2003, Ταξίδι αστραπή στο Παρίσι…έτσι για έκπληξη!

Ταξίδι στη Γαλλία και το Βέλγιο, μέρος 3ο

(Σελίδες από τα Παλιά Ταξιδιωτικά μου Ημερολόγια 2)

 (συνέχεια από Ένα απόγευμα στη Μπρυζ!)

16 Νοεμβρίου 2003

 

Το πρωί πιάσαμε από νωρίς δουλειά στο σχολείο για να ολοκληρώσουμε την ετοιμασία του προγράμματος μας, το μεσημέρι τσιμπήσαμε κάτι πρόχειρο και αμέσως μετά φύγαμε. Ξέραμε πως θα πηγαίναμε ταξιδάκι έκπληξη. Προσπαθώντας να μαντέψουμε πέφτανε διάφορες ιδέες. Έπεσε και η άποψη πως πάμε στο Παρίσι, αλλά μιας και ήμασταν περίπου 300χμ μακριά την αποκλείσαμε.

Μπήκαμε στα αυτοκίνητα και πήγαμε στο σταθμό του τρένου. Πήραμε το τρένο που θα μας πήγαινε στη Λιλ. Νάτος ο προορισμός μας. Αμ, δε! Μετά από 1 ώρα και 20΄ φτάσαμε στο σταθμό της Λιλ, αλλά αντί να βγούμε έξω απλά αλλάξαμε πλατφόρμα. Βρεθήκαμε μπροστά σε ένα από τα υπερσύγχρονα, υπεργρήγορα τρένα TGV. Προορισμός ο σταθμός Gare du Nord, στο Παρίσι. Τι ωραίο τρένο, πόσο καλό το ταξίδι! Τα περίπου 220 χμ τα «κατάπιε» σε περίπου 1 ώρα και 10΄. Πραγματικά εξαιρετική εμπειρία, μοναδική η έκπληξη!

Φτάσαμε, κατεβήκαμε ενθουσιασμένοι όλοι από το ταξίδι και παρά το ψιλόβροχο,

το κόψαμε με τα πόδια για το «Βουνό των Μαρτύρων» (Montmartre), τον 130μ λόφο στα βόρεια της πόλης. Φυσικά μιλάμε για την πασίγνωστη, την μποέμ γειτονιά των καλλιτεχνών και της διασκέδασης. Εμείς βέβαια δεν πηγαίναμε σε κάποιο καμπαρέ αλλά να ανέβουμε στην κορυφή του λόφου,

όπου δεσπόζει ένα από τα σήματα κατατεθέντα της πόλης, η Βασιλική της Σακρέ-Κερ της Μονμάρτρης (Basilique du Sacré-Cœur de Montmartre), ο ύψους 83μ ναός, του τέλους του 19^ου αι., που είναι ορατός από παντού. Για να ανέβεις έχεις δύο εναλλακτικές. Τα πολυάριθμα σκαλιά και το τελεφερίκ.

Φυσικά επιλέξαμε το δεύτερο. Είχε πολύ κόσμο, αλλά η βροχή και η σχετικά χαμηλή ορατότητα δεν μας επέτρεψαν να ευχαριστηθούμε τη θέα. Μπήκαμε στο ναό και κάναμε και μια βόλτα ένα γύρω,

μέχρι τον άλλο ναό του Αγίου Πέτρου

και πήραμε πάλι το τελεφερίκ για να κατέβουμε.

Με το μετρό φτάσαμε στο Τροκαντερό για να δούμε το κύριο σήμα κατατεθέν της πόλης, τον Πύργο του Άϊφελ (La Tour Eiffel), τον ύψους 324μ μεταλλικό πύργο του 1889, έργο του Gustave Eiffel.

Ξανά στο μετρό και πάμε να πιούμε σοκολάτα σε ένα από τα ομορφότερα και πιο διάσημα καφέ της πόλης.

Στο Les Deux Magots, που βρίσκεται στην Πλατεία Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε (Place Saint-Germain-des-Pres). Πέντε χρόνια νωρίτερα είχα απολαύσει σε αυτό το καφέ την ωραιότερη σοκολάτα που είχα πιει ποτέ. Πέντε χρόνια μετά η εντύπωση εκείνη απλά επιβεβαιώθηκε και ενισχύθηκε περισσότερο.

Εν τω μεταξύ η ώρα πέρναγε και έπρεπε να βιαστούμε.

Η περιοχή της αριστερής όχθης του Σηκουάνα, που βρισκόμασταν, έχει αρκετά καλλιτεχνικό χαρακτήρα και το βλέπεις στα έργα τέχνης, που βλέπεις συνεχώς μπροστά σου.

Βγήκαμε στην όχθη του ποταμού. Ήταν προχωρημένο φθινόπωρο και τα δέντρα ρίχνουν τα φύλλα τους.

Τα κίτρινα χρώματα σε συνδυασμό με το ψιλόβροχο έδιναν ένα πολύ ρομαντικό χαρακτήρα στις εικόνες. Εικόνες όμορφες μιας πανέμορφης πόλης.

Περπατάμε δίπλα στο ποτάμι, απέναντι επιβλητικά κτίρια,

οι γέφυρες η μια μετά την άλλη

και τα κλαδιά των δέντρων να «φιλτράρουν» τις εικόνες.

Περάσαμε από το εντυπωσιακό κτίριο της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών (Académie des Sciences-Institut de France) και φτάσαμε στο πιο εμβληματικό μνημείο της πόλης.

Την Παναγία των Παρισίων (Notre-Dame de Paris), τον εκπληκτικό ναό, που ξεκίνησε να φτιάχνεται στα 1163.

Είχε σουρουπώσει σαν φτάσαμε και ο ναός ήταν κλειστός.

Τον είδαμε απ’ έξω, χαζέψαμε τα γλυπτά του και ξεκινήσαμε να πάμε στο ραντεβού μας με τους υπόλοιπους στο σταθμό του τρένου.

Βράδυ πια φτάσαμε στη Δουνκέρκη. Η εκδρομή στο Παρίσι, αν και σύντομη ήταν πολύ όμορφη. Η πόλη αυτή μου είχε αρέσει πολύ όταν είχα έρθει 5 χρόνια πριν. Μόνο που τότε ήταν καλοκαίρι και οι εικόνες ήταν πολύ διαφορετικές από τις τωρινές. Τότε είχα απολαύσει το Παρίσι των μνημείων, των αξιοθέατων, της μεγαλοπρέπειας. Την πόλη του φωτός. Αυτή τη φορά το μουντό, το βροχερό, το ρομαντικό, φθινοπωρινό Παρίσι. Άλλες εικόνες, άλλα συναισθήματα. Όμως το ίδιο όμορφα. Άλλωστε Παρίσι είναι αυτό!

Πριν πάμε για ύπνο αποχαιρετήσαμε τους συναδέλφους μας από τις άλλες χώρες, μιας και το επόμενο πρωί φεύγαμε για Βρυξέλες. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, φτιάξαμε τα πράγματά μας και πέσαμε να ξεκουραστούμε. Το ταξίδι στη Γαλλία τελείωσε εκεί. Έμενε άλλη μια μέρα στο Βέλγιο και το ταξίδι γενικά θα τελείωνε. Καλή συνέχεια!

 

 

(Το ταξίδι συνεχίζεται Μια μέρα στην πρωτεύουσα της Ευρώπης!)

 

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας