30 Ιουλίου 2016
Μόσχα.
Ήταν μεσημέρι, είχε πολύ ζέστη και ήμασταν στο πάρκο, που είναι ανάμεσα στον
σταθμό του μετρό Κιέφσκαγια και στο ποτάμι, όταν στην άλλη άκρη του πάρκου, είδα
μια κινητικότητα.
Άνθρωποι
μαζεύονταν και έφευγαν με κάτι μικρά πακέτα. Μια ομάδα Μοσκοβιτών είχε φέρει
τσάντες και μοίραζε φαγητό σε άστεγους και ανήμπορους. Δύο άστεγες γυναίκες με
τα πράγματά τους σε δυο μπόγους κάτσανε να φάνε στο γρασίδι.
Η
μία μάλιστα ήταν έγκυος. Την ίδια ώρα, στη λεωφόρο, που είναι ανάμεσα στο πάρκο
και την αποβάθρα
περνούσε
μια τριαξονική λιμουζίνα, θαρρώ μια Hummer. Η άκρα αντίθεση.
Στα
τέλη της δεκαετίας του 80, η Σοβιετική ένωση κατέρρευσε και μια άνευ
προηγουμένου κρίση ξέσπασε στις νεοσύστατες χώρες, όπως η Ρωσία. Ντόπια και
ξένα κοράκια (πολλά μέσα από τους κόλπους της Σοβιετικής Εξουσίας και του
Κομμουνιστικού Κόμματος) πέφτουν με τα μούτρα να κατασπαράξουν τον αστείρευτο
πλούτο της απέραντης χώρας, χρησιμοποιώντας και εγκαθιδρύοντας, άγνωστες μέχρι
τότε, στον τόπο εκείνο, μαφιόζικες μεθόδους. Προέκυψε έτσι, μια απίστευτη σε
μέγεθος πλούτου, άρχουσα τάξη, που επιδεικνύει (για να μην πω φτύνει
κατάμουτρα) τον μεγάλο της πλούτο με κάθε τρόπο. Από την άλλη, το μεγαλύτερο
μέρος του πληθυσμού φυτοζωεί ή πεινάει μην μπορώντας να αντιδράσει και με μόνο
όνειρο να ανέλθει σιγά-σιγά στη μεσαία τάξη, που τώρα δημιουργείται, για ένα
ξεροκόμματο καταναλωτισμού, μια ψευδαίσθηση ευδαιμονίας.
Την
επίδειξη αυτή του πλούτου, τη βλέπει κανείς πολύ έντονα στη Μόσχα. Πουθενά
μέχρι σήμερα δεν έχω δει τόσα πολλά ακριβά αυτοκίνητα, τόσες λιμουζίνες. Εκεί η
απλή Μερσεντές ή BMW μοιάζουν με τους φτωχούς συγγενείς των υπολοίπων.
Εικόνες
με ζητιάνους, αλκοολικούς και άστεγους είδαμε πολλές, αλλά όχι περισσότερες από
άλλες χώρες. Εκείνο το μεσημέρι όμως οι δύο ταυτόχρονες, αλλά αντίθετες εικόνες
με έβαλαν σε πολλές σκέψεις.
Οι
Ρώσοι είναι περήφανος λαός με πλούσια ιστορία και πολλούς αγώνες και τέτοιες
εικόνες δεν τους ταιριάζουν. Έτσι, προσπαθούν να «κρύψουν» τη φτώχια τους, την
ώρα, που τα λαμόγια κάνουν επίδειξη του πλούτου τους. Πόση θλίψη μπορούν να
γεννήσουν τέτοιες εικόνες, για τη χώρα, που γέννησε τα μεγάλα όνειρα, την ελπίδα
για την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότητα! Κρίμα!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου