Πάχη Μεγάρων, λίγες πρωτομαγιάτικες εικόνες!

 1 Μαΐου 2022

 

 

Τελευταία μέρα του Απριλίου, το απόγευμα χτύπησε το τηλέφωνο.

-Έλα τι κάνετε;

-Καλά, εσείς;

-Κι εμείς καλά. Έχετε κανονίσει κάτι για αύριο;

-Όχι. Έχετε καμιά ιδέα;

-Τι θα λέγατε να πάμε για ψαράκι στην Πάχη; Δεν έχουμε πάει ποτέ και όλοι λένε τα καλύτερα.

-Σοβαρά δεν έχετε πάει; Είναι πολύ ωραία. Θυμίζει νησί. Ωραία ιδέα. Μέσα.

Έτσι κανονίσαμε με τους φίλους μας την πρωτομαγιάτικη βόλτα μας. Ξέροντας πως θα έχει κόσμο, οι φίλοι αναλάβανε να κλείσουν τραπέζι. Το ραντεβού κλείστηκε για το επόμενο μεσημέρι στη μία.

Όταν φτάσαμε γινότανε ο κακός χαμός, κυρίως λόγω μιας βάφτισης στο γραφικό εκκλησάκι της Παναγίτσας (Γενέσιο της Θεοτόκου) στον μώλο του χωριού.

Φάγαμε πολύ νόστιμα ψαράκια και σηκωθήκαμε να κάνουμε μια βόλτα και να κάτσουμε κάπου αλλού για καφέ.

Οι «νησιώτικες» εικόνες δεν σου επιτρέπουν να φανταστείς πως είσαι εντός Αττικής και τόσο κοντά στην Αθήνα.

Στην αρχή του λιμανιού είναι το μνημείο για τη βύθιση του Α/Τ ΨΑΡΑ, στις 20 Απριλίου του 1941 στα νερά της Πάχης (για το γεγονός εδώ).

Δίπλα του, στον ίδιο χώρο είναι ένα βαρύ πυροβόλο όπλο, πιθανά αντιαεροπορικό. Δεν βρήκα πουθενά καμιά πληροφορία σχετικά ούτε αν υπάρχει κάποια συσχέτιση με το ΨΑΡΑ.

Η θέση της Πάχης πιθανολογείται πως ταυτίζεται με τη θέση του επινείου της αρχαίας πόλης των Μεγάρων, τη Νισαία.

Πάνω από το ψαροχώρι είναι ο λόφος του Αγίου Γεωργίου

με το ομώνυμο εκκλησάκι, κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, των χρόνων της τουρκοκρατίας.

Η θέα από εκεί πάνω είναι υπέροχη με το χωριό πιάτο και τα νησάκια Πάχη και Παχάκι εκεί κοντά. Οι ακτές της Σαλαμίνας, αλλά και της Αίγινας και εκείνες της Πελοποννήσου γεμίζουν διαδοχικά το οπτικό σου πεδίο.

Φυσικά και ότι άλλο υπάρχει ένα γύρω, όπως την παραλία στα δυτικά του χωριού.

Ο λόφος αυτός είναι «βίγλα», που έχει τον έλεγχο όλης της περιοχής. Έτσι στα κλασικά χρόνια υπήρχε εδώ φρούριο, που χρησίμευε σαν ακρόπολη του λιμανιού της Νισαίας.

Κατάλοιπα του φρουρίου βλέπουμε στην κορυφή, κάτω ακριβώς από το εκκλησάκι.

Εκεί τελείωσε η πρωτομαγιάτικη βόλτα μας, που είχε απ’ όλα. Νόστιμο φαγητό, καφέ και ωραίες εικόνες. Και βέβαια κόσμο, πολύ κόσμο, το μόνο «αρνητικό». Ο καιρός μας έκανε τη χάρη να είναι ο ιδανικός για εκδρομή, με σχετική συννεφιά και θερμοκρασίες για κοντομάνικο, αλλά και για μπουφανάκι κάποιες στιγμές, ειδικά πάνω στον Άη Γιώργη.

Καλό μήνα νάχουμε!

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας