३0 Οκτωβρίου 2010
Πέρασαν 31χρόνια από εκείνο το Νοέμβρη που με φίλους πήγαμε να γνωρίσουμε ένα αρχαιολογικό χώρο που πρώτη φορά άκουγα το όνομά του।
Είναι κοντά στον Ωρωπό, και συγκεκριμένα ανάμεσα στους οικισμούς Μαρκόπουλο Ωρωπού και Κάλαμο. Το τοπίο εντυπωσιακό.
Μια μικρή πευκόφυτη κοιλάδα με ένα χείμαρρο να κυλά στο βάθος της και να χωρίζει στα δύο το αρχαιολογικό χώρο που αναπτύσσεται στις δυο πλευρές της κοιλάδας. Στη βόρεια πλευρά του χειμάρρου τα κυρίως κτήρια και στη νότια τα βοηθητικά. Η είσοδος στα αρχαία χρόνια ήταν από την ανατολική πλευρά στο τέλος του δρόμου που ερχόταν από το λιμάνι. Στις μέρες μας η νέα είσοδος είναι ακριβώς αντίθετα στη δυτική πλευρά του χώρου.
Ο Αμφιάραος υπήρξε από τις σημαντικότερες ηρωικές μορφές των αρχαίων χρόνων, είχε μαντικές και θεραπευτικές ικανότητες και θεοποιήθηκε από τον Δία, σύμφωνα με τη μυθολογία. Αμφιάρεια υπάρχουν σε διάφορες θέσεις του Ελλαδικού χώρου, το σημαντικότερο όμως ήταν αυτό του Ωρωπού. Οι άνθρωποι πήγαιναν εκεί για μαντείες και θεραπείες. Θεωρούνταν μάλιστα ο Θεός, μέγας ιατρός. Η φήμη του είχε ξεπεράσει τα όρια της Ελλάδας πράγμα που φαίνεται από τις πηγές που αναφέρουν μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Κροίσος, βασιλιάς της Λυδίας, ο Λυσίμαχος, βασιλιάς της Θράκης, ο Πτολεμαίος Φιλοπάτωρ και η σύζυγός της Αρσινόη, βασιλείς της Αιγύπτου και οι Ρωμαίοι Βρούτος (ο γνωστός!) και Σύλλας. Και φυσικά πάρα πολλοί ακόμα ων τα ονόματα σκέπασε η λήθη!
Ο χώρος φυσικά δεν άλλαξε.
Όπως μπαίνουμε αριστερά είναι τα Αναθήματα. Είναι οι βάσεις των αναθημάτων, μεταλλικών ή μαρμάρινων που έχουν σήμερα χαθεί.
Δεξιά είναι τα ερείπια του Ναού
και στη συνέχεια από την ίδια πλευρά η Ιερή Πηγή. Από την αριστερή μεριά, μετά τα Αναθήματα, μια σκάλα λαξευμένη στο βράχο οδηγεί στο Θέατρο που στις δόξες του πρέπει να χώραγε 2500-3000 άτομα.
Είναι μερικά αναστηλωμένο με 5 μαρμάρινους θρόνους (για τους επίσημους) και μια σειρά κίονες της διώροφης κάποτε σκηνής.
Μετά το θέατρο είναι τα ερείπια μιας μακρόστενης Στοάς και στη συνέχεια των Λουτρών. Απέναντι από τη Στοά μια μικρή παραφωνία. Το κτήριο-αποθήκη, που ευτυχώς το κρύβουν αρκετά τα δέντρα.
Η επίσκεψή μας αυτή μας γύρισ ε πίσω στα νιάτα μας και πολύ το ευχαριστηθήκαμε.
Ήταν και η ηλιόλουστη μέρα του Οκτωβρίου που συμπλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο την εκδρομή μας, που ήταν πολύ μικρή αυτή τη φορά. Φεύγοντας κατεβήκαμε στους Αγίους Αποστόλους και από εκεί κινηθήκαμε παραλιακά προς τα βόρεια. Στην παραλία του Μαρκόπουλου κάτσαμε για το ψαράκι μας και στη σκάλα του Ωρωπού για τον καφέ μας. Το απογευματάκι γυρίσαμε στο σπίτι μας με γεμάτες μνήμες φωτογραφικής μηχανής, κασέτες βιντεοκάμερας και φυσικά τις δικές μας μπαταρίες.!!
Ένα μικρό βίντεο από την επίσκεψή μας
http://www.youtube.com/watch?v=5dSX9BPcssE
Για κάποιες πληροφορίες
http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=2413
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%B1%CE%BF%CF%82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου