Τρεις Γαλλιδούλες…très jolies!

(συνέχεια από Ελβετική ακρίβεια!-2ο)

23-24 Απριλίου 2016

Σαββάτο 23/4/2016

(Νωρίς το πρωί φύγαμε για το Fribourg. Όλη τη μέρα βροχή. Ανεβάσαμε τα πράγματα μέχρι την αποβάθρα, αποχαιρετήσαμε την Ανίτα, δίνοντας ραντεβού για το καλοκαίρι στην Κάρυστο και περιμέναμε το τρένο για το αεροδρόμιο της Γενεύης. Στις 10.30 φτάσαμε και βρήκαμε τον Σπύρο με την Αντωνία, που ήρθαν να μας πάρουν. Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε και τον Βέρνερ, που ξέραμε πως θα τον βλέπαμε δύο μήνες μετά στην Κάρυστο.)

Φορτώσαμε το παλιό Audi μέχρι τα μπούνια και πήραμε το δρόμο για το σπίτι του Σπύρου στο χωριό Saint Jean de Gonville, που απέχει περίπου 15χμ. Κατεβάσαμε τα πράγματα, κάτσαμε λίγο στο σπίτι και μιας και έβρεχε συνέχεια, είπαμε να πάμε στην Annecy μπας και έβρεχε λιγότερο. 

Ξεκινήσαμε και πήραμε επαρχιακούς δρόμους για να δούμε λίγο τη Γαλλική εξοχή σε αυτή την περιοχή, αλλά έβρεχε δυνατά όλη την ώρα και έτσι είδαμε λίγα πράγματα.

Με βροχή φτάσαμε στην Annecy και παρκάραμε. Έριχνε όλη την ώρα με το τουλούμι.

Η πόλη αυτή, της νοτιοανατολικής Γαλλίας, είναι κτισμένη στις όχθες της ομώνυμης λίμνης και εκεί, που είναι η παλιά πόλη,

ξεκινά ο μικρός ποταμός Thiou, μήκους μόνο 3,5 km. Είναι ένας από τους μικρότερους ποταμούς της Γαλλίας και χύνεται στον Fier, που είναι παραπόταμος του Ροδανού.

Αν και τόσο μικρός δίνει απίστευτη ομορφιά στην παλιά πόλη, αν και δεν μπορέσαμε να δούμε και πολλά, λόγω των συνθηκών.

Κάναμε λίγες βόλτες γύρω από το σημείο που το νερό της λίμνης πέφτει στο ποτάμι,

χωρίζεται από το μικρό νησάκι, που βρίσκεται εκεί και έχει ένα μικρό παλατάκι του 12-16^ου αι, που μοιάζει με την πλώρη πλοίου. Είναι η πιο χαρακτηριστική εικόνα της πόλης και εξαιρετικά όμορφη.

Από πάνω, στο λόφο είναι το Σατό της πόλης αλλά το είδαμε μόνο από μακριά. Χωθήκαμε σε ένα εστιατόριο, φάγαμε καλά αλλά ακριβά

και βγήκαμε πάλι στη βροχή.

Γίναμε μούσκεμα και κάτσαμε για καφέ. Κάπως έκοψε, λίγη βόλτα και φωτογραφίες και πίσω στο αυτοκίνητο.

Σταματήσαμε έξω και απέναντι από την πόλη σε ένα ύψωμα να δούμε ένα ιδιόμορφο ναό.

Ο ναός των Αγίων Francis de Sales και Jane de Chantal που έζησαν τον 16^ο αι. Ο ναός χτίστηκε μεταξύ 1922-1930 και έχει πολύ ιδιόμορφα στοιχεία,

όπως η διακόσμηση πάνω από την πύλη

ή η εικόνα του Εσταυρωμένου στο ιερό.

Έχει πολύ ενδιαφέροντα βιτρό, κλασικής και μοντέρνας τεχνοτροπίας.

Με βροχή γυρίσαμε στο σπίτι και δεν βγήκαμε.

Κυριακή24/4/2016

Το πρωί πήγα με τον Σπύρο, με τα πόδια, μέχρι το φούρνο του χωριού

και είχα την ευκαιρία να δω λίγο το κέντρο του.

Συμπαθητικό, τυπικό γαλλικό χωριό,

με όμορφα σπίτια και κήπους, μια εκκλησία, ένα παλιό νερόμυλο,

βρύσες 2 αιώνων και ένα πολύ γραφικό φούρνο με αρκετά καλούδια, απ’ όσο μπορούσα να συμπεράνω απ’ ό,τι έβλεπα, μιας και τα περισσότερα είχαν τελειώσει.

Η μέρα ήταν αφιερωμένη στο νότιο κομμάτι της λίμνης της Γενεύης, το γαλλικό. Η μέρα ήταν μεν κρύα, αλλά χωρίς βροχή, με συννεφιά και πολύ ώρα  με ήλιο.

Φύγαμε αργά το πρωί, περάσαμε μέσα από τη Γενεύη και ακολουθήσαμε το δρόμο που πάει παράλληλα με την όχθη. Φτάσαμε στο μεσαιωνικό χωρίο Yvoire,

ένα από τις ομάδες των «Πιο όμορφων χωριών της Γαλλίας»

και «χωριών με λουλούδια (floral villages)» και αφήσαμε το αυτοκίνητο σε ένα πάρκινγκ έξω από το χωριό. Λόγω Κυριακής και καλού καιρού, είχε πάρα πολύ κόσμο.

Το χωριό είναι υπέροχο. Το 2006 γιόρτασε τα 700 χρόνια του μιας και βρίσκεται εκεί από τις αρχές του 14^ου αι,

όταν ο Amadeus V της Σαβοΐας έφτιαξε το Κάστρο (château) και οχύρωσε τη θέση.

Είναι μικρό, με στενά πλακόστρωτα δρομάκια

και όμορφα παλιά, πέτρινα κτίρια,

χτισμένο στην όχθη της λίμνης πάνω σε μία χερσόνησο, που προβάλλει προς τα βόρεια και δημιουργεί το πιο στενό σημείο και ένα κατά κάποιο τρόπο χωρισμό της λίμνης σε δύο κομμάτια, το μεγάλο προς τα ανατολικά και το μικρό προς τα δυτικά.

Δίπλα στο μικρό λιμανάκι

είναι το château, εντυπωσιακό, απ’ όπου και αν το κοιτάξεις.

Μικρές πλατείες γεμάτες λουλούδια

και τμήματα από τις αρχαίες οχυρώσεις,

όπως η πύλη, συμπληρώνουν τις εικόνες και την αίσθηση αλλοτινών καιρών. Κάποια από τα τμήματα των τειχών έχουν ενσωματωθεί στους τοίχους των πέτρινων σπιτιών. Στο κέντρο του χωριού υπάρχει ο «Κήπος των 5 αισθήσεων», ένας ξεχωριστός βοτανικός κήπος. Και εκεί ο κόσμος ήταν πολύς και έτσι δεν τον επισκεφτήκαμε

Κάναμε τις βόλτες μας πάνω κάτω, δεξιά αριστερά

και απολαύσαμε τις υπέροχες εικόνες αυτής της «Γαλλιδούλας». 

Γυρίσαμε στον αυτοκίνητο και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε ακόμα πιο ανατολικά περίπου 25-30χμ.

Προορισμός μας η πόλη των νερών και του τζόγου. Η αρχοντική Evian-les-bains.

Οι πηγές της μικρής αυτής παραλίμνιας πόλης ήταν σχεδόν άγνωστες μέχρι τα τέλη του 18^ου αι. Στις αρχές του 19^ου αναγνωρίστηκαν οι ιαματικές ιδιότητες των πηγών της, με αποτέλεσμα να γίνει το πολυτελές θέρετρο εστεμμένων της Ευρώπης και όχι μόνο, αλλά και διασημοτήτων της παγκόσμιας αριστοκρατίας και διανόησης. Γέμισε πολυτελή ξενοδοχεία, επαύλεις και καζίνο. Έχει φιλοξενήσει τη σύνοδο των G8 το 2003 και των G20-Y το 2015.

Φαρδιοί δρόμοι,

καταπράσινες νησίδες

παντού σύγχρονα γλυπτά, πολλά φτιαγμένα από κλαδιά,

μέτωπο στη λίμνη

και όμορφα αρχοντικά κτίρια, μπαρόκ και νεοκλασικού ρυθμού.

Στην παραλία δεσπόζουν το τεράστιο Καζίνο,

το Δημαρχείο (Villa Lumière),

το Θέατρο,

το Palais Lumière,

ο Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, χτισμένος στο δεύτερο μισό του δέκατου τρίτου αιώνα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κόμη Pierre ΙΙ της Σαβοΐας,

και πολλά ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και αρχίσαμε τις βόλτες

Ωραίες εικόνες και παρά μέσα, με πιο σύγχρονα κτίρια εκεί, αλλά το ίδιο καλόγουστα,

όπως το συνεδριακό κέντρο Palais des festivites.

Είχε προχωρήσει το μεσημέρι και πεινάγαμε, αλλά ας όψεται η συνήθεια των Γάλλων να τρώνε μεταξύ 12-14.Η κουζίνα παντού είχε κλείσει. Τι κάνουμε τώρα; Το πλησιέστερο φαστφούντ, που σίγουρα θα μπορούσε να μας σερβίρει ήταν περίπου 15 χμ προς τη Γενεύη.

Ώρα λοιπόν για επιστροφή. Στο Thonon βρήκαμε το McDonalds και κάτσαμε για τζανκφούντ.

Επιστρέψαμε το απόγευμα αργά στο σπίτι για ξεκούραση και ανασυγκρότηση. Αν και την άλλη μέρα θα ξυπνάγαμε πολύ νωρίς, κάτσαμε με ψιλοκουβέντα μέχρι που πέρασαν τα μεσάνυχτα.

Τις δύο αυτές μέρες η Γαλλία μας χάρισε εικόνες από δύο υπέροχες πόλεις και ένα πανέμορφο χωριό. Τι κι αν η βροχή έκανε ό,τι μπορούσε για να μας χαλάσει τη διάθεση; Δεν τα κατάφερε!

Το ταξίδι πλησίαζε στο τέλος του. Άλλη μια μέρα έμεινε σε Ελβετικό έδαφος, αυτή τη φορά και μετά ξανά τα κεφάλια μέσα. Αλλά αυτά έπονται! 

(Το ταξίδι συνεχίζεται Ελβετική ακρίβεια!-3ο (Γενεύη))

Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας