίριο της πλατείας, ένα αριστούργημα γοτθικού ρυθμού της Βραβάνδης, του 1^ου μισού του 15^ου αι.  

Το Μουσείο χτίστηκε στις αρχές του 16^ου αι, σαν οικία του Δούκα της Βραβάνδης, αλλά καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε αρκετές φορές.

Τα υπόλοιπα κτίρια φτιάχτηκαν για να στεγάσουν συντεχνίες εμπόρων και βιοτεχνών ή ήταν ιδιωτικές κατοικίες.

Μπήκαμε από τη βορειοδυτική πλευρά της πλατείας.

Στη βόρεια πλευρά της είναι ένα σύνολο έξι κτιρίων. Από δεξιά προς τα αριστερά: Le Roy d'Espagne (1696, της συντεχνίας των αρτοποιών), La Brouette (1644 & 1697, της συντεχνίας των εμπόρων αυγών, πουλερικών, βουτύρου και άλλων τροφίμων), Le Sac (1644 & 1697,της συντεχνίας κατασκευαστών, σήμερα στεγάζει τους Μετρ της Βέλγικης Σοκολατοποιίας), La Louve (1690, το σπίτι των τοξοτών),

Le Cornet (1697 της συντεχνίας των ναυτικών με το αέτωμα σε σχήμα πλώρης φρεγάτας) και Le Renard (1699, στην συντεχνίας των εμπόρων αντρικών ειδών αλλά και γενικού εμπορίου).

Στο κέντρο της Ανατολικής πλευράς είναι το Μουσείο. Δεξιά του είναι ένα σύνολο 6 ιδιωτικών κατοικιών, σε μια από τις οποίες έμεινε το 1852 ο Βίκτωρ Ουγκώ.

Στα αριστερά του είναι ένα σύνολο 5 ιδιωτικών κατοικιών.

Στη νότια πλευρά της πλατείας είναι ένα πολύ εντυπωσιακό κτίριο, γνωστό σαν Παλάτι των Δουκών της Βραβάνδης (1697, Maison des Ducs de Brabant). Πίσω από την ενιαία πρόσοψη υπάρχουν 7 κτίρια, κυρίως ιδιωτικές κατοικίες αλλά και τα κτίρια των συντεχνιών των ξυλουργών και των κτιστών, λιθοξόων, γλυπτών. Πήρε το όνομά του από τις προτομές των Δουκών της Βραβάνδης στην πρόσοψή του.

Τέλος στη δυτική πλευρά κυριαρχεί το Δημαρχείο, που καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος της.

Αριστερά του είναι ένα σύνολο από 5 κτίρια. 4 ιδιωτικές οικίες και το μεσαίο L'Arbre d'Or, (1696, της συντεχνίας των βυρσοδεψών). (πληροφορίες από τη Wikipedia-Grand-Place)

Σε αυτή την πλατεία τον 15αύγουστο κάθε ζυγού χρόνου στρώνουν ένα χαλί, φτιαγμένο από πολλές χιλιάδες λουλούδια. Ένα πραγματικό αριστούργημα. Μια μοναδική εικόνα. Πολλοί ταξιδεύουν στις Βρυξέλλες εκείνες τις μέρες, μόνο και μόνο για να δουν αυτή την εικόνα.

Αφού απολαύσαμε όσα πανέμορφα είχε να μας χαρίσει αυτή η υπέροχη πλατεία,

μπήκαμε στα στενάκια γύρω,

που είναι γεμάτα με εστιατόρια και καφέ και σε λίγο φτάσαμε σε ένα εμπορικό κέντρο ξεχωριστό.

Το Galeries Royales Saint Hubert. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα εμπορικών στοών με καταστήματα πολυτελείας και καφέ με μια γυάλινη κυλινδρική οροφή. Εγκαινιάστηκε το 1847 και ήταν έργο του Jean-Pierre Cluysenaer. Προηγήθηκε άλλων πολύ γνωστών τέτοιων στοών της Ευρώπης όπως η Galleria Vittorio Emanuele II στο Μιλάνο ή η Passage στην Αγία Πετρούπολη.

Κάποιες εικαστικές επεμβάσεις δίνουν ένα ξεχωριστό χαρακτήρα σε αυτή τη στοά. Όπως ο Πτερόσαυρος, που πετά κρατώντας στα νύχια του μια αγελάδα.

Η ώρα όμως περνούσε και θέλαμε να δούμε το σήμα κατατεθέν της σύγχρονης πόλης. Το Atomium.

Βγήκαμε και πηγαίνοντας να πάρουμε το λεωφορείο, περάσαμε έξω από τον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Μιχαήλ και Γουδούλης (Cathédrale Saints-Michel-et-Gudule de Bruxelles). Εξαίρετο δείγμα Γοτθικού ρυθμού της Βραβάνδης, άρχισε να χτίζεται στα 1226 και συνέχισε να χτίζεται για περίπου 300 χρόνια.

 Atomium

Το ύψους 103 μέτρων μνημείο Ατόμιουμ (Atomium) κατασκευάστηκε για την Παγκόσμια Έκθεση των Βρυξελλών το 1958 (Expo '58). Αναπαριστά την κυψελίδα ενός κρυστάλλου σιδήρου, μεγεθυμένη κατά 165 δισεκατομμύρια φορές. Κατασκευασμένο από τους αρχιτέκτονες André και Jean Polak, σε σχέδιο του André Waterkeyn, αποτελείται από εννέα σφαίρες από ατσάλι διαμέτρου 18 μέτρων, που συνδέονται μέσω σωλήνων που περιέχουν κυλιόμενες σκάλες. Κάποιες σφαίρες έχουν εκθέσεις.

Σχεδιασμένο αρχικά για να διαρκέσει μόνο έξι μήνες, το σχέδιο του αρχιτέκτονα André Waterkeyn επέζησε και κατέστη δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα των Βρυξελλών, δίπλα στο Στάδιο Βασιλιά Βαλδουίνου (πρώην Χέυζελ, το γνωστό για τα αιματηρά γεγονότα του 1985 με τους 39 νεκρούς). Κοντά του βρίσκονται επίσης ένα συνεδριακό κέντρο, το θεματικό πάρκο Mini Europe και ένα από τα πρώτα πολυσινεμά στον κόσμο, το Kinepolis. (πληροφορίες από την Wikipedia- Atomium).

Φτάσαμε και πραγματικά μείναμε με το στόμα ανοικτό. Είναι πολύ εντυπωσιακό. Δεν είχαμε όμως χρόνο για περιήγηση στο εσωτερικό του και αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε το χρόνο που είχαμε στο Mini Europe. Πρόκειται για ένα θεματικό πάρκο με περίπου 300 μινιατούρες, σε κλίμακα 1:25, των σημαντικότερων μνημείων της Ευρώπης.

Ο χώρος που βρίσκεται το πάρκο έχει διάφορα κτίρια, αντίγραφα παλαιότερων εποχών με διάφορες χρήσεις. Έξω από το κάθε ένα είχε και μια από τις Ευρωπαϊκές σημαίες.

Η Ελληνική ήταν έξω από μια μπυραρία.

Ένα καρουσέλ ήταν ο καλύτερος κράχτης για τα πιτσιρίκια.

Πήραμε τα εισιτήριά μας και μπήκαμε. Οι μινιατούρες είναι εξαιρετικές, αντίγραφα με καταπληκτικές λεπτομέρειες.

Η Ακρόπολη της Αθήνας,

η Grand-Place των Βρυξελλών με το λουλουδένιο της χαλί,

ο Πύργος του Άϊφελ με το Big Ben δίπλα-δίπλα,

το καμπαναριό της Μπρυζ,

κάστρα, πύργοι, εκκλησίες,

ανεμόμυλοι και άλλα πολλά από τα μνημεία της ηπείρου μας. Ήταν σαν μια επίσκεψη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αξίζουν μια επίσκεψη τέτοιου είδους πάρκα.

Κάπου εκεί τελείωσε η μέρα μας. Όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο είχε βραδιάσει. Βραδιάζει άλλωστε νωρίς τον Νοέμβρη.

Φάγαμε στο ξενοδοχείο και ανεβήκαμε να ξεκουραστούμε. Την επομένη πετάγαμε για Αθήνα πολύ πρωί.

Ήταν ακόμα σκοτάδι σαν φύγαμε με ταξί για το αεροδρόμιο κα το μεσημέρι φτάσαμε στην Αθήνα.

Άλλο ένα ταξίδι τελείωσε. Ένα ταξίδι όμορφο με πολλά ενδιαφέροντα και εξαιρετικές εικόνες, στο οποίο συναντήσαμε και γνωρίσαμε νέους συναδέλφους από διάφορες χώρες και ένα ακόμα Ευρωπαϊκό σχολείο.

Πάντα τέτοια!

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας