Μια φωτογραφία, ένα χωριό φάντασμα και το γεφύρι του!

11 Ιανουαρίου 2014

Πάει ένας χρόνος που πήρα στα χέρια μου το ταξιδιωτικό έντυπο με το αφιέρωμα στη Βοιωτία. Ξεφυλλίζοντάς το, πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου γνωστές και άγνωστες εικόνες. Μια ολοσέλιδη εικόνα μου δημιούργησε στιγμιαία σύγχυση. Στη Βοιωτία είναι αυτό που βλέπω ή κάπου στην Ήπειρο; Η λεζάντα έγραφε «Το Γεφύρι της Δαφνούλας στον Ασωπό ποταμό». Έτερο ουδέν! Ένα εντυπωσιακό πέτρινο γεφύρι, μάλλον μονότοξο, αν και δεν φαινόταν καλά. 

Μάνη. Της πέτρας και του γδικιωμού!-3ο μέρος

(συνέχεια από Μάνη. Της πέτρας και του γδικιωμού!-2ο μέρος)

27-28 Μαΐου 2013

Ότι δεν προλάβαμε!

Τελευταία μέρα στη Μάνη και είπαμε να δούμε μέρη στην Αποσκιερή Μάνη που τα προσπεράσαμε τις προηγούμενες μέρες. Φάγαμε ένα καλό πρωινό και πήραμε το δρόμο για τα νότια. Μετά τη διασταύρωση για Πύργο Διρού, στην Τριανταφυλλιά, στρίψαμε δεξιά. Προσπεράσαμε το όμορφο χωριό με κατεύθυνση νοτιοδυτική, ακολουθώντας τα στενά δρομάκια μέσα στους ελαιώνες.

Μάνη. Της πέτρας και του γδικιωμού!-2ο μέρος

(συνέχεια από : Μάνη. Της πέτρας και του γδικιωμού!-1ο μέρος)

25-26 Μαΐου 2013 

 

Μαθήματα Προϊστορίας!

Μετά το πρωινό ξεκινήσαμε για τις βόλτες της τρίτης μέρας στη Μάνη. Αν και η μέρα ήταν αφιερωμένη στην Προσηλιακή (ανατολική) Μάνη, εμείς ξεκινήσαμε από τα δυτικά πηγαίνοντας μέχρι τα Σπήλαια του Διρού για να επισκεφτούμε το Νεολιθικό Μουσείο Διρού το οποίο δεν υπήρχε τότε που είχαμε πάει στα σπήλαια. 

Μάνη. Της πέτρας και του γδικιωμού!-1ο μέρος

23-24 Μαΐου 2013

Όπως είναι γνωστό η Πελοπόννησος τελειώνει στα νότια σε τρεις χερσονήσους. Τρία «πόδια». Το μεσαίο αποτελεί συνέχεια του μεγαλύτερου βουνού της, του Ταΰγετου και τελειώνει στο Ταίναρο, το ακρωτήριο που οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν πως ήταν (και εδώ) η είσοδος για τον Κάτω Κόσμο. Και λάτρευαν για Θεό του Κάτω Κόσμου, όχι τον Πλούτωνα, ως συνήθως, αλλά τον Ποσειδώνα τον Ταινάριο. Και ο τόπος αυτός είναι εκεί που τελειώνει το «σώμα» της η Ευρώπη. Το ηπειρωτικό κομμάτι, δηλαδή, της ηπείρου μας. Τούτο το «Ακραίο τοπίο» λοιπόν είναι η Μάνη. Η Μάνη η τόσο ιδιαίτερη, η ξεχωριστή, η αντιφατική, η μοναδική!